HOW WAS YOUR WEEK?

• Δευτέρα, ή πιο σωστά Μεγάλη Δευτέρα.
• Και να σας πω την αλήθεια, μόνο το γεγονός ότι ο Στέφανος δεν είχε σχολείο κάπως έκανε τη διαφορά.
• Εγώ είχα μια παρουσίαση το μεσημέρι οπότε πήγα γραφείο και έμειναν τα αγόρια πίσω.
• Η παρουσίαση πήγε πολύ καλά! 
• Είναι ένα call με όλες τις ευρωπαϊκές - τοπικές ομάδες και αρκετές από τις κεντρικές, το οποίο διοργανώνουμε εμείς κάθε τρίμηνο και αυτήν τη φορά ήμουν εγώ η οικοδέσποινα για δύο περίπου ώρες, με πάνω από 150 συμμετέχοντες.
• Όλα πήγαν κατ' ευχήν, έλαβα πολύ θετικά σχόλια και ένιωσα περήφανη που έβαλα την προσωπική μου πινελιά.
• Από το προηγούμενο βράδυ όμως δεν αισθανόμουν καλά.... Μάλλον κόλλησα τη μικρή ίωση που είχε ο συνοδοιπόρος και ήμουν με συνάχι, φτέρνισμα, πόνο στα κόκαλα.... 
• Επέστρεψα λοιπόν σπίτι, πήρα κάποια φάρμακα και κουκουλώθηκα.
• Τα αγόρια είχαν πεταχτεί μέχρι το decathlon για να πάρουν μία κανονική, μεγάλη μπασκέτα για τον κήπο.
• Επέστρεψαν και βεβαίως ξεκίνησε η συναρμολόγηση και η τοποθέτηση.
• Εξαιρετικά!
• Κοιμήθηκα νωρίς, ταλαιπωρήθηκα λίγο αλλά ξύπνησα αρκετά καλύτερα.
• Τρίτη λοιπόν, και ήταν η σειρά του συνοδοιπόρου να πάει γραφείο.
• Εγώ έμεινα σπίτι, ο Στεφανάκος έπαιξε λίγο και κατά τις 10.00 είχε καλέσει τον συμμαθητή του Nikan να έρθει.
• Με μεγάλη μου χαρά παρατήρησα πως κάθε χρονιά είναι όλο και πιο συνεργάσιμοι.
• Έτσι, μπόρεσα εγώ να δουλέψω κανονικά, τα αγόρια έπαιξαν ποδόσφαιρο, κάτι επιτραπέζια, βγήκαν έξω όταν σταμάτησε η βροχή στον κήπο και την μπασκέτα, έκανα ένα διάλειμμα για να τους μαγειρέψω, φάγαμε παρέα και για την τελευταία ώρα έπαιξαν διάφορα αθλήματα στο Nintendo Switch.
• Απογευματάκι αναχώρησε ο Nikan, επέστρεψε ο συνοδοιπόρος, φάγαμε και αφού σταμάτησε (ξανά) η βροχή, βγήκαμε για λίγη κηπουρική και μπάσκετ.
• Κάναμε και την απόπειρά μας με τον Στέφανο να βάψουμε πασχαλινά αβγά με ένα σετ χρωμάτων που βρήκα, και δυστυχώς μόνο το κίτρινο και το ροζ κάπως βάφτηκαν.
• Δεν πειράζει.... πήραμε μετά σύνεργα και τα στολίσαμε.
• Κατέφτασαν και τα πακέτα της βόρειας γιαγιάς με τα αγαπημένα μου τσουρέκια, τα διάσημα κουλουράκια της και κάποια δωράκια για τον Στεφανάκο.
• Τετάρτη, και δουλέψαμε και οι δύο από το σπίτι, ισορροπώντας μεταξύ calls και του Στέφανου. Καλά όμως πήγε σε γενικές γραμμές.
• Δώσαμε στον Στεφανάκο και το δώρο των γενεθλίων του λίγο νωρίτερα ώστε να το πάρει μαζί του στην εκδρομή. Εδώ και καιρό ήθελε μία φωτογραφική μηχανή που εκτυπώνει οπότε του πήραμε μια πανέμορφη Fuji σε χρώμα φυστικί.
• Μεγάλος ενθουσιασμός! Αγκαλιές, φιλιά, την βάλαμε να φορτίσει και αρχίσαμε να εκπαιδευόμαστε με τις οδηγίες χρήσης.
• Μαγειρέψαμε την διάσημη σούπα του συνοδοιπόρου με λαχανικά και κριθαράκι και βγάλαμε βαλίτσες για πακετάρισμα.
• Το Πασχαλινό πρόγραμμα είχε μικρή εκδρομή στην Stresa, 3 ώρες περίπου από την Λωζάνη, για το long weekend.
• Μια περιοχή που είχαμε θαυμάσει περνώντας αρκετές φορές και την οποία θέλαμε καιρό να επισκεφθούμε ώστε να δούμε με την ησυχία μας την όμορφη Lake Maggiore.
• Η πρόγνωση του καιρού ήταν αρκετά απογοητευτική, με συνεχή βροχόπτωση, αλλά είχα ήδη κάνει έρευνα για δραστηριότητες παντός καιρού.
• Το βράδυ ολοκληρώσαμε και το Adolescence και πολύ θα ήθελα να υπάρχει ένα δεύτερο season ώστε να δω την εξέλιξη του Jamie και ολόκληρης της οικογένειας.
• Πέμπτη, και φάγαμε τα πρωινά μας και ετοιμαστήκαμε για την αναχώρησή μας.
• Τα σημάδια δεν ήταν θετικά όμως από νωρίς.. Μπαίνουμε στο αυτοκίνητο και η κεντρική οθόνη νεκρή! Τίποτα! 
• Ευτυχώς μετά από αρκετές προσπάθειες και υπομονή, επανήθλε.
• Ξεκινάμε, και μετά από καμιά ώρα οδήγησης βλέπουμε από τη μία τον καιρό να κλείνει επικίνδυνα και τη θερμοκρασία να πέφτει κάτω από το μηδέν, και από την άλλη ενημερώσεις στην εθνική οδό ότι το τούνελ προς Ιταλία είναι κλειστό!
• Σοκ.
• Δύο ήταν οι εναλλακτικές διαδρομές: είτε με το τρένο που παίρνει αυτοκίνητα είτε μέσω του τούνελ.
• Κοιτάμε για το τρένο, έκτακτο ανακοινωθέν, άκυρα τα δρομολόγια λόγω ισχυρής χιονόπτωσης.
• Ήταν θέμα λίγων λεπτών μέχρι να ξεκινήσει το πυκνό χιόνι στην περιοχή της Sion, ομίχλη, σκοτεινιά, και όλοι ακινητοποιημένοι!
• Σοκ.
• Ελέγχουμε όλες τις πιθανές διαδρομές, μιλάμε με την εξπέρ της διαδρομής Ηρώ, και συνειδητοποιούμε ότι οι επιλογές μας είναι δύο: ή γυρνάμε προς τα πίσω, κάνουμε τον γύρο και οδηγούμε για ακόμη 5-6 ώρες και φτάνουμε στην Stresa η οποία όμως πλήγεται από βαρύ χειμώνα μέσα στον Απρίλη, ή επιστρέφουμε σπίτι και τα ακυρώνουμε όλα.
• Και επιλέξαμε το δεύτερο, ομόφωνα, και οι τρεις, χωρίς δράματα και υπερβολές.
• Στη διαδρομή πίσω στη Λωζάνη, επικοινωνώ εγώ με το ξενοδοχείο εξηγώντας την κατάσταση και ευτυχώς, δέχτηκαν να μας μεταφέρουν την κράτηση σε άλλη ημερομηνία ώστε να μην την χάσουμε εντελώς. Την μεταφέραμε λοιπόν για το 3ήμερο του Σεπτεμβρίου.
• Με αυτά και με εκείνα, πήγε μεσημέρι μέχρι να μπούμε ξανά σπίτι, να αδειάσουμε το αυτοκίνητο, και να ξεπακετάρουμε τις βαλίτσες. Παγκόσμιο ρεκόρ πακεταρίσματος - ξεπακεταρίσματος!
• Δεν πτοηθήκαμε όμως καθόλου!
• Ειδικά ο Στεφανάκος που προσπαθούσε να βρει λύσεις και θετικά σε όλα! Πόσο εκτιμώ αυτήν την ωριμότητα και ευελιξία του. Δεν την έχει πάντα οπότε όποτε την εντοπίζω, προσπαθώ να του την επισημαίνω. 
• Το απόγευμα λοιπόν κατεβήκαμε στο κέντρο της Λωζάνης, κάναμε βόλτα, παρακολουθήσαμε την ταινία Dog Man, τσιμπήσαμε και επιστρέψαμε.
• Μιλήσαμε με τις οικογένειες για να τους μεταφέρουμε τα νέα, διακωμωδήσαμε την κατάσταση και χαλαρώσαμε.
• Ήταν και ο δεύτερος αγώνας του τελικού Ice Hokey της Ελβετίας στον οποίο συμμετέχει και το "χωριό" μας, η Λωζάνη, οπότε τον παρακολουθήσαμε το βράδυ.
• Είναι ένα πολύ δημοφιλές άθλημα εδώ και έχουμε αρκετούς "φανατικούς" φίλους και ο Στεφανάκος είναι αρκετά εξοικειωμένος με τους κανόνες.
• Στον 1ο αγώνα είχε επικρατήσει η ομάδα της Ζυρίχης, στον δεύτερο επίσης, στην παράταση.
• Η Παρασκευή ξημέρωσε... ηλιόλουστη.
• Όλη αυτή η καταστροφή της Πέμπτης, ο παγετός, η χιονοθύελλα, οι κλειστοί δρόμοι,  οι έκτακτες ανακοινώσεις, φάνταζαν ιστορίες του παρελθόντος.
• Ίσα - ίσα για να μην πάμε στην Stresa. Δεν πειράζει, ότι έγινε - έγινε.
• Εμείς ξυπνήσαμε με την ησυχία μας, απολαύσαμε το πρωινό μας και είπαμε να κάνουμε τουρισμό στην πόλη μας απολαμβάνοντας ησυχία και ήλιο.
• Επισκεφθήκαμε λοιπόν για πρώτη φορά το Μουσείο και το Πάρκο του Fondation de l' Hermitage στη Λωζάνη.
• Με το σπίτι - παλάτι από το 1850, το οποίο έγινε δωρεά στην πόλη τη δεκαετία του 1970 και μετατράπηκε σε μουσείο.
• Εμείς παρακολουθήσαμε την έκθεση ιμπρεσιονισμού, με έργα από το Μουσείο Petit Palait της Γενεύης, και απαντήσαμε στις ερωτήσεις και τα αινίγματα του πολύ ευρυματικού, παιδικού κιτ που έδωσαν στον Στέφανο.
• Το παλάτι βρίσκεται εν μέσω ενός μεγαλόπρεπου πάρκου το οποίο βλέπει από ψηλά το κέντρο της Λωζάνης και τη λίμνη.
• Περπατήσαμε, φωτογραφίσαμε (και με την καινούργια μηχανή του Στέφανου βεβαίως - βεβαίως), θαυμάσαμε τη φύση - τη θέα - τον ήλιο - τη γαλήνη, και καθίσαμε να φάμε έξω, κάτω από τον ήλιο (ποιος θα μας το έλεγε μετά τους -2 βαθμούς της Πέμπτης!) στο πανέμορφο εστιατοριάκι L' Esquisse. 
• Πήγαμε με το μενού brunch, ο συνοδοιπόρος και εγώ με αβγά μπένεντικτ, και ο μικρός με nuggets και pain perdu (η γαλλική εκδοχή του french toast ή της αβγοφέτας).
• Τόση ομορφιά.... Όπως είπε και ο συνοδοιπόρος, σαν να είμασταν στην Ιταλία ήταν η ατμόσφαιρα.
• Απογευματάκι επιστρέψαμε σπίτι και βγήκαμε κατευθείαν στον κήπο.
• Κηπουρική, συμμαζέματα, μπάσκετ, συζητήσεις, παιχνίδια, γέλια.
• "Μαμά, πού θα πάμε το καλοκαίρι διακοπές με τις γιαγιάδες και τον παππού;". Στεφανάκο, θα πρέπει να δούμε αν θα μπορέσετε να πάτε τώρα με την κατάσταση της Ζέττας.
• Μιλήσαμε λοιπόν με την γιαγιά, την ρώτησε ο Στεφανάκος, και η απάντηση ήταν θετική. Και χάρηκε πολύ!
• Είναι ευκαιρία να ξεσκάσκουν λίγο και οι γονείς μου και να συνεχίσουν αυτήν την όμορφη παράδοση με τα εγγόνια τους. 
• Ο Στεφανάκος σε τρελά κέφια, δεν σταμάτησε να μιλά όλο το απόγευμα, να κάνει αστεία, να μας κάνει φάρσες και να μας βάζει παγίδες στο σπίτι. Μιλήσαμε και με τον νονό του που είχαμε καιρό, τον ευχαριστήσαμε για τα φανταστικά παπούτσια που του έστειλε και ανταλλάξαμε νέα και ευχές.
• Ξέρετε, το έχουμε κάνει πλέον συνήθεια και όποιος στέλνει κάτι για τον Στέφανο, φίλος, συνάδελφος, συγγενής, είτε τον καλούμε για να τον ευχαριστήσει αυτοπροσώπως (και όχι μέσω αντιπροσώπων, δηλαδή εμάς) είτε στέλνουμε βιντεάκι με τις ευχαριστίες του.
• Το βραδάκι παραγγείλαμε και ένα κιτ ζωγραφικής για την ανιψιά μου στην Αμερική που έχει τα γενέθλιά της (φοβερό βαλιτσάκι - καβαλέτο με όλα τα σύνεργα) και εμπνεύστηκε και ο μικρός και έβγαλε ένα μικρό σετ με νερομπογιές και μας ζωγράφισε εμπνευσμένος από αυτόν τον πίνακα του Hodler που έκαναν στο σχολείο και ο οποίος απεικονίζει τα μέρη μας.
• Σάββατο, και αφού το πρόγραμμα ήταν χαλαρό, είπα να μην χαλάσω την ωραία συνήθεια της πρωινής γυμναστικής.
• Μόνη αυτή τη φορά, κατηφόρισα, πήρα τα λεωφορεία μου και έκανα το Body Balance μου.
• Κατέβηκαν και τα αγόρια και ήπιαμε έναν καφέ και επισκεφθήκαμε το Street Food Festival το οποίο είχε απλωθεί με food carts στο όμορφο πάρκο του Montbenon.
• Και τσουπ, να 'σου οι Έλληνες με τα σουβλάκια!
• Τα αγόρια πήραν με γύρο και εγώ ένα με χαλούμι, και πραγματικά ήταν τα πιο γιγαντιαία σουβλάκια που έχουμε φάει ποτέ.
• Μετά δοκιμάσαμε και τα μικροσκοπικά, όμορφα και γευστικά mini mochi taiyaki, μια ασιατική (ιαπωνική νομίζω) λιχουδιά, με λεπτό βαφλάκι σε σχήμα ψαριού και διάφορα είδη γέμισης.
• Συνεχίσαμε με επιστροφή του εξοπλισμού σκι του Στέφανου, σούπερ - μάρκετ, ακόμη λίγα φυτά για τον κήπο και σπίτι.
• Ο Στεφανάκος δεν έκατσε όμως πολύ καθώς τον είχε καλέσει ο συμμαθητής του Adam για παιχνίδι οπότε τον άφησα και επέστρεψα για χαλάρωση, γράψιμο, και λίγες δουλειές.
• Κατά τις 19.00 πήγαμε μαζί με τον συνοδοιπόρο και τελικά καθίσαμε μέχρι τις 23.00!
• Μας ετοίμασαν βραδινό, καθίσαμε στη βεράντα με την εκπληκτική θέα, ήπιαμε σπιτικές μπύρες, τα αγόρια (εκείνοι έχουν 3, από 5 έως 13 ετών) έπαιζαν έξω ποδόσφαιρο και μπάσκετ και κατά τις 20.00 μπήκαν μέσα γιατί ξεκινούσε ο τρίτος αγώνας ice hockey Λωζάνη - Ζυρίχη στον οποίο κερδίσαμε οπότε θα υπάρξει και 4ος αγώνας.
• Εμείς, οι μεγάλοι, συζητήσαμε πολλά και διάφορα (από το σχολείο και την τάξη των παιδιών, μέχρι την ελβετική πραγματικότητα, τις χώρες μας, τα σπίτια μας...).
• Εκείνοι είναι ένα μιξ αρκετών εθνικοτήτων & εμπειριών που περιλαμβάνουν την Αμερική, τον Καναδά, την Ουγγαρία και το Ισραήλ, και ζουν τα τελευταία 13 χρόνια στην Ελβετία, και οι δύο γιατροί.
• Η ώρα πέρασε πολύ όμορφα και γρήγορα, και αισθανθήκαμε πολύ άνετα σε αυτήν την πρώτη "επίσημη" επίσκεψη σπίτι τους.
• Κυριακή του Πάσχα!
• Και έτσι όπως ήρθαν τα πράγματα, συγκεκριμένα σχέδια για εορτασμούς δεν είχαμε.
• Καθόλου όμως δεν πτοηθήκαμε.
• Η ημέρα ξεκίνησε βροχερή οπότε μάς έφτιαξε πρώτη φορά pancakes με βάση το γιαούρτι ο συνοδοιπόρος και απολαύσαμε ένα αργό και ήσυχο πρωινό Κυριακής.
• Μετά, το ένα έφερε το άλλο, και περάσαμε 2-3 ώρες τακτοποιώντας, καθαρίζοντας και συμμαζεύοντας.
• Ξεκινήσαμε με την τοποθέτηση μίας νέας neon ταμπέλας - φωτιστικού στο δωμάτιο του Στέφανου με τη λέξη 'hello' και από εκεί άδειασε ο Στέφανος μια γωνία του δωματίου του για να την κάνει βιβλιοθήκη.
• Εγώ ανέλαβα μετά ένα κρυφό ντουλάπι που έχουμε στην σκάλα και ο συνοδοιπόρος τη ντουλάπα στο γραφείο του με τα εργαλεία, από τη μία, και τα σύνεργα της παραλίας, από την άλλη.
• Αγαπώ αυτήν την αίσθηση του να φεύγουν τα περιττά, να δημιουργείται χώρος και να μένουν μόνο τα χρήσιμα, τα όμορφα, τα λειτουργικά.
• Συνολικά βγάλαμε 4-5 σακούλες (άλλες για ανακύκλωση και άλλες για να χαρίσουμε στους φίλους με μικρότερα παιδιά).
• Και έχουμε ακόμα τόσα.... 
• Πάνω στην ώρα, ήρθε ο Στεφανάκος με ωραία πρόταση: να πάμε στα θερμά λουτρά να χαλαρώσουμε. 
• Βάλαμε λοιπόν μια άνω τελεία στις τακτοποιήσεις, φορέσαμε μαγιώ και κατά τις 14.00 είμασταν ήδη στις ζεστές πισίνες του Lavey Les Bains.
• Μεταφερθήκαμε από πισίνα σε πισίνα, και μέσα και έξω, και στις μπουρμπουλήθρες, και στα ποταμάκια....
• Εγώ πήγα και στο καθιερωμένο (και αγαπημένο μου) χαμάμ και πρώτη φορά δοκίμασα και μία Bio Sauna με ειδικά αρώματα (εξαιρετική ήταν!).
• Κάναμε τα μπάνια μας, αλλάξαμε, τσιμπήσαμε από ένα poke bowl και επιστρέψαμε σπίτι.
• Το υπόλοιπο της ημέρας το περάσαμε μαγειρεύοντας, συζητώντας, παίζοντας και χαλαρώνοντας.
• Ναι, Πάσχα δεν το λες αλλά όπως και να' χει ήταν μια όμορφη, οικογενειακή Κυριακή.

Καλή εβδομάδα!

ανδριάνα