HOW WAS YOUR WEEK?

 

• Δευτέρα, και κατ' εξαίρεση, εργάστηκα από το σπίτι.
• Λίγο η κούραση μετά από ένα γεμάτο σαββατοκύριακο με καλεσμένους, λίγο η βροχή, λίγο οι συσσωρευμένες δουλειές στο σπίτι, λίγο το γεμάτο meetings πρόγραμμα της δουλειάς, ε το πήρα απόφαση.
• Και η ημέρα ήταν πολύ γεμάτη!
• Ο συνοδοιπόρος και ο μικρός αναχώρησαν και επέστρεψαν μαζί.
• Το απόγευμα το αφιέρωσα στον μικρό γιατί το σκ δεν τον είδα σχεδόν καθόλου οπότε παίξαμε monopoly super mario, συμμαζέψαμε, κάναμε τα μπάνια μας και τα είπαμε.
• Ξεκίνησα και καινούργιο βιβλίο, το Where the Crawdads Sing, και με έχει συνεπάρει (και συγκινήσει) ήδη η ιστορία της μικρής Kya. Είναι και τόσο όμορφα γραμμένο, με τόσα πολυ-επίπεδα μηνύματα (φύση, ενηλικίωση, γονεϊκότητα, μάθηση, σχέσεις, ρατσισμός, "πολιτισμός").
• Τρίτη, και με πυκνή βροχή ξεκίνησα για το γραφείο.
• Πώς μου ήρθε και πήρα ένα chai latte το οποίο ήταν πολύ πικάντικο και τελικά δεν το ήπια.
• Η ημέρα γέμισε με πολλές συναντήσεις, τόσες που δεν κατάφερα ούτε να κάνω διάλειμμα για φαγητό, ούτε να πάω στο γυμναστήριο. Χαλάλι.
• Πρόλαβα όμως να δω στα γρήγορα τη φίλη Ηρώ η οποία ήταν και εκείνη σε team event στη Γαλλία.
• Η έτερη αγαπημένη φίλη, μου είχε αφήσει στο ψυγείο της δουλειάς (σε κάθε coffee corner υπάρχει και ένα ψυγείο και με τη φίλη Τίνα είμαστε στους απέναντι διαδρόμους του 7ου ορόφου) χειροποίητο τιραμισού! Και ενώ περίμενα ένα μπολάκι, βρήκα ένα ταψάκι!
• Το απόγευμα, αφού τελείωσα από τη δουλειά και ενώ περίμενα να περάσει η ώρα να παραλάβω τον μικρό από το ποδόσφαιρο, πήγα στη βιβλιοθήκη - silence room που έχουμε.
• Πω πω τι όμορφα που ήταν! Η μία πλευρά έχει 2-3 αναπαυτικές πολυθρόνες που κοιτούν έξω στη φύση, με βιβλιοθήκες τριγύρω, ενώ οι άλλες πλευρές έχουν κανονικά γραφεία για όποιον θέλει να δουλέψει σε ησυχία. 
• Κάθισα λοιπόν στον πρώτη πολυθρόνα στο παράθυρο και διάβασα το βιβλίο μου.
• Υπό βροχή έκανε ο μικρός την προπόνησή του και 19.00 τον παρέλαβα για πίσω.
• Ο συνοδοιπόρος είχε ήδη φύγει καθώς πριν το μπάσκετ έκανε μια στάση από το γραφείο για ένα farewell μιας διευθύντριάς του.
• Φαγητό, μπάνια, συζητήσεις και ύπνος.
• Τετάρτη, και πήγα ξανά γραφείο, αυτή τη φορά παρέα με τον συνοδοιπόρο.
• Γεμάτη μέρα πάλι, είδα για λίγο την Victoria (δεν συνεργάζομαι πια πολύ οπότε πρέπει να κανονίσουμε για να τα πούμε), κάναμε μια συνάντηση στο γραφείο με άλλους 3 από άλλες ομάδες (αφού μπήκαμε στο call συνηδειτοποιήσαμε ότι είμασταν και οι 4 στο γραφείο), γνώρισα καινούργιο κόσμο και μπήκαν στα σκαριά νέα projects.
• Παραλαβή του μικρού, ομαδική μαγειρική (σαλάτα & μακαρονάδα, μη φανταστείτε, τέτοια ώρα - τέτοια λόγια), μπάνια, Εκατομμυριούχος και ύπνος.
• Συνεχίζουμε εμείς τη δεύτερη σεζόν του The Bear αλλά δεν με έχει συνεπάρει να σας πω την αλήθεια. Αναμένω όμως και επιμένω.
• Πέμπτη, και σπίτι και οι δυο μας.
• Πω πω αυτήν την εβδομάδα δεν πήρα ανάσα. Είναι και τα ταξίδια που μεταφέρουν και συμπυκνώνουν όλες τις συναντήσεις.
• Έχω όμως μεγάλη όρεξη για το νέο μου ρόλο και πιστεύω ότι ήδη βάζω το μικρό μου λιθαράκι.
• Συνάντησα και την Michelle, μία κυρία που γνώρισε τυχαία ο αδελφός μου στη Νάξο το καλοκαίρι και η οποία τυγχάνει να δουλεύει στην ίδια εταιρεία με εμένα (σε τμήμα που δεν συνεργάζομαι) και σε πολύ υψηλή θέση.
• Γλυκύτατη ήταν.
• Το απόγευμα, ο συνοδοιπόρος πήρε τον Στέφανο για το ποδόσφαιρο και στις 18.00 πήγα εγώ στη συνάντηση γονέων.
• Στην τάξη του Στέφανου λοιπόν, με φετινό θέμα τα ταξίδια, και με δύο δασκάλες (3 μέρες η μία - 2 η άλλη).
• Η πόρτα της τάξης του είναι αυτή που βλέπετε παραπάνω.
• Και με το που μπήκαμε, είχαν γράψει σε ένα χαρτάκι όλα τα παιδιά διάφορα χαρακτηριστικά τους και έπρεπε εμείς να βρούμε ποιο είναι το παιδί μας ώστε να κάτσουμε στο θρανίο του.
• Του Στέφανου το καρτελάκι ήταν πολύ καλογραμμένο, με αρκετές πληροφορίες (ίσως τις περισσότερες) και είχε πολύ ενδιαφέρον. 
• Συνολικά είχε γράψει 9 φράσεις που συμπεριλάμβαναν ότι δεν τρώει πίτσα, ότι του αρέσει το ποδόσφαιρο και οι κάρτες pokemon, ότι δεν του αρέσει να ζωγραφίζει και να χορεύει (!) αλλά του αρέσουν η γυμναστική και τα μαθηματικά.
• Η συνάντηση κράτησε κάτι παραπάνω από 1 ώρα, με τις δασκάλες (γιατί έχει 2 βασικές φέτος) να παρουσιάζουν τους κανόνες, πώς βαθμολογούν, τι θέματα θα καλύψουν...
• Ακόμα και στην Ελβετία (που το σύστημα είναι πολύ διαφορετικό από το ελληνικό), μου κάνει εντύπωση η έμφαση στους βαθμούς και στα devoirs (περισσότερο από τους γονείς).
• Εγώ ιδανικά θα ήθελα να μάθω τι ακριβώς θα μάθουν φέτος πχ στην ιστορία, το περιβάλλον, τη γεωγραφία ώστε να εμπλουτίσουμε και εμείς τα θέματα αυτά, και όχι τόσο πόσα ακριβώς τεστ μαθηματικών θα κάνουν και πώς βγαίνουν οι τελικοί βαθμοί.
• Επέστρεψα σπίτι όπου τα αγόρια είχαν ήδη φάει, συζητήσαμε λιγάκι, κάναμε με τον Στέφανο ένα καινούργιο online παιχνίδι μαθηματικών, κοιμήθηκε εκείνος και συνέχισα εγώ με τα μαθήματα γαλλικών μου και ο συνοδοιπόρος με τηλεθέαση ποδοσφαίρου.
• Παρασκευή, πρωινό μάθημα γαλλικών (με την τσίμπλα στο μάτι), δουλειά από το σπίτι και non stop calls μέχρι το απόγευμα.
• Παραλαβή του Στεφανάκου και οικογενειακή επίσκεψη στο κοντινό μας τέννις κλαμπ για το μάθημά του.
• Εμείς καθίσαμε για καφέ παρέα με τον φίλο Βασίλη (που ήταν και εκείνος εκεί για το μάθημα του γιου του) και μετά οι τρεις μας για πίτσες.
• Το βραδάκι τα είπαμε και με την οικογένεια της αδελφής μου.
• Σάββατο, και ακόμα ένα τουρνουά ποδοσφαίρου (το οποίο, by the way, μας το ανακοίνωσαν 4 μέρες νωρίτερα).
• Έτσι, ετοίμασα τις τσάντες (μία για το ποδόσφαιρο και μία για το ελληνικό σχολείο, κολατσιό χ2, αλλαξιές κτλ) και τα αγόρια αναχώρησαν εννιά παρά.
• Εγώ κάθισα λίγο στην ησυχία του σπιτιού, έκανα μερικές δουλειές και κατά τις 10.30 ξεκίνησα με τα πόδια και μετά με το λεωφορείο για το κέντρο της Λωζάνης και το ραντεβού με τα κορίτσια για το μάθημα Body Sculpt στο γυμναστήριο.
• Δεν ήταν ο γνωστός - Ισπανός δάσκαλος αλλά μια κοπέλα οπότε το μάθημα είχε άλλο στυλ αλλά οκ.
• Βρήκαμε μετά μια ακόμη φίλη που είχε έρθει από Ζυρίχη, τσιμπήσαμε ελαφριά (σούπες και σούσι) και παραλάβαμε τα μικρά από το ελληνικό σχολείο (ο Στεφανάκος κατάφερε να πάει μετά το τουρνούα με μια μικρή καθυστέρηση).
• Τα μεγάλα αγόρια έψαξαν παράλληλα για κατάλυμα ώστε να πάμε όλοι μαζί, 3 οικογένειες, για σκι κατά τη διάρκεια των σχολικών διακοπών του Φεβρουαρίου (στη γνωστή και ως semaine blanche -λευκή εβδομάδα).
• Δύσκολο το εγχείρημα καθώς οι Ελβετοί τα κλείνουν κανά χρόνο πριν αλλά είμαστε ανοιχτοί στις περιοχές οπότε και ευέλικτοι.
• Επίσκεψη στο fnac καθώς είχα υποσχεθεί στον Στέφανο να πάμε να του αγοράσω τα επόμενα τεύχη των βιβλίων Dragon Ball που διαβάζει.
• Δυστυχώς βρήκαμε μόνο το ένα, είχαμε και μικρό - ενδο - οικογενειακές εντάσεις καθώς ο Στέφανος και ήθελε και δεν ήθελε να ρωτήσει τον υπάλληλο για να τα παραγγείλει αλλά οκ.
• Εγώ είχα στο μυαλό μου να πάμε να δούμε και για καινούργιο καναπέ σε ένα κατάστημα που μας αρέσει και είχε εκπτώσεις, αλλά ο συνοδοιπόρος το παρουσίασε ότι εγώ θέλω να αλλάξω καναπέ (και όχι ότι ο καναπές έχει χαλάσει και άρα θέλει αλλαγή) οπότε κόπηκε η επίσκεψη και μου χάλασε η διάθεση.
• Anyway.... 
• Επιστροφή σπίτι λοιπόν, ξεκούραση, μπάνια, δουλειές...
• Τα είπαμε και με τη φίλη Μαριάννα που είχαμε να μιλήσουμε (πέραν των μηνυμάτων) καιρό. Και έχουμε πάντα τόσα να πούμε!
• Το βράδυ πήγε 01.00 διαβάζοντας το βιβλίο μου χωρίς να το καταλάβω... Δεν μπορούσα να το αφήσω.
• Κυριακή, και ήσυχο πρωινό σπίτι, με κρύο και δειλό ήλιο.
• Έκανε τα μαθήματα ο Στεφανάκος, πότισα τα εσωτερικά φυτά, συμμάζεψα, φτιάξαμε με τον Στεφανάκο ένα φθινοπωρινό κέικ με κανέλα και μοσχοκάρυδο και έφυγα τρέχοντας για το κέντρο της Λωζάνης και ένα μάθημα yoga στο γυμναστήριο.
• Και εκεί που οδηγούσα βλέπω μια κοπέλα γύρω στην ηλικία μου, να τρέχει με ακουστικά στα αυτιά και να τραγουδά, και να χορεύει με όλο της το είναι. Πόσο την χάρηκα.
• Στο τσακ πρόλαβα το μάθημα (δεν έβρισκα και να παρκάρω) και πήρα θέση.
• Έκανα μετά ένα γρήγορο ντους και επέστρεψα σπίτι να ετοιμάσω ένα πλατώ για την άφιξη των Πολωνών μας φίλων.
• Κατά τις 14.30 έφτασαν και γεμίσαμε καλούδια, αγκαλιές, μυρωδιές, γέλια.
• Ο Léopold και ο Στέφανος άρχισαν αμέσως να παίζουν, εμείς φτιάξαμε τα τσάγια μας και γεμίσαμε τα πλατώ με εκλεκτά τυριά, μαρμελάδες, κριτσίνια, λαχανικά, ψωμιά, ντιπ (κλασικό ελβετικό apéro) και αρχίσαμε τις ιστορίες. 
• Είχαμε να συναντηθούμε από τις αρχές καλοκαιριού οπότε καταλαβαίνετε πόσα είχαμε να πούμε. Και περνάει πάντα η ώρα τόσο γρήγορα & ανάλαφρα.
• Βγήκαν και τα κέικ (εκείνοι είχαν φτιάξει ένα banana bread με χουρμάδες!), ανεβοκατέβαιναν και τα πιτσιρίκια και αργά το απόγευμα αναχώρησαν.
• Συμμαζέματα, γραψίματα, τηλεθέαση για τα αγόρια (ΠΑΟ - ΟΣΦΠ ποδόσφαιρο), διάβασμα για εμένα και ύπνος.
• Το τελείωσα το βιβλίο μου, Where the Crawdads Sing, και το ευχαριστήθηκα πολύ! Με συγκίνησε, με θύμωσε, με προβλημάτισε, και το τέλος με λύτρωσε.
• Αν έχετε κάποιο βιβλίο να προτείνετε είμαι όλη αυτιά!

Καλή εβδομάδα!

ανδριάνα