HOW WAS YOUR WEEK?

• Δευτέρα, και πίσω στη ρουτίνα, οι τρεις μας.
• Ο συνοδοιπόρος στο γραφείο, ο μικρός στο σχολείο και εγώ σπίτι γιατί είχα πολλά και διάφορα που έπρεπε να προχωρήσω παράλληλα.
• Εκτός από τις αναμενόμενες τακτοποιήσεις μετά την αναχώρηση των επισκεπτών μας, έπρεπε να φτιάξω και βαλίτσα.
• Έτσι, έφτασε απόγευμα, επέστρεψαν τα αγόρια, και ούτε κατάλαβα πώς πέρασε η μέρα.
• Έφτιαξα και το μικρό μου carry on και ξάπλωσα νωρίς γιατί είχα πρωινή αναχώρηση.
• Πρώτη φορά στα 5 σχεδόν χρόνια που δουλεύω στην εταιρεία, εκ των οποίων τα 3-4 σε συνεχή επικοινωνία και συνεργασία με τις διάφορες αγορές, που εγκρίθηκε επίσκεψη σε μία από τις αγορές μου. Στην one & only ομάδα της Ελλάδας.
• Δεν μπορώ να σας περιγράψω τον ενθουσιασμό που είχα που θα τους έβλεπα πρώτη φορά από κοντά!
• Τρίτη λοιπόν, και στις 07.00 ήρθε να με παραλάβει το ταξί, να με αφήσει στον σταθμό του τρένου της Λωζάνης απ΄όπου πήρα έναν καφέ, επιβιβάστηκα στο γεμάτο βαγόνι και περίμενα την αγαπημένη μου διευθύντρια Victoria η οποία επιβιβάστηκε στην επόμενη στάση.
• Παρέα λοιπόν φτάσαμε στο αεροδρόμιο της Γενεύης όπου μας περίμενε ήδη ο τρίτος της παρέας, ο Ιταλο-Ελβετός Luca.
• Πόση τυχερή ήμουν με την "παρέα" που μου έτυχε για αυτό το ταξίδι! Ιδανική από όλες τις απόψεις!
• Δύο εξαιρετικοί επαγγελματίες αλλά και τόσο ευχάριστοι, χαλαροί, ακομπλεξάριστοι άνθρωποι, με πολύ χιούμορ, ενδιαφέροντα και όρεξη.
• Στην πτήση καθίσαμε με την Victoria και αναλύσαμε ένα σωρό θέματα.
• Ελ. Βενιζέλος, ταξί και Κηφισιά όπου μείναμε για 2 βράδια.
• Ο καιρός ήταν καλός, η παρέα πεινούσε (ε, νηστικοί είμασταν από το πρωί και είχε φτάσει απόγευμα) οπότε βγήκαμε με τα πόδια μια μικρή βόλτα, τσιμπήσαμε στο I Frati (δυστυχώς πολύ μέτριο φαγητό και λίγο άκομψο το σέρβις) και ενώ ο Luca επέστρεψε στο ξενοδοχείο, εμείς συνεχίσαμε με βόλτα στα στενά της Κηφισιάς, ωραίες - ελληνικές αγορές για την Victoria, γέλια και χαρές.
• Νωρίς το βραδάκι ξανασυναντήσαμε τον Luca και καθίσαμε στο The Dalliance House όπου δοκίμασαν πρώτη φορά ελληνικό κρασί (εξαιρετική Μαλαγουζιά που αγάπησαν πολύ!) και γελάσαμε μέχρι δακρύων (με τον Luca να μας μιλά για το super moto που έκανε μικρός και εμείς να ακούμε super-model).
• Ύπνος άστατος για εμένα καθώς τα μαξιλάρια ήταν γιγάντια αλλά τι να κάνεις.
• Τετάρτη, με πρωινό για τους τρεις μας και ταξί ώστε να ξεκινήσει η πολλή γεμάτη ημέρα που είχαμε ετοιμάσει στα γραφεία της ελληνικής ομάδας.
• Φτάσαμε λίγο νωρίτερα και ήδη από την είσοδο και την καφετέρια αρχίσαμε να βλέπουμε γνώριμα πρόσωπα. Τι αγκαλιές, τι φιλιά, τι επιφωνήματα! Τι χαρά!
• Και στο πρώτο - μεγάλο - τρίωρο meeting μαζευτήκαμε 35 άτομα! Δεν πίστευαν στα μάτια τους οι μη-Έλληνες καλεσμένοι.
• Πήγε πολύ καλά, προχωρήσαμε πολλά θέματα, αποσαφηνίσαμε άλλα τόσα, αστειευτήκαμε, γελάσαμε και συνεργαστήκαμε άψογα, με ειλικρίνεια και φιλικότητα.
• Διάλειμμα για φαγητό και συνέχεια με 2 ακόμη, απογευματινές συναντήσεις.
• Πήγε 7 παρά μέχρι να επιστρέψουμε στο ξενοδοχείο, υπό βροχή.
• Γρήγορη αλλαγή, ταξί και 20.00 είμασταν στο Hide & Seek για το δείπνο μας με την ομάδα.
• Πόσο γέλασα! Μέχρι δακρύων!
• Και πόσο "ψήλωσα" με τα καλά λόγια όλων.
• Ήπιαμε τα κρασιά μας, φάγαμε (εγώ σαλάτα), συζητήσαμε για τη δουλειά αλλά κυρίως για τα εκτός δουλειάς, γνωριστήκαμε καλύτερα και δεθήκαμε περισσότερο.
• Μεσάνυχτα πήγε μέχρι να επιστρέψουμε.
• Πέμπτη, και το πρωί μας κύλησε παρόμοια, με πρωινό στο ξενοδοχείο για τους τρεις μας και ταξί για να πάμε ξανά στα γραφεία.
• Πρωινή συνάντηση με μια διαφορετική ομάδα (όπου οι περισσότεροι είναι καινούργιοι στον ρόλο τους) και μία ωρίτσα τουρ στο εργοστάσιο όπου όλοι εντυπωσιαστήκαμε από την τεχνολογία, τους αυτοματισμούς, την καθαριότητα, την ακρίβεια σε ότι και αν κάνουν.
• Ταξί και αεροδρόμιο.
• Όσα ταξί πήραμε αυτές τις 3 ημέρες, δεν τα είχα πάρει όλη τη προηγούμενη χρονιά.
• Αργά το μεσημέρι ήταν η πτήση μας οπότε μέχρι να φτάσουμε Γενεύη, να πάρω το τρένο και μετά το ταξί για το σπίτι, έφτασε βράδυ.
• Και βρήκα τα αγόρια μου να παίζουν ποδόσφαιρο στο δωμάτιο.
• Αγκαλιές, ιστορίες, μικρά δωράκια και ύπνος γιατί ήμουν πολλή κουρασμένη.
• Ευτυχώς η επόμενη μέρα ήταν Παρασκευή!
• Είχαμε όμως κανονίσει από καιρό το σέρβις του αυτοκινήτου οπότε ξεκίνησε ο συνοδοιπόρος νωρίς και αφού άφησα εγώ τον μικρό σχολείο οδήγησα και εγώ μέχρι την άλλη άκρη της πόλης ώστε να τον παραλάβω και να επιστρέψουμε σπίτι.
• Η εργασιακή ημέρα ήταν αρκετά γεμάτη κυρίως με θέματα που έπρεπε να προχωρήσω λόγω της απουσίας των 2-3 αυτών ημερών.
• Το απόγευμα πήγα εγώ να παραλάβω τον Στεφανάκο από το μπάσκετ, και ενώ έπαιζαν επί μία ώρα, αφού τελείωσαν έμειναν εν τέλει άλλη μία να παίζουν 5-6 πιτσιρίκια + ένας μπαμπάς που ασκεί και χρέη διαιτητή.
• Μα έπαιζαν τόσο ωραία και το διασκέδαζαν τόσο πολύ που δεν πήγαινε η καρδιά μου να τον σταματήσω. Έτσι, τα 5' που αρχικά συμφωνήσαμε κατέληξαν σε 60'.
• Έτσι, πήγε 8 παρά μέχρι να γυρίσουμε σπίτι όπου μας περίμενε ο συνοδοιπόρος με sushi.
• Σάββατο, και δυστυχώς δεν είχα κλείσει εγκαίρως τη γυμναστική μου και δεν είχε θέση.
• Κάθισα λοιπόν το πρωί με τα αγόρια σπίτι και μετά περπάτησα, πήρα το λεωφορείο και συνάντησα τα κορίτσια για καφέ στο κέντρο.
• Και με έπιασε μια νοσταλγία... αφορμή ήταν ένα βιντεάκι που ανέβασε μία γνωστή μου από ένα πάρτυ όπου ακούγονταν τραγούδια των 90s.
• Ε, όλη τη διαδρομή μέχρι τη Λωζάνη άκουγα τέτοια τραγούδια (από Αλέξια και Ευριδίκη μέχρι Σάκη και Ρακιντζή) και με το που έφτασα έστειλα μήνυμα στον συνοδοιπόρο να κανονίσουμε ένα πάρτυ το καλοκαίρι.
• Τα είπαμε με τα κορίτσια (και είχαμε πολλά να πούμε!), ήπιαμε τον καφέ μας (πιστές στις παραδόσεις), και οι δύο οικογένειες συνεχίσαμε για πίτσα στο La Mamma Osteria που έχει από τις καλύτερες πίτσες της πόλης.
• Όταν ήταν εδώ οι γονείς μας, κάναμε διάφορες συζητήσεις και δοκιμές για το πώς είναι καλύτερα να τοποθετηθούν τα έπιπλα του σαλονιού (μετράει χρόνια αυτή η συζήτηση). Ένα θεματάκι το έχουμε η αλήθεια είναι με τα τόσα παράθυρα, τα καλοριφέρ, το τζάκι μες στη μέση... Είναι δύσκολο το set up.
• Καταλήξαμε λοιπόν ότι η μόνη λύση είναι να αλλάξουμε τηλεόραση και να πάρουμε μία φλατ η οποία μπορεί να μπει σε βάση, χωρίς έπιπλο.
• Η αλήθεια είναι ότι το έπιπλο και την τηλεόραση τα έχουμε 9 χρόνια πια, κληρονομιά από τα προηγούμενα σπίτια μας. Και ενώ παράπονο δεν έχουμε από κανένα από τα δύο, η αλήθεια είναι ότι δεν βοηθούν στη διαρρύθμιση του συγκεκριμένου σαλονιού.
• Το πήραμε λοιπόν απόφαση και παραγγείλαμε τηλεόραση και βάση! Μεγάλες στιγμές! Θα σας πω πώς θα πάει όταν έρθουν και μετακινηθούν και τα υπόλοιπα έπιπλα. 
• Ενόψει αυτών των αλλαγών, έκανα κάποιες τακτοποιήσεις το βράδυ του Σαββάτου στο δωμάτιο playroom - γυμναστήριο - αποθήκη (λίγο απ΄'όλα) το οποίο θα υποδεχτεί το τωρινό έπιπλο παρέα με την τηλεόραση.
• Όμορφη, ηλιόλουστη, κρύα και χαλαρή ξημέρωσε η Κυριακή μας.
• Έτσι, περάσαμε το πρώτο μέρος στο σπίτι με αρκετές δουλειές (διαβάσματα, ποτίσματα, πλυντήρια, μαγειρικές) και παιχνίδια.
• Το απογευματάκι κατεβήκαμε λίγο στη λίμνη όπου, κλασικά, τα αγόρια έπαιξαν ποδόσφαιρο και εγώ περπάτησα λίγο θαυμάζοντας τη θέα.
• Έτοιμοι για μία εβδομάδα χωρίς ταξίδια, επισκέπτες και διακοπές. Πρώτη εβδομάδα δηλαδή επισήμως πίσω στη ρουτίνα μας.

Καλή εβδομάδα!

ανδριάνα