HOW WAS YOUR WEEK?

• Νέα εβδομάδα, με την κλασική μας "επίσκεψη" στο γραφείο.
• Πιστή στο ραντεβού μου, το μεσημέρι πήγα στο γυμναστήριο και μετά έφαγα στα γρήγορα το ωραίο μου poke bowl.
• Η εργασιακή ημέρα ήταν τόσο γεμάτη που η συνάδελφος και φίλη Hasti καθόταν στον ίδιο χώρο αλλά δεν καταφέραμε να μιλήσουμε.
• Είχα και ένα σημαντικό meeting για το λανσάρισμα ενός νέου προϊόντος όπου εν τέλει συμμετείχαν πάνω από 30 άτομα.
• Παραλαβή στην επιστροφή του Στεφανάκου, γρήγορες μαγειρικές (για εμένα έφτιαξα tofu curry με ρύζι ενώ τα αγόρια αντικατέστησαν το tofu με σνίτσελ), επιτραπέζια με τον μικρό (Pokemon Labyrinth, το ξέρετε; είναι πολύ στρατηγικό παιχνίδι) και ξεκούραση.
• Ήταν και τα γενέθλια της μονάκριβης αδελφής μου οπότε τα είπαμε το πρωί και τα ξανα-είπαμε το απόγευμα ώστε να της ευχηθεί και ο Στεφανάκος.
• Τρίτη, και δουλειά από το σπίτι και για τους δυο μας.
• Αυτές οι back to back συναντήσεις όπου μιλάς και συντονίζεις ασταμάτητα και κάθε ώρα αλλάζεις και θέμα - προϊόν - αγορά - κοινό, ε, μπορούν να γίνουν λίγο εξοντωτικές.
• Ποδόσφαιρο το απόγευμα για τον μικρό οπότε σούπερ μάρκετ για εμένα και αναμονή στο αυτοκίνητο μέχρι να τελειώσει. Άντε να έρθει η άνοιξη να κάνω το περπάτημά μου εκείνη την ώρα.
• Μπάσκετ το βράδυ για τον συνοδοιπόρο, μπάνια και αγκαλιές για εμάς και ύπνος του μικρού.
• Το πήρα απόφαση και αγόρασα μια βαφή ώστε να κάνω μόνη μου τα μαλλιά μου αυτήν τη φορά. Είναι πολύ κουραστική η διαδικασία βαφής όταν έχεις πλέον αρκετά λευκά μαλλιά και πρέπει να γίνεται κάθε 4-5 εβδομάδες. Βρες το χρόνο, κλείσε το ραντεβού πόσες εβδομάδες πριν (ελβετική πραγματικότητα), τρέχα σαν τρελή να τα προλάβεις όλα, πλήρωσε και πόσα... Ε λοιπόν, είπα να το δοκιμάσω σπίτι και ότι γίνει.
• Και μπορεί να μου πήρε μία ώρα+ αλλά το αποτέλεσμα βγήκε πολύ καλό!
• Τετάρτη, και home alone.
• Και το απόγευμα, απαρτία, ξεκινήσαμε τις ετοιμασίες για την άφιξη των γιαγιάδων και του παππού.
• Την Πέμπτη η εργασιακή ημέρα ξεκίνησε διαφορετικά καθώς είχε κλείσει ο αγαπημένος μου συνάδελφος Olivier το γήπεδο squash, στις 08.00 (πουρνό πουρνό) ώστε να τους κάνω μάθημα γιόγκα.
• Τρεις συνάδελφοι ήταν (Olivier, Hasti, Victoria) και είχαμε τόσο όμορφη και ζεστή ατμόσφαιρα.
• Όποτε διδάσκω γιόγκα, μπαίνω τόσο στο θέμα, in the zone που λένε και οι Άγγλοι, που δεν με αφορά ποιον έχω απέναντί μου, τι λέω, πώς φαίνομαι, τι φοράω.... 
• Έτσι και αυτήν τη φορά. Και η μία ώρα πέρασε νεράκι! Τόσο που όλοι θέλαμε να μείνουμε παραπάνω.
• Κάναμε γρήγορα τα ντους μας, βάλαμε τα "εργασιακά" μας και ανηφορίσαμε προς τα γραφεία.
• Και ενώ είμασταν οι ίδιοι, στην ουσία δεν είμασταν. Γιατί την ένιωθες την ελαφρότητα, τη χαρά, τη σύνδεση. Ευτυχία!
• Οι ίδιοι τέσσερις φάγαμε και το μεσημέρι τα ωραία μας ramen και οι συνάδελφοι με γέμισαν με τόσα κομπλιμέντα για το μάθημα που τους προσέφερα το πρωί. 
• Η υπόλοιπη μέρα ήταν πολλή γεμάτη, με απανωτές συναντήσεις οι οποίες όμως ήταν αρκετά εποικοδομητικές.
• Η τελευταία τελείωσε μετά τις 17.30, πέρασε κατευθείαν και ο διευθυντής της ομάδας που ήταν εκεί για να ανταλλάξουμε εντυπώσεις για αυτό το τελευταίο meeting, οπότε πήγε 18.00 μέχρι να φύγω.
• Αργά, υπό βροχή, επέστρεψα σπίτι για να βρω τα αγόρια μου να παίζουν.
• Και εκεί που έκανε το ντους του ο Στεφανάκος, με ξαναρώτησε (για εκατοστή φορά) αν είμαι εγώ αυτή που αφήνω τα δώρα αντί για τον Άη Βασίλη. 
• "Την αλήθεια μαμά! Κοίτα με στα μάτια!". 
• Ε, του την είπα λοιπόν την αλήθεια αλλά φρόντισα να παραμείνει η μαγεία και το πραγματικό νόημα αυτής της παράδοσης.
• Του εξήγησα λοιπόν ότι τώρα που ξέρει την αλήθεια, μπορεί να γίνει και αυτός Άγιος Βασίλης και να προσφέρει με αγάπη, κάποιο δώρο, χωρίς να περιμένει αναγνώριση, ευχαριστώ ή ανταμοιβή.
• Μου έκανε χίλιες - διαδικαστικές ερωτήσεις (σε ποιον, πώς, τι δώρο, πότε, πώς θα μπούμε στα σπίτια), του ανέφερα και εγώ πολλές περιπτώσεις που έχω προσφέρει έτσι δώρα "ανώνυμα" σε παιδάκια που το είχαν ανάγκη, και κατάλαβε, και τα ματάκια του έλαμψαν από συγκίνηση και ενθουσιασμό.
• Συγκινήθηκα και εγώ να σας πω την αλήθεια. Ανυπομονώ τις επόμενες γιορτές να γίνουμε παρέα 'Αη Βασίληδες.
• Του εξήγησα επίσης ότι καθήκον του Άη Βασίλη είναι να προστατέψει το μυστικό και τη μαγεία.
• Αχ Παρασκευούλα!
• Και η yogis της δουλειάς μού έστειλαν πρωί - πρωί μηνύματα για το πώς ένιωσαν το σώμα τους μία μέρα μετά το μάθημα και έκλεισαν ήδη το επόμενο.
• Ο συνοδοιπόρος είχε το απόγευμα το σέρβις του αυτοκινήτου ενώ εγώ έμεινα σπίτι να ολοκληρώσω τις ετοιμασίες για τους καλεσμένους μας και, βεβαίως, να ψήσω και ένα κέικ (πιστή στις παραδόσεις μας).
• Το Σάββατο το πρωί έφυγα νωρίς - νωρίς, παρέλαβα τη φίλη Τίνα και εννιά και κάτι είμασταν στο κέντρο της Λωζάνης για το μάθημα barre.
• Πήραμε παρέα έναν καφέ στο χέρι και έφυγα κατευθείαν για το αεροδρόμιο της Γενεύης.
• Κίνηση δεν είχε στο δρόμο, αλλά είχε πολλή στο αεροδρόμιο! Χαμούλης!
• Πρόλαβα και πήρα και ένα ωραίο μπουκέτο με τουλίπες για την εορτάζουσα μαμά.
• Δυο γιαγιάδες και έναν παππού παρέλαβα λοιπόν και με ελαφριά βροχή πήραμε το δρόμο προς το σπίτι ενώ ο Στεφανάκος ήταν στο ελληνικό σχολείο και ο συνοδοιπόρος παρέα με φίλους στη Λωζάνη.
• Σπίτι λοιπόν για να ξεπακετάρουμε (κυρίως τα διάφορα τρόφιμα), να ξεκουραστούμε λιγάκι και να ξαναφύγουμε για Λωζάνη ώστε να φάμε παρέα και με τα αγόρια.
• Κατά τις 15.00 λοιπόν είμασταν στη Luigia.
• Απογευματάκι επιστρέψαμε σπίτι για τα καλά όπου και παραμείναμε.
• Παίξαμε jenga, τακτοποιήθηκαν οι επισκέπτες μας, ήπιαμε τα τσάγια μας, κάναμε τα μπάνια μας, είπαμε τις ιστορίες μας, είδαμε τα τηλεπαιχνίδια μας και κοιμηθήκαμε.
• Η Κυριακή ξημέρωσε συννεφιασμένη.
• Είχαμε όμως όρεξη για περπάτημα και φρέσκο αέρα οπότε φύγαμε με τα πόδια από το σπίτι μέχρι το μικρό κέντρο της πόλης μας, πήραμε δυο-τρία βασικά από το σούπερ μάρκετ, μάς ξενάγησε ο Στέφανος στα κατατόπια του σχολείου του, και επιστρέψαμε.
• Κατά τις 12.00 αναχωρήσαμε απαρτία προς Montreux και το εορταστικό γεύμα που είχαμε κανονίσει στο αγαπημένο, και πάντα φιλόξενο, Coucou.
• Έχουμε πάει τόσες φορές, σε διαφορετικές εποχές, με διαφορετικές παρέες, αλλά πάντα η εμπειρία είναι εξαιρετική.
• Φάγαμε λοιπόν πολύ καλά, απολαύσαμε θέα, περιποίηση, ευγένεια, θαλπωρή, τα είπαμε με την φιλέλληνα ιδιοκτήτρια, φωτογραφίσαμε την εντυπωσιακή θέα, ευχηθήκαμε ξανά χρόνια πολλά και καλά στη μαμά μου και απογευματάκι επιστρέψαμε σπίτι.
• Το δεύτερο μισό της Κυριακής το περάσαμε σπίτι, χαλαρά.

Καλή εβδομάδα!

ανδριάνα