New Year's Resolutions -2024
Εδώ είμαστε πάλι! Στο καθιερωμένο μας ραντεβού, ένα χρόνο μετά. Και ναι, ευτυχήσαμε να ζήσουμε ακόμη ένα χρόνο, με τα πάνω και τα κάτω του. Ας μη το θεωρούμε δεδομένο. Και τι δεν κάναμε και αυτούς τους 12 μήνες. Από τα κλασικά και αγαπημένα μέχρι τα νέα και περιπετειώδη.
Μαγειρέψαμε πολύ, ειδικά γλυκά παρέα με τον sous chef της καρδιάς μου που πλέον σπάει τα αβγά σαν επαγγελματίας. Κάναμε μικρές, κοντινές εξορμήσεις για σκι οι οποίες δεν στέφθηκαν με απόλυτη επιτυχία αλλά τουλάχιστον κάναμε την προσπάθειά μας. Καθίσαμε γύρω από τραπέζια με σπιτικά φαγητά πολλάκις! Και στο δικό μας και σε αυτά των φίλων, και ήταν αυτές οι συναντήσεις πάντα βάλσαμο στη ψυχή μας. Με αφορμές γενέθλια και εορτασμούς αλλά και αυθόρμητα μετά το ελληνικό σχολείο, μετά την προπόνηση ή απλά σε μια μουντή Κυριακή. Παίξαμε ένα σωρό επιτραπέζια, και οι τρεις μας αλλά και με παρέα. Ψήσαμε σε BBQs, στρώσαμε κουβέρτες για πικ νικ, ήπιαμε cocktails κάτω από τον ήλιο (τι ωραία ζεστό που ήταν το φετινό, ελβετικό καλοκαίρι), μαζέψαμε φράουλες από τον κήπο μας, περπατήσαμε τα ελβετικά βουνά. Πήγαμε σε συναυλίες (στον Robbie Williams, στους James, στον Χαρούλη) και περάσαμε ώρες πολλές στις ελληνικές θάλασσες. Συνεχίσαμε τις αθλοπαιδιές μας, ο Στέφανος με μπάσκετ και ποδόσφαιρο, ο συνοδοιπόρος με μπάσκετ και εγώ με ένα μιξ barre, yoga και TRX.
Στα ξεχωριστά και περιπετειώδη της χρονιάς είναι σίγουρα τα 2 μας ταξίδια στη Γαλλία. Ένα τον Φεβρουάριο στο Παρίσι και ένα τον Σεπτέμβριο στην Disneyland. Το πρώτο παρέα με τους γνωστούς "υπόπτους" (Γιάννης, Έλενα, Παναγιώτης, Βιολέτα) με εξαιρετικό καιρό, ατελείωτο περπάτημα, συναρπαστικές εικόνες και μοναδικές εμπειρίες. Το πρώτο μας ταξίδι με τρένο εκτός Ελβετίας, η πρώτη φορά που αντίκρυσε ο Στεφανάκος τον Πύργο του Άιφελ και η πρώτη που τα αγόρια παρακολούθησαν από κοντά αγώνα της PSG με Messi και Mbappé. Στο δεύτερο, μάς προσκάλεσαν οι φίλοι Βασίλης, Ιλιάνα και Μάξιμος και έτσι παρέα, επισκεφθήκαμε για πρώτη φορά την Disneyland αλλά και την πανέμορφη Dijon. Σε πόσα τρενάκια μπήκαμε, σε πόσες ουρές περιμέναμε, πόσους ήρωες συναντήσαμε, πόσες φωτογραφίες βγάλαμε. Ταξίδια που θα μας μείνουν αξέχαστα και τα δύο.
Στα ξεχωριστά της χρονιάς, βεβαίως, και η πρώτη μας οικογενειακή κρουαζιέρα και οι δέκα μέρες που περάσαμε τόσο ξέγνοιαστα, τόσο γεμάτα, με τόσα νέα ερεθίσματα και εικόνες και μέρη και ανθρώπους. Με τόση ομορφιά παντού (από την Μύκονο μέχρι το Dubrovnic και τη Βενετία). Όλα πολύτιμα! Σαν να βγάλαμε τα απωθημένα μας μετά από 2 χρόνια περιορισμένων ταξιδιών λόγω κορωνοϊού. Κάναμε και μικρές εκδρομές και εντός της Ελβετίας ανακαλύπτοντας νέες γωνιές, όπως αυτή κατά το Καθολικό Πάσχα στην όμορφη Brienz.
Στα ξεχωριστά και το πρώτο μου ever επαγγελματικό ταξίδι με τη συγκεκριμένη εταιρεία, παρέα με εκατοντάδες άλλους συναδέλφους, στην Κωνσταντινούπολη. Τέσσερις γεμάτες ημέρες περάσαμε παρέα, γνωρίζοντας ο ένας τον άλλον καλύτερα, για κάποιους πρώτη φορά εκτός των αυστηρά επαγγελματικών πλαισίων, και δημιουργώντας κοινές μνήμες.
Στα πολύ ξεχωριστά και όλοι οι αγαπημένοι μας που μας επισκέφθηκαν στας Ελβετίας. Γεμάτη αυτή η χρονιά και δεν θα μπορούσα να είμαι πιο ευτυχισμένη! Οι Τριαντάφυλλοι το Ορθόδοξο Πάσχα (πρώτη φορά σε απαρτία), η Κατερίνα με την Ηλέκτρα και τον Νικόλα την Άνοιξη (πρώτη φορά για τα μικρά), η Μαριάννα με τον Χριστόφορο (επίσης πρώτη φορά με τα παιδιά) στα τέλη καλοκαιριού. Είναι απερίγραπτη η χαρά του να μοιράζεσαι το σπίτι, το "χωριό" σου, τα στέκια σου με αγαπημένους σου ανθρώπους. Έτσι, γίνονται και αυτοί μέρος της ελβετικής μας πραγματικότητας και έχουν πλέον εικόνες, μυρωδιές, μνήμες.
Στα ξεχωριστά και η πρώτη επίσημη ποδοσφαιρική ομάδα του Στεφανάκου. Επιλέχθηκε μεταξύ πολλών ώστε να είναι ένας από τους 12 της ομάδας του Lutry. Πόση χαρά, πόση αφοσίωση, πόση ανυπομονησία πριν από κάθε ματς. Ένας νέος κόσμος ανοίχτηκε για εκείνον αλλά και για εμάς. Στα ξεχωριστά και οι δύο μετακομίσεις σε νέα σπίτια αγαπημένων μας οικογενειών, μία στην Bienne και μία εδώ στο Belmont! Τι χαρά να βλέπεις τους φίλους να βρίσκουν αυτό που ψάχνουν, να ανανεώνονται και να εξελίσσονται.
Στα μελανά σημεία και τα προβλήματα υγείας δικών μου ανθρώπων, κυρίως της μητέρας μου και της αδελφής μου, που τους ταλαιπώρησαν (και κατά κάποιον τρόπο συνεχίζουν να ταλαιπωρούν) για το μεγαλύτερο μέρος της χρονιάς. Στα αισιόδοξα, οι λύσεις που βρέθηκαν (έστω μέσω ταλαιπωρίας, αγωνίας, αβεβαιότητας και πολλαπλών ιατρικών επεμβάσεων) και τα μαθήματα που πήραμε όλοι μας.
Με όλα αυτά ως εφόδια και μαθήματα, τι προσμονώ από το 2024;
- Ακόμη περισσότερη άθληση βάζοντάς την ως προτεραιότητα στην καθημερινότητά μου.
- Περισσότερο διάβασμα. Αυτή τη χρονιά τα πήγα καλύτερα οπότε θέλω να συνεχίσω την ανοδική αυτή πορεία. Είμαι αισιόδοξη καθώς η χρονιά ξεκίνησε ήδη με δύο συναρπαστικά βιβλία.
- Η μάχη με τα γλυκά και τη ζάχαρη μάλλον θα είναι στη λίστα κάθε χρονιάς.
- Μεγαλύτερη αποστασιοποίηση στα επαγγελματικά μου και πιο ξεκάθαρους στόχους. Θα είναι πιστεύω αυτή μια κρίσιμη χρονιά που ίσως χρειαστεί να πάρω σημαντικές (σκληρές;) αποφάσεις.
- Ταξίδια, ταξίδια, ταξίδια. Εντός και εκτός Ελλάδας και Ελβετίας. Είναι καύσιμο για εμένα. Η προσμονή, η προετοιμασία, τα νέα ερεθίσματα, οι νέοι ορίζοντες. Θα είναι άραγε αυτή η χρονιά που θα ταξιδέψουμε πιο μακριά;
- Χαμηλότερες προσδοκίες από τους άλλους.
- Καθημερινό γράψιμο (από το ημερολόγιό μου μέχρι το lifelikes).
- Πιο ήπιοι τόνοι, πιο γλυκές συνομιλίες, περισσότερη ησυχία, λιγότερη ομιλία.
- Σπιτικές επισκευές και ανανεώσεις. Ε, δεν τελειώνουν αυτές και πιστεύω ότι φέτος είναι η χρονιά του νέου μας μπάνιου.
- Περισσότερη ζωή - λιγότερες δικαιολογίες, περισσότερη χαρά - λιγότερη γκρίνια, περισσότερη ανεμελιά - λιγότερη τελειομανία.
- Πιο ανάλαφρη καθημερινότητα βάζοντας το κάθε τι στη διάσταση που του αρμόζει.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
the bright side of blogging :: by andriana