HOW WAS YOUR WEEK?

• Δευτέρα, και πρώτη ημέρα του 2024 επιστροφής στη ρουτίνα και για τους τρεις μας.
• Ενθουσιασμένος ο Στεφανάκος ξεκίνησε το πρωί για το σχολείο, με σκούφους και γάντια καθώς είχε χιονίσει αρκετά το βράδυ.
• Με κατιτίς λιγότερο ενθουσιασμό ξεκινήσαμε και εμείς για το γραφείο, με τους -4 βαθμούς και το ελαφρύ χιόνι.
• Προς μεγάλη μου έκπληξη είχε αρκετό κόσμο, συμπεριλαμβανομένων των δύο αγαπημένων μου διευθυντριών, οπότε η ημέρα πέρασε όμορφα, με πολλές συζητήσεις εντός και εκτός εργασιακών θεμάτων.
• Ήπιαμε και έναν γρήγορο καφέ το απόγευμα με τον συνοδοιπόρο και τη φίλη Ηρώ στην "φωλίτσα" μας. Έχουμε βρει ένα coffee corner (από τα πολλά) του κτιρίου όπου σπάνια έχει κόσμο οπότε μπορούμε να τα πούμε με την ησυχία μας.
• Παραλαβή του μικρού από το σχολείο το απόγευμα, παρέα με τον σκούφο που του έπλεξε η γιαγιά του αγαπημένου του φίλου Benjamin ώστε να είναι ασορτί!
• Αν δεν είναι αυτό αγάπη, τότε τι είναι;
• Την Τρίτη εργαστήκαμε και οι δύο από το σπίτι και απολαύσαμε την χιονόπτωση!
• Μιλάμε για πολύ χιόνι!
• Το απόγευμα παρέλαβα τον Στεφανάκο για την προπόνηση ποδοσφαίρου, πετάχτηκα ένα σούπερ - μάρκετ και κατά τις 19.00 συναντηθήκαμε γονείς, προπονητές και ποδοσφαιριστές στην καφετέρια του συλλόγου για ένα κρασί, ευχές και χαλαρές συζητήσεις.
• Ψέμματα δεν θα πάω... αυτές οι μαζώξεις είναι από τις πιο άβολες. Γιατί είμαι μόνη, συνήθως η μόνη μη-γαλλόφωνη, σε μια παρέα αγνώστων που μιλούν ασταμάτητα γαλλικά, ενώ εγώ μένω κυρίως σιωπηλή και συγκεντρωμένη ώστε να πιάσω τουλάχιστον high level το θέμα της συζήτησης.
• Ουφ.... ήπια το κρασί μου, έκανα κανά - δυο σύντομες συζητήσεις, άφησα τον Στεφανάκο να απολαύσει αυτές τις στιγμές με τους συμπαίκτες του, και κατά τις 20.00 αναχωρήσαμε (πρώτοι!).
• Και είχε ένα χιόνι! Με ταχύτητα κάτω από 20χλμ πήγαινα ώστε να φτάσω στο σπίτι.
• Τετάρτη, και έμεινα εγώ σπίτι.
• Πόσες δουλειές κατάφερα να προχωρήσω πέραν της δουλειάς!
• Δεν μπορώ να σας περιγράψω τη χαρά που νιώθω όταν κάνω "τικ" σε δουλειές που πρέπει να γίνουν.
• Μέχρι και την κράτηση για το γενέθλιο πάρτυ του Στέφανου έκανα. Ναι, ναι, τα γενέθλια είναι τον Απρίλιο αλλά ο συγκεκριμένος χώρος κλείνει 2-3 μήνες πριν (καλώς ήρθατε στην Ελβετική πραγματικότητα) και φέτος θα είναι η πρώτη χρονιά που θα γιορτάσουμε εκτός σπιτιού (κατόπιν επιθυμίας του εορτάζοντα) και η επιλογή του ήταν ο συγκεκριμένος χώρος με laser games (τον οποίο έχει επισκεφθεί αρκετές φορές για άλλα πάρτυ). Done!
• Την Πέμπτη πήγα εγώ στο γραφείο, συνάντησα αγαπημένους συναδέλφους, ανταλλάξαμε μικρά αναμνηστικά από τις χώρες μας (εγώ έφερα ένα μείγμα ελληνικών μπαχαρικών σε δύο συναδέλφισσες που πολύ το αγαπούν, και η φίλη μου από τη Λιθουανία έφερε για τον Στεφανάκο κάτι σαν ζελεδάκια από 100% φρούτα που είναι κλασικό σνακ για τα παιδάκια εκεί).
• Το απόγευμα είχε after work drinks + raclette και ο συνάδελφος Ελβετός μάς παρακίνησε όλους. Έτσι, μαζευτήκαμε καμιά δεκαριά άτομα, ήπιαμε από μία μπύρα χωρίς αλκοόλ, τσιμπήσαμε από ένα pataclette, τα είπαμε και επέστρεψα στα αγόρια.
• Παρασκευή, και το πρώτο μάθημα γαλλικών της νέας χρονιάς.
• Και η ημέρα κύλησε σχετικά ήρεμα.
• Το απόγευμα πήγε γυμναστήριο ο συνοδοιπόρος (το πρώτο του μάθημα TRX) έτσι παρέλαβα εγώ τον μικρό από το μπάσκετ, επιστρέψαμε, μαγειρέψαμε κρέπες (που στην αρχή δεν ήθελε αλλά εν τέλει υπέκυψε) ήρθε και ο συνοδοιπόρος και φάγαμε παρέα.
• Ξεκίνησα και την επιχείρηση "σπιτική - γενέθλια - τούρτα - σε σχήμα - ντισκομπάλας".
• Εντάξει.... ώωωωωρες ολόκληρες παιδευόμουν, και γιατί ήθελα να κάνω δύο ημικύκλια, και γιατί ήταν μια νέα περιπέτεια για εμένα.
• Βράδυ πήγε μέχρι να κουτσοτελειώσω. Γευστικά πήγαμε καλά (κέικ λεμόνι, γέμιση mascarpone και μαρμελάδα framboise), εμφανισιακά ... ε, έτσι και έτσι. 
• Τελικά προχώρησα με το ένα ημικύκλιο γιατί το δεύτερο εξερράγη! Τι να σας λέω.
• Το Σάββατο αργήσαμε να ξυπνήσουμε (μας βγαίνει η κούραση μάλλον) και έτσι εγώ αναχώρησα κατευθείαν με το λεωφορείο και την Τίνα για το TRX μας.
• Ήταν και τα γενέθλια της οπότε μετά ήπιαμε εορταστικό καφέ, προστέθηκαν και οι τοπικοί φίλοι και κάποιοι δικοί της από τη Ζυρίχη και μετά χωριστήκαμε για να κάνουμε τις δουλειές μας και να πάρουμε και τα δώρα μας.
• Φουσκώσαμε και με ήλιο κάτι μπαλόνια - ντισκομπάλες που είχα πάρει οπότε κυκλοφορούσαμε στη Λωζάνη με τα μπαλόνια στα χέρια.
• Παραλαβή του Στεφανάκου από το ελληνικό σχολείο και επιστροφή σπίτι για συνέχεια στις μαγειρικές.
• Είχαμε διπλό πάρτυ βλέπετε το βράδυ του Σαββάτου καθώς από πέρσι καθιερώσαμε να γιορτάζουμε μαζί την Τίνα (που γιορτάζει στις 13 Ιανουαρίου) και τον συνοδοιπόρο (που γιορτάζει στις 14).
• Το θέμα, όπως θα καταλάβατε από τα συμφραζόμενα, ντίσκο, εξού και οι τούρτες και οι στολισμοί.
• Βάλαμε τα καλά μας, κουβαλήσαμε τούρτες - τάρτες - μπαλόνια - δώρα - διακοσμητικά, μεταφερθήκαμε στο σπίτι των φίλων που μένουν 3' απόσταση και κατά τις 20.00 είχαμε απαρτία (συνολικά 5 οικογένειες).
• Φάγαμε, ήπιαμε, τα είπαμε, ξανά είδαμε τους φίλους των παιδιών, έσβησαν τα κεράκια οι εορτάζοντες, χορέψαμε υπό 80s & 90s ήχους (μικροί και μεγάλοι), βρήκαμε γνωστούς από το πουθενά (απίστευτο και όμως αληθινό, η Laura, Ισπανίδα σύζυγος ενός Έλληνα φίλου των παιδιών εδώ στη Λωζάνη, είναι φίλη με την Marta, Ισπανίδα σύζυγο ενός φίλου μας στην Ελλάδα), γελάσαμε πολύ, κάναμε flash back στα νεανικά μας χρόνια και μεσάνυχτα πια αναχωρήσαμε.
• Μπορεί η διαδρομή να ήταν μόλις 3' αλλά ο Στεφανάκος πρόλαβε να κοιμηθεί. Ε, είχε ρίξει και τόσο χορό!
• Το πρωί ξυπνήσαμε για να εορτάσουμε οικογενειακά τον συνοδοιπόρο.
• Μαζέματα και πλυσίματα από τα απομεινάρια των ετοιμασιών του Σαββάτου και εκ νέου μαγειρέματα και στρωσίματα για να υποδεχτούμε τους φίλους από την Bienne.
• Νωρίς κατέφτασαν, τα μικρά αγόρια έφυγαν κατευθείαν για το δωμάτιο και τα παιχνίδια, η μικρή πηγαινοερχόταν ενώ εμείς αναλύαμε τα θέματά μας (διακοπές, δουλειές, σπιτικές ανακαινίσεις και διατάξεις, ο χρόνος που δεν μας φτάνει, οι υποχρεώσεις που όλο αυξάνονται... ξέρετε, τα κλασικά).
• Το μενού είχε κοτόπουλο στο φούρνο με διάφορες σαλάτες, και τούρτες (βεβαίως βεβαίως).
• Το απογευματάκι αναχώρησαν και εμείς βάλαμε μια τάξη στο σπίτι, κάναμε τα μπάνια μας, απάντησε ο συνοδοιπόρος σε τηλεφωνήματα και μηνύματα, παρακολούθησαν τα αγόρια τα αθλητικά τους ενώ εγώ διάβασα το βιβλίο μου και ολοκλήρωσα αυτήν την ανάρτηση.
• Θυμάστε που ο Άη Βασίλης έφερε ένα nintendo switch. Θυμάστε και τη συμφωνία που είχαμε κάνει με τον Στεφανάκο ότι δεν θα εμφανίζεται τις καθημερινές; Ε, ούτε που ρώτησε. Έφτασε το Σάββατο και μόνο όταν τον ρώτησε η αδελφή μου το θυμήθηκε και ρώτησε αν μπορεί να παίξει.
• Πόσο υπερήφανη με κάνει ότι δείχνει τέτοια ωριμότητα. Μακάρι να συνεχίσει έτσι.

Καλή εβδομάδα!

ανδριάνα