HOW WAS YOUR WEEK?

• Μετά από ένα κρύο, χιονισμένο αλλά ηλιόλουστο σκ, η Δευτέρα ξημέρωσε μουντή και βροχερή.
• Αναχώρηση και για τους τρεις μας το πρωί.
• Και στο γραφείο οι ρυθμοί ήταν ήσυχοι (τι ανακούφιση για Δευτέρα).
• Είχα προνοήσει να πάρω τα αθλητικά μου μαζί οπότε το μεσημέρι κατηφόρισα στο γυμναστήριο για ένα interval training.
• Κόσμος αρκετός, ανάμεσά τους και η αγαπημένη μου Lauren.
• Μιλάμε για πολύ ιδρώτα! Κουράστηκα αλλά το ευχαριστήθηκα.
• Έκανα το ντουζάκι μου μετά και ανηφόρισα στο γραφείο όπου είχα προνοήσει να πάρω μια σαλάτα. Ιδανικά!
• Ήταν και οι φίλες Hasti και Ruta οπότε ήπιαμε και ένα καφέ παρέα ώστε να τα πούμε.
• "Μήπως είστε αδελφές;" ο υπάλληλος στο snack bar της δουλειάς όταν είδε την Hasti και εμένα να περιμένουμε να παραγγείλουμε. Και αμέσως κοιταχτήκαμε και γελάσαμε γιατί μας το έχουν πει τόσες πολλές φορές!  Και ας είμαστε από διαφορετικές χώρες (Ιράν εκείνη - Ελλάδα εγώ). Συμφωνήσαμε και οι δύο ότι θα το πάρουμε ως κομπλιμέντο.
• Επιστροφή σπίτι και οι 3, γρήγορες μαγειρικές, μπάνια, μπάσκετ - τηλεθέαση τα αγόρια, διάβασμα το βιβλίο μου εγώ.
• Τρίτη, και πήγα μόνη στο γραφείο το οποίο παραδόξως ήταν αρκετά ήσυχο.
• "Καλή σου μέρα όμορφε". Να μην με λες όμορφο μαμά.
• Έφηβος ετών 7. Χαμογέλασα και τον ρώτησα πώς θέλει να τον λέω. "Στέφανο μαμά".
• Η "προσωρινή" μου διευθύντρια Diana είχε κανονίσει πρωινή συνάντηση για τις δυο μας στις 9 παρά και έφτασε με καλούδια: ένα μπολ για την κάθε μία μας με γιαούρτι καρύδας, σπόρους τσία, μύρτιλα, μήλα και καρύδια που έφτιαξε το πρωί.
• Μου έφερε να δοκιμάσω και τσάι από την Κορέα (φοβερά αρωματικό!)!
• Ε, αν δεν είναι αυτό "επαγγελματική ευτυχία", τότε τι είναι;
• Γιατί αρκετά πάνε στραβά στη δουλειά, αλλά σίγουρα όχι με τις διευθύντριές μου.
• Προχώρησα αρκετές δουλειές, είδα 2-3 συναδέλφους και έφυγα κατευθείαν για την παραλαβή του μικρού από το ποδόσφαιρο.
• Τετάρτη, και δουλειά από το σπίτι και για τους δυο μας.
• Ανέβηκε και η θερμοκρασία πάνω από το μηδέν και την νιώθεις τη διαφορά.
• Κανονίστηκε και το πρόγραμμα της Κυριακής με ακόμη μία εξόρμηση στο Villars για σκι (αυτή τη φορά ελπίζω να κάνουμε και εμείς).
• Πέμπτη, και ήμουν home alone. Έχει τη γλύκα του και αυτό.
• Κάναμε μία ανασκόπηση του 2023 στη δουλειά και έπρεπε κάθε Squad να συμπληρώσει σε 1 μόνο slide τα projects που υλοποίησε μέσα στη χρονιά. Μία λίστα, χωρίς πολλές λεπτομέρειες.
• Εν τέλει, αν δεν τα βάλεις κάτω, δεν έχεις εικόνα του μεγαλείου.
• Ξέρετε πόσα προϊόντα λάνσαρα την προηγούμενη χρονιά στις 5 αγορές μου (παρέα βεβαίως με τις ομάδες); Είκοσι - δύο! Αν βγάλεις δηλαδή λίγο τον Αύγουστο και λίγο τον Δεκέμβριο (που είναι κατά κύριο λόγω μήνες διακοπών), είχαμε 2 λανσαρίσματα το μήνα! Αδιανόητο μου ακούγεται! Και υπολογίστε ότι επιπλέον έχουμε και πόσες καμπάνιες, και προγράμματα.... και ότι κάθε λανσάρισμα είναι ένα project 4 έως 6 μηνών έκαστο. 
• Είχε και έναν ωραίο ήλιο την Πέμπτη.
• Τελείωσα και το The Bee Sting που σας έλεγα. Μακράν η πιο γρήγορη ανάγνωση 600+ σελίδων ever. Στο τέλος δεν μπορούσα να σταματήσω από την αγωνία. Και το τέλος, εντάξει δεν θα σας το αποκαλύψω αλλά είναι αρκετά ανοιχτό οπότε ο καθένας μπορεί να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα. Τα δικά μου είναι μάλλον προς την στενάχωρη εκδοχή (λαμβάνοντας υπόψιν διάφορα υπονοούμενα και στοιχεία που βρίσκονται διάσπαρτα στο βιβλίο) οπότε ένας κόμπος με έπιασε.
• Πολλές οι σκέψεις, οι συνειδητοποιήσεις, οι στεναχώριες, οι προβληματισμοί. Εξαιρετικό!
• Το απόγευμα είχα και μάθημα barre. Με το TRX είχα καιρό να κάνω και σαν να μου φάνηκε κάπως "εύκολο". Το ζήσαμε και αυτό!
• Τα κατάφερε και η Τίνα και ήρθε κατευθείαν από το γραφείο οπότε κάναμε παρέα.
• Αχ Παρασκευή! Ότι και να γίνει, το συναίσθημα είναι πάντα τόσο όμορφο.
• Και η ημέρα κύλησε σχετικά ήρεμα.
• Νωρίς το βραδάκι είχαμε κανονίσει ποτά, κοριτσοπαρέα από τη δουλειά, για να αποχαιρετήσουμε την αγαπημένη μας Ruta. Από τον Δεκέμβριο την αποχαιρετούμε αλλά τώρα πραγματικά ήταν η τελευταία της εβδομάδα στην Ελβετία.
• Και είναι τόσο πρωτόγνωρο το συναίσθημα να μην γνωρίζεις πότε θα ξαναδείς δια ζώσης κάποιον! Γιατί δεν φεύγει για σπουδές, για τον στρατό, για διακοπές... φεύγει μόνιμα, σε μια άλλη χώρα, χωρίς επιστροφή (τουλάχιστον για το άμεσο μέλλον).
• Όταν λοιπόν μεσάνυχτα πια άφησα την Ruta στο σπίτι της, με έπιασε μια γλυκιά μελαγχολία. Αυτό το γλυκόπικρο συναίσθημα που ξέρεις ότι είναι για καλό αλλά ξέρεις ότι σε πονά παράλληλα. Σας πονά και τις δυό.
• Αγάπη. Μόνο. Και ευχές για να ανταμώσουμε σύντομα κάπου στον κόσμο... στην Ελβετία, στη Λιθουανία, στην Πολωνία, στην Ελλάδα, ποιος ξέρει.
• Σάββατο, και είχαμε πολλή πρωινή αναχώρηση (εκεί κατά τις 07.00) καθώς 08.00 έπρεπε να είμαστε στο κλειστό γήπεδο της FC Avenches για το τουρνουά ποδοσφαίρου σάλας του Στέφανου με την ομάδα του FC Lutry.
• Και είχε μία ομίχλη το πρωί! Νύχτα και ομίχλη.
• Δέκα ομάδες από διάφορες πόλεις συμμετείχαν στο τουρνουά και το επίπεδο ήταν υψηλό!
• Στην αρχή έπαιζαν συγκεντρώνοντας βαθμούς και στο τέλος οι 4 πρώτες ομάδες είχαν playofffs.
• Πω πω, πόση αγωνία είχα σε κάθε αγώνα! Και έπαιξαν τόσο καλά που βγήκαν τρίτοι στη βαθμολογία και έπρεπε να αντιμετωπίσουν τους πρώτους για να προκριθούν στον τελικό!
• Και τους κέρδισαν με γκολ του Στέφανου!
• Και στον τελικό το σήκωσαν το κύπελλο! Πανηγυρισμοί, αγκαλιές, φωτογραφίσεις, χειροκροτήματα, συγκίνηση. Το πρώτο τους κύπελλο!
• Μετά είχε και ένας από τους συμπαίκτες γενέθλια οπότε μείναμε στο εστιατόριο του γηπέδου για τούρτα και πίτσες.
• Επιστροφή σπίτι, λίγη ξεκούραση, δουλειές, διαβάσματα και ανασυγκρότηση γιατί είχαμε sleep over.
• Ήρθε ο Παναγιώτης από την Bienne να κοιμηθεί σε εμάς και τα μεγάλα αγόρια (Γιάννης, συνοδοιπόρος και Γιάννης) συνέχισαν για την Nyon και ένα ελληνικό γλέντι που τους είχαν καλέσει κάτι φίλοι.
• Μείναμε λοιπόν οι τρεις μας στο σπίτι, τα μικρά και εγώ, και τα περάσαμε πολύ ωραία.
• Τα μεγάλα αγόρια επέστρεψαν κατά τα μεσάνυχτα, είχαμε κάτι μικρές περιπέτειες μες στη νύχτα με τον Παναγιώτη να σηκώνει πυρετό, αλλά το πρωί ήταν καλά.
• Έτσι, τυπικοί στο ραντεβού μας, στις 08.00 είχαμε πάρει ήδη το δρόμο προς Villars.
• Φτάσαμε εύκολα και γρήγορα, παρκάραμε, πήραμε το τρενάκι και στις 10.00 ξεκίινησαν τα δύο αγοράκια το μάθημά τους.
• Παράλληλα συναντήσαμε και την οικογένεια της φίλης Ηρούς και τον Μύρωνα οπότε κάποιοι σκόρπισαν στις πίστες, εγώ έκανα παρέα στον φίλο Γιάννη μέχρι να τελειώσουν τα μικρά το μάθημα και τα είπαμε υπό τον ήλιο, και μετά έκανα και εγώ λίγο σκι στις πρώτες πίστες.
• Η παρέα όλο και μεγάλωνε οπότε μέχρι το μεσημέρι είχε έρθει και η οικογένεια της φίλης Ναταλίας.
• Ο Στεφανάκος έκανε πολλή ώρα σκι στην πρώτη πίστα, έκανα και εγώ και ο συνοδοιπόρος μαζί του εναλλάξ, καθίσαμε έξω παρέα με τους φίλους και απολαύσαμε ήλιο (πολύ πιο ηλιόλουστη και ζεστή αυτή η Κυριακή σε σχέση με την προηγούμενη), σε βαθμό εγκαύματος!
• Ιδανική, χειμερινή θερμοκρασία για το βουνό!
• Τσιμπήσαμε εκεί έξω κάτι ελαφρύ και αναχωρήσαμε σχετικά νωρίς αλλά και πάλι, κίνηση βρήκαμε.
• Τι να κάνεις.... 
• Κατά τις 16.00 είμασταν σπίτι, ξαπλώσαμε με τον Στεφανάκο λίγο στον καναπέ και μας πήρε ο ύπνος, κάναμε τα μπάνια μας, έβαλα πλυντήρια, τσιμπήσαμε, παρακολουθήσαμε Εκκατομυριούχο και εν τέλει, κοιμηθήκαμε.
• Πόσο όμορφα γεμάτο ήταν (και) αυτό το σκ! Πόσα κάναμε, πόσους συναντήσαμε, πόσο πρωτόγνωρα συναισθήματα νιώσαμε.
• Το επόμενο όμως εύχομαι να καταφέρουμε να έχουμε έστω ένα πρωί χωρίς ξυπνητήρι.

Καλή εβδομάδα!

ανδριάνα