HOW WAS YOUR WEEK -Xmas Edition?

• It's the final countdown!
• Ω ναι, τελευταία εβδομάδα πριν τα Χριστούγεννα.
• Και φέτος το δικό μας countdown για τις διακοπές συμπίπτει (πάνω κάτω) με αυτό των Χριστουγέννων. Γιατί τις προηγούμενες χρονιές κατεβαίναμε με την ψυχή στο στόμα μία ή δύο μέρες πριν τα Χριστούγεννα.
• Και η Δευτέρα ξεκίνησε με γραφείο.
• Όπως αναμενόταν, κόσμο πολύ δεν είχε, αλλά είχε την αγαπημένη μου Ruta.
• Είχαμε συνεννοηθεί εκ των προτέρων και το μεσημέρι, αντί να φάμε, πήγαμε γυμναστήριο για μία ομαδική προπόνηση interval.
• Τι ήταν τούτο;
• Ασταμάτητα για 1 ώρα, με βαράκια, με μπάρα, με squats, με άλματα... ένα θα σας πω, το ζέσταμα ήταν η σανίδα.
• Το βγάλαμε όμως εις πέρας, το απολαύσαμε, κάναμε γρήγορα το ντους μας, πήραμε μια σαλάτα στο χέρι και επιστρέψαμε στο γραφείο μας.
• Και ενώ η ημέρα ξεκίνησε με πολύ κέφι και εορταστική ατμόσφαιρα, ένα project που πάει να ξεκινήσει, ήδη πάει τόσο στραβά που μου χάλασε λίγο τη διάθεση.
• Δεν μπορώ την ανευθυνότητα, το lack of ownership που λέμε και στο χωριό μου. 
• Τρίτη, και δουλειά από το σπίτι.
• Το απόγευμα είχα και την τελευταία, για αυτό το έτος, επίσκεψη για τα δόντια μου και όπως αναμενόταν, συνεχίζουμε στο ίδιο μοτίβο με τα πάνω να προχωρούν βάσει προγράμματος και τα κάτω να τεμπελιάζουν... Well... 
• Επίσημα έκλεισα με τα δώρα φέτος! Τουλάχιστον με τα επίσημα γιατί σίγουρα θα βγουν και έκτακτα.
• Το βράδυ πήγε γυμναστήριο ο συνοδοιπόρος οπότε παίξαμε με τον Στεφανάκο (από μπάσκετ και σκοποβολή μέχρι μπιλιάρδο), κάναμε τα μπάνια μας, είδαμε το Ρουκ Ζουκ μας και κοιμηθήκαμε.
• Ξεκίνησα και το βιβλίο που μου έφερε ο Secret Santa Nico, The Bee Sting και πολύ το απολαμβάνω. 
• Τετάρτη, δουλειά από το σπίτι (ε, τέτοιες μέρες επιβάλλεται) και δειλές ετοιμασίες για το ταξίδι (βγήκαν δηλαδή οι βαλίτσες, μπήκαν πλυντήρια, ποτίστηκαν τα φυτά κτλ).
• Κάνουν και ο Στεφανάκος Secret Santa στην τάξη του και του έχει τύχει ο φίλος του Adam και κάθε εβδομάδα "πρέπει" να του αφήνει κάποιο μικρό δωράκι - έκπληξη χωρίς να τον καταλάβει.
• Αυτήν την εβδομάδα του ετοίμασε ένα πακετάκι με κάρτες pokemon και μία μικρή φιγούρα.
• Ο Στεφανάκος όμως δεν έχει λάβει τίποτα από τον δικό του Secret Santa.... ο κακομοίρης.
• Κάναμε και τα τελευταία μαθήματα γαλλικών για τη σεζόν με την αγαπημένη μας Ελένη.
• Κλείνει και το πρόγραμμα των εορτών.... δείπνα, θέατρα, επισκέψεις, εορτάζοντες, ρεβεγιόν. Έχουμε ακόμα κάποια κενά οπότε μια άλφα - μικρή ευελιξία θα την έχουμε.
• Τέτοιες ημέρες όμως αν δεν έχεις κλείσει κάποιες καίριες συναντήσεις με τους φίλους, τότε την έχασες την ευκαιρία.
• Πέμπτη, και επίσημα άρχισε το πακετάρισμα.
• Είχα και μια σημαντική συνάντηση στη δουλειά όπου κηρύξαμε την έναρξη ενός νέου project, πρώτη φορά για την Ευρώπη, και έπρεπε να συντονίσω πολλές και διαφορετικές ομάδες. Πάνω από είκοσι άτομα ήταν στο call, με αρκετούς υψηλά ιστάμενους, και όλα πήγαν καλά.
• Το απόγευμα έφτιαξα στα γρήγορα και μερικά muffins (με τις γινωμένες μπανάνες που είχαμε + 3 διαφορετικές σοκολάτες) για την γιορτή της τάξης του Στεφανάκου.
• Με τα muffins παρέα και τον συνοδοιπόρο, πήγαμε στο σχολείο να απολαύσουμε όλα όσα μας είχαν ετοιμάσει τα παιδιά.
• Μάς είχαν ήδη χωρίσει σε ομάδες ώστε να απαντήσουμε στο quiz που είχαν ετοιμάσει.
• Επιστροφή αργά σπίτι για τα τελευταία πακεταρίσματα.
• Παρασκευή πρωί αναχωρήσαμε λοιπόν με το αυτοκίνητο για το αεροδρόμιο της Γενεύης.
• Η αλήθεια είναι ότι φτάσαμε αρκετά νωρίτερα (βοήθησε που η πτήση ήταν μεσημέρι και δεν έπρεπε να ξυπνήσουμε μες στη νύχτα) αλλά αυτό το ανέλπιστο δώρο που μας έκανε το αεροδρόμιο, δεν το περιμέναμε.
• Το γρηγορότερο check-in για την Aegean στα 9 χρόνια που ταξιδεύουμε από την Γενεύη! Ευτυχία!
• Έτσι, για πρώτη φορά είχαμε χρόνο να πιούμε έναν καφέ.
• Η κατάσταση βεβαίως για τον έλεγχο στις πύλες ήταν άλλη. Ατελείωτες ουρές αλλά ευτυχώς είχαμε προνοήσει για το Fast Track. Ακόμα και εκεί, που συνήθως περνάς χωρίς καν να περιμένεις, είχε ουρά μισής περίπου ώρας.
• Πετύχαμε και κάτι φίλους που πετούσαμε παρέα, αναχωρήσαμε με μικρή καθυστέρηση, κάλυψε την περισσότερη ο πιλότος, φτάσαμε, βαλίτσες και μας περίμενε, κλασικά, ο παππούς να μας παραλάβει.
• Κατευθείαν στο σπίτι των γονιών μου όπου κατέφτασαν και η βόρεια γιαγιά και η οικογένεια της αδελφής μου.
• Φάγαμε, τα είπαμε, έπαιξε πιάνο ο Στεφανάκος με την αδελφή μου, και πήγαμε σπίτι για τις τακτοποιήσεις παρέα με τη βόρεια γιαγιά που διανυκτέρευσε.
• Σάββατο και ήδη το πρόγραμμα ήταν γεμάτο.
• Τα αγόρια μαζί με την γιαγιά αναχώρησαν για την Γλυφάδα ενώ εγώ υποδέχτηκα την αγαπημένη φίλη και κομμώτρια Βίκυ στο σπίτι.
• Δεν μπορούσε όμως να λείψει και μια μικρή δόση ελληνικής τρέλας. Ένα κόκκινο αυτοκίνητο αγνώστου ιδιοκτήτη είχε παρκάρει μπροστά στο πάρκινγκ μας. Ευτυχώς που είχε η γιαγιά το αυτοκίνητό της αλλιώς τα αγόρια θα έχαναν τα ραντεβού τους.
• Από το βράδυ, που προφανώς το είχε παρκάρει ο κύριος χωρίς να του καίγεται καρφί, ήρθε να το πάρει στις 11.30! Και να σκεφτείτε ότι το πάρκινγκ είναι ανοιχτό στο πλάι και φαίνεται κανονικά ότι έχει αυτοκίνητο μέσα.
• Με τα πολλά καλέσαμε την αστυνομία, του έκοψε μια κλίση, του πήρε τις πινακίδες.
• Ενώ εγώ λουζόμουν χτύπησε και το κουδούνι να μας ζητήσει τα ρέστα. Μα τι θράσος! Δεν είχε καν τη ντροπή να κρύψει ποιος ήταν ο ιδιοκτήτης και ήθελε να βγει και από πάνω!
• Ευτυχώς η Βίκυ είναι ένας ιδιαίτερα ήρεμος άνθρωπος και του εξήγησε ότι μόνος του δημιούργησε όλο αυτό και ότι εμείς εξαντλήσαμε όλα τα μέσα που είχαμε πριν καλέσουμε την αστυνομία.
• Αν έχετε περιέργεια, το βράδυ είχε ήδη πάρει τις πινακίδες του πίσω.
• Μεσημέρι, και είμασταν καλεσμένοι στο σπίτι της οικογενειακής φίλης Μαρίας.
• Το απογευματάκι ξεκουραστήκαμε λίγο σπίτι, αφήσαμε τον Στεφανάκο στη θεία του όπου και διανυκτέρευσε και κατά τις 20.30 μάς παρέλαβαν οι φίλοι Μαριάννα και Χριστόφορος για το δείπνο που είχαμε κλείσει στο κέντρο, στο Γαστροκουτούκι Τσίφτης. 
• Εκεί προστέθηκε και ο φίλος Γιώργος που είχαμε να δούμε χρόνια και παρέα μοιραστήκαμε φαγητό, κρασί και ιστορίες.
• Κυριακή και Παραμονή Χριστουγέννων!
• Μάς ξύπνησαν λοιπόν ο Στέφανος με την Άρτεμις με τα κάλαντα τηλεφωνικά.
• Ετοιμαστήκαμε και πήγαμε από εκεί ώστε να μας τα πουν δια ζώσης, υπό τη συνοδεία πιάνου.
• Μετά το πρόγραμμα είχε όπως πάντα μαγειρικές αλλά αυτή τη φορά στο σπίτι της μαμάς.
• Φτιάξαμε λοιπόν τη σούπα (αρακά) και την τάρτα (μεσογειακή).
• Non-stop συνεχίσαμε με ετοιμασίες ώστε να αναχωρήσουμε για τα βόρεια και τους καθιερωμένους εορτασμούς στο σπίτι των φίλων.
• Φέτος όμως, το κλασικό δείπνο μετατράπηκε σε πάρτυ ώστε να γιορτάσουμε όπως του αρμόζουν τα 50α γενέθλια του αγαπημένου μας Χρήστου.
• Κόσμος πολύς, φωτορυθμικά, οι φίλοι σε χρέη DJ, φαγητά, χοροί, συγκίνηση, αγκαλιές, ανταμώματα με φίλους που συναντάμε 1-2 φορές το χρόνο.... 
• Παράλληλα, τα μικρά (που κυμαίνονταν από 6 έως 20 ετών) είχαν χωριστεί σε υπο-ομάδες και έπαιζαν, χόρευαν, φωτογραφίζονταν.... 
• Περάσαμε τόσο ωραία! Η γιαγιά με τους δύο εγγονούς αναχώρησαν κατά τις 03.00 ώστε να κοιμηθούν και εμείς τους ακολουθήσαμε κατά τις 05.00.

• Πού χρόνος για ύπνο; Στις 09.00 είμασταν στο πόδι, καφές στα γρήγορα, ντυσίματα και αναχώρηση για τα νότια ώστε να βοηθήσουμε τη νότια γιαγιά για το Χριστουγεννιάτικο γεύμα.
• Δυστυχώς η ανιψιά μου ήταν με πυρετό οπότε ήρθε προς το τέλος, φορώντας μάσκα.
• Καμιά 15ριά άτομα μαζευτήκαμε, φάγαμε, ήπιαμε, ανταλλάξαμε δώρα (που είναι πάντα το κερασάκι στη τούρτα), ξαναφάγαμε (γλυκά), και το βραδάκι αναχωρήσαμε ξανά, ξανά για τα βόρεια, για τη γιορτή της ανιψιάς μας Χριστίνας.
• Τζάκι, οι κλασικοί θαμώνες, ζεστό τσάι, κέικ, ιστορίες (και από το χτεσινοβραδινό πάρτυ) και επιστροφή σπίτι μεσάνυχτα πια για ύπνο.
• Τρίτη, 26 Δεκεμβρίου, και επισήμως είμασταν και οι τρεις πτώμα.
• Για 3-4 ημέρες δεν είχαμε κάτσει λεπτό οπότε αποφασίσαμε και περάσαμε την ημέρα σπίτι, χαλαρά, με πυτζάμες, ύπνο, καρτούν και χουχούλιασμα.
• Το απόγευμα μόνο βγήκαμε καθώς είχαμε κλείσει να παρακολουθήσουμε το Comedy Club για παιδιά στο Μέγαρο Μουσικής.
• Μία ώρα ήταν η παράσταση και ο Στεφανάκος δεν σταμάτησε να γελάει.
• Στην επιστροφή κάναμε μια στάση στη Γλυφάδα και αφεθήκαμε στην επιθυμία μας για μια ζεστή βάφλα!
• Τετάρτη, και η ημέρα μου ξεκίνησε με μάθημα πιλάτες. Πόσο το χρειαζόμουν!
• Ήταν και η γιορτή του Στεφανάκου οπότε μετά πήγα κατευθείαν σούπερ-μάρκετ και για το δώρο του μικρού.
• Το μεσημέρι κάναμε εξαιρετική βόλτα στην αγαπημένη μας Βουλιαγμένη, απολαμβάνοντας ήλιο, ομορφιά και "σπιτικό" φαγητό στον Λουιζίδη. 
• Το απόγευμα άρχισαν να έρχονται οι οικογένειες και οι φίλοι σε δόσεις, οι πρώτοι στις 17.00 οι τελευταίοι κατά τις 21.00.
• Συνολικά μαζευτήκαμε καμιά εικοσαριά άτομα και παρέα καθίσαμε μέχρι αργά συζητώντας, γελώντας, παίζοντας... Οι θεματικές κυμαίνονταν από ταξίδια και σχολικά προγράμματα μέχρι θέματα υγείας και αθλητικές δραστηριότητες. Οι ώρες δεν είναι ποτέ αρκετές!
• Παραγγείλαμε και πίτσες από το κλασικό Castello (έτσι, γιατί μας έλειπαν κάποιες θερμίδες).
• Χαρούμενοι κοιμηθήκαμε το βράδυ, ιδιαίτερα ο εορτάζοντας που γέμισε αγκαλιές, φίλους και δώρα.
• Κοιμήθηκε και ο ξάδελφός του παρέα, οπότε τους στρώσαμε στο διπλό κρεβάτι του ξενώνα! Και ενώ ήταν πλέον μεσάνυχτα, ο Δημητράκης του διάβασε και ένα παραμύθι πριν κοιμηθούν.
• Πέμπτη, και αφού ξύπνησαν τα αγόρια, έφαγαν πρωινό και συναρμολόγησαν τα πρώτα δώρα - lego, κατεβήκαμε στη Γλυφάδα μια βόλτα.
• Το απόγευμα, τα αγόρια ανηφόρησαν ώστε να παρακολουθήσουν τον αγώνα μπάσκετ ΠΑΟ - Ερυθρός Αστέρας ενώ εγώ συνάντησα τη φίλη Κατερίνα για ένα κρασί στο WeSud στη γειτονιά μας στη Βούλα.
• Δύο ώρες πέρασαν χωρίς να το καταλάβουμε με τόσα που είχαμε να συζητήσουμε! Και άλλες τόσες να είχαμε, πάλι δεν θα μας έφταναν.
• Επιστροφή σπίτι και ξέρετε τι γίνεται όταν είμαι home alone; Βλέπω ταινίες!
• Σειρά είχε το Maestro για τη ζωή του Bernstein. Ομολογώ ότι πολλά στοιχεία δεν τα γνώριζα. Ο Bradley εξαιρετικός όπως πάντα.
• Παρασκευή, και πρωινό μάθημα πιλάτες.
• Μετά έκανα μια επίσκεψη και στους γονείς μου παραδίπλα για να τους βοηθήσω με κάτι έγγραφα.
• Το μεσημεράκι απολαύσαμε ήλιο, θάλασσα, ησυχία στο Notos, τρώγοντας μεσημεριανό με τους γονείς μου.
• Δεν το χορταίνω αυτόν τον ήλιο! Ειδικά εν μέσω Χειμώνα.
• Περπατώντας φτάσαμε στην πλατεία με τον μπαμπά μου, έκανα δυο γρήγορες δουλειές, με παρέλαβαν τα αγόρια και επιστρέψαμε σπίτι.
• Είχαμε πει ότι θα επισκεπτόμασταν τους φίλους στην Αμφίκλεια αλλά δεν είχαμε αποφασίσει πότε.
• Γιατί να το αργοπορούσαμε; Έτσι, συννενοηθήκαμε κρυφά με το βαφτιστήρι μας και το απόγευμα αναχωρήσαμε. 
• Νωρίς το βράδυ είμασταν εκεί, μας υποδέχτηκε στο σκοτάδι ο Παναγιώτης, μπήκαμε στο σπίτι και ... έκπληξη!!
• Αγκαλιές, τακτοποιήσεις, τζάκι, τσάι, επιτραπέζια... τι άλλο να ζητήσεις!
• Το Σάββατο ξυπνήσαμε λοιπόν παρέα, με εξαιρετικό ήλιο!
• Γρήγορο σουπερ-μάρκετ για τα απαραίτητα, πρωινό παρέα και αναχώρηση για την Παύλιανη.
• Τι όμορφο μέρος! Η φύση εντυπωσιακή αλλά και η ανθρώπινη παρέμβαση με αισθητική, σεβασμό και χιούμορ.
• Διασχίσαμε την γέφυρα - πιάνο και για καμιά ώρα περπατήσαμε μέσα στο μονοπάτι το οποίο ήταν γεμάτο εκπλήξεις (κούνιες και αιώρες, μικρές γέφυρες για παιδικά αυτοκινητάκια, κρίκοι και ιδιαίτερα παγκάκια). Δυστυχώς από ένα σημείο και μετά η λάσπη ήταν πολλή και εμείς δεν είχαμε τον κατάλληλο εξοπλισμό οπότε έπρεπε να επιστρέψουμε.
• Κάναμε μια στάση για ρακόμελο στο La Casa de Papel και πήραμε το δρόμο της επιστροφής.
• Κυριακή, και ακόμη μία ηλιόλουστη ημέρα μας περίμενε στο βουνό.
• Αυτή τη φορά επισκεφθήκαμε την Τιθορέα, περπατήσαμε στο μονοπάτι πάνω από τον καταρράκτη και προς τη σπηλιά του Οδυσσέα Ανδρούτσου, θαυμάσαμε τη θέα, ήπιαμε καφέ στην πλατεία του χωριού, έπαιξαν τα μικρά μπάλα και απόγευμα επιστρέψαμε.
• Πριν το σπίτι όμως, κάναμε μια στάση στο Τροχόσπιτο.
• Οι φίλοι των φίλων μας έχουν ένα τροχόσπιτο που κάθε χρόνο τοποθετείται και σε διαφορετικό μέρος του βουνού και το οποίο γίνεται σημείο συνάντησης όλης της παρέας.
• Εμείς τους πετύχαμε παρέα με 20 ακόμα άτομα, με τα μικρά να παίζουν και να εξερευνούν το δάσος, και τους μεγάλους να προσπαθούν να εγκαταστήσουν ένα zip line στα δέντρα.
• Πίσω στο σπίτι για ετοιμασίες και beaute για το ρεβεγιόν της Πρωτοχρονιάς! 
• Η βουνίσια παρέα των φίλων αριθμεί πάνω από 40 άτομα οπότε είχαν κλείσει ένα εστιατόριο (που κανονικά θα ήταν κλειστό), είχαν επιλέξει το μενού και ο χώρος είχε στηθεί αντίστοιχα.
• Μα ήταν τόσο όμορφα και ζεστά! Το μαγαζί ήταν το ιδανικό μέγεθος για την παρέα, πετρόχτιστο, με όμορφη διακόσμηση και φωτισμό, είχε τζάκι με μαξιλάρες, ειδικό χώρο για τα μικρά και τραπέζια για τους μεγάλους.
• Το μενού είχε 2 ειδών σούπες (κολοκύθα και μανιτάρι), σπιτική χορτόπιτα, σαλάτες, τορτελίνι, κότσι.... Εγώ επικεντρώθηκα στη μανιταρόσουπα και την πίτα οι οποίες ήταν εξαιρετικές!
• Ήπιαμε, χορέψαμε, γνωριστήκαμε με αρκετούς που δεν ξέραμε, ευχηθήκαμε....
• Τα μικρά όλων των ηλικιών πέρασαν λίγες ώρες στο εστιατόριο καθώς ήταν κυρίως στην πλατεία του χωριού παρόλο το κρύο.
• Το φλουρί το κέρδισε ο μικρός Ιάσωνας, γιος της φίλης Ίρις, και ο Στέφανος αναχώρησε το βράδυ έχοντας κάνει νέους φίλους αλλά και με ένα ελαφρύ κρύωμα (αναμενόμενο με τόσους συναχωμένους γύρω μας).
• Πόσο γεμάτες ήταν αυτές οι ημέρες! Πόσο χορταστικές, απολαμβάνοντας φίλους, γεύματα, αγκαλιές, ιστορίες, ήλιο, θάλασσα, παιχνίδια, βουνό.... Και ναι, ξεκούραστες σωματικά σίγουρα δεν τις λες, αλλά ανυψώνεται η ψυχή μας και γεμίζει η καρδιά μας και αυτό είναι ο στόχος.

Καλή χρονιά αγαπημένοι μου!

Να είναι όπως την ποθείτε! Και να επιλέγετε αυτούς και αυτά που σας ταιριάζουν και σας εξελίσσουν. 

ανδριάνα