HOW WAS YOUR WEEK?

• Δευτέρα και πίσω στην ρουτίνα, πίσω και στο γραφείο.
• Και η εβδομάδα αυτή ήταν γεμάτη από δραστηριότητες.
• Ήταν βλέπετε η εβδομάδα των σχολικών παραστάσεων του Στεφανάκου που σας έλεγα.
• Έτσι, τα πρωινά έδιναν παραστάσεις για τις άλλες τάξεις, και τα βράδια για τους γονείς.
• Από την Τρίτη λοιπόν, ο καλλιτέχνης έπρεπε να είναι στο θέατρο στις 18.30 ώστε να ξεκινήσει η παράσταση στις 19.30.
• Τον αφήσαμε λοιπόν την Τρίτη μαζί με την τάξη του ώστε να ετοιμαστεί, συναντήσαμε τους έτερους Έλληνες γονείς του σχολείου, ήπιαμε ένα ποτήρι κρασί στο όμορφο φουαγιέ και πήραμε τις θέσεις μας για την παράσταση.
• Πόσα παιδιά!! Πόσα ωραία τραγούδια!
• Πόσο δύσκολο είναι να συντονίσεις και να συμπεριλάβεις εκατοντάδες παιδιά υπό ένα κοινό θέμα.
• Και ο Στεφανάκος δεν σταμάτησε να τραγουδά, καθαρά και δυνατά.
• Και το κοινό βεβαίως χειροκροτούσε με το ρυθμό και τους εμψύχωνε.
• Η εβδομάδα είχε και αναπάντεχα, δυσάρεστα νέα από το εργασιακό μου περιβάλλον που με αναστάτωσαν και με στεναχώρησαν σε προσωπικό επίπεδο.
• Είναι τόσο εύκολο να κρίνουμε τους ανθρώπους από αυτό που μας μεταφέρουν, αλλά εν τέλει τόσο δύσκολο να καταλάβουμε πραγματικά τι ζουν.
• Παράλληλα, έκανε και η αδελφή μου μία ακόμη επέμβαση ώστε να αντιμετωπίσει ένα χρόνιo πρόβλημα που ματαίωνε μέχρι που έφτασε ο κόμπος στο χτένι.
• Η εβδομάδα της ήταν δύσκολη καθώς είχε πολλούς περιορισμούς σε πολλά επίπεδα αλλά είναι σίγουρα για το καλό της! Ήταν πραγματικά μονόδρομος. 
• Τετάρτη, και με τον ίδιο βροχερό καιρό, συνεχίστηκε το πρόγραμμα των παραστάσεων του Στέφανου αλλά εμείς είχαμε προσκλήσεις μόνο για 2 παραστάσεις οπότε την Τετάρτη, ρεπό!
• Πήρα όμως τον Στέφανο και τον Μάξιμο ώστε να τους αφήσω στο θέατρο στις 18.30, συνέχισα στο κέντρο για ένα αναγκαίο μάθημα yoga (πόσο το χρειαζόμουν με όλα όσα γίνονται στον στενό μου κύκλο!), επέστρεψα σπίτι όπου ο συνοδοιπόρος χαλάρωνε, και ο καλλιτέχνης επέστρεψε με την μητέρα του Μάξιμου κατά τις 21.30.
• Πέμπτη, και από το πρωί είχαμε τον ηλεκτρολόγο σπίτι.
• Κάθε 20 χρόνια τα σπίτια περνούν από υποχρεωτικό έλεγχο (και έτυχε σε εμάς τους τυχερούς) τον οποίο κάναμε πριν 2-3 εβδομάδες, οπότε αυτήν τη φορά ήταν η σειρά μιας δεύτερης εταιρείας να διορθώσει αυτά που εντόπισε ο έλεγχος.
• Και ενώ φάνταζαν, τουλάχιστον σε εμάς, απλά και εύκολα, τελικά ο ευγενέστατος κύριος ήρθε στις 08.30 και έφυγε στις 18.00 απλά και μόνο γιατί έπρεπε να πάμε εμείς στο θέατρο.
• Άλλαξε τα καπάκια από 2-3 πρίζες που ήταν σπασμένα σε κάποια σημεία, έφτιαξε άλλες 2 που δεν λειτουργούσαν, άλλαξε τις λάμπες στην αποθήκη και το γκαράζ, ξανασυνέδεσε όλα τα καλώδια στον ηλεκτρολογικό πίνακα (γιατί δεν ήταν ευθυγραμμισμένα και δεν είχαν σωστή σήμανση),  προσπάθησε -ανεπιτυχώς- να φτιάξει το κουδούνι και έναν αυτοματισμό στην είσοδο οπότε μάλλον αναμένουμε 2η επίσκεψη.
• Μέσα σε όλα, όπως φαντάζεστε, έκοβε το ρεύμα κατά διαστήματα ενώ εμείς προσπαθούσαμε να εργαστούμε από το σπίτι.
• Κατά τις 14.00 το πήρα απόφαση και έφυγα για το γραφείο καθώς είχα μία σημαντική συνάντηση και δεν μπορούσα να το διακινδυνέψω με το ρεύμα.
• Πήγα, έκανα το call μου, είπα στα γρήγορα δυο κουβέντες με τους συναδέλφους και αναχώρησα ξανά ώστε να παραλάβω τον Στέφανο, να ετοιμαστεί στα γρήγορα, και να πάμε παρέα στο θέατρο για την τελευταία του παράσταση.
• Πόσος ενθουσιασμός από όλους! Παιδιά, δασκάλους, γονείς, μουσικούς, φίλους.
• Πτώμα βεβαίως επιστρέψαμε σπίτι. 
• Την Παρασκευή πρωί τους είχαν δώσει ρεπό από το σχολείο ώστε να ξεκουραστούν.
• Έτσι, μεσημεράκι τον πήγα ενώ εμείς δουλεύαμε από το σπίτι.
• Οι δραστηριότητες όμως δεν είχαν τελειώσει για την εβδομάδα! Course à travers Pully!
• Ο ετήσιος αγώνας τρεξίματος του γειτονικού μας Pully όπου ο Στέφανος συμμετείχε μέσω του σχολείου του, με δική του πρωτοβουλία.
• Στις 17.00 είμασταν εκεί, πήρε ο Στέφανος τον αριθμό συμμετοχής του, συνάντησε πολλούς συμμαθητές και φίλους του, χειροκρότησε τα πρώτα γκρουπ και 6 παρά ήταν η σειρά του!
• Έτρεξε παρέα με τον συμμαθητή του Adam και τερμάτισαν μαζί τα 1,4 χλμ στην 16η και 17η θέση σε συνολικά 125 παιδιά της ηλικίας τους.
• Καθόλου άσχημα αν λάβουμε υπόψιν ότι ήταν η πρώτη του φορά ever όπου έπρεπε να τρέξει συγκεκριμένη απόσταση και να ρυθμίσει την ταχύτητα και την αντοχή του.
• Παρασκευή βραδάκι, επιτέλους, με ησυχία επιστρέψαμε σπίτι για τα μπάνια μας, καναπέ και ξεκούραση.
• Σάββατο, και barre για εμένα, ελληνικό σχολείο για τον Στέφανο, καφές για τον συνοδοιπόρο.
• Γρήγορες δουλειές στο κέντρο, σούπερ - μάρκετ και σπίτι για ξεκούραση.
• Το απόγευμα ήρθε ο συμμαθητής του Στέφανου ο Nikan να παίξουν και κάθε φορά είναι και μια περιπέτεια.
• Ο καιρός συνεχίστηκε απρόβλεπτος, με μπόρες, μικρά διαστήματα ηλιοφάνειας, και ψύχρα.
• Ήρθαν και αναπάντεχα, δυσάρεστα μαντάτα από το μέτωπο των φίλων μας στην Ελλάδα και της βαφτιστήρας μου. Ευτυχώς όμως, μετά το αρχικό σοκ - το άγχος - τα τόσα ερωτήματα, έχουν πολλές από τις απαντήσεις πλέον, καθαρό μυαλό, αισιοδοξία και ένα ξεκάθαρο πλάνο για το μέλλον.
• Δεν είναι φοβερό πώς ο οργανισμός ξυπνά ένα πρωί και αποφασίζει ότι θα εμφανίσει το Χ ή το Ψ αυτοάνοσο; Πόσο λίγο γνωρίζουμε το ίδιο μας το σώμα. Είναι σοκαριστικό.
• Κυριακή και η γιορτή της μαμάς.
• Ναι, τυπική αλλά όχι και τόσο για κάποιες.
• Και το πρωινό το πέρασα κάνοντας ζαχαροπλαστική με τον Στεφανάκο επί ώρες.
• Φτιάξαμε vegan τάρτα με crème pâtissière και φράουλες για την μεσημεριανή συνάντηση με τους φίλους, και κέικ βανίλιας με μασκαρπόνε και σταγόνες σοκολάτας.
• Αφού μιλήσαμε με μαμάδες - γιαγιάδες, το μεσημεράκι συναντήσαμε τους φίλους στην πλαζ του Lutry με την αισιοδοξία ότι επιτέλους, ο καιρός θα είναι με το μέρος μας.
• Απλώσαμε τις κουβέρτες του πικ-νικ, βγάλαμε τις παγωμένες μπύρες και τα αφρώδη κρασιά, άρχισαν να παίζουν τα παιδιά..... και μετά από κανά μισάωρο, συννεφιά και κρύο! 
• Βάλαμε ξανά τα μπουφάν και τα ζακετάκια αλλά διατηρήσαμε την αισιοδοξία μας.
• Εις μάτην όμως καθώς μετά από λίγο ξεκίνησε η βροχή.....
• Ουφ! Είχαμε ήδη plan b οπότε μεταφερθήκαμε στο σπίτι των φίλων για συνέχεια στις κουβέντες και στα κρασιά.
• Μέσα σε μία ημέρα πρέπει να έβρεξε καμιά δεκαριά φορές, να βγήκε ο ήλιος άλλες τόσες με διάρκεια πενταλέπτου και να ανεβοκατέβηκε η θερμοκρασία περνώντας από το καλοκαίρι στο φθινόπωρο και πίσω στην άνοιξη σε μία μέρα.
• Το λες και απρόβλεπτο τον καιρό, ίσως και κουραστικό. 
• Από το 2020 είχε να κάνει τέτοια άνοιξη, με κρύο και τόσες βροχές.
• Το απόγευμα αναχωρήσαμε για το σπίτι αφού αφήσαμε τον Στέφανο στον συμμαθητή του για μια ωρίτσα ενώ εμείς συμμαζέψαμε, μαγειρέψαμε και ξεκινήσαμε τις ετοιμασίες για τους καλεσμένους της ερχόμενης εβδομάδας.
• Είναι τόσες οι δραστηριότητες, τόσοι οι καλεσμένοι, τόσες οι αργίες που μου φαίνεται ότι από το Πάσχα θα φτάσουμε στον Ιούνιο με μιαν ανάσα.

Καλή εβδομάδα!

Εμάς λειψή καθώς έχουμε ένα ωραιότατο 4ήμερο!

ανδριάνα