HOW WAS YOUR WEEK?

• Ουφ, λίγο δύσκολη μου έπεσε η Δευτέρα από την πλευρά της δουλειάς.
• Είναι αυτά τα meetings που μπαίνεις με χαμόγελο και βγαίνεις με πονοκέφαλο και μια λίστα "υποχρεώσεων". Και δυστυχώς αυτή η λίστα έχει μόνο αυξητική πορεία.
• Ήταν όμως τα γενέθλια του Στεφανάκου μας!
• Πόσο ανυπομονούσε! Κάθε μέρα μετρούσε αντίστροφα!
• Πόσες αγκαλιές κάναμε, πόσα φιλιά. Έλαμπε από χαρά!
• Επτά χρόνια λοιπόν από εκείνο το Κυριακάτικο πρωινό που τον αντικρίσαμε πρώτη φορά.
• Και ναι, κάθε χρόνο μου φαίνεται το ίδιο απίστευτο.
• Βάλαμε λοιπόν προτεραιότητα τα γενέθλια και έτσι το πρωί πήρε εκείνος τα σοκοφρετάκια που θα κερνούσε στην τάξη, παρέδωσα εγώ το κέικ - τούρτα στο UAPE, πετάχτηκα μεταξύ των συναντήσεων να πάρω μια μικρή τουρτίτσα και ο συνοδοιπόρος μαγείρεψε το αγαπημένο φαγητό του μικρού (τουλάχιστον της τελευταίας περιόδου): μακαρόνια με κιμά.
• Πάνω στην ώρα κατέφτασε και το δώρο που είχε ζητήσει: φιγούρες Stumble Guys.
• Ενθουσιασμένος επέστρεψε από το σχολείο με όλες τις ευχές και τα γλυκά και τους εορτασμούς, φάγαμε παρέα, έσβησε ένα κεράκι με τις οικογένειες σε βιντεοκλήση, άνοιξε το δώρο του, απαντήσαμε σε πολλές κλήσεις και μηνύματα και χαρούμενοι και ευγνώμων κοιμηθήκαμε.
• Τρίτη, και την ημέρα την πέρασα στο γραφείο.
• Με έναν καιρό τρελό! Από κρύο το πρωί, σε χαλάζι και καταιγίδα το μεσημέρι και ήλιο το απόγευμα.
• Επέστρεψαν και τα μαθήματα μπάσκετ (και για τα δύο αγόρια) οπότε παρέλαβα τον μικρό το απόγευμα, επιστρέψαμε παρέα και μετά από λίγο αναχώρησε ο συνοδοιπόρος για τη δική του προπόνηση.
• Κατέφτασαν δύο ακόμα γενέθλια δώρα στο ίδιο ύφος, Lego Ninjago! Ένα από τους γειτόνους μας και ένα από τον θείο του.
• Το μικρό το συναρμολογήσαμε επιτόπου, το μεγάλο θα περιμένει μέχρι την επόμενη εβδομάδα.
• Τετάρτη, και η ημέρα ξεκίνησε πολύ μαγκωμένα καθώς τα ιατρικά θέματα της αδελφής μου γίνονται πιο πολύπλοκα, με αρκετούς άγνωστους παράγοντες που ελπίζουμε να ξεκαθαρίσουν το συντομότερο.
• Από το σπίτι δούλεψα εγώ ώστε να μεταφέρω τον μικρό στο ποδόσφαιρο το απόγευμα.
• Και κατά τη διάρκεια της προπόνησής του, έκανα μία μεγάλη βόλτα παραλίμνια ώστε να αδειάσει το μυαλό μου και να αφεθώ στην ηρεμία της φύσης.
• Ήταν και η ημέρα ηλιόλουστη και σχετικά ζεστή (η μόνη μες στην εβδομάδα, δυστυχώς).
• Πέμπτη και η ημέρα ήταν γεμάτη!
• Το απόγευμα φτιάξαμε με τον Στεφανάκο και τα lactose free muffins για το πάρτυ του Σαββάτου και τους συμμαθητές του που έχουν δυσανεξία και άρα δεν θα μπορέσουν να φάμε από την τούρτα του.
• Και έχει γίνει πλέον εξπέρ στη ζαχαροπλαστική!
• Βροχερή και η Παρασκευή με πολλές δουλειές εντός ενόψει και των πάρτυ του σκ.
• Πετάχτηκε ο συνοδοιπόρος ακόμη ένα σούπερ - μάρκετ (δεν χωράνε τα ψυγεία και τα ντουλάπια πια) και είμασταν πλέον έτοιμοι!
• Σάββατο και όλη τη νύχτα είχε μία καταιγίδα!
• Με ψιλόβροχο ξεκινήσαμε το πρωί για το ελληνικό σχολείο και τη γυμναστική.
• Επιστροφή σπίτι το μεσημεράκι παρέα με την Τίνα και την Αριάδνη οι οποίες περίμεναν τον μπαμπά της οικογένειας να επιστρέψει από το ΙΚΕΑ να τις παραλάβει καθώς θα περνούσαν το πρώτο τους βράδυ στο νέο τους σπίτι!
• Κάναμε παράλληλα τις ετοιμασίες παρέα, στολίσαμε, στρώσαμε τραπέζια, μαζέψαμε ότι εύθραστο ή/και πολύτιμο και κατά τις 15.00 άρχισαν να καταφτάνουν οι συμμαθητές του Στέφανου για το πάρτυ.
• Συνολικά είχαμε 11 παιδάκια (2 εκ των οποίων κορίτσια, πρώτη φορά) και αρκετά ήρθαν ντυμένα με τις αγαπημένες τους εμφανίσεις ώστε να ταιριάξουν στο ποδοσφαιρικό θέμα του πάρτυ.
• Έξω ήταν όλα μούσκεμα οπότε, δυστυχώς, έπρεπε αυτές τις 3 ώρες να τις περάσουμε εντός.
• Και ψέματα δεν θα σας πω, εύκολο δεν ήταν.
• Δύο - τρία από τα αγόρια ήταν πολύ έντονα. Σε βαθμό που ακόμα και ο Στέφανος προσπαθούσε να τους συμμαζέψει.
• Καταφέραμε όμως να παίξουμε κάποια ομαδικά παιχνίδια, να χρωματίσουν τους αγαπημένους τους ποδοσφαιριστές, να φάνε, να κόψουμε την τούρτα, να ανοίξουν τα δώρα.
• Μέχρι τις 18.30 είχε αδειάσει το σπίτι και εμείς τρέχαμε να κάνουμε τον απολογισμό των απωλειών. Εντάξει, υπερβάλλω! Τέλος καλό - όλα καλά. Θεωρώ όμως ότι του χρόνου θα πρέπει να γίνει σε 3ο χώρο γιατί είναι πια και πολλά τα παιδιά και αρκετά μεγάλα.
• Μέσα σε όλα, τις τακτοποιήσεις, τις καθαριότητες, τις συζητήσεις, είχα να φτιάξω και την σπιτική, αυτή τη φορά, τούρτα για το πάρτυ της Κυριακής.
• Η τούρτα του Σαββάτου ήταν από την ζαχαροπλάστρια που πέρνουμε τις τελευταίες χρονιές (φίλη της γειτόνισσας και γειτόνισσα και αυτή) και το θέμα ήταν ποδόσφαιρο + PSG. Αυτή που βλέπετε στην πιο πάνω φωτογραφία.
• Το ίδιο θέμα κράτησα και για την 2η τούρτα η οποία ήταν 3 στρώσεις παντεσπάνι, κρέμα σαντιγύ με μασκαρπόνε, στο κέντρο μία πηχτή μαρμελάδα που έφτιαξα με berries, και από πάνω ένα δίσκος - γήπεδο ποδοσφαίρου με τις αντίστοιχες φιγούρες.
• Η Κυριακή ξημέρωσε μουντή αλλά τουλάχιστον στεγνή!
• Όλο το πρωί το περάσαμε ετοιμάζοντας το σπίτι και τον κήπο και τα φαγητά και κατά τις 12.00 οι πρώτοι φίλοι είχαν ήδη φτάσει.
• Παρέα περάσαμε την ημέρα μέχρι τις 19.00, συνολικά 6-7 οικογένειες.
• Ο απολογισμός ήταν καμιά εικοσαριά ενήλικες, καμιά δεκαριά παιδιά (από 8 μηνών μέχρι 10 χρονών), όλοι Έλληνες πλην των αγαπημένων μας Πολωνών και Νοτιο-Αφρικανών.
• Οι άντρες έψηναν από νωρίς λαχανικά και κρέατα, τα παιδιά έπαιζαν ώρες πολλές πολύ όμορφα (μέσα και έξω), οι γυναίκες πιάσαμε όλων των ειδών τις συζητήσεις, φάγαμε, σβήσαμε την τούρτα, την δοκιμάσαμε (γιατί είχα πολλή αγωνία) και ήταν πολλή γευστική, ήπιαμε κρασιά και μπύρες και καφέδες, αράξαμε έξω (με ζακετάκια) και μέσα, φωτογραφηθήκαμε, αγκαλιαστήκαμε και κάναμε σχέδια για τις επόμενες συναντήσεις μας.
• Νιώθω τόσο τυχερή με τους φίλους που έχουμε δημιουργήσει στην Ελβετία. Φίλους καρδιάς! Αυτούς που ανοίγουν τα ντουλάπια, πλένουν ποτήρια ενώ εσύ δεν κοιτάς, σε αγκαλιάζουν σφιχτά, λάμπουν τα μάτια τους όταν συναντιέστε και έχουν πάντα μια καλή κουβέντα να σου πουν.
• Έτσι λοιπόν αυτή η Κυριακή, παρόλο που ο καιρός ήταν κρύος, ο κόσμος πολύς (και ετερόκλητος), πέρασε τόσο όμορφα και ξέγνοιαστα!
• Ναι, το σπίτι ήταν βομβαρδισμένο μετά αλλά γεμάτο με στοιχεία μιας υπέροχης μέρας, με δεκάδες άδεια μπουκάλια μπύρας δηλαδή, στοίβες από άδεια πιάτα και φλιτζάνια καφέ, σκισμένα χαρτιά περιτυλίγματος, ξεχασμένα μπουφάν και παγούρια, σβησμένα κεράκια και λερωμένα τραπεζομάντηλα.
• Το λες και ευτυχία η κούρασή σου να προέρχεται από τέτοιες πηγές.
• Περιττό λοιπόν να σας πω ότι μέχρι αργά το βράδυ βάζαμε πλυντήρια, πετάγαμε σκουπίδια, κοιτούσαμε τα δώρα του Στεφανάκου, λέγαμε ιστορίες οι τρεις μας, ανταλλάσσαμε φωτογραφίες με τους φίλους. 
• Μια γεμάτη εβδομάδα από γενέθλιες ετοιμασίες και εορτασμούς για τον 7χρονο πια Στεφανάκο μας! Και εις άλλα με υγεία!

Καλή εβδομάδα!

ανδριάνα