Single Tasking

Το ξέρω, το ξέρω. Τι είναι τούτο ε; Σίγουρα όλοι έχετε ακούσει, κάποιοι έχετε τελειοποιήσει κιόλας, το multi-tasking. Την ικανότητα, το προσόν, του να μοιράζεις την προσοχή σου, την ενέργειά σου σε πολλαπλά πράγματα ταυτόχρονα. Κάποια είναι αυτονόητα όπως το να οδηγείς και να μιλάς συγχρόνως. Κάποια άλλα όμως έχουν γίνει αναπόσπαστο μέρος της πραγματικότητάς μας (προσωπικής, οικογενειακής, εργασιακής) γιατί πολύ απλά δεν μας φτάνει ο χρόνος. Έτσι, μπορεί να ξεκινάμε το μαγείρεμα, παράλληλα να πλένουμε κάτι ταψιά με το ένα μάτι στην κατσαρόλα και ταυτόχρονα να απαντάμε και στις ερωτήσεις γραμματικής των παιδιών. Για τη δουλειά να μην το αναλύσω καν. Ένα θα σας πω, τα tabs που έχω ανοιχτά και δουλεύω παράλληλα σε καθημερινή βάση έχουν διψήφιο αριθμό. Στην πλειοψηφία των calls, απαντώ και σε μηνύματα - emails ενώ κρατώ και σημειώσεις και πρέπει να είμαι σε θέση να απαντήσω για το status οποιουδήποτε project, σε οποιοδήποτε "κανάλι", σε όποια από τις 5 χώρες που διαχειρίζομαι ανά πάσα στιγμή. Είναι ένας από τους άσους μου. Μου βγαίνει -σχετικά- αυθόρμητα και με έχει σώσει πάμπολες φορές στον χαμό των projects μια μεγάλης, πολυεθνικής εταιρείας.

Έλα όμως που όλος αυτός ο παραλογισμός, οι συνεχώς αυξανόμενες ταχύτητες και υποχρεώσεις, μας στερούν την ομορφιά του single tasking. Του να κάνεις ένα και μόνο πράγμα τη φορά. Να διοχετεύεις όλο σου το είναι σε αυτό το ένα, χωρίς αντιπερισπασμούς, χωρίς παράλληλες πραγματικότητες, χωρίς παρελθόν και μέλλον. Ναι, είναι αυτό που πρεσβεύει το mindfulness και η yoga. Το να ζούμε στο τώρα. Και ενώ όταν καθόμαστε οκλαδόν, σε απόλυτη ησυχία, υπό το φως των κεριών, ακολουθώντας το ρυθμό της αναπνοής μας, μάλλον είναι πιο εφικτό. Το πραγματικό challenge είναι να καταφέρεις το ίδιο υπό τις κανονικές -τρελές- καθημερινές συνθήκες. Μέσα δηλαδή σε αυτόν τον καταιγισμό πληροφοριών, ειδοποιήσεων, υποχρεώσεων, αντιπερισπασμών, να κατορθώσεις να αποσυρθείς, να επιλέξεις αυτό το ένα και να του αφιερωθείς. Και να χαθείς σε αυτό τόσο όσο να μην καταλάβεις πώς πέρασε η ώρα. Ας είναι για μία ωρίτσα. Έστω! Και ας τρέχει παράλληλα μία συνεχώς αυξανόμενη λίστα υποχρεώσεων και tasks και emails. Μπορείς να τα παγώσεις όλα για αυτά τα 60 λεπτά; Μπορεί να γίνει αυτό το ένα θέμα το μόνο επίκεντρο αυτών των 60 σου λεπτών;

Είναι πραγματικός άθλος αλλά και τόσο, μα τόσο εποικοδομητικό! Είναι από τα resolutions της νέας μου εργασιακής θέσης. Να μπορώ σε κάποια έστω από τα calls να είμαι ολοκληρωτικά εκεί. Ή να παγώνω 10 λεπτά από τον χρόνο μου ώστε να διαβάσω εις βάθος εκείνη την παρουσίαση ή να καθαρογράψω εκείνες τις σημειώσεις από το σεμινάριο ή να απαντήσω πιο διεξοδικά σε εκείνο το email. Το προσπαθώ και στην προσωπική μου ζωή. Τις προάλλες βρισκόμουν στην προπόνηση ποδοσφαίρου του Στέφανου. Εκείνη τη μία ώρα ξέρετε τι κάνω συνήθως; Ή είμαι σε εργασιακά calls από το κινητό ή πετάγομαι σούπερ-μάρκετ (με την ψυχή στο στόμα) ή τσεκάρω emails και social media ρίχνοντας κλεφτές ματιές στον ποδοσφαιριστή της καρδιάς μου. Την περασμένη λοιπόν Δευτέρα επέλεξα να μην κάνω τίποτα άλλο παρά να παρακολουθώ τον Στεφανάκο. Να μην τσεκάρω το κινητό, να μην καλέσω κάποιον, να μην κάνω καμία άλλη δουλειά. Απλά να κάτσω κάτω από την σκιά, απολαμβάνοντας καμιά δεκαριά εξάχρονα να γελούν και να τρέχουν και να κυνηγούν μια μπάλα. Και σαν να το εισέπραξε ο Στεφανάκος και ενώ είμασταν μακριά, γυρνούσε συχνά-πυκνά, με κοιτούσε, και μου έκανε γκριμάτσες ή thumbs up. Και εγώ βεβαίως του το ανταπέδιδα.

Είναι πολυτέλεια στις μέρες μας το single tasking. Και ναι, προφανώς και δεν αφορά όλες μας τις δραστηριότητες. Αλλά ας επιλέξουμε συνειδητά κάποιες μες στην ημέρα οι οποίες το αξίζουν. Ας μην ξεπετάμε εκείνο το ενδιαφέρον άρθρο διαβάζοντάς το διαγώνια και ας μην απαντάμε βιαστικά στα τηλεφωνήματα των φίλων και των οικογενειών. Ας παίρνουμε τον χρόνο μας για ένα αφρόλουτρο (αντί του κλασικού, βιαστικού, πεντάλεπτου ντους) και ας καθίσουμε δύο λεπτά παραπάνω να θαυμάσουμε εκείνο το θεσπέσιο άρωμα της γλιτσίνιας ενώ περπατάμε για το γραφείο. Stop and smell the roses που λέει και η παροιμία. Αυτό ακριβώς. 

Στην υγειά του single tasking λοιπόν.

ανδριάνα