Οι ηγέτες του σήμερα

Με ένα άρθρο υπό τον τίτλο "Leaders, Stop Trying to Be Heroes" η executive coach Hortense le Gentil εξηγεί στο Harvard Business Review πώς το μοντέλο των αδίστακτων managers είναι πλέον απαρχιωμένο και εντελώς άτοπο. Η γενιά των διευθυντών που μιλούσαν και οι άλλοι απλά εκτελούσαν, που είχαν ελάχιστη υπομονή και καθόλου κατανόηση, που επικοινωνούσαν μόνο με νούμερα και είχαν άποψη επί παντός επιστητού, ευτυχώς, μπαίνει σιγά-σιγά στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Η πανδημία εν ονόματι covid, έφερε τους ηγέτες, ανεξαρτήτως εταιρίας ή χώρας ή οικονομικής ευρωστίας, αντιμέτωπους με πραγματικά, ανθρώπινα προβλήματα για τα οποία δεν υπήρχαν εγχειρίδια ή οικονομικοί όροι για την επίλυσή τους.

The most effective leadership today isn't about technical expertise and having all the answers. It's about being human, showing vulnerability, connecting with people, and being able to unleash their potential.

 

Έτσι, οι πραγματικοί, ουσιώδεις ηγέτες του σήμερα και του αύριο, αυτοί που όχι απλά επιβίωνουν της πανδημίας αλλά παρασύρουν και τις εταιρίες - τις ομάδες τους στην επιτυχία, είναι οι ανθρώπινοι! Αυτοί που συνειδητοποιούν τη μαγική δύναμη της ομάδας. Που μιλούν με το μυαλό αλλά και με την καρδιά. Που ενδυναμώνουν τους ανθρώπους τους, τους δείχνουν τον σεβασμό και την εκτίμηση που τους αρμόζει, και έτσι και αυτοί με τη σειρά τους, δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό. Που αφήνουν χώρο και χρόνο. Που ακούν, που προσαρμόζονται. Που κάνουν ερωτήσεις και παραδέχονται όταν δεν γνωρίζουν κάτι. Που γνωρίζουν τους συνεργάτες τους και σε ανθρώπινο επίπεδο. Που θέτουν ως προτεραιότητα τον άνθρωπο. 

Τι τους εμποδίζει όμως να γίνουν τέτοιοι ηγέτες; Ο φόβος! Αυτό ισχυρίζεται η Hortense le Gentil εξηγώντας πώς αυτοί οι επιφανειακά παντογνώστες δεν έχουν μάθει να αποδέχονται τις αδυναμίες τους, πόσο μάλλον να τις εκφράζουν. Ο ρόλος τους άλλωστε όλα αυτά τα χρόνια ήταν να έχουν πάντα τις απαντήσεις, να διατάζουν και οι άλλοι να εκτελούν. Δεν λειτουργούν μέσω των συναισθημάτων, δεν ξέρουν πώς να τα διαχειριστούν -τα δικά τους αλλά και των ομάδων τους- και έτσι απλά προτιμούν να τα αφήνουν έξω από την πόρτα του γραφείου. Αδυνατούν να αποδεχθούν ότι πλέον κανείς δεν έχει τον απόλυτο έλεγχο και ότι όλα μπορούν να αλλάξουν εν μια νυκτί. Και όχι, οι υπερδυνάμεις τους δεν έχουν καμία επιρροή κάποιες φορές. Και ναι, μπορεί και να αποτύχουν!

Απαιτείται μία ραγδαία αλλαγή στην κοσμοθεωρία τους! Να εντοπίσουν τις παγίδες που τους στήνει το ίδιο τους το μυαλό, τα τραύματα και τις ανασφάλειες που προσπαθούν να καλύψουν, και να τα αντικαταστήσουν με νέες προοπτικές, με νέο τρόπο σκέψης. Όπως άλλωστε καλούμαστε να κάνουμε όλοι μας, ηγέτες ή μη, ώστε να προοδεύσουμε και να γίνουμε εν τέλει οι άνθρωποι που οραματιζόμαστε.

The journey from mind trap to mind shift and mind build has a profound impact on those who undertake it, unleashing deep and lasting transformation first within themselves, and then in the way they lead.

 

Στην Ελβετία όπου ζω και εργάζομαι τα τελευταία χρόνια, έχω την χαρά να εντοπίζω τέτοιους, νέας γενιάς ηγέτες. Και όταν λέω ηγέτες δεν εννοώ απαραιτήτως τους διευθυντές ή τους ανώτερους ιεραρχικά. Εννοώ όλους όσους μπορούν να ηγηθούν και ας είναι στην ίδια ή και κατώτερη ιεραρχία. Όλους όσους αναλαμβάνουν ευθύνες και μπορούν να υποστηρίξουν την άποψή τους. Όλους όσους έχουν απόψη αλλά και ενσυναίσθηση. Όχι, δεν είναι όλοι (ούτε καν η πλειοψηφία -δυστυχώς) και όχι, δεν είναι πάντα οι νεότεροι. Είναι αυτοί που τα πηγαίνουν καλύτερα με τους εαυτούς τους. Που έχουν την αυτοπεποίθηση να πουν "δεν το γνωρίζω αυτό" και αισθάνονται αρκετά ασφαλείς ώστε να αφήσουν τους συνεργάτες τους να εργαστούν ελεύθερα στο αντικείμενο της ειδικότητάς τους. Που δεν κοιτούν το ρολόι την ώρα που μπαίνεις ή βγαίνεις αλλά την ουσία και την ποιότητα. Που δείχνουν εμπιστοσύνη, σε επαγγελματικό αλλά και προσωπικό επίπεδο. Που ρωτούν "τι κάνεις" και ακούν με προσοχή την απάντηση. Που λένε "ευχαριστώ" και δίνουν δημόσια συγχαρητήρια για τη δουλειά σου. Που είναι ουσιαστικά παρόντες στα δύσκολα για να βρεθούν οι λύσεις. Που στόχος τους είναι να γίνει η δουλειά όσο πιο αποτελεσματικά γίνεται και όχι να σε καπελώσουν ή να πάρουν τα credits. Είναι μεγάλη χαρά και ανακούφιση να εργάζεσαι με τέτοιους ανθρώπους. Ανθρώπους που αισθάνονται καλά εσωτερικά, που είναι ακομπλεξάριστοι και δεν σε ανταγωνίζονται. Μακάρι να ήταν περισσότεροι! 

Be the leader you would follow!

Ή γίνε απλά ο άνθρωπος που θα θαύμαζες.

ανδριάνα