HOW WAS YOUR WEEK?

 

• Δευτέρα και επίσημα, τα ταν, ξεκίνησα στη νέα μου θέση.
• Και όχι απλά ξεκίνησα, αλλά ξεκίνησα με τον αγαπημένο μου David, τον οποίο και θα αντικαταστήσω, να λείπει όλη την εβδομάδα. Οπότε, βουτιά στα βαθειά.
• Και να έρχονται βροχή τα briefs από τις αγορές και κανείς  - πουθενά - κάπως να με καθοδηγήσει.
• Πήρα λοιπόν και εγώ μια βαθειά ανάσα, και λίγο η πρότερη εμπειρία μου (priceless!), λίγο το ένστικτο, λίγο η επαγγελματική ωριμότητα (που με βοήθησε ώστε να μην πάθω καμιά κρίση πανικού), νομίζω ότι τα κατάφερα καλά.
• Και συν τοις άλλοις, να βρισκόμαστε και εν μέσω μιας μικρής κρίσης με την Ιταλία (μία από τις δικές μου αγορές και μία από τις σημαντικότερες για την εταιρεία). Well well....
• Γιόρταζαν όμως δύο από τους πιο αγαπημένους μου ανθρώπους την Δευτέρα, τα δύο μου αδέλφια, οπότε όλα ήταν ομορφότερα (και ας είμαστε μακριά).
• Υπάρχουν αυτοί που αντιμετωπίζουν την κάθε λογής γιορτή ως ευκαιρία επικοινωνίας, και αυτοί που απλά δεν σηκώνουν ποτέ το τηλέφωνο και προτιμούν να απαντούν στους "φίλους" στα κοινωνικά δίκτυα. Εγώ ανήκω σίγουρα στους πρώτους για αυτό και σε γιορτές και γενέθλια συνήθως τα τηλεφωνήματα διαρκούν μέρες ώστε να καταφέρω να μιλήσω με όλους.
• Σας είπα ότι ξεκινήσαμε την ελληνική σειρά Έτερος Εγώ; Παρακολουθήσαμε ήδη τον πρώτο κύκλο και οδεύουμε προς τον δεύτερο. Ανάμεικτα συναισθήματα έχω αλλά οκ. 
• Άνοιξαν επισήμως και τα μπαλκόνια και οι αυλές των εστιατορίων και καφέ στην Ελλάδα και πολύ χάρηκα! Και οι γονείς μου το γιόρτασαν με καφέ, παρέα με φίλους, δίπλα στη θάλασσα, στο στέκι τους. Αντάμωσαν ξανά με τους αγαπημένους τους φίλους αλλά και με τους αγαπημένους τους σερβιτόρους. Αυτό σημαίνει θαμώνας.
• Πολλά νέα ξεκινήματα αυτήν την εβδομάδα! Πρώτη λοιπόν φορά ever στα χρονικά της σαραντάχρονης ζωής μου απευθύνθηκα σε διαιτολόγο (στην οικογενειακή μας διαιτολόγο που έχει αναλάβει κατά καιρούς όλους τους φίλους και συγγενείς μας με μεγάλη επιτυχία).
• Ναι ναι, και οι φίλοι που τους το είπα γέλασαν αλλά ξέρω και ότι έχω πάρει κάποια κιλά που μου φέρνουν δυσφορία, και ότι τα στομαχικά μου δεν πάνε καλά μήνες τώρα, και ότι κάπως έχει μπλοκάρει ο οργανισμός μου.
• Οπότε, η Κατερίνα είναι η λύση! Κάναμε λοιπόν μια μακρά συζήτηση και ήδη κατάλαβα πολλά από τα "λάθη" που κάνω στην προσπάθειά μου να τρώω υγιεινά. Είμαι και στην αρχή του χορτοφαγικού μου ταξιδιού οπότε πρέπει να εκπαιδεύσω το σώμα μου.
• Με ενθουσιασμό λοιπόν λάβαμε την διατροφή μας για την εβδομάδα (με τις αντίστοιχες βεβαίως προσαρμογές για τον καθένα μας) και ξεκινήσαμε από την Τρίτη.
• Και τα όργανα άρχισαν στη δουλειά με αρκετές εκκρεμότητες, κενά και παρανοήσεις να βγαίνουν στην επιφάνεια. Μία τρέλα!
• Έφτασαν όμως με το ταχυδρομείο εκλεκτά, χειροποίητα σοκολατάκια σε σχήμα καρδιάς, δώρο των αγοριών μου για την γιορτή της μητέρας!
• Πέμπτη και ο καιρός θύμιζε μουσώνα στην Ινδία! Ομίχλη, ασταμάτητη, ψιλή βροχή, κρύο..... Μα τι ζούμε Μάη μήνα! Πού είναι η άνοιξη; Έχουν περάσει ήδη 2+ από τους μήνες της, και πρέπε να έχουμε ζήσει μάξιμουμ 2 εβδομάδες άνοιξης. Δε λέει να τελειώσει ο φετινός χειμώνας! Και από όλες τις χρονιές, βρήκε φέτος να είναι τόσο βαρύς και μακρύς.
• Ουφ, τα είπα για να τα βγάλω από μέσα μου. 
• Και μη νομίζετε ότι έχω παράλογες απαιτήσεις, τριαντάρια και πέδιλα. Ένα απλό εικοσάρι ζητώ με ελαφρύ ζακετάκι, αντί για τους 5 βαθμούς και το χειμωνιάτικο μπουφάν που προς το παρόν έχουμε.
• Και όταν παρέλαβα τον Στεφανάκο από το σχολείο, βγήκε σαν γαμπρός! Κρατώντας με τα δυο του χεράκια ένα μικρό βαζάκι, με ένα ροζ τριαντάφυλλο και μία κόκκινη καρδιά πάνω στην οποία είχε γράψει "Bonne Fête maman". Ο γλυκός μου!
• Παρασκευή και το επαγγελματικό πρόγραμμα ήταν εννοείται φουλ αλλά ο μικρός μου είχε και άλλα δωράκια ετοιμάσει, συμπεριλαμβανομένης μίας κάρτας με ένα βάζο που είχε γεμίσει με αυτοκόλλητα - καρδούλες και είχε γράψει από κάτω "Bon Bons" και ένα χαρτόνι όπου είχε τον Στέφανο φωτογραφημένο να φυσάει μέσα στα χεράκια του και όλο το χαρτόνι να γεμίζει καρδούλες!
• "Μαμά, τι είναι πιο ωραίο, τα σοκολατάκια ή αυτά που σου έφτιαξα"; Αυτά που μου έφτιαξες αγάπη μου γιατί είναι προσωπικά και χειροποίητα. "Ναι, γιατί αυτά θα μείνουν ενώ τα σοκολατάκια θα τα φάμε".
• Και το απόγευμα επισκεφθήκαμε τους φίλους στο κέντρο της Λωζάνης για σπιτική πίτσα, συζητήσεις και γέλια.
• Και ναι, οι προγνώσεις έπεσαν μέσα και το σαββατοκύριακο ήταν τόσο όμορφο, ηλιόλουστο, ζεστό, ανοιξιάτικο! Επιτέλους! Και επειδή σχεδόν πάντα οι προβλέψεις πέφτουν μέσα, γνωρίζαμε εκ των προτέρων ότι έπρεπε να ρουφήξουμε όσο περισσότερο ήλιο μπορούσαμε γιατί η ερχόμενη εβδομάδα θα ήταν και πάλι βροχερή.
• Έξω λοιπόν! Σάββατο πρωί και κατεβήκαμε στο Lutry όπου χαζέψαμε τον ποδοσφαιρικό αγώνα των πιτσιρικιών (πόσο καλά έπαιζαν τα 6χρονα!), παίξαμε στην πίστα για τα skate (κλασικά σκαρφαλώνοντας και μετά τσουλώντας), κάναμε αγώνες, έφαγε ο μικρός το παγωτό του, περπατήσαμε και μεσημεράκι επιστρέψαμε σπίτι να ετοιμαστούμε για την υποδοχή των φίλων από την Bienne.
• Μαγειρέψαμε, καθαρίσαμε τα τραπέζια του κήπου, στρώσαμε και φάγαμε έξω (τι ευτυχία), αναλύσαμε τα διάφορα θέματα που έχουν ανακύψει στα διάφορα μέτωπα, αράξαμε, ήπιαμε σπιτικό Strawberry Daquiri που έφτιαξα, και το απογευματάκι επισκεφθήκαμε το κουκλίστικο, παραλίμνιο Cully με θέα τα αμπέλια του Lavaux.
• Τα μικρά στην παιδική χαρά, εμείς παραδίπλα να απολαμβάνουμε ήλιο και ομορφιά και ησυχία, και μετά περπάτημα, σκαρφάλωμα στα δέντρα, σκαρφάλωμα στα βράχια, χάζεμα των πλοίων και των ιστιοπλοϊκών...
• Και εκεί που περπατούσαμε η Έλενα και εγώ, σπρώχοντας το καρότσι με την μικρή Βιολέτα, περνάμε μπροστά από ένα εστιατόριο όπου 3 κύριοι μας απευθύνονται ρωτώντας μας, εν ολίγοις, μήπως έχουμε ξεχάσει το σκάφος μας παραπίσω. Τους κοιτάμε και εμείς με απορία για κάποια δευτερόλεπτα μέχρι να προσθέσουν "επειδή φοράτε και οι τρεις τις μαρινιέρες σας"! Πόσο γελάσαμε! Και βεβαίως το συνέχισαν λέγοντάς μας ότι μας πηγαίνουν πολύ, και είναι σαν τις μαρινιέρες του Gautier....
• Και το βράδυ είχε την πολυ-αναμένομενη 4η σεζόν του one and only Handmaid's Tales! 
• Κυριακή με καλοκαιρινές θερμοκρασίες (γύρω στους 25!) και την γιροτή της μητέρας οπότε στείλαμε και εμείς ένα όμορφο μπουκέτο λουλούδια στην μαμά από τα 3 της παιδιά και τις 3 μας χώρες.
• Και το μεσημεράκι αναχωρίσαμε για ομαδική εξόρμηση στη λίμνη Montsalvens στην ευρύτερη περιοχή του Gruyeres. 
• Σε κάτι λιγότερο από μία ώρα είμασταν εκεί, παρκάραμε και ξεκινήσαμε την κατάβαση προς τη λίμνη μέσα από το πυκνό δάσος.
• Τρεις οικογένειες, 6 ενήλικες δηλαδή και 5 πιτσιρίκια.
• Και το τοπίο ήταν μαγευτικό, και εμείς πήραμε το λάθος μονοπάτι αλλά δεν πειράζει... στόχος είναι η περιπλάνηση και η εξερεύνηση, όχι ο προορισμός.
• Και διασχίσαμε την κρεμαστή γέφυρα, και βρήκαμε ένα τραπέζι για πικ-νικ στο κέντρο του δάσους να μας περιμένει (τι τύχη)! Και τσιμπήσαμε, και παίξαμε, και ξαναπερπατήσαμε, και φωτογραφίσαμε, και τα μικρά άλλοτε έπαιζαν και έτρεχαν μες στην καλή χαρά και άλλοτε γκρίνιαζαν και παραπονιόντουσαν (well ... ) αλλά καταφέραμε και περάσαμε 3-4 ώρες στη φύση και γεμίσαμε ήλιο και ομορφιά και οξυγόνο.
• Και επιστρέφοντας συνεχίσαμε στον κήπο των φίλων ώστε τα μικρά να συνεχίσουν το παιχνίδι και εμείς να ξεκουραστούμε με ένα Aperol Spritz στο χέρι!
• What a difference the sun makes!

Καλή εβδομάδα!

Εμάς θα είναι μισή :) !

ανδριάνα