CITY BREAK: ΛΟΥΚΕΡΝΗ
Μα είναι τόσο όμορφη. Και το γνωρίζαμε γιατί την είχαμε ήδη επισκεφθεί 2-3 φορές. Η πρώτη μας μάλιστα ever διανυκτέρευση στην Ελβετία όταν ξεκινούσε αυτό το ταξίδι μας που αριθμεί ήδη 6 χρόνια, ήταν στο παλιό της κέντρο, ανηφορίζοντας από την Ιταλία με τελικό προορισμό το Neuchatel. Ο λόγος βεβαίως για τη Λουκέρνη. Για κάποιους, μία από τις ομορφότερες, αν όχι η ομορφότερη, ελβετική πόλη. Για εμάς, σίγουρα από τις ομορφότερες όχι μόνο πόλεις αλλά και γενικότερα περιοχές.
Την πόλη της την είχαμε επισκεφθεί μόνοι αλλά και με φίλους. Οπότε τα βασικά της, κεντρικά αξιοθέατα τα είχαμε δει. Τη διάσημη ξύλινή της γέφυρα (Chapel Bridge) που διασχίζει τη λίμνη, το μεγαλόπρεπο - ετοιμοθάνατο λιοντάρι, την πανέμορφη παλιά πόλη με τα σοκάκια, τα ζωγραφιστά κτίρια, τα μικρά καταστήματα και τα προσεγμένα καφέ και εστιατόρια..... Αυτή τη φορά όμως, την ζήσαμε πραγματικά. Και ας ήταν όλα τα καφέ και τα εστιατόρια κλειστά λόγω του κορωνοϊού. Εμείς είχαμε όμως τους καλύτερους συμμάχους: τον ήλιο και τους φίλους που μένουν μόνιμα εκεί εδώ και περίπου 10 χρόνια. Έτσι, ζήσαμε μια διαφορετική Λουκέρνη και βεβαίως θα μοιραστώ μαζί σας τους βασικούς προορισμούς που θα σας πρότεινα να προσθέσετε στη λίστα σας για την πόλη αλλά και την ευρύτερη περιοχή.
#1 Ελβετικό Μουσείο Μεταφορών
Είναι το πιο δημοφιλές μουσείο ολόκληρης της Ελβετίας -και υπάρχουν αρκετά, σπουδαία μουσεία, πιστέψτε με! Πρόκειται, βεβαίως, για το Ελβετικό Μουσείο Μεταφορών. Εννοείται ότι το μεγαλείο του δεν μπορέσαμε να το ζήσουμε λόγω των προστατευτικών μέτρων (κορωνοϊός βεβαίως), αλλά μας μάγεψε όπως και να 'χει. Πρόκειται για ένα σύμπλεγμα κτιρίων, το καθένα αφιερωμένο και σε μία διαφορετική κατηγορία μέσων μεταφοράς: τρένα, μέσα του αέρα, αυτοκινούμενα, πλεούμενα, διαστημικά.... Κάθε ένα με το δικό του ύφος, τα δεκάδες διαδραστικά παιχνίδια και τα δικά του εκατοντάδες εκθέματα. Και τι δεν είδαμε.... Αυθεντικές στολές αστροναυτών, κανονικά αγωνιστικά formula 1, αυτοκίνητα όλων των δεκαετιών, από τα πρώτα - ξύλινα αεροπλάνα μέχρι τα πιο σύγχρονα - μαχητικά, τεράστια big foot 4x4..... Είτε αφιερώνεις μία ολόκληρη ημέρα ώστε να τα ευχαριστηθείς όλα, είτε κάνεις κάποιες επιλογές ώστε να περιοριστείς στις 3-4 ώρες (όπως κάναμε και εμείς), αξίζει σίγουρα μία επίσκεψη. Η εμπειρία διαφέρει ανάλογα με την ηλικία αλλά σίγουρα υπάρχει κάτι για όλους -από τους μπόμπιρες μέχρι τους παππούδες. Έτσι, ο συνοδοιπόρος έκανε, για παράδειγμα, προσομείωση αυτοκινητιστικού ατυχήματος και εγώ virtual ανάβαση στο Matterhorn (με κομμένη την ανάσα κυριολεκτικά). Είχε προσομοιώσεις πτήσεων, ελεύθερων πτώσεων, μηχανών, ελικοπτέρων.... Ο εξωτερικός χώρος δυστυχώς υπολειτουργούσε καθώς τα εστιατόρια - καφέ ήταν μόνο για take-away αλλά υπήρχαν ακόμα και θαλάσσια ποδήλατα σε μια μικρή - τεχνητή λίμνη, και ολόκληρα αεροπλάνα για να επισκεφθείς. Τα εισιτήρια τα αγοράζεις εύκολα διαδικτυακά. Ιδανική λύση και για μια βροχερή ή κρύα ημέρα -όπως ήταν και η δική μας. Είναι όμορφη και η ευρύτερη περιοχή οπότε σε μια καλή ημέρα, μπορείς να κάνεις και βόλτα παραλίμνια με τα πόδια, τα ποδήλατα ή τα πατίνια.
#2 Pilatus
Pilatus! Πρόκειται για το αγαπημένο βουνό των ντόπιων. Το βλέπεις από παντού και αποτελεί την ιδανική εκδρομή υπό οποιεσδήποτε συνθήκες. Δεν έχει πίστες σκι οπότε αφήνει το χώρο ελεύθερο για πεζοπορίες, πικ-νικ, ψησίματα, παιδικές χαρές, ξενοδοχεία, εξερεύνηση. Προσβάσιμο με το τελεφερίκ το οποίο κάνει αρκετές στάσεις μέχρι την κορυφή. Εμείς κατεβήκαμε στην πρώτη με τη διάσημη, εκπληκτική, ξύλινη παιδική χαρά γνωστή και ως Pilu Land, τα τραπέζια για πικ-νικ, τις φωτιές για ψησίματα και το μικρό εστιατόριο. Εκεί μείναμε ώρες με τα παιδιά να τρέχουν στο απέραντο πράσινο και να εξερευνούν την παιδική χαρά, και εμάς να ψήνουμε στη φωτιά, να απολαμβάνουμε μπύρες και ήλιο και βεβαίως τις συζητήσεις μας. Από εκεί, επιλέξαμε να κατέβουμε με τα πόδια (αντί του τελεφερίκ) και το τοπίο μάς αποζημίωσε! Η συνολική διάρκεια, με μικρά παιδιά, ήταν γύρω στις 1.15 - 1.30 ώρες, με αρκετή κατηφόρα αλλά και πανέμορφες εναλλαγές της φύσης (από γκρεμούς και ποτάμια σε πεδιάδες με αγελάδες και ξανά σε πυκνό δάσος). Χρειάζεται μία άλφα φυσική κατάσταση αλλά μπορεί να γίνει και με στάσεις. Στην ευρύτερη περιοχή του βουνού υπάρχουν οι σπηλιές των δράκων, ένα adventure parc και βεβαίως τα διάσημα ξενοδοχεία στην κορυφή. Διαλέξτε και πάρτε!
#3 Meggen
Μεταξύ μας, δεν είχα ακούσει ποτέ για την συγκεκριμένη περιοχή! Το Meggen ήταν λοιπόν μία αποκάλυψη! Μέρος του Καντονιού της Λουκέρνης, είναι προσβάσιμο από την Λουκέρνη ακόμα και με τα πόδια (ή τα ποδήλατα) μέσω μιας πανέμορφης, παραλίμνιας διαδρομής. Εμείς οδηγήσαμε μέχρι εκεί και μετά πήραμε το ανηφορικό μονοπατάκι προς το Meggenhorn Castle. Ουάου! Εκεί ψηλά, με τους εντυπωσιακούς κήπους και το επιβλητικό κτίριο, κρύβονται μία παιδική χαρά με θέα όλη τη λίμνη, μία μικρή φάρμα με κατσίκια, γουρούνια, κότες, αμπελώνες, ένα κουκλίστικο καφέ πάνω στο χείλος (το οποίο ήταν δυστυχώς ανοιχτό μόνο για take away) και διάφορες περιπατητικές διαδρομές. Μπορούσα να καθίσω εκεί, θαυμάζοντας και φωτογραφίζοντας την ομορφιά όλη μέρα. Είχε και ωραίο ήλιο, ήταν ανθισμένα και όλα τα δέντρα, ήταν ο ουρανός καθαρός και έβλεπες απ' άκρη σ'άκρη.... Μαγεία!
#4 Zug
Η πρώτη φορά που άκουσα για το Zug (το οποίο δεν ήξερα καν πώς προφέρεται τότε και το λέγαμε Ζουγκ ενώ είναι Τσουγκ) ήταν όταν εργαζόμουν στην Ελλάδα σε μία πολυεθνική που είχε ένα από τα παγκόσμια κεντρικά της γραφεία σε αυτήν την πόλη. Και συνάδελφοι την επισκέπτονταν συχνά - πυκνά, και αναρωτιόμασταν όλοι πώς επελέγη αυτή η συγκεκριμένη πόλη, ούσα τόσο μικρή και στη μέση της Ελβετίας. Ερχόμενη στην Ελβετία, έμαθα και πώς να την προφέρω αλλά και πως αποτελεί την ελβετική πόλη με την χαμηλότερη φορολογία. Έτσι εξηγούνται αρκετά. Αποτελεί όμως και μία κουκλίστικη, μικρή πόλη, με τη δική της μικρή λίμνη και την όμορφη παλιά της πόλη. Σε κομβικό σημείο, καθώς είναι εύκολα προσβάσιμη από τη Ζυρίχη και τη Λουκέρνη, είναι γεμάτη -κυριολεκτικά- από μεγάλες εταιρείες και κατά συνέπεια από ένα μείγμα εθνικοτήτων (128 διαφορετικές εθνικότητες όπως μας ενημερώνει το επίσημο site τουρισμού της πόλης). Εκεί, περπατήσαμε παραλίμνια κάτω από τον ελβετικό ήλιο, περιπλανηθήκαμε στα στενάκια της με τα όμορφα κτίρια, πήραμε πίτσα και την φάγαμε στην προβλήτα ακούγοντας την μουσική των πλανώδιων μουσικών και χαζεύοντας τα πιτσιρίκια που έτρεχαν πίσω από γιγάντιες σαπουνόφουσκες. Οι φίλοι μάς εξήγησαν ότι υπό "κανονικές" συνθήκες (προ - κόβιντ δηλαδή) οι πλατείες γεμίζουν από τραπεζάκια και τα στενά από καλλιτέχνες.
#5 Παλιά Πόλη Λουκέρνης
Την άφησα τελευταία γιατί προφανώς είναι η πρώτη, και αναμενόμενη, επίσκεψή σας όταν αποφασίσετε να επισκεφθείτε την Λουκέρνη. Είναι μία τόσο φιλική και όμορφη πόλη! Εκτείνεται γύρω από τη λίμνη και το παλιό της κέντρο είναι προσβάσιμο με τα πόδια. Εφόσον φτάσετε εκεί, δεν θα χρειαστείτε να χρησιμοποιήσετε άλλο μέσο. Αφεθείτε στην ομορφιά των κτιρίων, των μικρών καταστημάτων, της λαϊκής αγοράς (αν βρεθείτε εκεί Σάββατο), των μεγαλόπρεπρων εκκλησιών (όπως αυτή των Ιησουιτών). Περπατήστε και απολαύστε. Ολόκληρη η πόλη είναι σαν ένα υπαίθριο μουσείο! Αν θέλετε όμως κάπως να οργανώσετε τις βόλτες σας, θα σας πρότεινα να συμπεριλάβετε τα παρακάτω σημεία:
- Chapel Bridge: Η παλαιότερη ξύλινη γέφυρα της Ευρώπης και ένα από τα πιο εμβληματικά σημεία της πόλης. Διασχίζοντάς την μαθαίνεις για την ιστορία της και βεβαίως θαυμάζεις την πόλη από όλες τις πλευρές. Είναι σκεπαστή, με πανέμορφες ζωγραφιές και τα κλασικά καλαθάκια με λουλούδια κατά μήκος της.
- Μνημείο του Λέοντος: το εμβληματικό λιοντάρι της Λουκέρνης, σκαλισμένο στο βράχο, προς τιμήν των Ελβετών στρατιωτικών που πέθαναν κατά τη Γαλλική Επανάσταση. Όλο το σκηνικό είναι πολύ εντυπωσιακό, με το τεραστίων - διαστάσεων γλυπτό, την ευγενή του μορφή, τα νερά της μικρής λίμνης μπροστά του που καθρεπτίζουν τα δέντρα. Αξίζει τη μικρή ανηφόρα ώστε να το προσεγγίσετε.
Ελπίζω οι φωτογραφίες να σας μετέφεραν λίγη από την ομορφιά και την μαγεία. Της φύσης αλλά και των ελβετικών πόλεων. Είναι πολλή όμορφη η Λουκέρνη, φιλική, προσιτή, φιλόξενη, μεγαλόπρεπη. Και η φύση που την περιβάλλει απλά μαγευτική. Είναι σίγουρα από τις δικές μου, αγαπημένες, ελβετικές (και όχι μόνο) πόλεις.
ανδριάνα
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
the bright side of blogging :: by andriana