How was your week?

• Ακόμη ένα γεμάτο, ηλιόλουστο, όμορφο παρασκευοσαββατοκύριακο (μα πόσο μεγάλη λέξη!)!
• Την Παρασκευή, αντί για lunch break, συναντήθηκα με ακόμη 2 συναδέλφους για να κάνουμε τα ψώνια του αιώνα! Τα ψώνια δηλαδή για το εταιρικό μας BBQ. Τι να σας λέω! Μία Ελληνίδα, ένας Καταλανός και ένας Γάλλος ψωνίσαμε σαν να μην υπάρχει αύριο. Το διασκεδάσαμε πάντως δεόντως!
• Και το απόγευμα είχαμε σύντομη επίσκεψη του γείτονά μας για να μας εξηγήσει κάποια θεματάκια του οικοπέδου και του κήπου.
• Πεταχτήκαμε και με τον Στεφανάκο σε ένα μικρό εμπορικό στο Lutry για να πάρουμε ένα δωράκι από την nespresso και να κάνουμε κάποια γρήγορα ψώνια από το coop.
  
• Και έριξε μία καταιγίδα το βράδυ! Σαν χαλάζι ήταν! Και είχαμε αφήσει και τα μαξιλάρια έξω οπότε έτρεχε ο κακομοίρης ο συνοδοιπόρος στις 04.00 να τα μαζέψει.
• Το Σάββατο όμως ξημέρωσε ηλιόλουστο και ζεστό!
• Και λίγο μετά τις 12.00 είμασταν στο Le Refuge des Charbonnieres που είχαμε νοικιάσει για το εταιρικό - ομαδικό μας BBQ!
• Και πρώτη φορά μαζευτήκαμε οι συνάδελφοι με τις οικογένειές μας. Και γέμισε η ημέρα μας με γέλια και ιστορίες και παιχνίδια και φαγητά και νέες γνωριμίες.... Είχαμε να συναντηθούμε άλλωστε τόσο καιρό!
• Και ο Στεφανάκος, ο οποίος κοιμήθηκε στη διαδρομή, όταν ξύπνησε απλά δεν ήθελε να συμμετέχει. Τόσος κόσμος, τόση φασαρία.... Έτσι, ήρεμος και σίγουρος, απλά ζήτησε να κάτσει μόνος του στο αυτοκίνητο. Βρε καλέ μου, βρε χρυσέ μου, έλα λίγο να φας, έλα λίγο να παίξουμε... τίποτα.
• Μία ολόκληρη ώρα έμεινε έτσι στο αυτοκίνητο, χωρίς γκρίνια, και μετά βγήκε με τον μπαμπά του για βόλτα στο δάσος.
• Επιστρέφοντας από το δάσος, ήταν μες στην καλή χαρά και από εκεί που δεν ήθελε κανέναν, κατέληξε να μοιράζει λουλούδια και φιλιά στην Jessica, να παίζει ξιφομαχία με τον Sergi, να δίνει το καπέλο του στον Pierre, να συμμετέχει στα ομαδικά μας παιχνίδια τραγουδώντας και να γίνεται το επίκεντρο 30 ατόμων. Well well....
• Γεμάτοι λοιπόν από όλες τις απόψεις, αναχωρήσαμε κατά τις 17.00 για να παρευρεθούμε σε δεύτερο BBQ, αυτή τη φορά της φίλης Ναταλίας για τα γενέθλιά της, στον όμορφο κήπο της.
• Φίλοι, ήλιος, πιτσιρίκια, ιστορίες, μπουγελώματα, γέλια, ευχές..... ήταν πολύ όμορφα.
• Αισίως επιστρέψαμε στις 22.00 σπίτι, πτώμα, ηλιοκαμένοι, χαρούμενοι και γεμάτοι.
• Κυριακή και η σειρά μας να επισκεφθούμε τους φίλους στην Bienne.
• Φτάσαμε λοιπόν το μεσημεράκι, μαγειρέψαμε παρέα, τα είπαμε, έπαιξαν τα μικρά και το απόγευμα βγήκαμε βόλτα με τα πατίνια φτάνοντας σε ένα πάρκο με παιδική χαρά που δεν είχαμε ξανα-επισκεφθεί.
• Και μπουμ! Πάρτο κάτω το παντζούρι. Μπλόκαρε πριν κοιμηθούμε σε κάτι καρέκλες κατεβαίνοντας και αποκολλήθηκε το πάνω μέρος. Για να μην σας κουράζω, κατάφερε ο συνοδοιπόρος μετά από ώρες να ανοίξει το κουτί, να το ξανα-ενώσει αλλά όχι να το ανεβάσει.
• French Challenge #532: συνεννόηση με εταιρία κουφωμάτων ώστε να στείλουν έναν τεχνικό να δει το χαλασμένο παντζούρι.
• Και το απόγευμα της Δευτέρας, είμασταν σε παράλληλα calls ο συνοδοιπόρος και εγώ και όπως αποδείχτηκε, είχαμε την ίδια εντύπωση, ότι ο Στέφανος είναι δηλαδή με τον άλλον γονιό. Κατεβαίνει με τα ακουστικά λοιπόν ο συνοδοιπόρος έντρομος αφού συνειδητοποιεί ότι ο Στέφανος δεν είναι με εμένα στο σαλόνι και σίγουρα ούτε με εκείνον στο γραφείο ή στο δωμάτιό του. Αρχίζουμε λοιπόν να φωνάζουμε και οι 2 και να τρέχουμε δεξιά - αριστερά με μόνο αποτέλεσμα να ξυπνήσουμε τελικά άθελά μας τον μικρό που κοιμόταν στην κρεβατοκάμαρά μας!
• Γιατί τις τελευταίες ημέρες, έχει καταφέρει να κοιμάται μόνος του, ήσυχα - ήσυχα κάποια μεσημέρια, χωρίς να το παίρνουμε χαμπάρι. Και είναι από τη μία πολύ ασυνήθιστο για εμάς αλλά και άκρως θετικό και ανακουφιστικό από την άλλη! Ο γλυκός μου.
  
• Μπήκε ο Ιούλιος και ακόμα κοιμόμαστε με κουβέρτα εδώ στας ελβετίας. Ξεκινάμε όμως την αντίστροφη μέτρηση αναζητώντας παράλληλα και τον φετινό μας προορισμό. Γιατί στην Αθήνα θα είμαστε βεβαίως - βεβαίως αλλά αν δεν πας κάπου εκτός "σπιτιού", διακοπές δεν είναι. Και επειδή οι φίλοι φέτος είναι οι περισσότεροι είτε επιφυλακτικοί είτε δεν συμπίπτουν οι διακοπές μας, είπαμε να κινηθούμε αυτόνομα και αν προκύψει και ομαδική εξόρμηση ακόμη καλύτερα.
• Λάβαμε και ένα όμορφο μπουκέτο λουλούδια από την Laura -την μεσίτρια μέσω της οποίας αγοράσαμε το σπίτι! 
• Και οι υπόλοιπες ημέρες γέμισαν με calls (πολλά!), εργασίες στον κήπο (τοποθέτησε ο συνοδοιπόρος σχοινί - κάγκελο σε μία από τις απόκρυμνες πλαγιές του κήπου και ακόμη ένα για τις ορειβασίες του μικρού), σπιτικές δουλειές και μαζέματα, γραφειοκρατικά των 2 καντονιών.....
• Κουρεύτηκε και το γκαζόν από το δίδυμο των κηπουρών, μπήκε και το ποτιστικό και βγήκαν τα μαγιώ! Κατενθουσιασμένος ο μικρός!
• Κάναμε και μία επίσκεψη στο ένα από τα γειτονικά μας tennis club με την ελπίδα ότι θα μπορούσαμε να πιούμε ή να τσιμπήσουμε κάτι αλλά ήταν fully booked! Κάναμε όμως μία αναγνωριστική και την επόμενη φορά θα επιστρέψουμε πιο οργανωμένοι.
• Την Πέμπτη ήταν και η ιστορική μας πρώτη παραγγελία φαγητού μέσω uber eats. Και η παραγγελία ήταν από το κέντρο της Λωζάννης και στο app αμέσως έβγαλε τον νεαρό που θα μας την έφερνε αναφέροντας ότι θα έρθει με bike. Ε, λέω και εγώ, μηχανή θα εννοεί, δεν γίνεται να έρθει εδώ πάνω με ποδήλατο!
• Έλα όμως που έφτασε ο κακομοίρης κάθιδρος και λαχανιασμένος σχεδόν μετά από 1 ώρα με το ποδηλατάκι του! Ούτε καν e-bike! Και είχε και μία ζέστη.... Πόσο τον λυπήθηκα! Ευτυχώς ήταν νέος, αθλητικός και ωραίος ;) .

Καλό σαββατοκύριακο!

ανδριάνα