How was your week?

• Θυμάστε αυτές τις κάρτες με τα λαγουδάκια που είχαμε φτιάξει και στείλει στους αγαπημένους μας στην Ελλάδα εκεί στις αρχές Απριλίου; Ε, τώρα άρχισαν να παραδίδονται. Κάλλιο αργά παρά ποτέ!
• Και αυτό το πσκ, μετά από 2 μήνες με κύριο συστατικό τις εξορμήσεις στη φύση και ελάχιστες κοινωνικές επαφές, ήρθε δειλά - δειλά η ώρα των φίλων πάλι.
• Και έτσι, το απόγευμα της Παρασκευής υποδεχτήκαμε σπίτι τους πρώην γειτόνους για σπιτικό κέικ και καφέ και παιχνίδια και αναλύσεις.
• Και το Σάββατο μετά από πολύυυυ καιρό κατεβήκαμε στο κέντρο για βόλτα, να χαζέψουμε, να κάνουμε σαπουνόφουσκες με το καινούργιο εργαλείο του Στέφανου, και να κουρευτεί και ο συνοδοιπόρος μιας και βρήκε το κομμωτήριο άδειο στην κυριολεξία! Μόνο ΑΦΜ και πινακίδες αυτοκινήτου δεν του ζήτησαν πριν μπει αλλά οκ. 
• Και την Κυριακή, με ωραιότατα ήλιο ξανά, υποδεχτήκαμε τους φίλους Πολωνούς για ένα κλασικό, ελληνικό, Κυριακάτικο γεύμα.
• Και το vegetarian μενού μας είχε γεμιστές ντομάτες + πολύχρωμες πιπεριές, σαλάτα χωριάτικη με πολύχρωμα ντοματάκια - ντάκο από χουρμά - κάπαρη, τηγανητά κολοκυθάκια + μελιτζάνες με τζατζίκι "των ερωτευμένων" (χωρίς σκόρδο δηλαδή), τσίπουρο (που μάλλον τους φάνηκε βαρύ) και το κλασικά αγαπημένο crumble της Magdalena με berries!
• Και αφού φάγαμε, και ήπιαμε, και παίξαμε, περπατήσαμε και μέχρι τη λίμνη για να απολαύσουμε ήλιο, να ξεφουσκώσουμε και να χαλαρώσουμε. Γεμάτη μέρα!
• Δευτέρα και είχαμε απαρτία στο σπίτι.
• Και το απόγευμα, εκεί που είμαστα και οι 3 στο σαλόνι, οι 2 στους υπολογιστές μας και ο μικρός στον καναπέ με τα lego του, τσουπ απλά κοιμήθηκε! Με το κράνος lego στο δάχτυλό το!
• Το απόγευμα λοιπόν, με ανανεωμένες τις μπαταρίες του μικρού και ωραίο ήλιο, επιβαλλόταν η οικογενειακή εξόρμηση με τα πατίνια. Αυτή τη φορά, χωρίς το backup του αυτοκινήτου που σήμαινε πολύ πατίνι μέχρι την παραλία του Hauterive, παιχνίδι στην παιδική χαρά που άνοιξε εκ νέου (και στο αγαπημένο πειρατικό καράβι του Στεφανάκου), παγωτό για τον μικρό, μπάλα, και πατίνι όοολη τη διαδρομή πίσω. Και τα πήγαμε περίφημα.
• Ξεκινήσαμε και το Unorthodox και είδαμε μονομιάς 2 επεισόδια. Δεν μπορούσαμε να σταματήσουμε.
• Είναι καμπανάκι θεωρώ αυτές οι υπενθυμίσεις ότι τα ακραία και τα παράλογα και τα καταπιεστικά και και και και... δεν συμβαίνουν μόνο στα χωριά της Ινδίας και της Κένυας αλλά ακόμα και στο διπλανό στενό ή στην σύγχρονη κοινωνία της Νέας Υόρκης.
• Πόσα, μα πόσα, έχουν τραβήξει, και συνεχίζουν να τραβάνε, οι γυναίκες σε όλα τα πλάτη και τα μήκη της υφηλίου, σε όλες τις ηλικίες - φυλές - κοινωνικά στρώματα.
• Τρίτη και επιστροφή στο σχολείο για τον μικρό (με ηρεμία και χαρά) και βουρ στις δουλειές για εμάς.
• Και μέσα σε όλα, προχωρήσαμε και κάποιες από τις κατεπείγουσες αγορές που δεν είχαμε προλάβει για το νέο σπίτι όπως πλυντήριο ρούχων και νέο στρώμα για τον μικρό.
• Και το βράδυ είχαμε μικρή μάζωξη στον πανέμορφο και γαλήνιο κήπο της φίλης Αλεξάνδρας για yoga. Πάνε 2 μήνες από το τελευταίο μάθημα που δίδαξα και αυτό ήταν και στα ελληνικά (που μου συμβαίνει πολύ σπάνια).
• Έτσι, είμασταν 4 και απολαύσαμε τέντωμα, ενεργοποίηση, ηρεμία, όλα υπό τους ήχους των πουλιών και με ιδανική, καλοκαιρινή θερμοκρασία.
• Ήπιαμε στα γρήγορα και το κρασάκι μας στο τέλος και πίσω για ύπνο.
• Και η Τετάρτη κύλησε σε παρόμοιους - εργασιακούς ρυθμούς, με lunch break οι δυο μας για bagel (από εκεί και η πιο πάνω επιγραφή που παρακαλεί τους πελάτες να μιλούν δυνατά καθώς οι κακόμοιροι οι υπάλληλοι βρίσκονται πίσω από τα πλεξιγκλάς) και γρήγορες εξωτερικές δουλειές πριν την παραλαβή του μικρού.
• "Μαμά μου σε αγαπώ από εδώ μέχρι το κάγκελο του μπαλκονιού".
• Και Πέμπτη - Παρασκευή είχαμε αργία. Είναι από τα πιο πολυαναμενόμενα τετραήμερα αυτό, εκεί πάντα στα τέλη Μαΐου και τα σχέδια είναι πάντα πολλά... πλην αυτής της χρονιάς. Τι να κάνεις....
• Τουλάχιστον είμαστε αισιόδοξοι ότι θα καταφέρουμε να ταξιδέψουμε στην Ελλάδα στα μέσα Ιουλίου.
• Πέμπτη λοιπόν με αργία και μεγάλη γιορτή για την οικογένειά μας με πολλούς, αγαπημένους εορτάζοντες (Κωνσταντίνους και Ελένες).
• Και η ημέρα ξεκίνησε ιδανικά, με yoga δίπλα στη λίμνη -εκεί που ξεκίνησαν όλα με τα πρώτα ομαδικά μας μαθήματα- και επιτόπιο πικ-νικ με τους γειτόνους.
• Ήρθαν λοιπόν και τα αγόρια x4, απλώσαμε τα κουβερτάκια, βγάλαμε τα μεζεδάκια μας, είχε και έναν ήλιο! Εννοείται ότι ο Στέφανος έβαλε μαγιώ και μπήκε στην παγωμένη λίμνη κατενθουσιασμένος.
• Έτσι, επιστρέψαμε σπίτι αργά το μεσημέρι, κοιμηθήκαμε σε παράταξη και οι 3 στο μεγάααλο κρεβάτι και ξυπνήσαμε έτοιμοι για νέες περιπέτειες.
• Το απογευματάκι είμασταν λοιπόν στην Bienne για τη γιορτή της φίλης Έλενας σε ένα πανέμορφο, νέο, μυστικό μέρος που ακούει στο όνομα Villa Lindenegg. Ένα εκπληκτικό νεοκλασικό σπίτι που έχει μεταμορφωθεί σε καφέ - εστιατόριο από την 3η γενιά, με έναν τεράστιο κήπο με λιμνούλες και δέντρα ψηλά και παπαρούνες.
• Εκεί μείναμε αρκετή ώρα με τα μικρά να εξερευνούν και εμάς να απολαμβάνουμε το κρασί μας. Εξαιρετικά!
• Πήγε και ο Στεφανάκος μόνος του στο εσωτερικό του εστιατορίου να βρει την σερβιτόρα και να της πεις "l'addition s'il vous plait". Μόνος του. Μα πόσο έχει μεγαλώσει!
• Στο γυρισμό συνεχίσαμε με 2η γύρα κρασιού στο μπαλκόνι με τα μικρά να παίζουν εξαιρετικά μέχρι να νυχτώσει.
• Μύρισε καλοκαίρι.

Καλό σαββατοκύριακο!

ανδριάνα