How was your week?

• Πάρτυ, πάρτυ, πάρτυ!
• Και ξύπνησε ο Στεφανάκος μες στην χαρά την Παρασκευή για να βρει το σαλόνι στολισμένο με σημαιάκια, με μεγάλα μπαλόνια με περιπολικά και πυροσβεστικές, και με ένα δώρο να τον περιμένει μαζί με το πρωινό του (lego εννοείται, αυτή τη φορά συνεργείο και πλυντήριο αυτοκινήτων).
• Και όλη μέρα έλεγε και ξανάλεγε ότι έχει πάρτυ. 
• Πόσα μαθαίνουμε κάθε μέρα από τα παιδιά! Από αυτήν την αγνή αντιμετώπιση της ζωής. Αυτό το μοναδικό προσόν που έχουν να ζουν στο τώρα.
• Και έτσι η Παρασκευή μας πέρασε με δουλειές στο Α' μέρος και συναρμολογήσεις, και πάρτυ στο Β'. Παραγγείλαμε πίτσες, φορέσαμε τα καλά μας (μέχρι και μάσκαρα έβαλα μετά από 1,5 μήνες) και κατά τις 18.00 συντονιστήκαμε οικογένειες και φίλοι μέσω skype και τραγουδήσαμε παρέα στον Στεφανάκο! 
• Και καθόταν όλη την ώρα ήσυχος - ήσυχος στην καρέκλα του και παρακολουθούσε και κρυφοχαμογελούσε. Και από την τούρτα του έφαγε όλα τα smarties γύρω γύρω!
• Και αφού κλείσαμε με τις βιντεοκλήσεις, άρχισαν οι χοροί! Πόση ώρα χορεύαμε με την μουσική στη διαπασών, εκείνον πάνω στον καναπέ και εμένα δίπλα.
• "Μαμά είσαι πολύ cool! Και εγώ είμαι όμως."
• Ξεφαντώσαμε πραγματικά! Και πιστεύω ότι το απήλαυσε σαν κανονικό πάρτυ!
• Το Σάββατο αφού κάναμε τα κλασικά μας εντός, είπαμε να πεταχτούμε για μία ωρίτσα στους φίλους στην Bienne πριν ξεκινήσουν οι βροχές και πριν αναχωρήσει ο Γιάννης για μια επείγουσα επέμβαση στο νοσοκομείο. Ε, με αυτά και με εκείνα, γυρίσαμε βράδυ!
• Καθίσαμε σπίτι, έπαιξαν ωραία τα αγόρια, ήπιαμε τους καφέδες μας, αναχώρησε ο Γιάννης, βγήκαμε οι υπόλοιποι για μια γρήγορη βόλτα με τα πατίνια που τελικά εξελίχθηκε σε μεγάααλη βόλτα, επιστρέψαμε, επέστρεψε και ο Γιάννης, φτιάξαμε κρέπες αλμυρές, ξαναπαίξαμε και με τα πολλά φύγαμε λίγο πριν νυχτώσει. 
• Και την Κυριακή είχαμε brunch στο σπίτι των φίλων των Πολωνών. Ναι είναι αυτές οι 2 οικογένειες που συναντάμε αραιά αυτές τις τελευταίες εβδομάδες της απομόνωσης.
• Και το brunch ήταν πλούσιο -όπως αναμενόταν- με ένα ακόμη καταπληκτικό crumble της Magdalena (αυτή τη φορά με φράουλες), και βάφλες, και κρουασάν, και χούμους, και αλμυρά....
• Και αυτή τη φορά πήραμε μαζί μας το κίτρινο κουτί των "μικρών" lego. Και έφτιαξαν μεγάααλα αυτοκίνητα ο Στέφανος και ο Piotr, μέχρι και καρότσα για να τα κουβαλάνε. Και περάσαμε τόσο όμορφα και ξέγνοιαστα και απλά. 
• Και μετά από ένα σχετικά βροχερό σαββατοκύριακο, η Δευτέρα ξημέρωσε ηλιόλουστη!
• Και το απόγευμα, βγήκαμε από το σπίτι ο Στέφανος και εγώ με τα πατίνια μας για μια γρήγορη βόλτα στη γειτονιά και τελικά καταλήξαμε στην παραλία του Hauterive! Τόσο ωραία διαδρομή! Πήραμε λοιπόν τηλέφωνο τον συνοδοιπόρο (που ακόμα εργαζόταν σπίτι) να έρθει να κάνει μια βόλτα και αυτός αλλά να μας μαζέψει κιόλας ώστε να επιστρέψουμε στο σπίτι γιατί η επιστροφή είχε πολλή ανηφόρα.
• Τρίτη και κατέφτασαν τα πρώτα πακέτα από την νότια γιαγιά! Γιούπι! Δωράκια για τον Στεφανάκο (βιβλία -βεβαίως- και νέες προσθήκες στη συλλογή των Μικρών Κυρίων, και καλοκαιρινά ρουχαλάκια, το πιο γρήγορο αυτοκίνητο του κόσμου όλου, αυτό που διάλεξε ο παππούς!, και το chalet των Playmobil!) και το εκπληκτικό τσουρέκι του αγαπημένου μας Mon Quartier για εμάς!
• Δεν θα αδυνατήσουμε ποτέ. Είναι απλό.
• Είναι ευτυχία να παραλαμβάνεις πακέτα από τους αγαπημένους σου. Κρύβουν τόση νοιάξη.
• Και βεβαίως, για να μην χαλαρώσουμε ούτε ένα μήνα από τα ελβετικά γραφειοκρατικά, ολοκληρώσαμε την φορολογική μας δήλωση και έφτασε η στιγμή για ακόμη μία εγγραφή αυτή τη φορά για το parascolaire! Την "φύλαξη" που θα λέγαμε στην Ελλάδα για τις ώρες μετά τη λήξη του σχολείου (που εδώ στην ηλικία των 4 είναι όλο και όλο από τις 08.30 έως τις 12.00!).
• Άντε να βγάλεις άκρη τι χρειάζεται να συμπληρώσεις, τι ταιριάζει στο ηλικιακό του επίπεδο, πού να βρεις όλες τις πληροφορίες..... ουφ.
• Και το απόγευμα είχαμε την πολυαναμενόμενη επίσκεψη στο νέο μας σπίτι! Με τον κορωνοϊό και τα νέα δεδομένα το είχαμε αφήσει. Τώρα όμως ο ιδιοκτήτης ήταν εκεί και έτσι κανονίσαμε να μαζευτούμε για πρώτη φορά όλοι μαζί στο σπίτι και να συζητήσουμε τα ανοιχτά θέματα.
• Και πόσο ανυπομονούσα να το ξαναδώ! Με άλλη ματιά πια.
• Την Τετάρτη έφτασε και το δώρο του νονού: το πρώτο σετ τέννις του Στεφανάκου! Ρακέτα (Wilson Roger Federer βεβαίως), παιδικά μπαλάκια, τσάντα πλάτης, καπελάκι και θεϊκά, αθλητικά παπούτσια! Μα πώς τα καταφέρνει πάντα και τα δώρα του μένουν στην ιστορία; 
  
• Την Πέμπτη καταφέραμε και κάναμε και βιντεοκλήση οπότε "ειδωθήκαμε" κιόλας.
• Και η βροχή έπεφτε ράιτ θρού (χιχι) όλη μέρα.
• Καταφέραμε (τουλάχιστον έτσι νομίζουμε!) να συγκεντρώσουμε και να συμπληρώσουμε και όλα τα χαρτιά για το parascolaire, τα στείλαμε και αναμένουμε. 
• "Αυτό είναι το τραγούδι μου μαμά. Γκα νπι μπελόου." Πόσο γελάω και πόσο τον απολαμβάνω. Και δώστου χορούς και χοροπηδητά! Πρόκειται βεβαίως για το low και οι επίμαχοι στίχοι είναι οι "Got to keep below".
• Και νωρίς το βραδάκι (ή αργά το απογευματάκι, όλα είναι θέμα οπτικής), εκεί κατά τις 19.00, ενώ είμασταν και οι 3 στους καναπέδες και από τη μία προχωρούσαμε τις αιτήσεις και από την άλλη ψιλοχαζεύαμε ειδήσεις, συνειδητοποιούμε ότι ο Στεφανάκος δεν είναι απλά ξαπλωμένος αλλά κοιμάται κιόλας! Με εμάς να μιλάμε δυνατά και την τηλεόραση μες στα αυτιά του. Τόσο πτώμα.
• Και ναι, η Πρωτομαγιά δεν αποτελεί αργία στο καντόνι του Vaud, όπως και στα περισσότερα της ελβετίας, οπότε καλή μου δουλειά και καλή Πρωτομαγιά! Φτιάξτε στεφάνια!
• Πότε έφτασε Μάιος; Πού πήγαν 2 ανοιξιάτικοι μήνες;

Καλό σαββατοκύριακο!

ανδριάνα