How was your week?

• Πόσο γεμάτο και όμορφο και καλοκαιρινό και αυτό το πσκ... με μία εξαίρεση (keep reading).
• Έτσι την Παρασκευή αφού έφτασα νωρίς - νωρίς στη δουλειά, αναχώρισα και νωρίς - νωρίς για να επιστρέψω σπίτι αλλά λογάριαζα χωρίς τον ξενοδόχο: 2 ατυχήματα στη διαδρομή!
• Με τα πολλά, επέστρεψα -μετά από γρήγορη στάση στο σούπερ-μάρκετ για τα απαραίτητα του πικνικ, έβγαλα μαγιώ και πετσέτες για όλη την οικογένεια και 18.00 ήμασταν στη κοντινή μας παραλία για την πρώτη μας βουτιά στη λίμνη, παρέα με τους γειτόνους.
• Και το Σάββατο συνεχίσαμε σε άκρως καλοκαιρινούς και χαλαρούς ρυθμούς και 10.30 είμασταν ήδη στις κοντινές μας ανοιχτές πισίνες. Μας συντρόφευσαν και οι φίλοι με την Χριστινούλα οπότε περάσαμε ένα τρίωρο - τετράωρο με βουτιές και παιχνίδια και άμμους και hot dogs και μπύρες και παγωτά και ήλιο και ζέστη!
• Επιστροφή σπίτι για ανασυγκρότηση και ύπνο! Τι ευτυχία! Κοιμηθήκαμε όλοι την μία ωρίτσα μας και απογευματάκι ξεκινήσαμε για Bienne και το σπίτι των φίλων.
• Και αφού τα είπαμε χαλαρά, έβγαλαν τα μικρά τα πατίνια τους και συνεχίσαμε βόλτα προς τη λίμνη για να θαυμάσουμε το ηλιοβασίλεμα υπό τη συνοδεία πίτσας!
• Και τα αγόρια έπαιζαν και έτρεχαν και πετούσαν βότσαλα και πείραζαν τις ντουζιέρες και εμείς αναλύαμε και γελάγαμε και απολαμβάναμε ησυχία και θέα στο πεζούλι δίπλα στη λίμνη.
• Είναι αυτή πραγματικά η ωραιότερη ώρα της ημέρας.
• Και ο Στεφανάκος τα πήγε περίφημα και μπήκαμε 22.00 πια στο αυτοκίνητο για την επιστροφή.
• Το πρωί όμως ξύπνησε με δέκατα και πεσμένη ενέργεια. Θεωρήσαμε ότι ήταν η χτεσινή κούραση και είπαμε να ακολουθήσουμε το πρόγραμμα που είχε νέες "κρυφές" πισίνες αυτή τη φορά στο βουνό της Bienne! Στη μέση του πουθενά, μεταξύ αγελάδων και χωραφιών, δύο πισίνες σαν όαση.
• Η ενέργεια όμως του μικρού συνέχισε την πτωτική πορεία και το μεσημεράκι να ΄σου ο πυρετός 38+.
• Τα μαζέψαμε και επιστρέψαμε σπίτι όπου και παραμείναμε με αντιπυρετικά, αγκαλιές και δουλειές.
• Και ο πυρετός έφτασε μέχρι 39 και τα αντιπυρετικά εναλλάσσονταν και το βράδυ ήταν δύσκολο και το πρωί η κατάσταση δεν βελτιώθηκε.
• Οπότε πετάχτηκε ο συνοδοιπόρος να πάρει το laptop του από τη δουλειά και παρέμεινε σπίτι με τον μικρό, και εγώ ακολούθησα το κλασικό μου πρόγραμμα για Λωζάνη.
• Και παρόλο τον πυρετό, ο Στεφανάκος ήταν κεφάτος και ενεργητικός!
• "Μπαμπά όταν γίνω καλά θα τα φάω όλα τα παγωτά".
• Και το βραδάκι ο μικρός τα πήγε καλύτερα, είχε πυρετό αλλά κοιμήθηκε χωρίς αντιπυρετικά.
• Και ξύπνησε με πυρετό γύρω στο 38 οπότε ήταν η δική μου σειρά να μείνω σπίτι.
• Και επί τη ευκαιρία διάβασα μερικά ενδιαφέροντα, ιατρικά άρθρα σχετικά με τον πυρετό και πόσο τον έχουμε "δαιμονοποιήσει" και πασχίζουμε να τον κρατήσουμε χαμηλά πάση θυσία ενώ τις περισσότερες φορές, εφόσον το παιδί είναι ενεργητικό και κεφάτο, πρέπει απλά να τον αφήσουμε να κάνει τη δουλειά του. Γιατί ο πυρετός εξυπηρετεί έναν σκοπό.
• Και η ημέρα κύλησε αργάαααα, με τον μικρό να κοιμάται 2 ώρες το μεσημέρι, εμένα να προσπαθώ να ξεκλέψω ώρες εργασίας ώστε να προχωρήσω κάποια πράγματα, τον συνοδοιπόρο να πήζει στη δουλειά και τον μικρό κάθε 3ωρο να χτυπάει και ένα 39+. Ουφ.
• Μπάνια, παυσίπονα, πολύ νερό, φαγητό σχεδόν καθόλου, αγκαλιές πολλές και τα χεράκια του να καίνε. 
• Ευτυχώς, υπάρχει και αυτή η δέσμευση του μαθήματος της yoga (που δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί χωρίς δασκάλα!) οπότε ξέφυγα για μια ωρίτσα, γέλασα με τα κορίτσια, βρεθήκαμε ανάποδα και απολαύσαμε τα σώματά μας και την ενέργειά μας.
• Και όπως αναμενόταν, το βράδυ δεν πήγε καλά, με μεταμεσονύχτιες "μάχες" για τα φάρμακα, πολύ ιδρώτα και ταλαιπωρία του μικρού και ξύπνημα στις 05.00 με 39+ πάλι πυρετό....
• Ευτυχώς είχαμε προνοήσει από το προηγούμενο βράδυ και πουρνό πουρνό παρέλαβα την Κωνσταντίνα (Ελληνίδα νταντά των φίλων μας από την Bienne) ώστε να μείνει εκείνη με τον μικρό έστω για το πρώτο μισό της ημέρας.
• Και όλα πήγαιναν περίφημα! Εμείς οι 2 στις δουλειές μας για να προχωρήσουμε τις εκκρεμότητες, ο Στέφανος με την Κωνσταντίνα να τραγουδούν και να ζωγραφίζουν, και να κοιμάται μόνος του ήσυχα - ήσυχα μια ωρίτσα το μεσημέρι.
• Μέχρι που ξύπνησε! Και το θερμόμετρο έγραφε 40! Και ήταν πολύ ταλαιπωρημένος και δεν ήθελε τίποτα παρά μόνο τη μαμά και τον μπαμπά του. Και έτσι, όπως ήταν αναμενόμενο, τα παρατήσαμε όλα, επιστρέψαμε σπίτι και το μεσημέρι είμασταν στο νοσοκομείο για ραντεβού με την παιδίατρο.
• Πόρισμα προβλέψιμο (αν ζεις στην Ελβετία και ειδικά στη Γαλλόφωνη): μια ίωση είναι οπότε υπομονή, εντατικοποίηση των παυσίπονων, σπίτι με τον ένα γονιό και ραντεβού ξανά σε 2 ημέρες.
• Πίσω σπίτι λοιπόν, με ανασυγκρότηση, παιχνίδια, ξεφυσήματα και προσευχές!
• Και το βράδυ πήγε σχετικά καλά, με 1 ξύπνημα κατά τις 02.00 καθώς είχε ανέβει πάλι ο πυρετός και χρειαζόταν αντιπυρετικό και το πρωί στις 06.00.
• Και ο συνοδοιπόρος ετοιμάστηκε για τη δουλειά και μείναμε τα δυο μας με το Α' μέρος της ημέρας να πηγαίνει καλά και να καταφέρνω να προχωρήσω και διάφορα εργασιακά.
• Και ενώ μιλούσα με την αγαπημένη μου  ΚΚ (που είχαμε να τα πούμε τόσο καιρό), μου λέει ο Στεφανάκος ότι νυστάζει. Πηγαίνουμε στο δωμάτιο, του κλείνω το παντζούρι, ξαπλώνει με ένα βιβλίο και του εξηγώ ότι θα επιστρέψω σε λίγα λεπτά αφού ολοκληρώσω το τηλεφώνημά μου. Ε, σε 5 λεπτά είχε κοιμηθεί! Να είναι ο πυρετός, να είναι που έτσι κοιμάται στον παιδικό ή να είναι που μεγαλώνει κιόλας;
• Και το Β' μέρος της ημέρας πήγε καλά -δεδομένων των συνθηκών! Κάναμε lunch break  πηγαίνοντας σουπερ-μάρκετ, τσιμπήσαμε παρέα σπίτι και ξανακοιμήθηκε! Ποιος, ο Στέφανος, να κοιμηθεί 2 φορές μες στην ημέρα (από 1,5 ώρα τη φορά) και με δική του πρωτοβουλία. Φαναστείτε!
• Και έκαιγε τόσο πολύ που όταν τον είχα αγκαλιά ίδρωνα και εγώ! 
• Ουφ, ελπίζουμε σε ένα καλύτερο πσκ και μία καλύτερη εβδομάδα γιατί έχουμε ταλαιπωρηθεί αρκετά και οι τρεις, ειδικά ο Στεφανάκος.

Καλό σαββατοκύριακο και καλή ψήφο!

ανδριάνα