How was your week?

• Παρασκευή με κέφι, δημιουργικότητα, παιχνίδια και γέλια.
• Και το μεσημέρι είχαμε φαγητό με τον Cesco οι 3 μας (πολύ καιρό είχαν να συναντηθούν τα αγόρια). Και είχε μία ανυπομονησία και έναν ενθουσιασμό ο Στεφανάκος!
• Πήρε μαζί την βαλιτσούλα playmobil με τους ποδοσφαιριστές του, του έκανε ερωτήσεις, μοιράστηκαν φαγητό... Του εξήγησα και εγώ του Στεφανάκου ότι απαντάμε όταν μας ρωτάνε, κάνουμε και εμείς ερωτήσεις για να γνωρίσουμε καλύτερα τον άλλο. Και πραγματικά ήταν ομιλιτικότατος.
• Και στην επιστροφή κοιμήθηκε στο αυτοκίνητο και μεταφέρθηκε επιτυχώς στο κρεβάτι του.
• Επέστρεψε και ο συνοδοιπόρος λίγο νωρίτερα οπότε προλάβαμε να κάτσουμε και ένα μισάωρο ήσυχα στον καναπέ.
• Το project του Σαββάτου ήταν η έρευνα και ενδεχομένως αγορά, εξοπλισμού σκι. Ουάου!
• Και μετά από 1-2 καταστήματα πετύχαμε έναν νέο αλλά έμπειρο και εξυπηρετικό πωλητή, πετύχαμε και 2 σετ πεδίλων του επιπέδου και μεγέθους μας σε φοβερά εκπτωτική τιμή και μπαμ, τα αγοράσαμε! 
• Καθ' όλη τη διάρκεια είχαμε βέβαια και τον Στέφανο να κλαίει επειδή ήθελε και αυτός να αγοράσει σκι.
• Και όταν του εξηγούσα (για χιλιοστή φορά τουλάχιστον) ότι είναι ακόμα μικρός, δεν έχει μπότες στο μέγεθός του και του χρόνου που θα έχει μεγαλώσει θα κάνει και αυτός,  η απάντησή του ήταν "Μα μεγάλωσα μαμά! Είμαι μεγάλος τώρα!"
• Για ενώ θα συνεχίζαμε την έρευνα εξοπλισμού και στην κοντινή Μπιλ, αφού τελικά τα αγοράσαμε, κάναμε μόνο την επίσκεψη για να δούμε τους φίλους.
• Φτιάξαμε και μία γρήγορη μακαρονάδα, έπαιξαν τα μικρά εξαιρετικά, συζητήσαμε εμείς τα του σκι και των εκδρομών και των προγραμμάτων, φάγαμε εκπληκτικούς, σπιτικούς κουραμπιέδες και αναχωρήσαμε απογευματάκι ώστε να παραλάβουμε τον εξοπλισμό και να επιστρέψουμε σπίτι.
• Την Κυριακή οι συνθήκες δεν ήταν ιδανικές αλλά είπαμε να την κάνουμε την εξόρμηση στο κοντινό μας χιονοδρομικό κέντρο Bugnenets.
• Συννεφιά, αέρας, ψιλό χιόνι, μάθημα σκι εγώ με μια φίλη, κλάμα ο μικρός non-stop και κακή διάθεση.... Συναντήσαμε αρκετούς φίλους των οποίων τα παιδιά είχαν μάθημα σκι αλλά δεν μπορέσαμε να παραμείνουμε. Ο συνοδοιπόρος δεν έκανε καν σκι, εγώ μόλις τελείωσα το μάθημα πήγα να τους βρω στο αυτοκίνητο όπου ο μικρός ήδη κοιμόταν - πτώμα - και επιστρέψαμε σπίτι για μαγείρεμα, ανασυγκρότηση και ξεκούραση.
• Και το απογευματάκι είχαμε reunion με τη φίλη που μένει πλέον στη Γενεύη, στο σπίτι των γειτόνων. Και εκεί ήταν βεβαίως και ο φίλος Anel, αγαπημένος του Στέφανου, με τις μπάλες, και τα κόλπα του και την πάντα καλή του διάθεση. Και ήπιαμε τους καφέδες μας, φάγαμε τα γλυκά μας (δεν θα χάσω τα κιλά των γιορτών ποτέ!), είπαμε τα νέα μας, παίξαμε κιθάρες και επιστρέψαμε βραδάκι πια σπίτι για ύπνο.
• Και επειδή όλα (μα όλα) εξηγούνται (άλλο αν εμείς δε φτάνουμε πάντα στη λύση του μυστηρίου), ο μικρός ανέβασε πυρετό μες στη νύχτα. Για αυτό -προφανώς- και η ολοήμερη γκρίνια και άρνησή του.
• Και από Κυριακή βράδυ έως Δευτέρα βράδυ ψηνόταν ο κακομοίρης με πάνω από 39 πυρετό. Η διάθεσή του όμως ακμαία! Έχει κληρονομήσει και τη δική μου λογοδιάρροια (έτσι λένε ότι έκανα και εγώ όποτε είχα πυρετό μικρή).
• Σπίτι λοιπόν όλη τη Δευτέρα, με μακρύ μεσημεριανό ύπνο του μικρού, σιρόπια, χαρτομάντηλα, παιχνίδια, πολλές αγκαλιές και χάδια, και γρήγορο σούπερ-μάρκετ γιατί ήταν και τα γενέθλια του συνοδοιπόρου και θέλαμε να του ετοιμάσουμε κάτι special!
• Έτσι, μαγειρέψαμε χοιρινό με δαμάσκηνα και πουρέ, αγοράσαμε και μία τούρτα millefeuille, και το βραδάκι φάγαμε όλοι μαζί και έσβησαν παρέα τα αγόρια το κεράκι.
• Η Τρίτη ξημέρωσε με εκπληκτικό ήλιο και τον μικρό απύρετο (yes!), και συνεχίστηκε με παιχνίδια, τακτοποιήσεις, διαχείριση κρίσεων (η αναχώρηση - απουσία του μπαμπά -new entry κρίση, ο παιδικός σταθμός, και φτου και από την αρχή....), φαγητό και αναχώριση για τον παιδικό σταθμό με το απαραίτητο δράμα.
• Εκεί που διάβαζα το βιβλίο μου και καθόταν δίπλα μου ο Στεφανάκος, ρίχνει μια ματιά και βλέπει αυτά τα "τικ" που βάζουμε μερικές φορές στις λίστες. Και μου λέει "Α, τέτοια έχουν και τα παπούτσια μου". Προφανώς για το σήμα της nike μιλούσε. Θα μας τρελάνει!
• Το βραδινό όμως μάθημα yoga ήταν τόσο όμορφο. Δεν ξέρω γιατί αλλά σαν να είχαμε συντονιστεί όλες με κάποιον τρόπο. Και στο τέλος, μου το είπαν κιόλας! Το κεντρικό θέμα ήταν balancing the right & left brain.
• Τετάρτη με ακόμη έναν εξαιρετικό ήλιο και πολικές όμως θερμοκρασίες, και τον μικρό να περνάει τις φάσεις του (φάση "κάνω του κεφαλιού μου και ας υποτίθεται ότι συμμετέχω σε μία ομάδα", φάση "όχι και όχι και όχι" και φάση "πιπίλα"). Splendid!
• Και το μεσημέρι, ενώ κοιμήθηκε με τα χίλια ζόρια (επιμένω λίγο τις Τετάρτες λόγω της πρωινής γυμναστικής), τελικά ξύπνησε μετά από 3 (!) ώρες!
• Και εννοείται ότι δεν ήθελε να πάει στο σχολείο (παρόλες τις συζητήσεις βράδυ - πρωί, παρόλο που κάθε απόγευμα επιστρέφει ενθουσιασμένος και μας λέει πόσο ωραία πέρασε). Και έτσι, αφού ετοιμάστηκε με το ζόρι και γκρίνιαζε σχεδόν σε όλη τη διαδρομή, με το που φτάσαμε και είδε τους συμμαθητές του να παίζουν στην αυλή, τα ξέχασε όλα, σκούπισε τα δάκρυά του, μου παρέδωσε πιπίλα και Μίκυ και άρχισε να τρέχει, να παίζει και να γελά. Αχ ... 
• Με αυτά και με εκείνα, μία ωρίτσα μου έμεινε πάνω - κάτω "ελεύθερη", ακύρωσα τα σχέδια που είχα για λίγο περπάτημα στον ήλιο (μα 2 ημέρες με φουλ ήλιο και εγώ να μην έχω ξεμυτίσει καθόλου!) και επέστρεψα σπίτι να κάνω ότι προλάβω.
• Και το βράδυ ξεστολίσαμε! Ε, καιρός ήταν! Και ο μικρός ήταν μες στον ενθουσιασμό για να βοηθήσει, παίρνοντας ένα - ένα τα στολίδια προσεκτικά, και τοποθετώντας τα στις κούτες.
• Πέμπτη εντός! Παρόλο που κάθε μέρα ζητάει να πάμε "βότα", εν τέλει πιστεύω ότι είναι πιο ήρεμος και χαρούμενος όταν είμαστε σπίτι. Και τι δεν κάναμε.... πλυντήρια, πατίνι, ιστορίες, κρυφτό στο σπιτάκι που βρήκε ξανά τη θέση του στο σαλόνι, ποδήλατο, μαστορέματα...
• Και η γλυκιά μας διαχειρίστρια που εδώ και 1,5 χρόνο με ακούει να μιλάω άπταιστα (χιχι) γαλλικά αλλά και άπταιστα ελληνικά, νόμιζε λέει ότι είμαι είτε ιταλίδα είτε ισπανίδα και ότι ο συνοδοιπόρος είναι ο μόνος έλληνας της οικογένειας, άλλωστε, συνέχισε, αυτός μοιάζει με έλληνα (ξανθός με μπλε μάτια) ενώ εγώ όχι τόσο. Αυτά.
• Και εννοείται ότι πηγαίνοντας στο σχολείο τον πήρε ο ύπνος στο αυτοκίνητο.
• Και αφού τον περίμενα για καμιά ώρα, επέστρεψα σπίτι για να αφιερώσω λίγο χρόνο σε εμένα. Που σημαίνει yoga και μελέτη γαλλικών.

Καλό σαββατοκύριακο!

ανδριάνα