How was your week?

• "Πετάνε φύλλα. Φτερά έχουν."
• Παρασκευή με πολύ παιχνίδι και δουλειές εντός.
• Και το απόγευμα πήγαμε οικογενειακώς στο Marin Centre για μικρές αγορές και βόλτες.
• Και το Σάββατο ήταν η Χριστουγεννιάτικη αγορά στο κοντινό μας, μικρό και πανέμορφο Morat. Έτσι, βάλαμε τους σκούφους μας και τα γάντια (μετά τους σκούφους, αγάπησε και τα γάντια ο μικρός!) και σε μισή ωρίτσα ήμασταν εκεί.
• Καθίσαμε για κρουασάν και καφέ σε ένα παραδοσιακό ζαχαροπλαστείο (ναι, εδώ υπάρχουν ακόμα εκείνα τα ζαχαροπλαστεία της γιαγιάς που σερβίρουν γλυκό, καφέ και ελαφρύ φαγητό), περιηγηθήκαμε στα ξύλινα σπιτάκια, τρέξαμε στα στενάκια, κάναμε αναπάντεχες και αυθόρμητες αγορές και μεσημεράκι είμασταν σπίτι για γαριδομακαρονάδα!
• Και το βραδάκι ήταν η χριστουγεννιάτικη γιορτή της φίλης Φανής οπότε αφού κοιμήθηκε ο μικρός, κατέφτασε η Gabrielle και αναχωρήσαμε εμείς για το βουνό. Εκεί συναντήσαμε τους φίλους, φάγαμε, ήπιαμε, τα είπαμε και κατά τα μεσάνυχτα ήμασταν πίσω με το πρώτο χιόνι να έχει ήδη σκεπάσει τους δρόμους.
• Την Κυριακή την αφιερώσαμε στο βουνό και στο χιόνι και στις αθλοπαιδιές. Μας παρακίνησαν οι φίλοι και έτσι ξεκινήσαμε νωρίς για Gstaad.
• Ο μικρός ξετρελαμένος με το έλκηθρο (φτου φτου γιατί πέρσι δεν του άρεσε) και τον φίλο του τον Παναγιώτη, οι 3 ενήλικες κάναμε ένα ωριαίο μάθημα σκι ενώ ο τέταρτος snowboarder της παρέας έπαιζε με τα μικρά, και μετά συναντηθήκαμε όλοι μαζί κάτω από το ζεστό igloo παρέα με σούπες και nuggets και πατάτες τηγανιτές.
• Και το σκι πήγε καλά. Νομίζω ότι το 'χω. Μου προσφέρει μία αίσθηση χαλαρότητας και ελευθερίας. Ίδρωσα βέβαια και κόπιασα αλλά άξιζε!
• Κάναμε και μία στάση στο κέντρο του Gstaad για να παραδώσουμε τον εξοπλισμό και να πιούμε έναν καφέ στο νέο, εξαιρετικό Cappuccino Grand Cafe που θύμιζε σαλέ (ξύλο παντού!). Από τα λίγα μαγαζιά στην Ελβετία (τουλαχιστόν από αυτά που έχουμε επισκεφθεί εμείς) με τόσο όμορφη αισθητική, τόσο προσεγμένη και χαλαρή ατμόσφαιρα και τόσο ευγενικό προσωπικό. Εύγε.
• Επιστροφή πτώμα και οι τρεις και εννοείται ο μικρός κοιμήθηκε στο αυτοκίνητο και απλά μεταφέρθηκε στην κούνια του.
• Δευτέρα, με το τελευταίο μάθημα χορού του έτους, γρήγορη επίσκεψη στο Morat για κάτι εκκρεμότητες, δύσκολο (πολύ δύσκολο) μεσημέρι με τον μικρό να είναι πτώμα αλλά να μην κοιμάται και να μην παίζει και να μην ξέρει τι θέλει, άφιξη του συνοδοιπόρου, οικογενειακό δείπνο με βραστά λαχανικά (μήπως ισορροπήσουμε λιγάκι από όλα τα τυριά και τα γλυκά) και ... ύπνο.
• Δύσκολη η Δευτέρα από διάφορες απόψεις. Ποτέ όμως μία ένταση ή μια στεναχώρια δεν είναι χωρίς αιτία ή χωρίς να προκαλεί μια αλλαγή. Συνειδητοποιήσεις, κάθε μέρα.
• "Όχι μ'αρέσει χρώμα νυχιών σου". (η πρώτη φορά που είδε βαμμένα σκούρα τα νύχια μου ο Στέφανος)
• Τρίτη με ώωωωρες παιχνιδιού το πρωί σε καλή διάθεση, μακρύ μεσημεριανό ύπνο, παιδικό σταθμό και επιστροφή για δουλειές! Πω πω! Πάντα πριν τις γιορτές συσσωρεύονται όλα.
• Κάναμε και μία βιντεοκλήση εφ' όλης της ύλης με τον φίλο Georgy γιατί τα νέα τρέχουν!! Και οι αλλαγές είναι πολλές!
• Α! Τα είπαμε και με την αδελφή η οποία μέσα σε όλα τους χτύπησε κεραυνός την κεραία και κάηκαν οι μισές ηλεκτρονικές συσκευές του σπιτιού! Μα τι γκαντεμιά! Τρέχουν τώρα να βγάλουν άκρη με εταιρείες και μάστορες και επισκευές και αγορές.
• Και στο βραδινό, τελευταίο μάθημα yoga του έτους, είμασταν λίγες αλλά η ατμόσφαιρα ήταν συγκινητική και τρυφερή. Anahata chakra.
• Και τους είχα ετοιμάσει ελληνικά σοκολατάκια με μία κρυφή ευχή. Μία αρετή. Μία λέξη. Και κάθε κοπέλα επέλεγε στην τύχη και μόνο τυχαία τελικά δεν ήταν η επιλογή. Και εμένα τα σοκολατάκια μου έγραφαν "compassion" και "understanding" και χτύπησαν ευαίσθητες χορδές.
• Τετάρτη με το τελευταίο μάθημα τραμπολίνο του έτους όπου τα μικρά με κάθε "δοκιμασία" που ολοκλήρωναν έπαιρναν και από ένα φαγώσιμο ώστε να στολίσουν το χριστουγεννιάτικο δέντρο και μετά να το φάνε! Μανταρίνια, καρύδια, κράκερς, αποξηραμένα βερίκοκα.
• Και επιστρέψαμε σπίτι για παιχνίδι και εύκολο (ευχαριστώ Παναγίτσα μου) ύπνο του μικρού.
• Αγοράσαμε και τα ελβετικά τυριά για το Χριστουγεννιάτικο τραπέζι και μύρισε όλο το σπίτι τρούφα!
• Και με την επιστροφή μου από τον παιδικό σταθμό έπεσα με τα μούτρα στις δουλειές! Non-stop σχεδόν 4 ώρες! Τι αναρτήσεις, τι μεταφράσεις, τι newsletters, τι ρούχα, τι ψυγεία, τι μαγειρέματα....
• Ουφ... και ξέρετε ποιο είναι το χειρότερό μου όποτε φτιάχνω βαλίτσες; Όχι, τα χωράω όλα, δεν είναι αυτό. Είναι που συνειδητοποιώ ότι δεν έχω ρούχα. Κλισέ ε; Που ρούχα έχω αλλά δεν με εκφράζουν. Αφήστε που 4 χρόνια στην Ελβετία με μηδαμινή νυχτερινή ζωή, δεν ξέρω καν πλέον τι φοράνε για να πάνε σε μπαρ. Σε εστιατόριο κάπως το 'χω. Ουφ.
• Με αυτά και με εκείνα, φτιάχτηκαν και οι βαλίτσες, τακτοποιήθηκε το σπίτι ενόψει της αναχώρισης και παρακολουθήσαμε με την ησυχία μας τον τελικό του Greece's Next Top Model (αφιερωμένο στον γείτονα Β.).
• Και Πέμπτη πουρνό - πουρνό ξεκινήσαμε για αεροδρόμιο παρέα με τον γείτονα.
• Και όλα έγιναν on time, περάσαμε ανώδυνα από όλους τους ελέγχους, επιβιβαστήκαμε, συνάντησαν και τα αγόρια έναν συνάδελφο οπότε πέρασαν γρήγορα αυτές οι σχεδόν 3 ώρες.
• Και στο αεροδρόμιο μας περίμενε ο παππούς, ο μικρός -εννοείται- κοιμήθηκε στη διαδρομή προς στο πατρικό μου σπίτι, εκεί μαζεύτηκε όλη η Βουλιώτικη οικογένεια πάνω από ένα πιάτο μουσακά, τα είπαμε, αγκαλιαστήκαμε και φύγαμε για το σπίτι μας και τις ετοιμασίες ύπνου του μικρού.
• Και συντονίστηκαν όλα έτσι, ώστε να προλάβω και το τελευταίο μάθημα γιόγκα του έτους της αγαπημένης μου δασκάλας. Και κάθησα στο στρωματάκι μου, και μπήκε ένα από τα γνωστά ακούσματα και βούρκωσα. Πόσες ανεκτίμητες στιγμές έχω ζήσει πάνω σε αυτό το στρωματάκι με αυτούς τους συνοδοιπόρους. Πόσο διαφορετικός άνθρωπος θα ήμουν αν δεν είχαν διασταυρωθεί οι δρόμοι μας. Αυτή η ομάδα γιόγκα μου έχει προσφέρει μερικά από πιο πολύτιμα μαθήματα της ζωής μου και μερικούς από τους στενότερούς μου ανθρώπους..
• Και στην ερώτηση για τι είσαι ευγνώμων αυτή τη στιγμή, αυθόρμητα απάντησα "για τις φίλες μου". Και είμαι.
• Και είμασταν 4 από την παλιά ομάδα των "παιδιών" και μετά το μάθημα μείναμε με την δασκάλα μας για τις γνωστές και τόσο αγαπημένες αναλύσεις μας. Τόσο διαφωτιστικές. Κάθε φορά και ένα "σεμινάριο".
• Και με αυτά και με εκείνα, από τις 19.15 που έφυγα από το σπίτι επέστρεψα τα μεσάνυχτα με μια αίσθηση πληρότητας, αγαλίασης, λησμονής και προσμονής.

Καλό σαββατοκύριακο! 

Καλά Χριστούγεννα. Να τα γεμίσετε με όσα λαχταρά η καρδιά σας.

ανδριάνα