How was your week?

• Παρασκευούλα φθινοπωρινή! Με συννεφιά, βροχή και ολίγην ψύχρα.
• Εντός λοιπόν, με παιχνίδια και δουλειές.
• Και όταν φτιάχναμε το παζλ, πήγε ο Στεφανάκος και πήρε την Μάγια (το αγαπημένο του κουκλάκι - σκυλάκι) και άρχισε να της εξηγεί για το παζλ, να της βάζεις το πρόσωπο κοντά ώστε να δει τα κομμάτια, και μετά με το χεράκι του να πιάνει το δικό της ώστε να βρουν το κομμάτι που λείπει.
• Και το απόγευμα είχε γρήγορη επίσκεψη στο εμπορικό κέντρο.
• Και το βράδυ βγήκαμε με τη φίλη Magdalena για γενέθλια ποτά και όπως πάντα τα περάσαμε τόσο ωραία! Τρεις ώρες πέρασαν χωρίς να το καταλάβουμε.
• Το Σάββατο είπαμε να συνεχίσουμε την έρευνα αγοράς για τραπεζαρία που είχαμε ξεκινήσει προ διακοπών και τσουπ, να 'τη η τραπεζαρία που μας άρεσε τότε σε έκπτωση! Και στην αποθήκη είχε 1 τελευταία. Και η έκπτωση ήταν μέχρι την Δευτέρα.
• Όπως καταλαβαίνετε, την τυλίξαμε (που λέει και ο συνοδοιπόρος)!
• Πεταχτήκαμε μέχρι το βορινό Chaux de fonds για μεσημεριανό με τους φίλους γειτόνους στο ελληνικό, εκλεκτό εστιατόριο La Feuille de Vigne (το αμπελόφυλλο δηλαδή) όπου φάγαμε εξαιρετικά, και στην επιστροφή κάναμε όλοι μαζί μια στάση στο κατάστημα ώστε να φορτώσουμε την τραπεζαρία στο αυτοκίνητο των φίλων.
• Έτσι, μας βοήθησαν να την ανεβάσουμε (είναι και η περίοδος που δεν έχουμε ασανσέρ), ήπιαμε το τσάι μας, και αφού έφυγαν αρχίσαμε εμείς τη συναρμολόγηση.
• Παράλληλα, μαγείρεψα και ένα ωραιότατο μοσχάρι κοκκινιστό για το Κυριακάτικό μας γεύμα.
• Σε αντίθεση με το πρωί του Σαββάτου που ο μικρός ξύπνησε στις 06.15 (!), την Κυριακή μας έκανε το χατήρι και ξυπνήσαμε πρώτα εμείς και μετά εκείνος εκεί γύρω στις 08.00. 
• Συναρμολόγηση τραπεζιού μέρος ΙΙ και η ωραία μας, ευρύχωρη τραπεζαρία είναι έτοιμη για τραπεζώματα!
• Κάναμε και βιντεοκλήση με τους αγαπημένους μας που εκδράμανε στην Σέριφο (ΚΚ + ΚΚ).
• Ήπιαμε και έναν καφέ στο κέντρο με τους φίλους και επιστρέψαμε για τον ύπνο του μικρού (πτώμα!), λίγη ξεκούραση, λίγη online δουλειά και το κοκκινιστό που λέγαμε.
• Και το απόγευμα συναντήσαμε τους φίλους γιατρούς, άρτι αφιχθέντες από τις καλοκαιρινές τους, ελληνικές διακοπές. Και τα περάσαμε όμορφα, και τα μικρά έπαιξαν, και εμείς αναλύσαμε όλες τις εξελίξεις, πεταχτήκαμε μέχρι την διπλανή παιδική χαρά και αργά το απόγευμα κατηφορίσαμε για το σπίτι μας.
• Δευτέρα με την καθιερωμένη μας πια γυμναστική. Και στο τέλος ο Στεφανάκος μου έλεγε "πάλι μαμά".
• Αυτό που κάποιες μαμάδες έρχονται στα μαθήματα γυμναστικής γονιών - παιδιών με τζιν και πουκαμισάκι με ξεπερνά. Μόνο εγώ γίνομαι μούσκεμα;
• Mon petit lapin... το νέο soundtrack μας! Με αυτό -όλως τυχαίως- κλείνουν και τα 2 "μαθήματα" που παρακολουθούμε με τον Στεφανάκο. Και το αγαπά τόσο. Ειδικά όταν ξυπνά το λαγουδάκι και αρχίζει να χοροπηδά.
• Το απόγευμα της Δευτέρας κάναμε την επίσκεψή μας στην Νινίνα και επιστρέψαμε το απογευματάκι για οικογενειακό φαγητό (έψησε κάτι γαλοπούλες ο συνοδοιπόρος να γλύφεις τα δάχτυλά σου!) και παιχνίδια.
• Και οι δουλειές... βουνό! Και για το πρώτο "επίσημο" μάθημα yoga και για την άφιξη του αδελφού. Γέμισε το Β' μέρος της Τρίτης! Γιατί στο Α' μείναμε σπίτι και κάναμε τις βιντεοκλήσεις μας, τους πύργους μας, τις ζωγραφικές μας, τα πλυσίματά μας (πλέον δεν στέκεται απλά δίπλα μου στον νεροχύτη αλλά παίρνει και αυτός ένα σφουγγάρι και πλένει!).
• Και εννοείται ότι όταν έχω χίλια πράγματα να κάνω, τότε ο Στεφανάκος αποφασίζει να κοιμηθεί τα ωραία του, μεσημεριανά 2ωρα! Βάλτε και κανά μισάωρο να συνέλθει (μετά από τόσο ύπνο), άλλο ένα μισάωρο να φάει και να ετοιμαστεί, άλλο ένα για να φτάσουμε στον παιδικό σταθμό... ε, 14.30 πήγε.
• Είχε όμως μια όμορφη, ηλιόλουστη ημέρα!
• Και το βραδάκι ήταν η παγκόσμια πρώτη. Το πρώτο μου επίσημο μάθημα yoga ως δασκάλα. Και μαζευτήκαμε καμιά δεκαριά κοπέλες και για μία ώρα συντονιστήκαμε, προσπαθήσαμε, ιδρώσαμε, ηρεμήσαμε, αγαλλιάσαμε. Ήταν όμορφα! Επειδή είναι εσωτερικός χώρος (σε αντίθεση με τα καλοκαιρινά μαθήματα στη λίμνη όπου η φύση ήταν πάντα ο καλύτερος "οικοδεσπότης") χρειάζεται δυο-τρεις προσθήκες ώστε να γίνει πιο φιλόξενος.
• Την Τετάρτη ξεκινήσαμε με την καθιερωμένη μας γυμναστική στα τραμπολίνα και στα στρώματα, τσιμπήσαμε σταφίδες και κοιμήθηκε ωραιότατα ο μικρός για να πάει στον παιδικό σταθμό.
• Και πρώτη φορά, αφού τον χαιρέτησα και τον πήρε η δασκάλα του, εκεί που συνήθως πηγαίνει προς τα μέσα για να βρει τα άλλα παιδάκια ή κάποιο παιχνίδι, αυτή τη φορά ήρθε προς την πόρτα για να με χαιρετίσει και να μου στείλει φιλάκια! Τι ευτυχία Θεούλη μου.
• Και σε ένα παράλληλο σύμπαν, ο αγαπημένος μου συνοδοιπόρος βραβεύτηκε! Τι ευτυχία και αυτή. Να σε αναγνωρίζουν και να σε τιμούν. Εύγε!
• Και όταν έφτασα στον παιδικό σταθμό το απόγευμα, βρήκα το μούτρο μέσα σε ένα αυτοκινητάκι (από αυτά που κινούνται με τα πόδια), μαζί με ένα άλλο μούτρο και ένα τρίτο να τους σπρώχνει και να πέφτουν στα παγκάκια και τους τοίχους της αυλής και να ξεκαρδίζονται! Πόσο τους χάρηκα. Αφού έτρεξα να πάρω το κινητό από το αυτοκίνητο να τους απαθανατίσω αλλά ίσα - ίσα πρόλαβα μία φωτογραφία.
• Και πήγαμε κατευθείαν να βρούμε τον συνοδοιπόρο που έπινε μπύρες με κάτι συναδέλφους από την Ελλάδα.
• "Μπαμπά θέλω."
• Την βροχερή Πέμπτη μείναμε εντός, παίξαμε, χαζέψαμε για 600η φορά τα 2 photo-books (πλέον μου κατονομάζει όποιον βλέπει και αναγνωρίζει και τον εαυτό του ακόμα και μωρό), απλώσαμε τα πλυντήριά μας, κοιμήθηκε ο μικρός - δούλεψα λιγάκι εγώ και έτοιμοι για παιδικό σταθμό -αυτός- και δουλειές εγώ!
• Ένα αυτοκίνητο γέμισα με τις αγορές του σούπερ-μάρκετ (ούτε λόχο να περιμέναμε), πήρα και κάτι δωράκια για την μικρή Αριάννα (πόση ώρα για να διαλέξω μία barbie!), έφτιαξα και ένα σοκολατένιο κείκ και όλα έτοιμα (που λέει ο λόγος) για να υποδεχτούμε τον αδελφό μου με την σύζυγό του! Πόση προσμονή και χαρά έχω.

Καλό σαββατοκύριακο!

ανδριάνα