How was your week?

• Την Παρασκευή είπαμε να το ρίξουμε έξω και έτσι βγήκαμε για μεσημεριανό με τον Στεφανάκο και τη Ρόζα. Και φάγαμε ωραία και μετά συνεχίσαμε με πατίνι και κουβαδάκια. 
• Και το απογευματάκι συναντήσαμε τους γειτόνους στη δική μας αυτή τη φορά παραλία ώστε να παραλάβουμε και τα κλειδιά για το BBQ της Κυριακής. Έτσι, επί τη ευκαιρία, παίξαμε, κυνηγήσαμε τις μπάλες του Στέφανου που όλως τυχαίως κατευθύνονταν προς τη λίμνη (!), φουσκώσαμε τη νέα πολυθρόνα (αυτή που φουσκώνει με τον αέρα, μόνη της.. και καλά), τσιμπήσαμε κάτι φρούτα και κάτι μπισκότα και επιστρέψαμε.
• Καυτό το Σάββατο με πάνω από 30 βαθμούς! Πω πω!
• Και μετά τις πρωινές μας μαγειρικές (brownie cheesecake), και τις βόλτες στο κέντρο για χάζεμα και καφέ στον Ιταλό, επιστρέψαμε σπίτι για τις σιέστες, και το απογευματάκι κατευθυνθήκαμε (εμείς και άλλοι χίλιοι) στις κοντινές μας πισίνες! 
• Ευτυχώς, μιας και ντόπιοι πλέον, δεν επιχειρήσαμε καν να μπούμε στο πάρκινγκ και περπατήσαμε λίγο παραπάνω αλλά δεν ταλαιπωρηθήκαμε καθόλου.
• Στις πισίνες μάς περίμεναν καμιά τριακοσαριά πιτσιρίκια με τους αντίστοιχους γονείς! ΧΑΜΟΣ! Ευτυχώς ο χώρος είναι τεράστιος, με πολλές πισίνες και εναλλακτικές.
• Βουτήξαμε και εμείς με τον Στεφανάκο στην πισίνα, κολύμπησε λιγάκι και ο συνοδοιπόρος, παίξαμε στην άμμο, ανέβηκε στις μικρές νεροτσουλήθρες (προσεχώς και στις μεγάλες), το διασκεδάσαμε και επιστρέψαμε σπίτι για τα μπάνια μας και τις ετοιμασίες ύπνου.
• Άλλη μία Κυριακή ξεκίνησε με την καθιερωμένη μας yoga και για πρώτη φορά είχαμε πολλές απουσίες! Δεν θα μπω σε λεπτομέρειες γιατί η συνέπεια και η υπευθυνότητα μου χτυπούν κάποια καμπανάκια... Όπως και να'χει, όσοι δώσαμε το παρόν το ευχαριστηθήκαμε και πήραμε δυνάμεις για την υπόλοιπη ημέρα.
• Κάποιοι βρίσκουμε δικαιολογίες και κάποιοι λύσεις. Έτσι, μία από τις μη-ελληνίδες "μαθήτριές μου", η οποία ήταν μόνη όλο το σαββατοκύριακο, με 2 μικρά παιδιά, χωρίς αυτοκίνητο, κατάφερε να βρει τις λύσεις της ώστε να έρθει με το ποδήλατό της για το μάθημα. Αυτό.
• Επιστροφή σπίτι για να παραμείνω εγώ με τον μικρό που κοιμόταν και να αναχωρήσει ο συνοδοιπόρος για την ελληνική, καλοκαιρινή φιέστα!
• Μπήκαν τα κάρβουνα, συναρμολογήθηκαν τα τραπέζια, πάγωσαν οι μπύρες, στρώθηκαν οι κουβέρτες κάτω από τα δέντρα, βγήκαν τα μπρατσάκια και τα αντιηλιακά και μαζευτήκαμε γύρω στους 30 ενήλικες και 15 πιτσιρίκια.
• Είναι αυτή η τοποθεσία μαγική.... Είναι το σπίτι των ονείρων! Όχι το οίκημα, αλλά η τοποθεσία του! Με τη δική του μικρή παραλία και προβλήτα, άπλετο χώρο με γκαζόν κάτω από τα τεράστια δέντρα, μια μικρή ψησταριά στην άκρη και τεράστιες μπαλκονόπορτες που φέρνουν τον μέσα χώρο έξω.
• Εκεί λοιπόν παραμείναμε μέχρι αργά το απόγευμα, τα είπαμε, φάγαμε, βουτήξαμε, παίξαμε με τα πιτσιρίκια και απολαύσαμε την καλοκαιρινή ατμόσφαιρα.
• Ο Στεφανάκος εννοείται μπήκε στη λίμνη (που ήταν πάγος!) και εγώ από πίσω του (βεβαίως) και προς το τέλος πήραν με την Χριστίνα και τα πατίνια τους και μας έκαναν επίδειξη κάνοντας πατίνι όρθιοι! Μα πόσο πλάκα είχαν! Και πόσο έχουν μεγαλώσει!
• Από εκεί και η πιο πάνω φωτογραφία.
• Δευτέρα με ωραίο ήλιο και την πρώτη μας συνάντηση με τους από κάτω στο κέντρο της πόλης! Τι ωραία αλλαγή!
• Έτσι, κατευθυνθήκαμε προς την παιδική χαρά για να τους κερδίσει τελικά το πατίνι! Ο Amaury ως έμπειρος (3,5 ετών) να τρέχει γύρω - γύρω και να φωνάζει "je suis la voiture du bruit" και ο Στέφανος να ακολουθεί επάξια, να μπαίνει στις λιμνούλες με τα νερά και να ξεκαρδίζονται και οι δύο από ευχαρίστηση. Εκπληκτικό θέαμα!
• Και το απόγευμα κάναμε και μία γρήγορη επίσκεψη στην Χριστίνα για λίγο παιχνίδι, λίγη περιπέτεια (ποιος θα κερδίσει στη διεκδίκηση της κατσαρόλας) και λίγο διαιτησία. Τι να κάνεις.... 
• Τρίτη με πρόγραμμα κατ' οίκον (μπάλες δηλαδή "πηλά", παζλ, τουβλάκια, βιβλία, μαγειρικές, αυτοκόλλητα, μαρκαδόροι), ωραίο μεσημεριανό ύπνο του μικρού, παιδικό σταθμό και επιστροφή σπίτι για τις online δουλειές.
• -Τι έφαγες Στεφανάκο στο σχολείο; -Fruits! Πρέπει όμως να ακούσετε την προφορά... που το "ρ" δεν το προφέρει καν.
• Video calls... Τι χαρά κάθε φορά! Και Βούλα, και Κηφισιά, και Λυκόβρυση, και Μαϊάμι.
• Τετάρτη με αντίστοιχο -πάνω κάτω- πρωϊνό πρόγραμμα και μεσημεριανή αναχώριση με την Ρόζα για Λωζάννη! Θα πήγαινε εκείνη για τα μαθήματα οπότε είπαμε να πάμε νωρίτερα να πιούμε και έναν παραλίμνιο καφέ στο Vidy. 
• Στο πάρκινγκ της περιοχής είχα παρκάρει πριν καιρό για ένα interview αλλά ούτε που πήγαινε το μυαλό μου ότι λίγα μέτρα πιο κάτω ξεκινά ένα μεγάλο πάρκο με παραλία, και θαλάσσια σπορ, και καφετέριες, και τρενάκια, και θέατρα....
• Έτσι, καθήσαμε πάνω στη λίμνη, θαυμάσαμε τα ιστιοπλοϊκά που μπαινόβγαιναν στο λιμανάκι, ήπιαμε τις μπύρες μας, είπαμε τα νέα μας και φύγαμε άρον - άρον (γιατί ξεχαστήκαμε και τελικά είχε και κίνηση) ώστε να προλάβω το τρένο του γυρισμού.
• Και το πρόλαβα στο τσακ!
• Ο Roger (o Federer) χαιρέτησε μετά από 24 χρόνια την Nike για να μπει στην οικογένεια της Uniqlo. Με ανάμεικτα συναισθήματα υποδέχτηκα αυτά τα νέα, εσείς;
• Πέμπτη με βροχή, κλασικές δουλειές εντός, πολύ παιχνίδι και γέλιο, ύπνο του μικρού, παιδικό σταθμό και εμπορικό κέντρο για εμένα.
• Τελείωσε και ο συνοδοιπόρος λίγο νωρίτερα από μία εκπαίδευση που είχε οπότε συναντηθήκαμε σπίτι πριν παραλάβουμε τον μικρό από τον παιδικό σταθμό.
• Και στην παραλαβή, μας είπε μία εκ των δασκάλων του ότι κάνει πολύ παρέα με ένα καινούργιο κοριτσάκι την Emma, που είναι πιο μικρούλα (γύρω στα 1,5) και πολύ γλυκούλα. Και περπατούν λέει χέρι-χέρι και της φωνάζει "Ma, viens"! 
• Με αυτά και με εκείνα, τελειώνει η ανακαίνιση του σπιτιού της αδελφής, πήγε ένα διήμερο στο Ναύπλιο ο αδελφός με την μικρή του και την Αρτεμούλα, έκανε και ο μπαμπάς την εκδρομή του στην περιοχή του Amalfi και πλησιάζουν οι ημέρες που θα ανταμώσουμε όλοι οι προαναφερθέντες! Δύο εβδομαδούλες!

Καλό σαββατοκύριακο!

ανδριάνα