How was your week?

• Πόσο όμορφο ήταν αυτό το τριήμερο! Γιατί την Δευτέρα ήταν το καθολικό Άγιο Πνεύμα οπότε είχαμε αργία.
• Έτσι, στην ουσία, κάναμε το γύρο της Suisse Romande (της γαλλόφωνης δηλαδή Ελβετίας) περνώντας και από τα γαλλικά χωριά της λίμνης Leman. Κάναμε ένα πλήρη κύκλο λοιπόν ακολουθώντας τη διαδρομή Neuchatel - Geneve - Yvoire - Evian (διανυκτέρευση) - Montreux - Lausanne - Neuchatel.
• Έτσι, ξεκινήσαμε το πρωί του Σαββάτου και σε 2 ώρες περίπου είμασταν στο πανέμορφο, γαλλικό Yvoire.
• Είναι, λένε, από τα ομορφότερα γαλλικά χωριά. Και αν ρωτήσετε τη γνώμη μου πιστεύω πως όντως είναι. Πολύ μικρό, πολύ μεσαιωνικό, πολύ περιποιημένο, πολύ λουλουδιασμένο, πολύ γραφικό, πολύ όμορφο! Θα σας φτιάξω φωτογραφικό άλμπουμ.
• Περάσαμε λοιπόν τη μισή μας ημέρα εκεί περπατώντας στα στενά, φωτογραφίζοντας τα κουκλίστικα καταστήματα, θαυμάζοντας τις τριανταφυλλιές και τις όμορφες αυλές, διαλέγοντας ξύλινα, χειροποίητα παιχνίδια για τον Στεφανάκο, απολαμβάνοντας ψάρι της λίμνης και περνώντας ξέγνοιαστα και όμορφα.
• Περάσαμε και από τον φημισμένο κήπο των 5 αισθήσεων ο οποίος αν και γενικά μικρός, ήταν πολύ εντυπωσιακός! Χωρισμένος σε διαφορετικά τμήματα (άλλα με επίκεντρο την όσφρηση, άλλη την αφή, άλλα με λαβυρίνθους και άλλα με κότες!) σου προσέφερε μία πολύ διαφορετική, πολύ γαλλική εκδοχή του κήπου.
• Ο Στέφανος έτρεχε κατενθουσιασμένος στους λαβυρίνθους, κυνηγώντας τις κότες, πετώντας πέτρες στις λιμνούλες, μυρίζοντας τα λουλούδια και προσπαθώντας να μας κρυφτεί (για 2 ολόκληρα λεπτά τα κατάφερε και πήγε η ψυχή μας στην κούλουρη! άντε να τον βρεις μετά μες στον λαβύριθνο!).
• Γεμάτοι λοιπόν και στις πέντε μας αισθήσεις, συνεχίσαμε για το Evian όπου και θα διανυκτερεύαμε. Βρήκαμε το τύπου chalet ξενοδοχείο μας στο ύψωμα με θέα τη λίμνη, τακτοποιηθήκαμε στα γρήγορα και αναχωρίσαμε για την πόλη.
• Ναι, είναι η πόλη του γνωστού νερού, εκεί που αναβλύζουν οι πηγές, χτισμένη πάνω στη λίμνη Leman, με μεγαλόπρεπα κτίρια, πεντάστερα ξενοδοχεία και spa, και πλακόστρωτους δρόμους με μαγαζιά. Είναι όμορφο το Evian, πιο πόλη και ίσως πιο συνηθισμένο αν έχεις επισκεφθεί και άλλες γαλλικές πόλεις.
• Κυριακή αναχώριση νωρίς, γρήγορη στάση για πρωϊνό σε ένα μικρό ζαχαροπλαστείο που είχαμε ξετρυπώσει στο κέντρο, και οδήγημα προς Ελβετία πια και το Swiss Vapeur Parc.
• Ευτυχώς που μας το είχαν προτείνει και το βάλαμε στο πρόγραμμα. Ήταν πραγματικά εντυπωσιακό! Θα σας τα γράψω αναλυτικά. Περάσαμε υπέροχα.
• Στο μεταξύ οι φίλοι είχαν καθίσει σε πιτσαρία στη Λωζάννη οπότε ξεκινήσαμε να τους βρούμε κατά την επιστροφή μας σπίτι.
• Πίτσα λοιπόν στο Chez Mario που το σήμα κατατεθέν του είναι οι μουτζουρωμένοι τοίχοι! Οι πελάτες παίρνουν τους μαρκαδόρους και ζωγραφίζουν ελεύθερα!
• Περιττό να σας περιγράψω τη χαρά των 3 πιτσιρικών που είχαμε μαζί μας.
• Αφού λοιπόν λίγο τσιμπήσαμε, λίγο παίξαμε, λίγο τα είπαμε, λίγο ζωγραφίσαμε, βγήκαμε με τα πατίνια για βόλτα στον ήλιο, παγωτό και επίσκεψη στο Street Food Festival.
• Πόσο τυχεροί είμασταν που ο καιρός μας έκανε τη χάρη -against all odds! Ήλιος ήλιος ήλιος όλες τις ημέρες!
• Με αυτά και με εκείνα, επιστρέψαμε στην έδρα μας αργά το απόγευμα για λίγη ανασυγκρότηση πριν τον ύπνο του μικρού.
• Και τα νέα δεν ήταν ευχάριστα καθώς ο μικρός Παναγιώτης μεταφερόταν εσπευσμένα στο νοσοκομείο της Βέρνης για εγχείριση στις αμυγδαλές.
• Και με αυτή την έγνοια πέρασε το βράδυ της Κυριακής και όλες οι επόμενες ημέρες. Μέχρι και στον ύπνο μου τους έβλεπα. Ουφ.
• Την Δευτέρα επισκεφθήκαμε τους φίλους στο νοσοκομείο, περάσαμε μια γρήγορη βόλτα από τους εορτασμούς της Xamax (η τοπική ποδοσφαιρική ομάδα ανέβηκε στην 1η κατηγορία μετά από 6 χρόνια και γιόρταζε όλη η πόλη!) και επιστρέψαμε σπίτι για παιχνίδι και συμμάζεμα.
• Και ο Στεφανάκος το πρώτο πράγμα που λέει με το που ανοίγει τα μάτια του είναι "βό(λ)τα"!! Χαχα.. παιδί της μαμάς του! 
• Και βάζει-βγάζει τα παπούτσια και τις κάλτσες, και παίρνει το καπέλο του και πηγαίνει στην πόρτα. 
• Την Τρίτη όμως επιστρέψαμε όλοι στα προγράμματά μας.
• Και ήταν, για να το πω με επιστημονικούς όρους, μία κάπως κουλή ημέρα. Λίγο ασυνενοησίες, λίγο αναπάντεχα νέα και αιτήματα, λίγο ήξεις αφήξεις.... Σίγουρα κάτι παίζει με τους πλανήτες, δεν εξηγείται αλλιώς.
• Κατάφερα και έκανα όμως αρκετές εξωτερικές δουλειές και έβαλα αρκετά "τικ" στη λίστα.
• Και την Τετάρτη, αφού περάσαμε το ωραίο μας πρωϊνό, κοιμήθηκε ο μικρός και έτρεξα να προλάβω να τα κάνω όλα στη μία ώρα που συνήθως διαρκεί ο ύπνος του.
• Έτσι, αφού μετέτρεψα την κουζίνα σε πεδίο μάχης, γέμισα το τάπερ με κινέζικο ρύζι με γαρίδες, άφησα τον Στεφανάκο στον παιδικό και ξεκίνησα για την Βέρνη και τον μικρό μας ασθενή.
• Και όταν είδε το τάπερ και την σακούλα ο Στέφανος με ρώτησε 'το;', τι να του εξηγώ τώρα, του λέω ότι έφτιαξα φαγητό για να το δώσω σε κάποιους φίλους, και παίρνει πονηρό ύφος, γέρνει το κεφάλι του στο πλάι, χαμογελά και μου λέει "Παώτη" (Παναγιώτη). Θα το άκουσε που το λέγαμε το πρωί με τον συνοδοιπόρο. Πω πω.. τίποτα δεν του ξεφεύγει!
• Στο Inselspital λοιπόν έκατσα 2-3 ώρες παρέα με τους φίλους, τα συζητήσαμε, χαρήκαμε τον Παναγιωτάκη που είναι πλέον μες στην ενέργεια, κάναμε αγώνες με τον ορό και μια ξύλινη στράτα στους διαδρόμους, διαβάσαμε βιβλία και το απόγευμα πήρα το δρόμο του γυρισμού υπό βροχή.
• Ήρθαν και τα αγόρια σπίτι και είχαμε πολλά να πούμε. Τα αναπάντεχα νέα συνεχίζονται.
• Πέμπτη με δουλειές, και πλυντήρια, και "κούπα" (σκούπα), και βιντεοκλήσεις και ωραίο ήλιο!
• Και εκεί που χαζεύαμε ένα περιοδικό και είχε κάτι γάντια κήπου με ρωτάει ο Στέφανος τι είναι, του λέω "γάντια" και μου απαντά "ναι, κύο" (κρύο).
• Το απογευματάκι ήπιαμε τσάι στον ωραιότατο κήπο της Αλεξάνδρας και η ώρα πέρασε χωρίς να το καταλάβουμε.
• Ίσα - ίσα μπήκα σπίτι 2 λεπτά πριν το skype μάθημα γαλλικών.

Καλό σαββατοκύριακο!

ανδριάνα