How was your week?

• Ξεχιόνισμα και την Παρασκευή για τον συνοδοιπόρο ώστε να πάει στη δουλειά που λίγο η αργία λίγο το χιόνι, ήταν 3 και ο κούκος.
• Εμείς παραμείναμε σπίτι και στο lunch break του συνοδοιπόρου φάγαμε όλοι μαζί στο κοντινό μας εμπορικό κέντρο.
• Το Σάββατο ξεκινήσαμε με μεγάλες βλέψεις αλλά προσγειωθήκαμε λίγο απότομα. Με λίγη ευελιξία όμως όλα έγιναν.
• Έτσι, αφού κάναμε τη στάση μας στην ανακύκλωση ξεκινήσαμε για Βέρνη και το βουνό Gurten όπου είχα διαβάσει ότι έχει εξαιρετικό πάρκο στην κορυφή και εστιατόριο με μοναδική θέα της πρωτεύουσας.
• Σε κάτι λιγότερο από ώρα είμασταν εκεί και αρχίσαμε να ανηφορίζουμε προς την κορυφή. Δεξιά - αριστερά μας μόνο χιόνι, κάποιοι με σκι, κάποιοι με έλκηθρα, κάποιοι για τρέξιμο... αυτοκίνητο μηδέν.
• Φτάνουμε και αντικρύζουμε ένα όντως εντυπωσιακό θέαμα με μία μεγάλη έκταση γεμάτη οικογένειες και έλκηθρα και παιχνίδια. Τέλεια! Τα αδιάβροχά μας δεν τα είχαμε πάρει αλλά δεν πειράζει. Άντε να παρκάρουμε να κατέβουμε.
• Πάρκινγκ όμως πουθενά! Με τα πολλά μας είδε ένας υπάλληλος του εστιατορίου και μας εξήγησε σε άπταιστα γερμανικά ότι απαγορεύεται η πρόσβαση με το αυτοκίνητο και θα έπρεπε να είχαμε παρκάρει στην αρχή του βουνού όπου υπήρχε το τελεφερίκ για να ανέβουμε! Γκλουπ.
• Οπισθοχώρηση λοιπόν, χωρίς βόλτα, χωρίς θέα, χωρίς φαγητό, χωρίς παιχνίδια. Την επόμενη φορά θα πάμε πιο ενημερωμένοι.
• Το καλό το παλικάρι όμως.... Έτσι προχωρήσαμε σε plan b και σε 10 λεπτάκια είμασταν στο αγαπημένο μας εστιατόριο δίπλα στο ποτάμι.
• Εκεί φάγαμε εξαιρετικά οι 3 μας, φωτογραφίσαμε την εντυπωσιακή, χειμωνιάτικη φύση, ξαποστάσαμε και πήραμε το δρόμο της επιστροφής.
• Ο μεσημεριανός ύπνος του φυστικιού έχει γίνει πολύ περίεργη υπόθεση. Ενώ από τη μία δείχνει ότι δεν τον θέλει - δεν τον χρειάζεται, όταν καταφέρνει να κοιμηθεί μετά από 30-40 λεπτά προσπάθειας, κοιμάται για κανα δύωρο! Άρα, προφανώς και τον έχει ανάγκη απλά αντιστέκεται. Ουφ.
• Το απόγευμα του Σαββάτου, αφού φτιάξαμε ωραιότατο - ευκολότατο κέικ, υποδεχτήκαμε τους φίλους για να τα πούμε και να γίνει η παράδοση μωρουδιακού εξοπλισμού ενόψει της άφιξης της μικρής τους μέσα στο μήνα.
• Και η ώρα πέρασε χωρίς να το καταλάβουμε, και ο μικρός φώναζε "Βάια", και έπαιζε με τον Christian στα γερμανικά, και εμείς τα είπαμε, και ήπιαμε τα ωραία μας τσάγια και ο μικρός το ξενύχτησε.
• Το Α' μέρος της Κυριακής το περάσαμε σπίτι, με ομίχλη. Αλλά το μάθημά μας το έχουμε πάρει πλέον και ξέρουμε ότι ανεβαίνοντας ψηλά κρύβεται ο ήλιος.
• Έτσι το μεσημέρι ανεβήκαμε στο κοντινό μας Chaumont για να συναντήσουμε τον λαμπερό ήλιο, να παίξουμε στην παιδική χαρά που ήταν καλυμμένη με χιόνι, να κάνει πάλι μόνος του έλκηθρο ο συνοδοιπόρος γιατί ο μικρός δεν ήθελε, να απολαύσουμε τη μοναδική θέα και να επιστρέψουμε στο κέντρο για λίγο περπάτημα και πατίνι.
• Η Δευτέρα μάς υποδέχτηκε με έναν εξαιρετικό ήλιο που δεν θα μπορούσαμε να αφήσουμε ανεκμετάλλευτο!
• Έτσι, μετά τα παιχνίδια, και τις μαγειρικές, και τον μεσημεριανό ύπνο του μικρού (που πάλι έγινε με δυσκολία αλλά διήρκησε 2 ώρες!), βγήκαμε για πατίνι. Περπατήσαμε πολύ, απολαύσαμε τον πιανίστα στο κέντρο της πόλης που έπαιζε εξαιρετικά (πρέπει να μείναμε κανά τέταρτο δίπλα του), χορτάσαμε ήλιο, κάναμε μία γρήγορη στάση στην παιδική χαρά, πήγαμε σούπερ-μάρκετ και λίγο αφού τακτοποιήσαμε τα πράγματα στο σπίτι ξανακατεβήκαμε για βόλτα με τον συνοδοιπόρο.
• After work drinks οι τρεις μας! χιχι... Στο αγαπημένο Beau Rivage για καφέ εγώ, spritz ο συνοδοιπόρος και φυστίκια ο Στεφανάκος.
• Δύσκολη η Τρίτη... είναι απαιτητικός ο Στεφανάκος, και πεισματάρης, και μάλλον καλομαθημένος σε κάποια πράγματα.
• Γιατί όπως λέει και ο συνοδοιπόρος μόνο εμάς τους 2 έχει. Μέρα μπαίνει - μέρα βγαίνει. Και εμείς δεν έχουμε κανέναν να μας αποσυμφορίσει λιγάκι.
• Και η άφιξη στον παιδικό ήταν δραματική! Πω πω! Είχα ξεσυνηθίσει τέτοια δράματα...
• Και εννοείται ότι όταν τον παρέλαβε ο συνοδοιπόρος ήταν περιχαρής καθώς είχε περάσει ένα εξαιρετικό απόγευμα με τους φίλους του, έξω, παίζοντας με το χιόνι!
• Το απόγευμα "πίεσα" και εγώ τον εαυτό μου και κάθισα στο yoga mat για 1 ώρα εντατικής άσκησης.
• Και η Τετάρτη συνεχίστηκε σε παρόμοιους ρυθμούς αλλά ευτυχώς χωρίς δράματα στον παιδικό σταθμό.
• Αχ αυτός ο καφές υπό τη συνοδεία σπιτικού κέικ (στις καλές περιπτώσεις) ενώ ο μικρός κοιμάται .... βάλσαμο!
• Και το βράδυ είχαμε έναν ωραιότατο, αδιάκοπο ύπνο! Μέρες είχε να μας συμβεί.
• Αφού ξύπνησα στις 06.00, μόνη μου, απλά επειδή είχα χορτάσει ύπνο!
• Αν μέσα σε λίγες ημέρες πηγαίνεις από τους -8 στους +8 τότε δικαιωματικά θες να φωνάξεις ότι ήρθε η Άνοιξη. Και ας είναι οι θερμοκρασίες ακόμα "χειμωνιάτικες". Ο ήλιος όμως κάνει όλη τη διαφορά.
• Και η Πέμπτη είχε έναν ωραίο, χειμωνιάτικο (στην καλύτερη φθινοπωρινό) ήλιο, τις κλασικές μας δουλειές, βόλτα στη μικρή παιδική χαρά της γειτονιάς, ωραίο μεσημεριανό ύπνο του μικρού και παιδικό σταθμό. Τι ωραία όταν όλα κυλούν έτσι αβίαστα!
• Με την παράδοση του μικρού έτρεξα στο καθιερωμένο μας ραντεβού με τον Cesco, σε ένα γρήγορο σούπερ - μάρκετ, σε ένα γρήγορο λούσιμο σπίτι, ώστε να κάνω το μάθημα γαλλικών και να φύγω για την παραλαβή από τον παιδικό σταθμό.
• Γιατί ο συνοδοιπόρος βγήκε μετά από καιρό για ένα ωραίο τρέξιμο.
• Και το βράδυ βγήκαμε τα 3 κορίτσια για ποτό στην Βρετανική pub της πόλης (πω πω κόσμος!) και έφτασαν τα μεσάνυχτα χωρίς να το καταλάβουμε.

Καλό σαββατοκύριακο!
ανδριάνα

SaveSave
SaveSave