How was your week?

• Ήσυχη Παρασκευή, με έναν δειλό ήλιο μεταξύ των βροχών, παιχνίδια εντός και απογευματινή βόλτα οικογενειακώς με το πατίνι.
• Και το Σάββατο ξημέρωσε βροχερό. 
• Αποφασίσαμε όμως να αψηφήσουμε τους κακούς οιωνούς και να ξεκινήσουμε για Λωζάννη. Και στη διαδρομή πετύχαμε μία κίνηση! Το σαλόνι αυτοκινήτου της Γενεύης ο υπαίτιος. Με πείσμα όμως φτάσαμε στον προορισμό μας και συναντήσαμε τη συνάδελφο του συνοδοιπόρου με την οικογένειά της.
• Φάγαμε στο Luigia -ιταλικό εστιατόριο σε πρώην θέατρο- εξαιρετικό φαγητό το οποίο όμως εμένα -όπως αποδείχθηκε μες στη νύχτα- δυστυχώς με πείραξε πολύ.
• Τα μικρά Στέφανος και Έλενα έκαναν πολύ καλή παρέα, ανεβοκατέβαιναν τα σκαλιά, κυνηγούσαν κάτι μπαλάκια, διάβασαν τα βιβλία τους, περπάτησαν χεράκι - χεράκι.... 
• Κάναμε και μία μικρή βόλτα καθώς η βροχή έκανε μια παύση και βρεθήκαμε στο ελληνικό καφέ της πόλης, The Coffee Project, που τόσα είχαμε ακόυσει αλλά δεν είχαμε ποτέ επισκεφθεί.
• Πρόκειται για ένα -από τα 2- μικρά καφέ της Λωζάννης που εκτός των κλασικών καφέδων φτιάχνουν και ελληνικό, και -εννοείται- freddo! Χαχα! Με 2 τραπεζάκια όλα και όλα, η πλειοψηφεία του κόσμου περνάει για να πάρει καφέ και να συνεχίσει. Έτσι και εμείς, τον ήπιαμε τον freddo μας, θυμηθήκαμε την πατρίδα και συνεχίσαμε για το δρόμο της επιστροφής.
• Και εκεί που περπατούσαμε στο flon, να ΄σου τεράστιο μαγαζί με αθλητικά παπούτσια. Καιρό τώρα ψάχνω να αντικαταστήσω τα όμορφά μου adidas τα οποία είχα πάρει από το Como και δυστυχώς μου χάλασαν.
• Και αγόρασα τα πιο όμορφα Nike του κόσμου! Χαχα.. τόσο αντικειμενική!
• Και η Κυριακή συνεχίστηκε... με τι; Βροχές!
• Και μου έστειλε η μαμά μου φωτογραφίες από τον κήπο του ελληνικού μας σπιτιού που είναι ήδη ολάνθιστος (αν βλέπατε αυτό το γιασεμί!) και ζήλεψα! Μακάρι η ελληνική καλοκαιρία να κρατήσει τουλάχιστον μέχρι το Πάσχα ώστε να την απολαύσουμε και εμείς λιγάκι.
• Υποτονική λοιπόν η Κυριακή, με δύσκολες συνεννοήσεις και σωτηρία σε μία οικογενειακή επίσκεψη στο κοντινό μας κολυμβητήριο. Ενθουσιασμένος ο Στεφανάκος ήθελε να ανέβει μέχρι και στους βατήρες των καταδύσεων!
• Κρυώνει όμως γρήγορα ο γλυκούλης και έτσι μετά το μισάωρο αναχωρήσαμε.
• Και το βραδάκι είχαμε σπιτικό fondue στους γειτόνους (με τον Στέφανο να δοκιμάζει για πρώτη φορά και να μην του πολυαρέσει -αναμενόμενο), εμάς να το καταβροχθίζουμε, να κάνουμε τα updates μας, να χορεύουμε (εννοείται), να παίζουμε και να επιστρέφουμε κατευθείαν για τον ύπνο του μικρού.
• Την Δευτέρα περάσαμε εξαιρετικά οι 2 μας, με ανεβασμένη διάθεση, συναρμολόγηση των νέων επίπλων του Στεφανάκου (τραπεζάκι και καρέκλες), εύκολο σχετικά μεσημεριανό ύπνο που διήρκησε πάνω από 2 ώρες (αχ και να κοιμόταν έτσι ως νεογέννητο.... άλλος άνθρωπος θα ήμουν!), γρήγορη επίσκεψη στη φίλη Βάια, εμπορικό κέντρο για σούπερ-μάρκετ και επιστροφή πάνω στην ώρα για να μπουν οι τσιπούρες στο φούρνο και να ετοιμάσουμε το οικογενειακό μας δείπνο.
• Και μετά το φαγητό, έπαιξε -κλασικά- μπάλα με τον μπαμπά του στον διάδρομο, και έκανε ο συνοδοιπόρος ότι πέφτει σαν τερματοφύλακας για να αποκρούσει και ο μικρός ξεκαρδιζόταν!
• Ελληνικά νέα στις ελβετικές ειδήσεις (κυρίως τις ραδιοφωνικές που πετυχαίνω) ακούς σχετικά σπάνια και κυρίως γύρω από το μεταναστευτικό. Φανταστείτε λοιπόν την έκπληξή μου, Δευτέρα μεσημέρι, όταν άκουσα ως δεύτερη είδηση (μετά την πτώση αεροπλάνου) στο τοπικό, ελβετικό ραδιόφωνο για τον κύριο Ιβάν Σαββίδη και το περιστατικό με το όπλο.
• "Greece does not deserve the Greeks". Τροφή για σκέψη.
• Σας είπα τις προάλλες που είμασταν σε ένα εστιατόριο και είχα παραγγείλει ανθρακούχο νερό; Ήθελε ο Στέφανος πάσει θυσία να πιει από το ποτήρι μου. Να του εξηγώ ότι δεν είναι κλασικό νερό, τίποτα. Ε, του δίνω να δοκιμάσει και παίρνει μία έκφραση... σαν να έφαγε λεμόνι. Ξίνισε όλο του το πρόσωπο!
• Sticky chicken! Ουάου! Και ήταν όντως sticky και γευστικότατο! Τέσσερα μπουτάκια έκαναν φτερά σε χρόνο dt. Συνταγή δεν έχω να σας δώσω αλλά το μυστικό είναι ένα: μαρινάρισμα. Τα έβαλα λοιπόν για κανά δύωρο σε ένα μείγμα από λάδι - βαλσάμικο - λεμόνι - μέλι - μουστάρδα - σκόρδο - χυμό πορτοκάλι και μετά τα έψησα με αυτό το ζωμό παρέα με πατάτες.
• Αγάπη είναι να κανονίζει κρυφά ο μπαμπάς σου ώστε να αναπληρώσει όσο μπορεί τα κλεμμένα κοσμήματα της μαμάς σου.
• Ο ήλιος αψηφά όλα τα προγράμμα και τις υποχρεώσεις! Γιατί είναι τόσο πολύτιμος και σπάνιος -τουλάχιστον αυτούς τους μήνες- που αξίζει να τα παραμερίσεις όλα για να το απολαύσεις! Οπότε την Τετάρτη, τα παράτησα όλα και έκανα βόλτες, και ήπια καφέδες, και λιάστηκα και πολύ το χάρηκα.
• Παρέλαβα και το φυστίκι από τον παιδικό σταθμό ώστε να απολαύσει και ο συνοδοιπόρος αυτό το μοναδικό θέαμα (τον ήλιο δηλαδή) βγαίνοντας για τρέξιμο.
• Και βεβαίως την Πέμπτη επιστρέψαμε κανονικά στην μουντάδα και τις βροχές. Τι είχες Γιάννη μου....
• Δεν πειράζει! Περάσαμε ένα δημιουργικό, "αθλητικό" πρωινό με τον μικρό (ποδόσφαιρα, μπάσκετ, τρέξιμο στο διάδρομο, πάνω - κάτω στους καναπέδες, ανέβα - κατέβα τις σκάλες) και το απόγευμα παρακολούθησα και εγώ το 1ο μου μάθημα πιλάτες μετά από χρόοοονια (θυμάστε Αθηνά - Νατάσα - Αγάθη;).
• Και είμασταν 4 όλες και όλες, και εννοείται ήταν στα γαλλικά, αλλά πήγε μια χαρά.
• Talon = φτέρνα. Και άθληση και μάθημα γαλλικών 2 σε 1.
• Νομίζω ότι όταν ξεφεύγεις από το καθιερωμένο σου στυλ άσκησης μόνο ωφέλη έχεις! Γιατί και γυμνάζεσαι αλλιώς, και ενεργοποιείς άλλους μυς σε άλλες θέσεις και δυναμικές, και δεν επαναπαύεσαι στην ασφάλεια της ρουτίνας και της εμπειρίας.
• Κάτι για 26 βαθμούς ακούω για τα νότια προάστια της Αθήνας! Πω πω! Εδώ από βδομάδα οι προβλέψεις δείχνουν χιόνι. Πάλι.

Καλό σαββατοκύριακο!

ανδριάνα