Timing

Ξέρεις τι σου είναι το timing; Μεγάλο πράγμα! Μετατρέπει ένα κέικ από λαπά σε θεσπέσιο, και από αμάσητο σε αριστούργημα. Αρκεί να κάνεις την μαγική έξοδό του από τον φούρνο τη σωστή στιγμή. Λίγα μόνο λεπτά αρκούν για να το χάσεις ή να το κερδίσεις. Και το timing, και κατ' επέκταση και το κέικ. Μεγάλα μαθήματα η μαγειρική και η ζαχαροπλαστική. Αν έχεις μάτια και αυτιά ανοιγμένα, τότε μαθαίνεις από το κάθε τι. Όσο απλό και καθημερινό και αν φαντάζει.

Έτσι, τις προάλλες, ενώ έφτιαχνα σπιτικά κρουτόν μετά από πολύ καιρό για να συνοδεύσουν την σούπα μας, και ενώ τα πρόσεχα σαν τα μάτια μου ενώ ροδοκοκκίνιζαν στο φούρνο, ακούστηκε ένα μήνυμα στο κινητό, πήρα τα μάτια μου για 2 λεπτά (και πολλά λέω) και αίφνης να τη η μυρωδιά του ψιλοκαμμένου. Το έσωσα το bad timing για λίγα δευτερόλεπτα. Λίγο πιο αργή να ήμουν στο μήνυμα που έστελνα και θα τα απολάμβανε ο κάδος τα κρουτόν.

Έτσι γίνεται με όλα. Μα όλα! Τις περισσότερες φορές δεν υπάρχει καλό και κακό σενάριο, καλή ή κακή εξέλιξη. Απλά καλό ή κακό timing. Τα παιδιά είναι ευλογία αν τα θες, και τα ποθείς, και τα περιμένεις, και εφιάλτης αν δεν συμβαίνουν όλα τα παραπάνω. Το ίδιο συμβαίνει και με τα εργασιακά. Πόσες φορές "παρακαλούσα" μέσα μου να με πάρουν σε μια δουλειά που μου φάνταζε ονειρική μόνο και μόνο για να συνειδητοποιήσω αργότερα ότι το σύμπαν είχε άλλα σχέδια για εμένα. Ακόμα και η έλευση του Στεφανάκου που τόσο λαχταρούσαμε για χρόνια ο συνοδοιπόρος και εγώ, προφανώς και έγινε στο σωστό timing. Όταν έπρεπε. Γιατί αν είχε συμβεί όταν εμείς τον περιμέναμε, και κατέφτανε η ελβετική πρόταση, ο μικρός θα ετοιμαζόταν για τις πρώτες τάξεις του δημοτικού και μάλλον αυτή η μετανάστευσή μας δεν θα είχε συμβεί. Μάλλον, και αν, και εφόσον.... Κρίνοντας λοιπόν εκ του αποτελέσματος, με καθαρό μυαλό και καρδιά, κάθε φορά κάπως συμπληρώνεται το παζλ των συμπτώσεων, των ατυχιών, των απογοητεύσεων, των νικών. Γιατί όλα τελικά συνηγορούν ώστε να σε πάνε ένα βήμα παρακάτω. Να φτιάξεις ένα καλύτερο κέικ την επόμενη φορά έχοντας στην πλάτη μία μικρή αποτυχία, να διευρύνεις τους ορίζοντές σου όταν λαμβάνεις αυτά τα επαγγελματικά όχι, να αφήσεις να φύγει η κοπέλα που δε λέει να συντονιστείτε, να μην αγοράσεις εκείνο το αυτοκίνητο που κάτι δεν σου πάει καλά, να δώσεις μια ευκαιρία στον φίλο που όλο τριγυρνάει στα πόδια σου και εμφανίζεται ως δια μαγείας.... 

Κάποιος λόγος υπάρχει για όλα. Και μόνο όταν είναι η ώρα τους, τα πράγματα συμβαίνουν. Όταν είναι η ώρα τους και έχουμε πάρει και εμείς το μάθημά μας. Έχουμε καταφέρει δηλαδή να φτιάξουμε το κέικ όπως ακριβώς θέλουμε. Έχουμε ωριμάσει, έχουμε εξελιχθεί, έχουμε μάθει, έχουμε παρατηρήσει. Η αρχή της μάθησης -και της αλλαγής- είναι θεωρώ η παρατήρηση. Του εαυτού μας αλλά και των γύρω μας.

Αυτά λοιπόν σκεφτόμουν και όταν έψηνα τα κρουτόν αλλά και όταν λάμβανα ακόμη μία αρνητική, επαγγελματική απάντηση εδώ στας ελβετίας. Τι να θέλει να μου πει άραγε το σύμπαν για τα επαγγελματικά μου;;

ανδριάνα