Μήνας ♥12

Τι να σας λέω. Ένας χρόνος. Από τη μία λες "μόνο;" και από την άλλη "κιόλας;". Είναι πολύ περίεργο το συναίσθημα! Από τη μία είναι πλέον παιδί και από την άλλη τον έχουμε μαζί μας μόλις 12 μήνες. Στον τελευταίο λοιπόν αυτό, εορταστικό μήνα, περάσαμε όμορφα. Γιατί μας έκανε το χατίρι ο καιρός (κατά κύριο λόγο), μας έκανε το χατίρι και ο Στέφανος (κατά κύριο λόγο!) και έτσι κάναμε πολλές βόλτες και εκδρομές. Μέσα σε αυτό τον μήνα ήταν και το Πάσχα και το ταξίδι μας στην όμορφη Λυών.

Ο Στεφανάκος αυτό τον 12ο μήνα άπλωσε πρώτη φορά τα χέρια του για να τον πάρουν αγκαλιά οι δασκάλες του στον παιδικό σταθμό το πρωί. Αυτό τον μήνα ανέβηκε και πρώτη φορά σε πατίνι. Και ενώ είναι για 1,5+ χρονών, εμείς το δοκιμάσαμε και πολύ του άρεσε! Έκτοτε, όποτε ανεβαίνει απλά δεν θέλει να κατέβει. Αυτό το μήνα πήγε από μόνος του αγκαλιά στους φίλους μας, διεκδικώντας το χώρο και το χρόνο του. Αυτό τον μήνα κάναμε και το πρώτο μας ταξίδι σε μια "ξένη" χώρα, τη Γαλλία. Και ήταν ένα πείραμα που έπρεπε να γίνει. Και σε γενικές γραμμές τα πήγαμε και οι 3 καλά. Αυτό τον μήνα συνέχισαν οι πόνοι και οι ταλαιπωρίες των δοντιών του. Πέντε περήφανα δόντια έχει αυτή τη στιγμή αλλά ετοιμάζονται μάλλον παράλληλα πολλά μαζί. Αυτό τον μήνα ίσα ίσα άγγιξε τα 9κιλά (τον τριπλασιασμό δηλαδή που λένε του αρχικού του βάρους γέννησης). Αυτό τον μήνα ψήλωσε πολύ με αποτέλεσμα τα αποσυρθούν μαζεμένα αρκετά ρούχα. Αυτό τον μήνα φάγαμε πραγματικά οι 3 μας σαν οικογένεια. Ο καθένας το φαγητό του, στο ίδιο τραπέζι, με χαμόγελα και ανταλλαγές μπουκιών. Αυτό τον μήνα κάναμε μία από τις πιο ωραίες μας βόλτες στην ηλιόλουστη Βέρνη. Αυτό τον μήνα κοιμηθήκαμε αγκαλιά λίγο παραπάνω. Αυτό τον μήνα δεν έβαλε κ... κάτω -στην κυριολεξία! Αυτό τον μήνα είχε και λίγο βήχα κάποιες ημέρες, και τα κοιλιακά του κάποιες άλλες αλλά όλα σε ήπιο βαθμό. Αυτό τον μήνα γεμίσαμε αγκαλιές. Γιατί πλέον χαϊδεύει και αγκαλιάζει και ο Στεφανάκος. Και κάθε πρωί που έρχεται στο κρεβάτι μας, δεν ξέρω σε ποια αγκαλιά να πρωτοπάει. Αυτό τον μήνα δεν υπήρξε σημείο του σπιτιού που να μην εξερευνήσει. Πίσω από την τηλεόραση, κάτω από τον καναπέ, πάνω στην ραφιέρα, μέσα στα συρτάρια. Αυτό τον μήνα έκανε και παλαμάκια! Και πού και πού κουνάει και την παλάμη μου σαν να γνέφει "γεια". Αυτό τον μήνα έκανε ολόκληρες διαλέξεις, στη δική του βεβαίως γλώσσα. Με έμφαση όμως, έκφραση και νόημα. Αυτό το μήνυμα αγάπησε ακόμα περισσότερο το είδωλό του στον καθρέφτη (τι νάρκισσοι που είναι όλα τα μωρά!). Αυτό το μήνα παρακολούθησε πρώτη φορά λίγα λεπτά κινούμενα σχέδια και φάσεις από ποδοσφαιρικό αγώνα. Αυτό τον μήνα έκανε κούνια, και τσουλήθρα, και τραμπάλα, και μπουσούλησε στα γρασίδια, και έφαγε χώμα και ξυλάκια. Αυτό τον μήνα ήθελε να δοκιμάσει ότι (μα ότι) βάζαμε εμείς στο στόμα μας.

Αυτό τον μήνα γιορτάσαμε α λα Ελβετικά αυτό τον πρώτο, μαγικό, συναρπαστικό, κουραστικό, αγχωτικό χρόνο. Αυτό τον χρόνο που μας άλλαξε ανεπιστρεπτί και εκτός από έναν Στέφανο, γέννησε και μία μαμά και έναν μπαμπά. Εμάς.

Καλά να είμαστε να ζήσουμε πολλά ακόμη τέτοια (και καλύτερα γιατί όχι;) χρόνια.

ανδριάνα