How was your week?

• Ο συνοδοιπόρος εργάστηκε την Παρασκευή από το σπίτι, εγώ έκανα τα τελευταία μαζέματα (συν εκείνα τα σαντουιτσάκια που είχα υποσχεθεί) και κατά τη 13.00 έφτασαν οι γιατροί και ξεκινήσαμε για Como.
• Βροχή σχεδόν σε όλη την διαδρομή, κίνηση στο τούνελ (κλασικά) αλλά με το που περάσαμε στην απέναντι όχθη, ένας άλλος κόσμος ξεδιπλώθηκε. Σαν να φτάνει η Μεσόγειος μέχρι τις Άλπεις.
• Νέα αναπάντεχη κίνηση, ληστεία σε βενζινάδικο που είχε ως αποτέλεσμα να κλείσει η εθνική οδός, εγκαίνια της έκθεσης αυτοκινήτου... όλα τα 'χε η Μαριωρή. Συναντήσαμε όμως τον Giangiorgio στα σύνορα και κάτι γλιτώσαμε. Αισίως όμως μας πήρε 6 ώρες να φτάσουμε.
• Και το σπίτι που είχαμε νοικιάσει για τους 6 μας ήταν απλά εξαιρετικό. Παλιά οικία (το λες και παλάτι) ενός αρχαιολόγου εκεί γύρω στα 1850, είχε πλέον μοιραστεί σε 9 ευρύχωρα διαμερίσματα. Ψηλοτάβανο, με σκούρο ξύλο, πανύψηλα παράθυρα, πολυελαίους και 10 λεπτά με τα πόδια από το κέντρο του Como.
• Και είναι η Ιταλική αισθητική παρούσα σε όλα... από τους φούρνους και τα καφέ, μέχρι τα φλιτζανάκια, τις γλάστρες και τα ποδήλατα. Τους αγαπώ -και τους θαυμάζω- τους Ιταλούς.
• Το Σάββατό μας το αφιερώσαμε στη λίμνη και πιο συγκεκριμένα στην οικογένεια της Lisa και το σκάφος τους. Ήρθαν και οι υπόλοιποι 2 της παρέας οπότε είχαμε απαρτία.
• Ποιος θα μας το 'λεγε ότι θα κάναμε βόλτα με ταχύπλοο στη λίμνη και θα δοκιμάζαμε (οι άντρες τουλάχιστον) μέχρι και wake-surf! 
• Και ήταν σαν καλοκαίρι! 
• Και αυτή η οικογένεια ζει για τα σπορ και τη φύση. Μπαμπάς, μαμά και 3 παιδιά (12, 10, 4) τρέχουν από το βουνίσιο σκι στο motocross, και από το wake-surf στα bmx.
• Και είχαμε μια πείνα το βράδυ! Και φάγαμε εξαιρετικά. Μα γίνεται να είσαι στην Ιταλία και να μην φας εξαιρετικά;
• Η Κυριακή ήταν πιο ήσυχη ημέρα με βόλτα στο κέντρο, τα πιο γευστικά και τραγανά κρουασάν για πρωινό (αχ), και φαγητό στο συστημένο Crotto del Sergente (μια παλιά μονοκατοικία στη μέση του πουθενά).
• Μα πώς γίνεται να τρώνε κρουασάν για πρωινό και μακαρόνια για γεύμα και να είναι τόσο αδύνατοι;
• Και η Δευτέρα της επιστροφής μας βρήκε στο γειτονικό Lugano για μια πρώτη, αναγνωριστική βόλτα. Και ήταν εξίσου όμορφο. Θα το έλεγες και εντυπωσιακό!
• Και από την ζέστη και τις βερμούδες, επιστρέψαμε στην Ελβετική συννεφιά.
• Κάθε κατεργάρης στον πάγκο του. Σαν μόλις τώρα να τελείωσε το καλοκαίρι.
• Και οι υπόλοιπες ημέρες μας βρήκαν comme ci comme ca... Στην προσαρμογή.
• Και αφού βγήκε ο ήλιος, έκανα και την μικρή μου επίσκεψη εκεί δίπλα στη λίμνη για να φωτοσυνθέσω και να μου πάρει όλες τις έγνοιες.
• Είναι μαγεία να μπορείς 5 λεπτά από το σπίτι να βρίσκεσαι σε έναν επίγειο παράδεισο με μόνους ήχους αυτούς των κυμάτων της λίμνης, του αέρα και των πουλιών.

Καλό σαββατοκύριακο!

ανδριάνα