How was your week?

• Ήρθε ο μουσαφίρης Γιώργος και -δυστυχώς- ήρθαν μαζί και οι βροχές! 
• Και εκεί που καθόμασταν απόγευμα Παρασκευής, να σου ο Frank ο Underwood. Και δεν έλεγε να φύγει!
• Μετά από μια ανεπιτυχή προσπάθεια βόλτας στο Neuchatel, το πήραμε απόφαση και απολαύσαμε την σκεπασμένη αγορά της Βέρνης.
• Το Σάββατο μας έκανε την χάρη και απολαύσαμε ήλιο, βόλτες και βεβαίως τρέξιμο στον Μαραθώνιο της Γενεύης.
• Τα κορίτσια των 5χλμ τρέξαμε με ηλιοφάνεια, τα αγόρια των 10χλμ με βροχή.
• Σε όλη τη διάρκεια του αγώνα, τρεις ήταν οι βασικές μου σκέψεις: 1. μπα, πώς και δεν κουράζεσαι 2. πότε θα τελειώσει 3. τι καλά που κάνω και τρέχω 1 φορά τον χρόνο.
• Εύγε στη φίλη Κατερίνα που ήταν ο λαγός μου, μου έδωσε κίνητρο και ρυθμό και κατορθώσαμε και αγγίξαμε τα 30 λεπτά.
• Ποιος θα μας το 'λεγε ότι θα οργανώναμε τέτοιο reunion στην Γενεύη, τόσο ετερόκλητων ανθρώπων.
• Και ήταν όμορφη η Γενεύη. Και παρ' όλη την κούραση και την βροχή περάσαμε εξαιρετικά!
• Όσο αγάπησα τα τούνελ το βράδυ του Σαββάτου, μάλλον δεν θα τα ξανά αγαπήσω ποτέ. Γιατί μας έδιναν μία ανάσα από την καταρακτώδη βροχή. Ήταν δύσκολη πίστα αυτό το οδήγημα. 
• Με εξαίρεση το Σάββατο, όλες τις υπόλοιπες ημέρες μαγειρέψαμε και φάγαμε σπίτι. Και ήταν όμορφα και οικογενειακά!
• Και η Κυριακή μας βρήκε πάλι με βροχές, τον Frank και την Claire, μαγειρέματα και βαλίτσες. Καταφέραμε και ξεκλέψαμε και 1 ωρίτσα περπατήματος παραλιακά μόλις βγήκε λιγάκι ήλιος.
• Σπίτι - αυτοκίνητο - τρένο - αεροπλάνο - αυτοκίνητο - σπίτι. 
• Σαν την υποδοχή της Άρτεμης άλλη δεν υπάρχει! Τι αγκαλιές, τι φιλιά, τι ζωγραφιές, τι χορό, τι συζητήσεις, τι 'παρακαλώ', τι αγάπες.
• Έφαγα σουβλάκι. Και κοκορέτσι.
• Περάσαμε το μεσημέρι οι 3 μας: παππούς - Άρτεμις - εγώ. Και περάσαμε εξαιρετικά! Φάγαμε τα 'μίμι μπέμπε' μας (mini burger), ζωγραφίσαμε, ιδρώσαμε, περπατήσαμε στην παραλία, τσαλαβουτήξαμε λίγο στη θάλασσα, είπαμε τα νέα μας και ανανεώσαμε το ραντεβού μας. 
• Επισκέφθηκα τους γείτονες και ο μικρός Άλκης, μετά από κάποια διερευνητικά λεπτά, ήρθε στην αγκαλιά μου!
• Πω πω! Το ραντεβού μας δεν ήταν Πέμπτη βράδυ αλλά Τρίτη!! Πώς μπερδεύτηκα έτσι;; Οι διπλές ζωές φταίνε! Και η πανσέληνος! Τα μάζεψα και έφυγα άρον άρον, όπως ήμουν, για το κέντρο. Ταχυπαλμία με έπιασε αλλά τα κατάφερα.
• Και εκεί, στο A for Athens, απολαύσαμε τα κοκτέιλ μας, την εντυπωσιακή θέα και τις συζητήσεις μας.
• Και έφτασε η ώρα της αναχώρησης και με τον λογαριασμό (που εννοείται ήταν προφορικός) ήρθε και η μεγάλη έκπληξη της βραδιάς: "επειδή κάνατε κράτηση θα πρέπει να σας χρεώσω την ελάχιστη κατανάλωση"! Σοκ και Δέος στην Αθήνα της κρίσης! Ούτε στα μπουζούκια! Όπως καταλαβαίνετε, εννοείται ότι πληρώσαμε ακριβώς όσα είχαμε καταναλώσει.
• Και τι δεν είχε αυτή η Τετάρτη: τράπεζες, λογαριασμούς, βόλτα στην Γλυφάδα, επαγγελματικό ραντεβού #1, γρήγορο τσίμπημα σπίτι, επαγγελματικό ραντεβού #2, θέατρο (Μεγάλη Χίμαιρα).
• Πόσο καιρό είχα να πάω θέατρο και πόσο μου είχε λείψει.
• Τα Γαλλικά με ακολουθούν παντού, ακόμη και στο θέατρο! Είναι καρμικό.
• Και ναι, έφτασε η ώρα της καθιερωμένης επίσκεψης στο Hondos και πήγα επίτηδες Πέμπτη για να γλιτώσω την λαϊκή και έπεσα καταπάνω της! Φτου!
• Ίδρωσα - ίδρωσα - ίδρωσα.
• Φάγαμε οικογενειακά το αγαπημένο φαγητό της Άρτεμις (μαυρομάτικα με τόνο). Οικογενειακά όταν λέω, εννοώ όσους εκ της οικογενείας βρίσκονται στην Ελλάδα και δεν εργάζονται. Μη φανταστείτε λοιπόν, 4 ήμασταν όλοι και όλοι.
• Δώσαμε ραντεβού στις κούνιες και ενώθηκαν 3 οικογένειες με τα πιτσιρίκια τους. Σαν να έχω καμιά 10ρια ανίψια νιώθω.
• "Μα δεν λειτουργούσε ο κέρσορας σου λέω. Τον άφησα λοιπόν κλειστό τόσες ημέρες μήπως και συνέλθει αλλά τίποτα. Πάλι καλά που έχω το iPad": συνομιλία στο μετρό 2 κυριών 60+.
• Είδα τα πιο όμορφα, καστανόξανθα μακριά μαλλιά και ήταν αγοριού.
• Συναντηθήκαμε τριάδα πάλι με αλλαγή στην τρίτη της παρέας αυτή τη φορά. Και δεν προλάβαμε να πούμε τίποτα σχεδόν. Πόσο πολύτιμος είναι ο χρόνος!

Καλό σαββατοκύριακο!

ανδριάνα