A day at the beach

Την ονειρευόμουν εβδομάδες! Από τη στιγμή που κλείσαμε τα εισιτήρια για Ελλάδα -συγκεκριμένα- και που η πρόβλεψη του καιρού έδειχνε σχεδόν 30 βαθμούς C. ΘΑΥΜΑ. Με το non-stop πρόγραμμά μας όμως, έπρεπε να μπει κανονικά και επίσημα στην λίστα για να μπορέσει να πραγματοποιηθεί. Και έτσι και έγινε. Η Παρασκευή ήταν αφιερωμένη στην παραλία. Κάναμε έτσι δυο γρήγορες δουλειές το πρωί, βάλαμε τα μαγιό μας και κατευθυνθήκαμε στην αγαπημένη Βουλιαγμένη. Και σε χρόνο dt είχαμε απλώσει τα κορμιά μας στις αναπαυτικές ξαπλώστρες για να μη χάσουμε ούτε λεπτό από την ζεστασιά του ήλιου. Και ήταν τόσο όμορφα, ήσυχα (παρόλο τον κόσμο), γαλήνια ... και ελληνικά! Και η θάλασσα ήταν κρύα αλλά δεν υπήρχε ούτε 1% πιθανότητα να μείνω μακριά της. Και η βουτιά με αντάμειψε... Πόσος καιρός θα περάσει μέχρι την 2η άραγε;

ΥΓ. Πιστεύετε, αν εξακολουθούσα να ζω στη Βούλα (μόλις δηλαδή 1-2 χλμ μακριά από την παραλία), με συνεχή ηλιοφάνεια και ζέστη, θα είχα κάνει το 1ο μου μπάνιο στα μέσα Μαΐου; Μάλλον όχι! Εκτιμούμε διαφορετικά τα πράγματα όταν δεν τα θεωρούμε δεδομένα.