How was your week?

• Κάποιοι καφέδες είναι διαφορετικοί. Κάπως έτσι ήταν και ο δικός μας την Παρασκευή το πρωί.
• Δύσκολη η Παρασκευή..... και με έπιασε ένας πονοκέφαλος! Δεν χώραγαν όλα αυτά στο μυαλό μου.
• Έφτασε και ο συνοδοιπόρος στα πάτρια εδάφη και η 1η μας στάση (σχεδόν μεταμεσονύκτια) ήταν στο τοπικό μας σουβλατζίδικο.
• Ξημέρωσε το Σάββατο και μας έκανε την χάρη ο ήλιος.
• Reunion κανονικό ήταν αυτό του μεσημεριού με τα πιτσιρίκια να ανεβοκατεβαίνουν, να γελάνε, να χορεύουν και να στέλνουν φιλάκια, και τους μεγάλους να ανταλλάσουν νέα, σκληρούς δίσκους και πιατέλες.
• Φάγαμε μετά από χρόνια τα εξαιρετικά λαζάνια με γκοργκοντζόλα και μανιτάρια.
• Φάγαμε και σκάσαμε. Τι είναι αυτό το πράγμα με τα οικογενειακά γεύματα;
• Συναντήσαμε τους 'εργένηδες' (ή πιο σωστά ανύπαντρους) φίλους μας για κρασί στο κέντρο. Είναι πιο ευέλικτοι αυτοί στις μετακινήσεις, στα ξενύχτια, στις εξόδους.
• Άλλος για Χίο τράβηξε και άλλος για ... Γκάνα.
• Ήρθε η ώρα του επίσημου ΔΣ όπως παλιά... Κυριακή δηλαδή, σε σπίτι, με αγκαλιές, παιχνίδια, ιστορίες και μαγειρέματα. Και ας ήμασταν ελλιπείς.
• Κάποιοι καφέδες είναι διαφορετικοί. Κάπως έτσι ήταν και ο δικός μας την Κυριακή το απόγευμα.
• Και έγιναν τόσα μέσα σε ένα σαββατοκύριακο. Το σαββατοκύριακο που είμασταν εμείς Ελλάδα. Τυχαίο;
• Την Δευτέρα την αφιερώσαμε στα Βόρεια Προάστια οπότε ξεκινήσαμε με βόλτα στην Κηφισιά, οικογενειακό φαγητό, επίσκεψη στην τρελή - πολύτεκνη οικογένεια και κλείσιμο με τα ανίψια και τα επιτραπέζιά τους. Φουλ στις αγκαλιές και στις αταξίες!
• Φάνηκε φως στο τούνελ! Απλά για να βρεις την έξοδο χρειάζονται δύο.
• Μίλησα πολύ αλλά μίλησα από την καρδιά μου. Και ελπίζω να βοήθησα.
• Τα έφερα από εδώ, τα πήγα από εκεί, τα τύλιξα, τα ξετύλιξα, τα δίπλωσα, τα στρίμωξα, τα ξανάβγαλα, τα ξανάβαλα... Τελικά τα χώρεσα στην μία και μοναδική μας βαλίτσα με 90% επιτυχία. Not Bad! 
• Ήρθε βέβαια ο συνοδοιπόρος κατά τις 00.30 και μου αφαίρεσε 2-3 'περιττά'.....
• Μας έφτιαξε η Αρτεμούλα αποχαιρετιστήρια κάρτα γεμάτη καρδούλες.
• Αγκαλιαστήκαμε και ξανα-αποχαιρετιστήκαμε... Κάτι μου λέει ότι αυτό το έργο θα το δούμε πολλές φορές ακόμη.
• Αεροπορικός συναγερμός για 2 ρακέτες! Ούτε πυρηνική βόμβα να θέλαμε να μεταφέρουμε. Επειδή η αλήθεια όμως πάντα νικά, νικήσαμε!
• Συνάντησα τους πιο στενούς συνεργάτες του συνοδοιπόρου και ηρέμησα. Γιατί ήταν χαμογελαστοί και 'φυσιολογικοί'. Δύο σπάνια χαρακτηριστικά.
• Ήταν τόσο ωραίο το κέικ (ή πιο σωστά φανουρόπιτα) που πήρα 2 κομμάτια για την πτήση!
• Και πού είναι οι βαλίτσες; Και γιατί αργούν; Και πού είναι οι ρακέτες; Μας τις έχασαν; Ε, με αυτά και με εκείνα, το χάσαμε το τρένο και φτάσαμε σπίτι μας αισίως στις 14.00 (από τις 6.00).
• Κάναμε το πείραμα και πήραμε ταξί από το σταθμό. Σταθμός - σπίτι = 7 λεπτά = 20 φράγκα. Now you know.
• Ήταν η 1η φορά που αποχαιρέτησα το Ελβετικό μας σπίτι για 1 εβδομάδα και επιστρέφοντας σε αυτό επιβεβαίωσα ότι είναι όντως σπίτι μας.
• Μου έλειψαν τα γαλλικά.
• Στο επόμενό μας ταξίδι ελπίζω να προλάβουμε να περπατήσουμε στη θάλασσα και να ξαπλώσουμε στο γρασίδι.
• Το να πετύχεις το μπαλάκι είναι ένα, το να το στείλεις εκεί που θες είναι άλλο.
• Αγόρασα -επιτέλους- κατσαρόλα μεσαίο μεγέθους γρανιτένια! Ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων.
• Με τις πτήσεις, τις αλλαγές, τα σπίτια και τα τρεχάματα έφτασε η Παρασκευή χωρίς να το καταλάβω. Γιούπι!

Καλό, ηλιόλουστο σαββατοκύριακο!

ανδριάνα