Περί κτητικότητας... και άλλων δαιμονίων

Υποβόσκει σε πολλές εκφάνσεις της ζωής μας και σε πολλές (αν όχι σε όλες) τις σχέσεις. Ιδανικά, την συναντούμε αμυδρά, τόσο όσο να μην γίνεται καν αντιληπτή. Συχνά όμως, την συναντούμε επιθετικά. Χωρίς προσποιήσεις και περιτυλίγματα, και ας νομίζουν όσοι την ασκούν ότι τα έχουν καταφέρει περίφημα ονομάζοντάς την ενδιαφέρον, αγάπη, έρωτα, ανάγκη και ότι άλλο. Και όταν μιλώ για κτητικότητα δεν μιλώ μόνο, για παράδειγμα, για την οφθαλμοφανή ζήλεια: Είσαι δικός μου, ο σύντροφός μου και δεν θα σε έχει καμία άλλη. Αυτή την εντοπίζουμε μάλλον εύκολα και την αντιμετωπίζουμε αντίστοιχα. Μιλάω περισσότερο για την πιο 'εκλεπτυσμένη', την πιο βαθειά. Αυτή που μας απαγορεύει να παραδεχτούμε και να αποδεχτούμε ότι αυτός ο σύντροφος, ο ΔΙΚΟΣ ΜΑΣ σύντροφος, μπορεί να περνάει εξίσου καλά και χωρίς εμάς. Όχι για πάντα, αλλά για κάποιες ώρες - ημέρες, για κάποιες περιστάσεις έστω. Ότι οι άνθρωποί μας (οι σύντροφοι, οι φίλοι, τα παιδιά) έχουν μία ζωή και πέραν από την κοινή μας, η οποία μπορεί να είναι εξίσου όμορφη. 

Ο σύντροφός μας, για παράδειγμα, περνάει εξαιρετικά βλέποντας μπάλα με τους φίλους του, η φίλη μας απολαμβάνει το νέο της χόμπυ και τα παιδιά ανυπομονούν για την εκδρομή με τους φίλους τους. Έτσι δεν θα έπρεπε να είναι; Το 'εγώ' μας μάλλον θα ήταν πιο ήσυχο με έναν σύντροφο | φίλο | παιδί προσκολλημένο πάνω μας, που θα περνούσε καλά μόνο με εμάς και δεν θα άντεχε ούτε μία ώρα χώρια. Πόσο θα εκτιμούσαμε και θα σεβόμασταν όμως πραγματικά έναν τέτοιο άνθρωπο; Θυμάστε το αγαπώ ότι αγαπάς; Είναι μεγάλη υπόθεση να μπορούμε να χαιρόμαστε με ότι τον χαροποιεί. Και ας μην το καταλαβαίνουμε. Να χαιρόμαστε απλά βλέποντας τους δικούς μας ανθρώπους χαρούμενους και ας μην είμαστε εμείς η αιτία. Θα είμαστε όμως ο αποδέκτης. Αν αφήσουμε στους δικούς μας ανθρώπους αυτή την 'πολυτέλεια', να υπάρχουν και πέραν από τη δική μας σχέση, να απολαμβάνουν τη ζωή όπως επιθυμούν, τότε μάλλον η ίδια μας η σχέση θα εμπλουτιστεί. Και μάλλον οι ώρες που θα περνάμε μαζί θα είναι ομορφότερες γιατί θα είναι κατ' επιλογή.

Να αγαπάς αλλά να είσαι και ελεύθερος ταυτόχρονα. Μαγεία.

ανδριάνα