Εις το επανιδείν
17 ημέρες...
Από τα χαμόγελα στη σιωπή. Τόσο απρόσμενα και τόσο τελεσίδικα.
Μακρύς διάδρομος, σιδερένιος… σαν αυτούς που φαντάζεσαι ότι έχουν στις φυλακές. Χωρίς σταυροδρόμια. Που σε οδηγεί όμως στον άνθρωπό σου.
Κάθε φορά η ίδια σιωπηλή διαδρομή και το ραντεβού εκεί στο σκαλάκι.
Και μετά, ο δεύτερος διάδρομος. Με ποδιές αυτή τη φορά και νεκρική σιγή. Οι ίδιοι γνωστοί – άγνωστοι με ζωγραφισμένο το φόβο αλλά και την προσμονή στο πρόσωπό τους. Τι θα πουν σήμερα οι γιατροί;
Ο άνθρωπός σου εκεί… γαλήνιος αλλά και απών.
Και το τηλεφώνημα που περίμενες από μέρες..... Προετοιμαζόσουν -νόμιζες.
Πόσοι άνθρωποι, πόση αγάπη, πόσο κλάμα..... μπορούν να μετρηθούν;
Και η δική σου συγκίνηση και θύμηση να ενώνεται με εκατοντάδων άλλων.
Πόση δύναμη έχει η αγάπη και πόσο πόνο.....................
Καλό ταξίδι κύριε Δημήτρη........................ μέχρι να ξανα-ανταμώσουμε θα είστε στο πιο φωτεινό μέρος της καρδιάς μας.
Υ.Γ. Αυτό το τραγούδι συντρόφευε τυχαία τις περισσότερες διαδρομές μας στο νοσοκομείο. Όταν έψαξα τους στίχους και είδα το video clip κατάλαβα ότι μόνο τυχαίο δεν ήταν.
Υ.Γ.2 Σας έγραφα πως είναι δύσκολος ο Σεπτέμβρης ενστικτωδώς.... ποτέ όμως δεν φανταζόμουν πόσο.
“If ever there is tomorrow when we're not together... there is something you must always remember. You are braver than you believe, stronger than you seem, and smarter than you think. But the most important thing is, even if we're apart... I'll always be with you.”
ΑπάντησηΔιαγραφήWinnie the Pooh
"The heart knows why I grieve
ΑπάντησηΔιαγραφήand yes one day I will close my eyes forever. But I will see you
I will see you in far off places.
I believe I will see you somewhere safe.
Looking to the camera, messing around and pulling faces."
Steven Patric Morrissey
Καλό ταξίδι στον πιο γλυκό, χαμογελαστό άνθρωπο που έχω γνωρίσει.
zettou
it's a new day... it's a new life...
ΑπάντησηΔιαγραφήsv
Καλό ταξίδι κύριε Δημήτρη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤιμή μου που σας γνώρισα. Θα σας θυμάμαι πάντοτε και θα σας προσφωνώ έτσι. Γιατί υπάρχουν και εκείνοι που κερδίζουν την προσφώνηση "κύριος" για πάντα.
Εις το επανιδείν.
Αν κάποτε πεθάνω και οι φίλοι των παιδιών μου νιώθουν σα να έχασαν έναν δικό τους γονιό, τότε μάλλον θα άξιζε η διαδρομή μου. Εμείς χάσαμε την Παρασκευή των μπαμπά μας στα βόρια προάστια, αλλά αυτό που μας άφησε παρακαταθήκη σίγουρα άξιζε τον κόπο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΆντε και σε χαρές τώρα!
Τί να πρωτοθυμηθώ και τί να πρωτοθαυμάσω....το αστείρευτο γέλιο, τα όμορφα γλυκά μάτια, το χαμόγελο που, λες και ήταν μόνιμο στα χείλη...την ζεστή αληθινή αγκαλιά...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤί??
Δεν θα υπάρξει μέρα που να μην είσαι στο μυαλό μου αγαπημένε, θεότρελλε, ζαβολιάρη...ναι καλά σε είπε η Βάσω...ζαβολιάρη μοναδικά αδελφέ μου..
Βλέπεις η ζωή δεν μας χάρισε αδέλφια...αλλά βρήκαμε ο ένας τον άλλον και με εσένα και με την γλυκιειά Λένα...ήταν όμως σύντομο...δεν σε χαρήκαμε όσο θα θέλαμε...όσο θα σου άξιζε...ναι ζαβολιάρης είσαι...έφυγες πάνω στα καλύτερα...τώρα που θα κάναμε και άλλες εξορμήσεις...και άλλα μπάνια...και άλλα μασκαρέμματα...
Αχ τί ωραία εκείνα τα μασκαρέμματα....τί γέλιο Θεέ μου...
Αυτό θα μου λείψει πιότερο από όλα...τα γέλια που κάναμε μαζί...
Αντίο γλυκέ μου Δημήτρη...και να ξέρεις μετά από την μαμά μου και την γλυκειά μου Ματούλα...είσαι ο πιο κοντικός δικός μου άνθρωπος που χάνω....αντίο και να περνάς καλά με την Ματούλα μου...να μου την φιλήσεις...ζαβολιάρηδες και οι δύο...
Εις το επανιδείν...κια έχουμε να κάνουμε κάτι γέλια...μα κάτι γέλια...