made in greece #1

Νομίζω ότι δεν μας αγαπάμε καθόλου... και βάζω και τον εαυτό μου μέσα. Φταίει το ένα ή φταίει το άλλο, το αποτέλεσμα είναι ότι εμείς, οι Έλληνες, δεν μας έχουμε καθόλου σε εκτίμηση. Δεν είναι κρίμα; Και πώς θα έρθει η νέα εποχή; Aπό ποιόν; Σε ποια χώρα; Αποφάσισα λοιπόν να ξεκινήσω μια 'άτυπη' και εντελώς υποκειμενική καταγραφή όσων αγαπώ στην Ελλάδα και στους Έλληνες, στην πόλη μου, στην καθημερινότητά μου, σε εμένα και στους γύρω μου. Έτσι για να τα θυμάμαι στα δύσκολα αλλά και για να ανακαλύπτω νέες ομορφιές. Γιατί αν δεν πιαστείς από την ομορφιά και την αλήθεια για να προχωρήσεις, από πού θα πιαστείς;

Δεν είναι λοιπόν φοβερό ότι σαν τουρίστες κάνουμε βόλτες στα πάρκα όλου του κόσμου, αλλά στη χώρα μας συνήθως τα αγνοούμε, ή ακόμα χειρότερα γκρινιάζουμε για την απουσία ή την κατάστασή τους; Οι εικόνες που βλέπετε παραπάνω είναι από την Αθήνα, από τον Εθνικό Κήπο (πιο κέντρο δεν γίνεται). Είναι περιποιημένος, καταπράσινος, με πολύ διαφορετικές γωνιές, λίμνες, παγκάκια, παιδική χαρά, ποδηλάτες, αθλητές, παππούδες με εφημερίδες, νέους με laptops... 

Προτείνω λοιπόν, την επόμενη φορά που θα γκρινιάζουμε μπροστά στην τηλεόραση ή πληρώνοντας ακόμα έναν (πανάκριβο) καφέ, να σκεφτούμε τις εναλλακτικές. Πάντα υπάρχουν.


ανδριάνα


ΥΓ. Πολύ θα χαρώ να λάβω και δικές σας προτάσεις... ψάξτε και σίγουρα θα βρείτε κάτι που αγαπάτε και θέλετε να μοιραστείτε...

I think that we don't love us... and I include myself. Is it this, or is it that, the result is that we Greeks do not respect us. Isn't this a pity? How will the new age arrive then? From whom? In which country? I decided thus to start a totally subjective documentation of all the things that I love in Greece and in the Greek people, in my city, my daily life, myself and the people around me. In this way, I will have something to remember during the hard times and explore, at the same time, new beauties. Because, if you don't hang onto the beauty and the truth to move forward, then what? 

Isn't it amazing that as tourists we visit parks all around the world, but we ignore ours or, even worse, criticise them? The photos are from Athens, the National Garden (in the midst of the city centre). It is tidy, green, with different corners, lakes, benches, playground, bicycles, athletes, grandparents with newspapers, and youngsters with laptops... 

I suggest that next time we sit in front of the TV or we pay for another (expensive) coffee grumbling, we think of the alternatives. We always have alternatives. 

andriana

PS. It would be great if you sent me your suggestions... find what you love and share it!