Έκφραση
Το ραντεβού μας ήταν για το Σάββατο το απόγευμα στο σπίτι των φίλων προκειμένου τα κορίτσια να φτιάξουμε την βασιλόπιτα για την εκδήλωση, και τα αγόρια να τα πουν και να παίξουν. Και αφού οι δουλειές μας έγιναν, μπήκε η μουσική. Και όταν ο μικρός Στέφανος αισθάνεται οικεία, τότε αφήνεται! Και τα δίνει όλα. Πώς να σας περιγράψω αυτήν τη χαρά της έκφρασης; Που αφήνει όλο του το σώμα ελεύθερο να νοιώσει την μουσική, να τη ζήσει και να την εκφράσει όπως εκείνος την νοιώθει, πρωτόγνωρα και αγνά. Πώς να σας περιγράψω αυτό τον ενθουσιασμό του; Που κάθε φορά προσθέτει κινήσεις, και μιμείται τις δικές μας, και βελτιώνει τις στροφές του και τα πηδήματα και τα χειροκροτήματα. Και με το που τελειώσει ένα τραγούδι, πηγαίνει κάτω από τον υπολογιστή ή το ραδιόφωνο και περιμένει με προσήλωση πότε θα ξεκινήσει το επόμενο. Γιατί θα ξεκινήσει, δεν μπορεί! Και που μας κοιτά στα μάτια και μας κάνει νόημα να τον ακολουθήσουμε και εμείς, "ντο" (εδώ), στην "πίστα" δηλαδή. Πώς να σας π
