HOW WAS YOUR WEEK?

• Δευτέρα, στην Κοπενχάγη, με φουλ πρόγραμμα!
• Πρωινό λοιπόν ξύπνημα και 08.00 νταν είμασταν στον 6ο όροφο του ξενοδοχείου μας, με τον Maksym, για το πρωινό μας.
• Πόσο σημαντικό να ταιριάζεις με τους συναδέλφους που ταξιδεύεις παρέα!
• Με τον Maksym λοιπόν, ενώ δεν γνωριζόμαστε ούτε πολύ, ούτε καιρό, και επιφανειακά ίσως να μοιάζουμε αρκετά διαφορετικοί, περνάμε πολύ καλά στα ταξίδια. Και αυτό είναι το δεύτερό μας (μετά από αυτό του περασμένου Σεπτεμβρίου στο Λονδίνο).
• Το πρωινό του Scandic Norreport ήταν ότι έπρεπε!
• Ξεκίνησα με σφηνάκια τζίντζερ, συνέχισα με αλμυρά (το εξαιρετικό Δανέζικο ψωμί, Δανέζικο κίτρινο τυρί, αβγό και ψητές ντομάτες), καφέ και βεβαίως γλυκάκια (τα διάσημα Δανέζικα ρολά, μαρμελάδα πορτοκάλι και κρουασανάκι).
• Στις 9 παρά είμασταν στη είσοδο του ξενοδοχείου όπου μας περίμενε η Δανέζα οικοδέσποινά μας, η γλυκύτατη Dorthe, ο συνάδελφος από την Σουηδία Eddie και ο Διευθυντής του Maksym.
• Παρέα περπατήσαμε μέχρι το διαμέρισμα που έχει η εταιρεία στο κέντρο της πόλης.
• Τα γραφεία είναι λίγο εκτός αλλά έχουν αυτό το κεντρικό διαμέρισμα το οποίο το χρησιμοποιούν για συναντήσεις, εκπαιδεύσεις, εκδηλώσεις.
• Με ανοιχτό το στόμα μείναμε όλοι με το που μπήκαμε! Δεν θύμιζε με τίποτα εταιρικό χώρο (πόσο μάλλον της δικής μας εταιρείας που είναι πολύ .... corporate). Πιο πολύ θύμιζε διαμέρισμα ενός καλλιτέχνη, ενός graphic designer, ενός διάσημου αθλητή.... 
• Τραπέζι πινγκ - πονγκ, ποδοσφαιράκι, ηλεκτρονικά παιχνίδια, σετ για DJ, ντισκομπάλες, αγάλματα παντού, συλλεκτικά αντικείμενα, σανίδες του skateboard στους τοίχους, πίνακες "ανατρεπτικοί", δωμάτια μες στο χρώμα (από το δάπεδο μέχρι το ταβάνι).... Απλά συγκλονιστικό.
• Και το πιο συγκλονιστικό όλων είναι ότι το έχει επιμεληθεί ένας συνάδελφος ο οποίος -τυπικά- δεν έχει καμία σχέση με διακόσμηση, χωρίς καμία εξωτερική εταιρεία.
• Στο διαμέρισμα ήταν ήδη οι εκπρόσωποι της ομάδας της Δανίας (ο Γενικός Διευθυντής και 4-5 από το τμήμα B2B - Εμπορικό).
• Συστάσεις, καφέδες και ξεκινήσαμε με τις παρουσιάσεις.
• Σερί πήγαμε μέχρι τις 12 περίπου όπου και βγήκαμε στο κέντρο της Κοπενχάγης ώστε να επισκεφθούμε διαφορετικού είδους καταστήματα που πωλούν τα προϊόντα της εταιρείας ώστε να καταλάβουμε ακόμα καλύτερα τις συνθήκες.
• Για πάνω από 2 ώρες περπατούσαμε, επισκεφθήκαμε σχεδόν 10 καταστήματα, συζητήσαμε, ανταλλάξαμε απόψεις και επιστρέψαμε στο διαμέρισμα όπου μας περίμενε το μεσημεριανό μας.
• Τυπικό Δανέζικο μεσημεριανό, δηλαδή Smørrebrød, δηλαδή τα διάσημα, ανοιχτά σάντουιτς.
• Εκ πρώτης όψεως, όλα φαίνονταν με ψαρικά αλλά ευτυχώς υπήρχε ένα, το τελευταίο στη σειρά, με πατάτα βραστή. Αυτό λοιπόν έφαγα και ήταν πεντανόστιμο.
• Δεύτερο μέρος των παρουσιάσεων, με πολλές συζητήσεις, απορίες, ανταλλαγές, διευκρινίσεις... Τόσες που το βραδινό μας ήταν κλεισμένο για τις 18.00 αλλά εμείς ξεκινήσαμε από το διαμέρισμα με τα πόδια στις 18.30.
• Στην ιταλική Trattoria Fiat φάγαμε και πραγματικά περάσαμε εξαιρετικά!
• Με ελάχιστες, έως καθόλου, εργασιακές συζητήσεις, και πολλές - πολλές προσωπικές! 
• Για τους Δανούς, τη χώρα τους, τις συνήθειές τους... 
• Για τα ταξίδια (από τον συνάδελφο που θα κάνει roadtrip με camping car από την Δανία στην Βαρκελώνη με την οικογένειά του, συμπεριλαμβανομένων των 2 παιδιών του τριών και πέντε ετών, μέχρι τον δικό μας συνάδελφο που κάθε εβδομάδα πετάει και για άλλον εργασιακό προορισμό), για τις οικογένειές μας (και τα Sabbatical που κάνουν οι φοιτητές γιοί του ενός συναδέλφου και για ένα χρόνο σταματούν τις σπουδές για να ... δουλέψουν σερβιτόροι σε πιτσαρία!), για το πώς κατατάσσονται κάθε χρόνο στους πιο ευτυχισμένους λαούς του κόσμου (με πολύ χιούμορ και κυνισμό μας το εξήγησαν), για το κρασί που είναι εξωφρενικά ακριβό στη χώρα τους, για το απίστευτο γαστρονομικό σκηνικό και τον τουρισμό που έχουν πλέον όλο το χρόνο.... 
• Τα καλύτερά μου είναι αυτά να ξέρετε! Να ρωτάω και να μαθαίνω από ντόπιους για την χώρα τους!
• Βάλε το κρασί, βάλε ότι φάγαμε αργά για τα δεδομένα μας, βάλε ότι είμασταν από το πρωί σερί, βάλε ότι κάναμε και 9.000 βήματα, ε, πτώμα γύρισα σπίτι για γρήγορο ντους και ύπνο.
• Μέσα σε όλα, μίλησα και με τα αγόρια μου και μου έδειξε ο Στεφανάκος τις σημειώσεις που έκαναν παρέα για το τεστ Ιστορίας που έχει ώστε να τα μάθει πιο εύκολα.
• Τρίτη, και ξανά ραντεβού στο γνωστό σημείο και την ίδια ώρα, με τον Maksym για το πρωινό μας.
• Αυτήν τη φορά ξέραμε τη διαδρομή οπότε πήγαμε κατευθείαν στο διαμέρισμα όπου σιγά - σιγά μαζευτήκαμε για το 2ο μέρος και τη δική μας σειρά να παρουσιάσουμε.
• Πολύ γεμάτη ξανά η ημέρα, με ενδιαφέρουσες συζητήσεις, μικρό διάλειμμα για να φάμε ξανά τα εξαιρετικά Smørrebrød και αυτή τη φορά, επειδή είχαν καταλάβει ότι είμαι χορτοφάγος, με άφησαν να διαλέξω και παρήγγειλα ένα ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ με ροκφόρ και καραμελωμένο πορτοκάλι! Πω πω!
• Αργά το μεσημέρι κάποιοι αναχώρησαν για πίσω, άλλοι συνέχισαν με τις δουλειές τους και εγώ έμεινα μόνη τελικά (ενώ αρχικά θα έμενα και ο Maksym), με ένα ελεύθερο απόγευμα στη διάθεσή μου.
• Αφού αγκάλιασα και ευχαρίστησα τους Δανούς οικοδεσπότες μας, και αφού μου έδωσαν tips για το πώς να κινηθώ στην πόλη, επέστρεψα στο ξενοδοχείο να αφήσω το laptop και να κάνω δυο τηλεφωνήματα (στον συνοδοιπόρο και την αδελφή μου), και βγήκα να προλάβω τον ήλιο.
• Συνολικά περπάτησα 9 χιλιόμετρα! Non - stop!
• Πέρασα από το πεζοδρομημένο κέντρο, έκανα μια στάση στο Uniqlo γιατί είχα παραγγελιά από τον συνοδοιπόρο, μετά συνέχισα προς τη θάλασσα και τη διάσημη γειτονιά Nyhavn με τα πανέμορφα, πολύχρωμα σπιτάκια που βλέπετε και παραπάνω, συνέχισα παραθαλάσσια μέχρι το πάρκο και το κάστρο Kastellet και αφού άρχισε να νυχτώνει (και να κρυώνει), πήρα το δρόμο του γυρισμού.
• Επιστροφή στο ξενοδοχείο, μίλησα με τα αγόρια που επέστρεφαν από το ποδόσφαιρο, συμμάζεψα τα πράγματά μου, έκανα έναν έλεγχο στα emails και τα μηνύματα της δουλειάς, έφτιαξα ένα τσάι και χαλάρωσα λιγάκι.
• Τετάρτη, και στις 06.30 ήμουν ήδη στον σταθμό του μετρό (ο οποίος βρισκόταν ακριβώς έξω από το ξενοδοχείο) με προορισμό το αεροδρόμιο. Ένα τεταρτάκι περίπου διαδρομή ήταν, εύκολη, άνετη και γρήγορη.
• Πέρασα γρήγορα στις πύλες, πήρα έναν καφέ, χάζεψα τα ωραία μαγαζιά και στην ώρα μου αναχώρησα για Γενεύη.
• Χωρίς καθυστερήσεις, εκπλήξεις και πολλές αναμονές, πήρα τρένο και ταξί και μεσημέρι ήμουν σπίτι.
• Τα αγόρια έλειπαν οπότε εγώ έκανα μια γρήγορη τακτοποίηση και συνέχισα με φουλ δουλειά έως το απόγευμα.
• Το απόγευμα, περπάτησα μέχρι το σχολείο του μικρού για να τον παραλάβω όπως του είχα υποσχεθεί, ήρθε και ο συνοδοιπόρος κατευθείαν από το γραφείο, κάναμε δυο αγορές από το μικρό σούπερ - μάρκετ και επιστρέψαμε σπίτι.
• Τους έδωσα τα δωράκια τους, τους είπα μερικές Δανέζικες ιστορίες, μου είπαν και εκείνοι τα νέα τους, φάγαμε, κάναμε τα μπάνια και κοιμηθήκαμε.
• Πέμπτη, και είχα -όπως γίνεται πάντα μετά από ταξίδι- φουλ εργασιακό πρόγραμμα! Πω πω... ανάσα δεν πήρα. Από τις 08.00 ξεκίνησα από το σπίτι και πήγα σερί μέχρι το απόγευμα.
• Συναντήσεις, εκκρεμότητες, εξελίξεις.....
• Κατά τις 17.00 πήγα όμως στο γραφείο γιατί είχαμε το farewell του συναδέλφου Fred (ο οποίος είχε υπάρξει και διευθυντής μου για ένα διάστημα).
• Η ατμόσφαιρα περίεργη γιατί ο Fred αναχωρεί από την εταιρεία χωρίς να είναι η επιλογή του, αλλά δείχνει ότι ήδη έχει κάποιες θετικές προοπτικές.
• Τα είπαμε λοιπόν, συνάντησα και άλλους συναδέλφους που δεν βλέπω συχνά, γελάσαμε πολύ με τον Massimo με τον οποίο ταιριάζει πολύ το χιούμορ μας, ήπιαμε ένα ποτήρι κρασί και επέστρεψα σπίτι.
• Από εκείνη την ομάδα του Web, από τα 5 άτομα έχει μείνει μόνο ένας, ο Olivier, ο οποίος για να μπορέσει να παραμείνει, δέχτηκε να μεταφερθεί στην Πολωνία.
• Η πραγματικότητα των μεγάλων, πολυεθνικών εταιρειών.
• Παρασκευή, με γαλλικά, δουλειά από το σπίτι και συνέχεια με τα πολλά ανοιχτά εργασιακά μέτωπα.
• Το απόγευμα επιστρέψαμε και στο δικό μας μάθημα τέννις (μετά από αρκετές εβδομάδες που δεν βρίσκαμε γήπεδο) και έτσι 17.30 είμασταν απαρτία εκεί, και οι τρεις.
• Καμία προπόνηση στο γυμναστήριο δεν μπορεί να συγκριθεί με την άθληση μέσω ενός αθλήματος. Είναι άλλη η ενεργοποίηση του σώματος, άλλη η καταπόνηση, η δυσκολία.
• Ο Στέφανος είχε μετά και το δικό του μάθημα, οπότε εμείς καθίσαμε και τον περιμέναμε.
• Στην επιστροφή πήγαμε κατευθείαν στο σπίτι της φίλης Τίνας η οποία είχε μια μικρή περιπέτεια υγείας αλλά εν τέλει όλα καλά.
• Μαζευτήκαμε λοιπόν στο σπίτι, οι κλασικές 3 οικογένειες, τα είπαμε, τσιμπήσαμε και επιστρέψαμε σπίτια μας κατευθείαν για ύπνο.
• Το Σάββατο ξεκίνησε και αυτό με ξυπνητήρι!
• Οχτώ παρά είμασταν ήδη στο γήπεδο του Lutry καθώς είχε ο Στέφανος αγώνα εντός έδρας.
• Ευτυχώς, ο καιρός ήταν καλός οπότε πήραμε θέσεις παρέα με τους άλλους γονείς και απολαύσαμε ματς.
• Η ομάδα κέρδισε και μετά είχαμε κανονίσει ένα μικρό brunch, οι γονείς και οι προπονητές, οπότε στήθηκαν τα τραπέζια κοντά στην καντίνα της ομάδας, βγήκαν τα πλατώ και τα κρασιά, φέραμε και εμείς διάφορες λιχουδιές, και απολαύσαμε ήλιο, συζητήσεις και τσιμπολογήματα.
• Επιστροφή σπίτι ίσα - ίσα για μια ωρίτσα καθώς στη μία είχε παιδικό πάρτυ ο Στέφανος.
• Τον αφήσαμε και οι δυο μας συνεχίσαμε στο κέντρο της Λωζάνης καθώς είχε πολύ ωραίο καιρό.
• Κουρεύτηκε ο συνοδοιπόρος, κάναμε τη βόλτα μας, καθίσαμε να φάμε έξω στο Etoile Blanche (εγώ πήρα εξαιρετικό, χορτοφαγικό μπέργκερ με χαλούμι), πετύχαμε πολλούς φίλους, κάναμε μια γρήγορη βόλτα στο πάρκο του Mont Repos για να θαυμάσουμε τις κερασιές που άνθισαν, πήγαμε στο αγαπημένο μας φυτώριο για την κλασική, ανοιξιάτικη ανανέωση του κήπου μας (πήραμε κάποια εποχιακά, κάποιες τουλίπες και κάποια θαμνώδη), παραλάβαμε τον μικρό μετά το πέρας του πάρτυ και επιστρέψαμε σπίτι.
• Μπάνια, ξεκούραση, συμμαζέματα, πλυντήρια.....
• Κυριακή, και επιτέλους ξύπνημα χωρίς ξυπνητήρι.
• Πρωινά, μαθήματα του Στεφανάκου, οι πρώτες φυτεύσεις στον κήπο και αναχώρηση για το Neuchâtel και το σπίτι των φίλων μας Ρόζας και Βασίλη.
• Μας περίμεναν με αγκαλιές και μοσχομυριστό φαγητό (πεντανόστιμα ρεβύθια μασάλα) και παρέα καθίσαμε και τα είπαμε επί ώρες.
• Τα μικρά άρχισαν αμέσως τα παιχνίδια, τους έκανε και η Ρόζα κάτι μαγικά υγρά για φούσκες και τρελάθηκαν!
• Βγήκαμε να εκμεταλλευτούμε και τον ήλιο και την λίμνη με τα πατίνια, πήγαμε στην παιδική χαρά, πήραμε παγωτό από το νέο ιταλικό hot stop, την Gelateria Fabrica del Dolce, περπατήσαμε αρκετά, συζητήσαμε πολλά θέματα (από τα εργασιακά και τα οικογενειακά, στα πλάνα του καλοκαιριού και τους φίλους) και επιστρέψαμε σιγά - σιγά καθώς άρχισε να νυχτώνει.
• Πριν πάρουμε όμως το δρόμο προς Λωζάνη, κάναμε μια δεύτερη, γρήγορη στάση στο Neuchâtel, και την άλλη πλευρά της πόλης, για να βρούμε τους Πολωνούς μας φίλους στο καινούργιο τους σπίτι.
• Ακόμα δεν έχουν μετακομίσει καθώς γίνονται κάποιες ανακαινίσεις, αλλά ήταν εκεί οπότε περάσαμε μια βόλτα.
• Και τι όμορφο σπίτι που είναι! Σύγχρονο, με άπλα, ωραίο κηπάκι, πολύ όμορφη γειτονιά, θέα στη λίμνη..... Εξαιρετικό! Πόσο χάρηκα για αυτούς!
• Περιηγηθήκαμε, ανταλλάξαμε διακοσμητικές απόψεις, τα μικρά έπαιζαν στα άδεια δωμάτια, αγκαλιαστήκαμε και ξεκινήσαμε για το σπίτι.
• Η γεμάτη ημέρα ολοκληρώθηκε με την γρήγορη επίσκεψη του συμμαθητή του Στέφανου Adam με τον μπαμπά του Steven ώστε να παραλάβουν τα μαθήματα της εβδομάδας καθώς απουσίαζε ο μικρός.
• Ε, ανέβηκαν εν τέλει πάνω και καθίσαμε να τα πούμε για κανά μισάωρο.
• Με αυτά και με εκείνα, πήγε 21.00!
• Πόσο τυχεροί είμαστε που έχουμε τόσο αγαπημένους φίλους. Φίλους θετικούς, αυθεντικούς, αληθινούς, με τους οποίους συμπορευόμαστε μια δεκαετία πλέον (η Ρόζα με τον Βασίλη και ο Piotr με την Magdalena είναι από τους πρώτους μας "ελβετούς" φίλους).
• Τρελά γεμάτο αυτό το σαββατοκύριακο, ακόμα και για τα δικά μας δεδομένα, αλλά γεμάτο φίλους, ήλιο, αθλοπαιδιές, αγκαλιές, φαγητά.
• Ευγνώμων.

Καλή εβδομάδα!

ανδριάνα