HOW WAS YOUR WEEK?

πεζοπορία χιόνι οικογένεια χειμώνας βουνό bulle chia fribourg fondue ελβετία φριμπουργκ παιδιά οικογένεια

  • Δευτέρα, και τι υπέροχο δώρο ήταν αυτό!
  • Αργία για εμένα, άδεια από την σημαία δηλαδή. Και ξέρετε, να έχεις εσύ αργία ενώ όλοι οι άλλοι είναι σε σχολεία και δουλειές, κάνει όλη τη διαφορά.
  • Σαν να ήταν αυτή η μία μέρα πραγματικής άδειας σε όλες τις διακοπές που είχα για τα Χριστούγεννα.
  • Έφυγαν λοιπόν το πρωί τα αγόρια για δουλειά και σχολείο και έμεινα εγώ σπίτι, να απολαύσω λίγη ησυχία.
  • Το πρόγραμμα όμως ήταν γεμάτο και έτσι νωρίς πήγα για ένα χημικό peeling που είχα κλείσει εδώ και καιρό, κατέβηκα στο κέντρο της Λωζάνης να πάρω ένα δώρο για το παιδικό πάρτυ που είχε ο Στέφανος και μετά συνάντησα την φίλη Τίνα (που είχε και εκείνη την αντίστοιχη αργία από την εταιρεία) για ένα ομαδικό μάθημα στο γυμναστήριο.
  • Ιδρωμένες, κουρασμένες αλλά και τόσο χαρούμενες, συνεχίσαμε για ένα poke bowl στο Globus.
  • Την άφησα σπίτι και εγώ συνέχισα για σούπερ - μάρκετ.
  • Με αυτά και με εκείνα, πήγε 16.00 μέχρι να γυρίσω σπίτι και να αρχίσω τις μαγειρικές.
  • Ποιος είπε ότι η ημέρα μιας νοικοκυράς είναι χαλαρή; Σίγουρα όχι εγώ.
  • Τα αγόρια επέστρεψαν κατά τις 17.30, φάγαμε παρέα, παίξαμε (πρώτη φορά subbuteo για εμένα!), κάναμε τα μπάνια μας και ξεκουραστήκαμε.
  • Σας είπα ότι έβαλα στο Marketplace προς πώληση τον γκρι μας καναπέ; Στην αρχή προς πώληση, με ένα ενδεικτικό ποσό, και αυτήν την εβδομάδα δωρεάν (γιατί ο στόχος είναι να φύγει πριν έρθει ο καινούργιος). 
  • Ε, έγινε χαμός! Πάνω από 20 μηνύματα έλαβα!
  • Τελικά συμφωνήσαμε με έναν από τους πρώτους που δήλωσε ενδιαφέρον και τον αναμένουμε την ερχόμενη εβδομάδα να τον παραλάβει.
  • Τρίτη, και επίσημα η πρώτη εργάσιμη ημέρα του χρόνου για εμένα.
  • Γραφείο λοιπόν, αφού παρέλαβα την Τίνα από την στάση, με αρκετό κόσμο αλλά όχι τόσους από τη δική μου ομάδα.
  • Το μεσημέρι έκανα ένα μάθημα yoga (πολύ αποτελεσματικό!), οργάνωσα τα emails μου, προχώρησα κάποιες εσωτερικές δουλειές (μιας και αρκετοί από τις αγορές μου ήταν ακόμα σε διακοπές) και αναχώρησα για την παραλαβή του μικρού.
  • Ο συνοδοιπόρος μάς είχε μαγειρέψει, φάγαμε, παίξαμε, αναχώρησε ο συνοδοιπόρος για την 1η προπόνηση μπάσκετ της χρονιάς και μείναμε με τον Στεφανάκο οι δυο μας.
  • Κάναμε τα μπάνια μας, μιλήσαμε με τον αδελφό μου και την ανιψιά μου με βιντεοκλήσεις, και κάναμε χαρτοκοπτική φτιάχνοντας τις δικές μας κάρτες Brawl Stars με κάτι εκτυπώσεις που του είχα φέρει (πόσο χαίρομαι που ακόμα απολαμβάνει να κάνει πράγματα με τα χέρια του, απτά, και όχι ηλεκτρονικά).
  • Ανεβήκαμε να κοιμηθεί και εκεί που καθόμουν λίγο μαζί του στο κρεβάτι, μεταξύ ύπνου και ξύπνιου, γύρισε, μου έδωσε ένα φιλάκι, και συνέχισε τον ύπνο του.
  • Με έχει πιάσει τέτοια όρεξη για οργάνωση (πρωτότυπο!), ανανέωση, καθαρισμό, συμμάζεμα..... 
  • Μέσα σε μόλις λίγες μέρες παρήγγειλα επιπλέον ράφια - συρτάρια για την ντουλάπα του Στέφανου (καθώς όσο μεγαλώνει τα ρούχα του πιάνουν περισσότερο χώρο), έπεισα -επιτέλους- τον συνοδοιπόρο να παραγγείλει καινούργιο γραφείο για το σπίτι (γιατί αυτό που έχει δεν είναι ακριβώς γραφείο, και είναι πολύ στενό, με αποτέλεσμα να κάθεται πολύ κοντά στην οθόνη και να ταλαιπωρεί τα μάτια του), έβαλα τον γκρι μας καναπέ αρχικά προς πώληση online και τελικά δωρεάν (όπως σας είπα), παρήγγειλα κάτι κούτες για να τακτοποιήσω καλύτερα τα χριστουγεννιάτικα στολίδια...... 
  • Σε μια άλλη ζωή (ή ίσως και σε αυτήν, ποιος ξέρει) η οργάνωση / τακτοποίηση / ανανέωση σπιτιών θα ήταν το επάγγελμά μου.
  • Σειρά έχει η κουζίνα (με κάποιες εξαιρετικές αγορές που έκανα και θα σας παρουσιάσω λίαν συντόμως) και η αποθήκη (με τα ράφια που έχω αγοράσει εδώ και χρόνια αλλά δεν είχαμε το κατάλληλο τρυπάνι).
  • Παράλληλα, άρχισα να κλείνω και όλα τα ιατρικά μας ραντεβού καθώς εδώ στην Ελβετία οι διαθεσιμότητες είναι τουλάχιστον μετά από 1 μήνα.
  • Έτσι, έκλεισα τον ετήσιο έλεγχό μας στην παθολόγο για αρχές Φεβρουαρίου και του Στέφανου στην παιδίατρο για αρχές Απριλίου (ναι, καλά διαβάσατε! Απρίλιο! Νωρίτερα δεν είχε).
  • Τετάρτη, και δουλειά από το σπίτι, με συνεχόμενη βροχή και ομίχλη.
  • Το απόγευμα είχε το παιδικό πάρτυ του Arthur ο Στέφανος, στο γνωστό Laser Game, οπότε τον παρέλαβα, οδηγήσαμε παρέα, τον άφησα, και πήγα στο αγαπημένο καφέ που με είχε φιλοξενήσει και την προηγούμενη φορά, το Café de Prelaz, παρέα με το laptop μου.
  • Αν έχεις διάθεση, τότε -σχεδόν- όλα μπορούν να μετατραπούν σε ευκαιρίες.
  • Το οδήγημα λοιπόν στην άλλη άκρη της πόλης, εν μέσω βροχής και έργων, αντί για αιτία για γκρίνια, μπορεί να γίνει η ευκαιρία να ανακαλύψεις μικρά διαμάντια όπως αυτό το καφέ.
  • Μόνη, στην ησυχία μου, με το laptop, έναν καφέ και ένα κρουασάν (δεν φταίω εγώ! δεν είχε τίποτα άλλο φαγώσιμο που να μην είναι γλυκό), πέρασα 2 περίπου ώρες.
  • ΣΟΚ! Διάβασα σε μια ανάρτηση του Adam Grant (τον οποίο ακολουθώ καιρό τώρα και ο οποίος πάντα με βάζει σε εποικοδομητικές σκέψεις με τις αναλύσεις του) ότι κάποιοι όταν διαβάζουν από μέσα τους, είναι σαν να ακούν εσωτερικά τις λέξεις που διαβάζουν, ενώ για άλλους επικρατεί απόλυτη σιωπή (η δική του περίπτωση για παράδειγμα)!
  • ΣΟΚ! Εγώ ακούω ΚΑΘΕ λέξη εσωτερικά και μου φαίνεται αδιανόητο πώς για άλλους η σιωπηλή ανάγνωση είναι τόσο ...σιωπηλή! Πείτε μου παρακαλώ ποια είναι η δική σας εμπειρία.
  • Επιστροφή σπίτι με τον Στεφανάκο, φαγητό όλοι μαζί (φακές είχε το μενού), ιστορίες από το πάρτυ (βγήκε πρώτος στο Laser Game!), λίγο επανάληψη σε κάτι μαθήματα, μπάνια....
  • Και εκεί που καθόμασταν, με ρώτησε ποια είναι τα αγαπημένα μου στολίδια από το Χριστουγεννιάτικο δέντρο.
  • Τα δικά του 3 αγαπημένα ήταν: 1. η λευκή μικρή μπαλίτσα που είχε φτιάξει όταν ήταν τεσσάρων (και την οποία βεβαίως ακόμα έχουμε και καμαρώνουμε), 2. το στολίδι με τον Μίκυ που του είχε χαρίσει η Άρτεμις όταν ήταν μικρός (γιατί ήταν ο αγαπημένος του) και 3. το στολίδι που του έφτιαξε η γιαγιά Αλεξάνδρα που δείχνει εκείνη και εκείνον.
  • Δεν είναι τυχαίο που και τα τρία έχουν συναισθηματική αξία!
  • Ξεκινήσαμε και τον 3ο κύκλο του The Bear με ένα εξαιρετικό 1ο επεισόδιο. Έχω ανάμεικτα συναισθήματα για αυτήν τη σειρά οπότε θα σας πω πώς πάει ο τρίτος κύκλος.
  • Πέμπτη, και αναχωρήσαμε και οι τρεις το πρωί.
  • Γραφείο λοιπόν, με λίγο κόσμο από τη δική μου ομάδα, κλασικό "lunch break" με γυμναστική (αυτήν τη φορά πιλάτες), συνάντηση με τον συνοδοιπόρο και τη φίλη Ηρώ για καφέ, 2-3 online συναντήσεις, και αναχώρηση.
  • Εγώ επέστρεψα σπίτι για να ετοιμάσω και το φαγητό ενώ ο συνοδοιπόρος παρέλαβε τον μικρό και πήγαν παρέα στην προπόνηση ποδοσφαίρου που ξεκίνησε ξανά μετά τις γιορτές.
  • Θυμάστε για την όρεξη για οργάνωση και ανανέωση που λέγαμε... έφτασε λοιπόν το επιπλέον συρτάρι για την ντουλάπα του Στέφανου το οποίο και τοποθέτησα, και το νέο γραφείο του συνοδοιπόρου οπότε μπαμ-μπαμ το συναρμολογήσαμε το βράδυ.
  • Εξαιρετικά!
  • Παρασκευή, και έπεσε το πρώτο χιόνι της χρονιάς! Όμορφο και ήσυχο!
  • Πιστή στο θέμα της εβδομάδας που είναι η οργάνωση και η τακτοποίηση (μήπως είναι εν τέλει και το θέμα του νέου έτους;), μάζεψα τα χριστουγεννιάτικα στολίδια και τα τακτοποίησα στη νέα κούτα που πήρα.
  • Ξαναμπήκε λοιπόν το γραφειάκι μου στη θέση του (γιατί είχε αντικατασταθεί από το χριστουγεννιάτικο δέντρο).
  • Το απόγευμα έμεινε σπίτι ο συνοδοιπόρος για να ξεκουραστεί (αν δεν τις μοιράζεσαι τις δουλειές, δεν βγαίνει το πρόγραμμα) και παρέλαβα εγώ τον Στεφανάκο και πήγαμε παρέα για το μάθημα τέννις του.
  • Εκεί, συνάντησα τον έτερο γονιό - μαθητή τέννις Βασίλη και τα είπαμε.
  • Επιστροφή σπίτι 8 παρά, έφαγε στα γρήγορα ο μικρός και αναχώρησαν τα αγόρια για το σπίτι του φίλου Μύρωνα ώστε να παρακολουθήσουν παρέα ποδόσφαιρο.
  • Σειρά δικιά μου να μείνω μόνη σπίτι οπότε άδραξα την ευκαιρία και έβαλα ταινία.
  • Dune: δεν είναι το είδος ταινιών που συνήθως παρακολουθώ, το απήλαυσα όμως, ιδιαίτερα την αισθητική του.
  • Σάββατο και το πρόγραμμα είχε τουρνουά ποδοσφαίρου για τον Στεφανάκο οπότε αναχώρησαν με τον συνοδοιπόρο στις 07.30.
  • Εγώ, ξεκίνησα κατά τις 09.00, πήρα το λεωφορείο μου και με τη φίλη Ηρώ κάναμε ένα ωραιότατο μάθημα Body Balance.
  • Η ομάδα του Στέφανου έφτασε στον τελικό κόντρα στην Nyon όπου έχασαν 3-2 με γκολ που μπήκε τα τελευταία δευτερόλεπτα.
  • Πρόλαβε και το ελληνικό σχολείο οπότε τον άφησε ο συνοδοιπόρος και μετά συνέχισε με τον φίλο Μύρωνα.
  • Εμείς, η γνωστή τριάδα, ήπιαμε τον καφέ μας, είπαμε τα νέα μας, κάναμε τα σχέδιά μας και παραλάβαμε τα μικρά.
  • Το απόγευμα το περάσαμε σπίτι με τζάκι, μπάνια, τακτοποιήσεις, τηλεόραση, βιντεοκλήσεις (και με την αδελφή μου)...
  • Ο Στέφανος ετοίμασε και την πρώτη του παρουσίαση! Για την ερχόμενη εβδομάδα έχει να παρουσιάσει μέσα σε 2 λεπτά το αγαπημένο του βιβλίο, καλύπτοντας συγκεκριμένα θέματα που τους έχει δώσει η δασκάλα του. Το βιβλίο που διάλεξε είναι αυτό της Mortelle Adèle.
  • Δώδεκα χρόνια σε ελληνικό σχολείο, 11 εκ των οποίων σε ιδιωτικό, παρουσίαση δεν έκανα ποτέ.
  • Ως μέρος των μαθημάτων του, είχε να κάνει και μαθηματικές προσθέσεις σε συγκεκριμένο χρόνο! Συμβαίνουν αυτά και στην Ελλάδα;
  • Κυριακή, και ξυπνήσαμε με έναν λαμπερό ήλιο και θερμοκρασίες υπό του μηδενός.
  • Τελείωσε ο Στεφανάκος τα μαθήματά του και κατά τις 11.00 ξεκινήσαμε παρέα με την οικογένεια της Ιλιάνας και του Βασίλη για πεζοπορία στο χιόνι, στην περιοχή του Bulle.
  • Ιδανικός, χειμωνιάτικος καιρός, με καθαρό ουρανό, ήλιο και κρύο.
  • Περπατήσαμε 1,5 περίπου ώρες μέσα σε δασάκια, ποταμάκια, και κάτασπρες πλαγιές, τα μικρά το διασκέδασαν με τη ψυχή τους παίζοντας με το χιόνι, κουτρουβαλώντας, σκαρφαλώνοντας, μαζεύοντας σταλακτίκτες, και εγώ έβγαλα ένα σωρό φωτογραφίες.
  • Το μεσημέρι φάγαμε στη μικροσκοπική Buvette de la Chia το πρώτο fondue της σεζόν (εγώ πρέπει να έχω να φάω κανά δυο χρόνια). Το ευχαριστήθηκα να σας πω γιατί ήταν διαφορετικό το μιξ τυριών (2/3 vacherin) οπότε ήταν πιο ελαφρύ.
  • Αργά το μεσημέρι επιστρέψαμε σπίτι, μετά από 8.000 βήματα και περίπου 43 ορόφους ανάβαση (!), αλλά ο Στεφανάκος είχε συνέχεια καθώς τον κάλεσε ο αγαπημένος του φίλος Benjamin να παίξουν.
  • Ε, είναι να πεις όχι; Κατά τις 17.00 λοιπόν τον άφησα στο σπίτι τους όπου άρχισαν κατευθείαν αγώνα μπάσκετ.
  • Εγώ κάθισα ήσυχα να γράψω και να ετοιμάσω την εβδομάδα.
Καλή εβδομάδα!
ανδριάνα

Σχόλια