HOW WAS YOUR WEEK?

• Δευτέρα, ξανά, και δούλεψα από το σπίτι, ξανά, καθώς είχα μάθημα γαλλικών το πρωί (αυτό που είχα χάσει την προηγούμενη Παρασκευή) και τις επόμενες ημέρες θα έπρεπε να είμαι στο γραφείο ούτως ή άλλως.
• Γιόρταζαν και οι Κατερίνες και έχω δύο αγαπημένες φίλες.
• Τρίτη, και αναχώρησα από το σπίτι 06.40 καθώς είχαμε κανονίσει μάθημα yoga στο γραφείο με 3 αγαπημένους συναδέλφους (Victoria, Hasti & Olivier).
• Στις 07.30 πήραμε λοιπόν τη θέση μας και για μία ώρα τους έκανα μάθημα με στόχο να ξυπνήσουμε το σώμα, να δημιουργήσουμε χώρο, να τεντωθούμε, να ξεμπλοκάρουμε και να βρούμε την ισορροπία και ηρεμία.
• Στις 09.00 είμασταν όλοι στα γραφεία μας, με ακόμη αυτήν την όμορφη αίσθηση γαλήνης....
• Η ημέρα ήταν γεμάτη και έτσι έφτασε το απόγευμα χωρίς να το καταλάβω.
• Γιόρταζε και ο συνοδοιπόρος οπότε γέμισε η ημέρα τηλεφωνήματα και ευχές.
• Τετάρτη, και είχαμε μια μικρή συνάντηση με την ευρύτερη ομάδα το απόγευμα καθώς ένας από τους διευθυντές μας επισκεπτόταν από το Dubai.
• Το πρωί όμως δούλεψα από το σπίτι, πήγα στο γραφείο το μεσημέρι και επέστρεψα νωρίς το βράδυ αφού ήπια ένα ποτήρι prosecco με την ομάδα.
• Μες στην ημέρα είχαμε και ένα Global Town Hall, το τελευταίο της χρονιάς και μακράν το πιο εορταστικό και θετικό που έχω παρακολουθήσει (καθώς τα αποτελέσματα της εταιρείας είναι εξαιρετικά θετικά φέτος).
• Εμείς το παρακολουθήσαμε από το αμφιθέατρο, live, όπου ένας - ένας από τους Προέδρους & VPs (Vice Presidents) της εταιρείας έπαιρνε τον λόγο ώστε να μιλήσει για τα 3 πιο σημαντικά επιτεύγματα της χρονιάς στον τομέα του.
• Ζήσαμε λοιπόν live τη συγκινητική στιγμή όπου αναφέρθηκαν στα Omnichannel Hubs, σε εμάς δηλαδή, πρώτη φορά και πρώτη φορά τόσο θετικά! "The unsung heroes" μας χαρακτήρισε λοιπόν ο δικός μας VP, και ότι είμαστε η ομάδα πιο κοντά στην καρδιά του και για την οποία είναι πιο περήφανος. 
• Το ζήσαμε και αυτό.
• Πέμπτη, και τρίτη ημέρα σερί γραφείο.
• Πήγαμε με δύο αυτοκίνητα με τον συνοδοιπόρο καθώς εγώ έπρεπε να μείνω πιο αργά.
• Εκείνος επέστρεψε ώστε να πάει τον μικρό ποδόσφαιρο ενώ εγώ, παρέα με τις Victoria, Hasti και καμιά δεκαριά ακόμη γυναίκες, μέλη του ZEN Club της εταιρείας, παρακολουθήσαμε έναν πολύ διαφορετικό διαλογισμό, με την γλυκιά Kim, η οποία έπαιζε κιθάρα, τραγουδούσε δικά της τραγούδια, και μας καθοδηγούσε.
• Συγκινήθηκα πολύ ξαναζώντας τη χρονιά που κλείνει... συντονίστηκα με την ραγισμένη μου καρδιά που πλημμυρίζει από θλίψη αλλά και ελπίδα, και με την κραυγή που ακόμη κρατώ στο λαιμό.
• Επιστροφή σπίτι για ξεκούραση μετά από σερί, γεμάτες ημέρες.
• Ούτε κατάλαβα πότε έφτασε η Παρασκευή!
• Πρωινό - πρωινό μάθημα γαλλικών και δουλειά. 
• Συμφωνήσαμε με τον συνοδοιπόρο (επιτέλους) ότι θα αντικατασταθεί ο ένας καναπές του σαλονιού (αυτόν που έχουμε 10 χρόνια πια, από το πρώτο μας Ελβετικό σπίτι, και ο οποίος έχει επιβιώσει χιλιάδων παιχνιδιών & αλμάτων του Στέφανου αλλά με εμφανή σημάδια διάλυσης).
• Έτσι, το μεσημέρι, αντί για lunch break, πεταχτήκαμε μέχρι το κέντρο της Λωζάνης ώστε να επωφεληθούμε από την γενναία έκπτωση -40% στους καναπέδες από το αγαπημένο μας Bolia. 
• Αφού ταλαιπωρηθήκαμε πολύ να παρκάρουμε (για έναν αδιευκρίνιστο λόγο), μέσα σε λίγη ώρα είχαμε διαλέξει καναπέ (εντάξει, είχαμε κάνει και την έρευνά μας πριν online) και ύφασμα (που είναι μακράν το δυσκολότερο).
• Μέσα Γενάρη λοιπόν τον αναμένουμε με ανυπομονησία!
• Επιστροφή σπίτι και συνέχεια στη δουλειά.
• Παραλαβή του μικρού και μάθημα τέννις.
• Κατά τις 20.00 είμασταν πίσω, φτιάξαμε σπιτικά burgers, κάναμε τα μπάνια μας και πήραμε θέση στους καναπέδες.
• Παράλληλα, η φίλη Jessica κάνει ακόμη ένα ταξίδι - ζωής στην Ανταρκτική με βίντεο και φωτογραφίες από φάλαινες, πιγκουίνους, παγώβουνα και φώκιες που σου κόβουν απλά την ανάσα.
• Σάββατο, και ήταν η δική μου εορτή.
• Κάποια τηλεφωνήματα και βιντεοκλήσεις το πρωί (με πήρε και η αδελφή μου!), και μετά το κλασικό πρόγραμμα στο κέντρο για κάποια δώρα και γυμναστική.
• Επέστρεψε στο γυμναστήριο και η φίλη Τίνα αφού ολοκληρώθηκε η επέμβαση στον καρπό της. Τι χαρά!
• Κέρασα τα κορίτσια καφέ, είπαμε γρήγορα - γρήγορα τα νέα μας (πάντα έχουμε τόσα να συζητήσουμε), μου έφεραν κάτι φανταστικά ποτήρια δώρο, κάναμε δυο δουλειές και παραλάβαμε τον μικρό από το ελληνικό σχολείο.
• Μετά από πολλά γεμάτα σαββατοκύριακα, αυτό κατέληξε να είναι το πιο ήρεμο οπότε είπαμε να το εκμεταλλευτούμε και να απολαύσουμε τη θαλπωρή του σπιτιού μας και ποιοτικό χρόνο οι τρεις μας.
• Μαγειρικές λοιπόν το μεσημέρι, βιντεοκλήσεις για τις ευχές με τις οικογένειες και τους φίλους, διάβασμα, lego εορταστικά, μπάνια και The Voice.
• Η Κυριακή ξημέρωσε χωρίς πρόγραμμα.
• Χαλαρά λοιπόν περάσαμε το  πρωί σπίτι, με ποτίσματα, διαβάσματα, καφέ, Monocle....
• Το μεσημέρι είχε την ιδέα ο συνοδοιπόρος να πάρουμε το τρένο για τη διάσημη, Χριστουγεννιάτικη αγορά του Montreux την οποία είχαμε να επισκεφθούμε χρόνια.
• Και έτσι και κάναμε!
• Και με το που μπήκαμε στο τρένο για την μισάωρη, εντυπωσιακή διαδρομή δίπλα στη λίμνη, βγήκε και ένας λαμπερός ήλιος! Ιδανική, Κυριακάτικη, χειμερινή μέρα.
• Για δύο ώρες περπατήσαμε οι τρεις μας στην αγορά, φάγαμε, βγάλαμε πολλές φωτογραφίες, χαζέψαμε όλων των ειδών τα σπιτάκια - μαγαζάκια, ανεβήκαμε στη ρόδα, φάγαμε βάφλες (πω πω... ήταν φανταστικές) και απογευματάκι πια πήραμε το τρένο για πίσω.
• Στο σπίτι ανάψαμε το τζάκι, τον Στεφανάκο τον πήρε ο ύπνος στον καναπέ, ο συνοδοιπόρος παρακολούθησε μπάσκετ, εγώ έγραψα.... όλοι χαρούμενοι.
• "Μαμά, εγώ όταν μεγαλώσω θα γίνω chef".

Καλή εβδομάδα & καλό μήνα!

It's the final countdown!

ανδριάνα