HOW WAS YOUR WEEK?

• Δευτέρα, και τελευταία ημέρα μου στην Ελλάδα και άρα τελευταία μου επίσκεψη στην αδελφή μου.
• Και κατάφερα να προσαρμόσω το πρόγραμμα ώστε να πάω βεβαίως στην απογευματινή επίσκεψη.
• Η εικόνα της αδελφής μου όμως ήταν πολύ διαφορετική.... Κουρασμένη, τόσο που μετά από κανά μισάωρο ζήτησε να επιστρέψει στο κρεβάτι της για να ξεκουραστεί.
• Της εξήγησα πως θα φύγω, ότι θα πάω στο αγαπημένο της Λονδίνο για δουλειά και μετά πίσω στην Ελβετία. Και ότι θα προσπαθήσω να ξανάρθω.
• Αλλιώς την περίμενα αυτήν την τελευταία μας συνάντηση αλλά δεν πειράζει... Κάθε μέρα είναι διαφορετική.
• Επιστρέψαμε όλοι μαζί στο πατρικό μου, με τον γαμπρό και την ανιψιά μου, ώστε να φάμε οικογενειακώς γεμιστά και να τα πούμε.
• Εκτός από τις επισκέψεις στο κέντρο αποκατάστασης, δεν είχαμε ξανα-βρεθεί έτσι όλοι μαζί. Είναι δύσκολες και εύθραυστες οι ισορροπίες.
• Πακετάρισμα και ύπνος.
• Τρίτη, και το ξυπνητήρι χτύπησε στις 06.30.
• Παρέα με τη μαμά μου πήγαμε στο αεροδρόμιο ώστε να πάρω την πτήση για το Λονδίνο.
• Καθυστερήσεις λέει λόγω καιρικών φαινομένων στο Heathrow οπότε φύγαμε με 50' καθυστέρηση.
• Κατά τ' άλλα, όλα καλά πήγαν, προσγειωθήκαμε και αφού πέρασα τον έλεγχο η βαλίτσα μου ήταν ήδη εκεί.
• Heathrow Express και μετά ταξί. Πόση κίνηση!
• Με τη ψυχή στο στόμα πρόλαβα ίσα - ίσα να αφήσω τη βαλίτσα στο ξενοδοχείο και να πάρω μετρό ώστε να συναντήσω την Αθηνά για μεσημεριανό στο πανέμορφο Circolo Popolare.
• Όταν είχαμε κανονίσει αυτό το κρυφό ραντεβουδάκι μας, το μόνο που της είχα ζητήσει είναι να πάμε κάπου όμορφα! Και βρήκε το κατάλληλο μέρος. 
• Ο χρόνος πολύ λίγος, αλλά αγκαλιαστήκαμε, ήπιαμε, φάγαμε, ανταλλάξαμε τα νέα μας, πέρασε και ο Γιάννης για ένα φιλί και μια αγκαλιά, και έφυγα τρέχοντας πάλι.
• Δύο ωρίτσες ήταν αλλά πολύτιμες.
• Πίσω στο ξενοδοχείο λοιπόν, Lost Property, και αναχώρηση για να συναντήσω κάποιους αγαπημένους συναδέλφους.
• Εν τέλει, μείναμε τα 3 κορίτσια, η Petya, η Juliet και εγώ, γιατί θέλαμε να τα πούμε λίγο πιο ιδιαίτερα, οπότε καθίσαμε σε ένα ιταλικό, τα κορίτσια έφαγαν και τα είπαμε μέχρι αργά.
• Πτώμα έπεσα στο κρεβάτι, αν σκεφτείτε ότι ήμουν σερί από τις 06.30, με αεροπλάνα - τρένα - μετρό - ταξί - περπάτημα.... 
• Τετάρτη, και στις 08.00 ήμουν ήδη κάτω για το πρωινό μου.
• Συνάντησα και τον συνάδελφο Miguel και παρέα περπατήσαμε μέχρι το γραφείο της εταιρείας όπου είχε διοργανωθεί το workshop, με θέα τον Άγιο Παύλο.
• Εγγλέζοι, στην ώρα μας, 09.00 είχαμε ξεκινήσει, με 15 άτομα περίπου στην αίθουσα, από τα οποία γνώριζα 3-4 όλα και όλα.
• Σαν να βρισκόμουν σε εντατικό σεμινάριο ήταν. Πέντε διαφορετικές ομάδες παρουσίαζαν τη δουλειά τους (συμπεριλαμβανομένης και της δικής μας) γύρω από το Trade Engagement ώστε να δούμε πώς μπορούμε να συνεργαστούμε καλύτερα.
• Άκουγα λοιπόν με προσοχή, σημείωνα, ένωνα τις τελείες, αποσαφήνιζα, αποκτούσα νέες γνώσεις -αλλά και ερωτήσεις, παρουσίασα και ένα κομμάτι....
• Όλοι ήταν πολύ συμπαθείς, πολύ καταξιωμένοι στον τομέα τους, και αρκετά ανοιχτοί στο διάλογο.
• Ενδιάμεσα, κατάφερα να δω στα κλεφτά και κάποιους συναδέλφους που ενώ συνεργαζόμαστε χρόνια, δεν είχα δει ποτέ κατ' ιδίαν! Φοβερό δεν είναι; Την Ewa, την Sneha, τον Dima...
• Αργά το απόγευμα τελειώσαμε, επέστρεψα για μια ωρίτσα στο ξενοδοχείο (ίσα ίσα να αλλάξω και να μιλήσω με τα αγόρια μου) και μετά, 6-7 από εμάς συναντηθήκαμε σε μια κοντινή pub.
• Και ο καιρός ήταν καλός, ήλιος με ελαφριά ψύχρα, οπότε καθίσαμε έξω.
• Η συνέχεια είχε δείπνο με όλη την ομάδα στο ινδικο εστιατόριο Brigadiers.
• Εκεί, είχαμε μια αίθουσα για εμάς, με μπαρ και finger food.
• Πω πω και ήταν τόσο καυτερά όλα! Λίγα χορτοφαγικά είχε αλλά όσα έφαγα ήταν πολύ νόστιμα.
• Ήπιαμε τα κοκτέιλς μας, γνωριστήκαμε καλύτερα (ειδικά με την Vanessa η οποία μόλις είχε μετακομίσει στη Λωζάνη από την Αυστραλία), τα είπα και με τον αγαπημένο μου Oli, και κατά τις 23.00, αφού πλέον είχαν μείνει 3-4 όλοι και όλοι, πήρα το δρόμο της επιστροφής.
• Πέμπτη, και πάλι μόνη πήρα το πρωινό μου απολαμβάνοντας λίγη ησυχία.
• Πακετάρισα, έκανα check out και περπάτησα μέχρι το γραφείο με τη βαλίτσα μου.
• Εκεί, ένα μέρος της ομάδας, είχαμε κανονίσει ένα field visit με την ομάδα της Μ. Βρετανίας.
• Χωριστήκαμε λοιπόν σε δύο βανάκια και επισκεφθήκαμε 3-4 καταστήματα παρέα με την τοπική ομάδα πωλήσεων. Ήταν πολύ ενδιαφέρουσα εμπειρία.
• Όσοι πετούσαμε το απόγευμα για την Ελβετία, μας άφησαν στο Heathrow.
• Την περισσότερη ώρα την πέρασα με τον Maksym, με τον οποίο ειχαμε μιλήσει μία φορά όλη και όλη πριν το Λονδίνο, αλλά εν τέλει κάναμε παρέα όλη την επιστροφή.... Άρα, ξεκινήσαμε από το αεροδρόμιο του Λονδίνου, στην πτήση χωριστήκαμε και ξανασυναντηθήκαμε στη Γενεύη όπου περιμέναμε 1 ώρα παρέα το τρένο, συν άλλη μία ώρα μέχρι να φτάσουμε στη Λωζάνη, συν το ταξί (καθώς μένουμε πολύ κοντά).
• Μετά τις 23.00 έφτασα εν τέλει στο σπίτι, κουρασμένη αλλά χαρούμενη που ήμουν πίσω.
• Παρασκευή, και ξύπνησα με τον Στεφανάκο να τρέχει κατά πάνω μου στο κρεβάτι.
• Αγκαλιές, του έδωσα κάτι δωράκια που του είχα φέρει, τα είπαμε λίγο, πρωινό και σχολείο εκείνος, δουλειά από το σπίτι εμείς.
• Και το πρόγραμμα ήταν αρκετά γεμάτο, και εγώ αρκετά κουρασμένη (ίσως και λίγο άρρωστη).
• Το απόγευμα είχε προπόνηση μπάσκετ ο μικρός οπότε πήγα να τον παραλάβω και τα είπα και με τον Steven που ρωτούσε για την αδελφή μου.
• Η αδελφή μου αυτές τις ημέρες ήταν δυστυχώς με λοίμωξη που της ανέβασε πυρετό. Οπότε ήταν αρκετά κουρασμένη και δεν έκανε καθόλου ασκήσεις. Ευτυχώς όμως ο πυρετός υποχώρησε οπότε ευελπιστούμε η ερχόμενη εβδομάδα να είναι πιο εποικοδομητική για εκείνη.
• Το Σάββατο επιστρέψαμε στη ρουτίνα μας, με pilates στο γυμναστήριο για εμένα και την Τίνα, ελληνικό σχολείο για τον μικρό, καφέ όλοι παρέα μετά, αγόρια - κορίτσια, και μετά διαχωρισμός ώστε εμείς, τα κορίτσια, να πάμε για κάτι δώρα.
• Παραλαβή του Στεφανάκου και αποστολή "φυτά κήπου".
• Βλέπετε ο συνοδοιπόρος έχει ανοίξει μάχη ενάντια στον κισσό ο οποίος εκτεινόταν αμέριμνος στον κήπο μας, καταλαμβάνοντας χώρους, σκαλιά, τοίχους, κορμούς... Έτσι, τον περιόρισε πολύ και αποκαλύφθηκαν νέοι χώροι όπου μπορούμε να βάλουμε νέα φυτά.
• Σπίτι δεν καθίσαμε καθώς είπαμε να εκμεταλλευτούμε τον ωραίο ήλιο (αν και με δόντια) και να δοκιμάσουμε τη νέα πλάκα BBQ που πήραν οι φίλοι για πίτσα!
• Σπίτι της Τίνας λοιπόν, με τα μικρά να παίζουν και εμάς να απολαμβάνουμε κρασί, ήλιο, τους φίλους, και να ετοιμάζουμε παρέα τις πίτσες οι οποίες βγήκαν εξαιρετικές!
• Βράδυ πια επιστρέψαμε σπίτι.
• Την Κυριακή είχαμε πρωινό ξύπνημα καθώς είχαμε κανονίσει πεζοπορία με την οικογένεια της Τίνας.
• Στις 09.00 είμασταν ήδη στο δρόμο προς το Montreux, και 10 παρά είχαμε παρκάρει ώστε να πάρουμε το μικρό τελεφερίκ το οποίο μας ανέβασε στo Rochers - de - Naye, κάπου στα 2.000μ.
• Και ναι, είδαμε το πρώτο χιόνι της σεζόν!
• Ευτυχώς όμως είχε ήλιο και η διαδρομή ήταν στο μεγαλύτερο μέρος στεγνή.
• Με θέα την μαγευτική λίμνη και τις Άλπεις, κατηφορίζαμε για 2-3 ώρες, κάνοντας μια στάση εκεί που αναχωρούσαν οι paragliders ώστε να τσιμπήσουμε κάτι, και να επιστρέψουμε εκεί που ξεκινήσαμε, στο όμορφο CouCou.
• Καθίσαμε έξω να πιούμε έναν καφέ, να ξεκουραστούμε λίγο και να ρουφήξουμε ακόμη λίγο ήλιο, και απόγευμα επιστρέψαμε σπίτι.
• Ξεκούραση, μπάνια, σχολικά μαθήματα, βιντεοκλήσεις, συμμαζέματα....
• Είναι ωραίες οι Κυριακές! Πόσο μάλλον όταν ακολουθεί αργία!

Καλή εβδομάδα!

ανδριάνα