HOW WAS YOUR WEEK?

 

• Δευτέρα, και ξυπνήσαμε όλοι μαζί (Κατερίνα, Αλέξης, Έλενα, Χριστίνα και εμείς), έφαγαν πρωινό τα μικρά, μάζεψαν τα τελευταία οι μεγάλοι, φορτώσαμε και εμείς τα laptops και έξω από την πόρτα.
• Εκείνοι για το αεροδρόμιο ώστε να επιστρέψουν Αθήνα, εμείς σχολεία και δουλειά.
• Τι ωραία που ήταν που τους είχαμε παρέα, που κάναμε και εμείς λίγο τουρισμό στα μέρη μας και που ζήσαμε παρέα κάποιες μέρες από τις διακοπές τους.
• Στο γραφείο,  από τους δικούς μου συναδέλφους δεν ήταν κανείς.
• Είδαμε όμως τον φίλο Σταύρο που μας ήρθε αυτή τη φορά από Βρυξέλλες (αφού μετακόμισαν ήδη από Κύπρο και ξεκίνησε ήδη στη νέα του θέση).
• Και είναι με μερικούς ανθρώπους βρε παιδί μου που γίνεται το κλικ έτσι, μαγικά. Ο Σταύρος είναι ένας από αυτούς.
• Υποσχεθήκαμε ότι θα τους επισκεφθούμε στας Βρυξέλλας.
• Παραλαβή του Στεφανάκου και σπίτι.
• Μας ήρθε και η επίσημη ενημέρωση για το νέο μέτρο που υιοθέτησε (και) το καντόνι μας, Vaud, σχετικά με τις joker days. Σε αρκετά από τα γερμανόφωνα καντόνια, ισχύουν ήδη και είναι οι μέρες που μπορούν τα παιδιά να λείψουν από το σχολείο χωρίς να χρειάζεται οι γονείς να πάρουν άδεια. 
• Μέχρι τώρα, "αδικαιολόγητες" απουσίες δεν υπήρχαν (ούτε καν στο νηπιαγωγείο!) οπότε ακόμα και για να φύγεις μία ημέρα νωρίτερα για τις διακοπές των Χριστουγέννων, για παράδειγμα, έπρεπε να γράψεις ένα γράμμα εξηγώντας τους λόγους. Συνήθως, αν οι λόγοι ήταν απλά πρακτικοί - οικονομικοί, το αίτημα το απέρριπταν! 
• Μη φανταστείτε, οι joker days που τελικά παραχωρήθηκαν είναι έως 3 μες στη χρονιά και -εννοείται- όχι συνεχόμενες.
• Από τα ολότελα....
• Τρίτη, και δουλειά από το σπίτι και για τους δυο μας.
• Και ήταν η ημέρα που ξεκίνησα να συναντώ τις νέες μου αγορές και τις νέες τοπικές ομάδες.
• Και ποια λέτε να ήταν η πρώτη αγορά όλως τυχαίως; Η Ελλάδα!! Ούτε κανονισμένο να το είχα.
• Μες στην ημέρα λοιπόν "συνάντησα" 3 από τις συνολικά 16 αγορές μου, εκ των οποίων 5 είναι οι "οικείες" που είχα και πριν (με διαφορετικά όμως άτομα).
• Ο Σεπτέμβριος προβλέπεται ένας πολύ γεμάτος μήνας επαγγελματικά. Ήθελα όμως να βρω ένα κενό ώστε να κατέβω στην Ελλάδα να δω την αδελφή μου, και το βρήκα.
• Έτσι, θα κατέβω στα μέσα της επόμενης εβδομάδας, θα εργαστώ από εκεί για 2-3 μέρες και μετά θα πάρω το αεροπλάνο κατευθείαν για Λονδίνο ώστε να συμμετάσχω σε ένα σημαντικό workshop με τη νέα μου ομάδα.
• Το απόγευμα παρέλαβα τον Στεφανάκο για το ποδόσφαιρο, πήγα ένα σούπερ μάρκετ και μετά κάθισα ήσυχα, μόνη μου κάτω από τον ήλιο και δίπλα στη λίμνη.
• Τον παρέλαβα και επιστρέψαμε σπίτι ώστε να αναχωρήσει ο συνοδοιπόρος για το μπάσκετ του.
• Και είχε τόση όρεξη για κουβέντα ο μικρός! Μας πήρε τηλέφωνο και ο γαμπρός μου από την Ελλάδα και πήγε τελικά 8+ μέχρι να μπει για μπάνιο και 9+ για να πέσει για ύπνο. Χαλάλι όμως.
• Τετάρτη, και έμεινα σπίτι να εργαστώ, με συναντήσεις με κάποιες εσωτερικές ομάδες που συναντώ για πρώτη φορά. Πόσα νέα πρόσωπα! Και projects! Και ορολογίες! Συναρπαστικά!
• Και το απόγευμα είχε, μαντέψτε!, ακόμη ένα δοκιμαστικό μάθημα τέννις ο Στεφανάκος.
• Κάθισα λοιπόν στο γνωστό μου σημείο κάτω από την σκιά να περιμένω να τελειώσει.
• Εκεί παραδίπλα ήταν και ένας συμμαθητής του με την μαμά του οι οποίοι περίμεναν να τελειώσει ο μικρός γιος το ιδιαίτερο ώστε να ξεκινήσει ο μεγάλος.
• Και μαντέψτε! Με το που τελείωσε το μάθημα ο Στέφανος, ξεκινούσε το μάθημα ο φίλος του και τον προσκάλεσε να το κάνουν παρέα.
• Έπρεπε να δείτε τον ενθουσιασμό στα μάτια του Στέφανου! Πώς να του πω όχι;
• Συνολική παραμονή μαμάς ανδριάνας στο ίδιο στασίδι κάτω από το πεύκο: 2,5 ώρες!
• Είδα όμως και την αδελφή μου! Με πήρε η μαμά μου με βιντεοκλήση και την είδα και μιλήσαμε λιγάκι! 
• Και είχε μια ζέστη! 30 βαθμούς.
• Είχα προμηθευτεί τα απαραίτητα και με του που τελείωσε ο Στέφανος, φύγαμε για το Lutry και τη γνωστή μας παραλία, με μαγιώ.
• Παραγγείλαμε να φάμε ενώ περιμέναμε τον συνοδοιπόρο να έρθει από το γραφείο και με το που πλησιάσαμε τη λίμνη για να μπούμε, να σου ένας άλλος συμμαθητής του Στέφανου.
• Μέχρι να πω τα βασικά με την μαμά του, τα μικρά αγόρια είχαν ήδη βουτήξει.
• Εγώ τελικά δεν βούτηξα αλλά μόνο και μόνο που φόρεσα μαγιώ και κάθισα στο γκαζόν απολαμβάνοντας τη θέα, ήταν αρκετό.
• Επιστροφή σπίτι για μπάνια και ύπνο.
• Η Πέμπτη ήταν εορταστική! Ήταν βλέπετε τα γενέθλιά μου! Και σε αντίθεση με αρκετούς, εγώ πολύ τα αγαπώ και θέλω να τα γιορτάζω.
• Πήγα στο γραφείο καθώς είχα "γενέθλιους" καφέδες με 2-3 αγαπημένους συναδέλφους και φίλους.
• Έτσι, σε δόσεις, συνάντησα την Ηρώ, την Hasti, την Lauren, τον Nico. Τους κέρασα κέικ λεμόνι που είχα φτιάξει, μου έφεραν δωράκια, με γέμισαν ευχές, ρουφήξαμε ήλιο στην βεράντα του γραφείου, γελάσαμε...
• Κατευθείαν από το γραφείο συνάντησα τον συνοδοιπόρο στη Villa Malfi (που και μας αρέσει αλλά και βολεύει καθώς είναι δίπλα στο γήπεδο που κάνει προπόνηση ο μικρός) ώστε να φάμε οι τρεις μας.
• Επιστροφή σπίτι για μαραθώνιο τηλεφωνημάτων και μηνυμάτων.
• Και κατάφερα να μιλήσω με αρκετούς, και γέμισα αγάπη και συγκίνηση.
• Μέχρι και ο φοιτητής - βαφτισιμιός Παναγιώτης με πήρε από την Ολλανδία.
• Γέλασα και με τις εδώ φίλες, το αχτύπητο δίδυμο Ηρώ - Τίνα, που είχαν μπερδέψει τις ημερομηνίες.
• Γεμάτη και η Παρασκευή, με εργασία από το σπίτι και για τους δυο μας, και ακόμη ένα (ελπίζουμε τελευταίο) δοκιμαστικό μάθημα τέννις για τον Στέφανο το απόγευμα.
• Λάβαμε και εμείς λοιπόν τις θέσεις μας, με τον συνοδοιπόρο αυτή τη φορά, παραγγείλαμε καφέ και αρχίσαμε τις συζητήσεις.
• Ήρθε και η φίλη Ιλιάνα για το μάθημα του γιού της οπότε τα είπαμε και με εκείνη εφ' όλης της ύλης.
• Επιστροφή σπίτι και σπιτικά burgers, μπάνια και ξεκούραση.
• Το Σάββατο αναχώρησαν νωρίς τα αγόρια για ακόμη ένα τουρνουά ποδοσφαίρου και εγώ έμεινα σπίτι γιατί είχα ραντεβού με την εταιρεία που βάζει σίτες.
• Ήρθε ο συμπαθητικός νεαρός, τα συζητήσαμε, πήρε μέτρα και αναμένουμε την προσφορά του.
• Γρήγορα - γρήγορα αναχώρησα και εγώ, παρέλαβα τη φίλη Τίνα και κατά τις 11.00 είμασταν στο γυμναστήριο.
• Κατέφτασε και η τρίτη της παρέας, Ηρώ, και κάναμε το πρώτο μας μάθημα πιλάτες.
• Πόσο γελάσαμε!
• Συνεχίσαμε για καφέ, ήρθαν και οι άντρες αφού άφησαν τα μικρά στο ελληνικό σχολείο, αργότερα ήρθαν και οι δικοί μου άντρες (νικηφόροι από το τουρνουά) και απόγευμα πια επιστρέψαμε σπίτι μετά από στάση στο σούπερ - μάρκετ.
• Μαγειρικές, τακτοποιήσεις, κηπουρικές, τα πρώτα μαθήματα του Στέφανου για αυτήν τη σχολική χρονιά, παιχνίδια.
• Αφού κοιμήθηκε ο μικρός, συνεχίσαμε εμείς στην 3η σεζόν του Lupin.
• Πόσο όμορφη και καλοκαιρινή ήταν η Κυριακή μας.
• Το πρωί επιδοθήκαμε στις τακτοποιήσεις και μαγειρικές ώστε να υποδεχτούμε τις δύο οικογένειες φίλων το μεσημέρι (τις οικογένεις της Ηρούς και της Τίνας).
• Το μενού ήταν λιτό (καθώς όλοι προσέχουν τη διατροφή τους) με ψητό κοτόπουλο και γαλοπούλα, ψητά λαχανικά, σαλάτα με πατζάρι και φέτα, και κάτι πατατούλες φούρνου για τα μικρά.
• Είχα φτιάξει και μία τάρτα με μασκαρπόνε - είχε φτιάξει και η Τίνα ένα τιραμισού, βάλαμε και ένα κεράκι και το έσβησα για τα γενέθλιά μου.
• Συγκινούμαι με τα γενέθλια, ίσως φέτος ακόμα περισσότερο. Και νιώθω τέτοια ευγνωμοσύνη για αυτά τα δύο κορίτσια, για τη φιλία μας, την αλληλεγγύη, την αγάπη. Και για την οικογένειά μου.
• Φάγαμε, ήπιαμε, καθίσαμε έξω στον ήλιο, μετά μέσα στη σκιά, έριξε και μια μικρή βροχούλα... Οι άντρες έψηναν και κλάδευαν υπό τη συνοδεία μπύρας, τα μικρά έπαιζαν επάνω και μας ετοίμασαν παράσταση, και πέρασε το απόγευμα χωρίς να το καταλάβουμε.
• Συμμαζέματα, πλυντήρια, μπάνια, Εκατομμυριούχος οικογενειακώς, και ξεκούραση.
• Ας είναι ο Σεπτέμβρης πιο ανάλαφρος, αισιόδοξος και ελπιδοφόρος από τον Αύγουστο!

Καλή εβομάδα & καλό μήνα!

ανδριάνα