HOW WAS YOUR WEEK?

• Κλασικά ξεκίνησε η Δευτέρα μας, με ετοιμασίες και για τους τρεις το πρωί, γρήγορη στάση για να αφήσουμε τον μικρό σχολείο, και συνέχεια για τους δυο μας στο γραφείο.
• Κόσμο πολύ δεν είχε (μα είχε μια σκοτεινιά και ένα κρύο το πρωί, πώς να βγεις να πας γραφείο;) και η μέρα πέρασε γρήγορα.
• Παραλαβή του μικρού, παραλαβή και κάτι βιταμινών που είχαμε παραγγείλει από το φαρμακείο, γρήγορη στάση στο σούπερ μάρκετ της γειτονιάς και σπίτι.
• Τρίτη και μείναμε και οι δύο σπίτι να εργαστούμε.
• Έκλεισα και με τα δώρα των 2 Secret Santas που έχω (ένα με την ομάδα της δουλειάς και ένα με την κλασική ΙσπανοΓαλλικοΝοτιοΑφρικανική παρέα).
• Έφτιαξα και τα ημερολόγια που ετοιμάζω κάθε χρόνο στις δύο γιαγιάδες και την αδελφή μου, οπότε μπήκαμε κανονικά στην τελική ευθεία για τις γιορτές.
• Απίστευτο μου φαίνεται! Είναι ίσως που είχαμε και αρκετά ζεστό καιρό μέχρι και τον Οκτώβριο.
• Το απόγευμα είχαμε το κλασικό δρομολόγιο για την προπόνηση ποδοσφαίρου και στο ενδιάμεσο πήγα εγώ ένα σούπερ μάρκετ και τηλεφώνησα στη φίλη Jessica.
• Εντάξει! Την ιστορία θα σας την διηγηθώ πολύ συνοπτικά αλλά είναι από αυτές που βλέπεις στις ταινίες και θεωρείς από μέσα σου υπερβολικές.
• Επιστρέφοντας Σάββατο μεσημέρι με το τρένο (όπως πάντα) σπίτι της, έδωσε κάτι χρήματα σε ένα ζευγάρι που πουλούσε χαρτομάντηλα και αυτοί για να την ευχαριστήσουν της έδωσαν και μία καραμέλα.
• Το επόμενο που θυμάται είναι να ξυπνά στη Γαλλία, στον τερματικό σταθμό. Με τα πολλά κατάφερε να πάει σπίτι της με φοβερό πονοκέφαλο και από εκεί με έναν φίλο στο νοσοκομείο γιατί ένιωθε χάλια, δεν έβλεπε καλά, δεν ένιωθε τα χέρια της.
• Long story short, την είχαν ναρκώσει μέσω της καραμέλας που της έδωσαν και της είχαν κλέψει ένα από τα κινητά, το πορτοφόλι και κάτι γυαλιά. 
• ΣΟΚ. Δεν πίστευα στα αυτιά μου! Της έκαναν κάτι ενέσεις οι γιατροί, εκείνο το βράδυ κοιμήθηκε περίπου 20 ώρες, αλλά θα πάρει μέχρι και εβδομάδες ώστε να επανέλθει πλήρως.
• Εννοείται την ιστορία την διηγήθηκα (με κάποια φίλτρα βεβαίως) και στον Στέφανο ώστε να έχει και αυτός τα μάτια του δεκατέσσερα.
• Το βράδυ είχε ο συνοδοιπόρος το μπάσκετ του οπότε εγώ έκατσα και έκανα κάποιες δουλειές και γραψίματα.
• Τετάρτη, και ω ναι, ο ήλιος επανήλθε μετά από 2+ εβδομάδες!
• Ο συνοδοιπόρος πήγε γραφείο ενώ εγώ έμεινα σπίτι.
• Το μεσημέρι είχε έκτακτη προπόνηση ο μικρός μας Μέσσι και το χάρηκα τόσο πολύ γιατί μου έδωσε την αφορμή ώστε να βγω, να περπατήσω στη λίμνη και να ρουφήξω ήλιο!
• Επιστρέψαμε παρέα, εγώ για να συνεχίσω τη δουλειά και εκείνος για να ζωγραφίσει και να παίξει.
• Εδώ και κάποιες εβδομάδες όλο και μας ρωτούσε ο Στέφανος πότε θα στολίσουμε για τα Χριστούγεννα. Πρώτη χρονιά είχε τόση ανυπομονησία. Και όλου του λέγαμε αργότερα, και μετά το Halloween, και όταν έρθει ο Νοέμβριος....
• Ξαναρώτησε λοιπόν την Τετάρτη και, να σας πω κάτι, είπα από μέσα μου γιατί να το καθυστερήσουμε κι άλλο ενώ είναι κάτι που θα μας δώσει τόση χαρά;
• Επέστρεψε λοιπόν ο συνοδοιπόρος από τη δουλειά, και όπως ήταν με το πουκάμισο, ανέβασε τις κούτες και ξεκινήσαμε το στολισμό του Χριστουγεννιάτικου δέντρου. 
• Πάντα στολίζαμε σχετικά νωρίς (προς τα τέλη Νοεμβρίου) αλλά φέτος σπάσαμε όλα τα ρεκόρ!
• Μπήκε και σε καινούργια θέση το δέντρο στο σαλόνι (γιατί την προηγούμενή του την έχει πλέον καταλάβει το γραφείο μου), βάλαμε και τα νέα φωτάκια, και τα νέα στολίδια που αγοράσαμε από την Disneyland και ... έτοιμο!
• Εντάξει, έξω δεν στολίσαμε. Θα το αφήσουμε για κανά - δυο εβδομάδες ακόμα.
• Πέμπτη και ήταν η σειρά μου για το γραφείο.
• Και είμασταν αρκετοί, είχαμε και μία ομαδική συνάντηση, ήπιαμε και από μία μπύρα εκεί κατά τις 17.00 και μετά αναχώρησα για την παραλαβή του ποδοσφαιριστή. 
• Και όλη την ημέρα είχε μία κίνηση! Άκουσα στο ραδιόφωνο ότι ένας σταθμός είχε βλάβη (πρωτάκουστο!) οπότε δεν είχε τρένα μεταξύ Λωζάνης - Γενεύης!!
• Σας έχω πει ότι από τον Αύγουστο έχουμε στην ομάδα μας μία κοπέλα 50% (για το υπόλοιπο 50% διατηρεί τον προηγούμενό της ρόλο) η οποία αντικαθιστά την διευθύντριά μου η οποία επέστρεψε μεν από το burn out αλλά ανέλαβε δε άλλα projects.
• Αυτή λοιπόν η κοπέλα, η Diana, μου έφερε δώρο ένα βιβλίο (το αγαπημένο A boy, a mole, a fox and a horse). Το συγκεκριμένο βιβλίο το είχα αλλά το αγαπώ τόσο πολύ! Και το γεγονός ότι σκέφτηκε ότι μου ταιριάζει, το επέλεξε για εμένα, και μου το δώρισε με αφιέρωση μία από τις φράσεις του βιβλίου, είναι πραγματικά ανεκτίμητο.
• Νιώθω τόσο ευγνώμων για τις 3 γυναίκες που απαρτίζουμε αυτήν τη μικρή ομάδα (Diana, Victoria και Petya) και την πολύτιμη, ανιδιοτελή, ουσιώδη σχέση που έχουμε δημιουργήσει.
• Το βράδυ της Πέμπτης είχε ο συνοδοιπόρος έκτακτο ματς ποδοσφαίρου που τον κάλεσε ένας φίλος. Οπότε μείναμε τα δυο μας να αναζητούμε το lego σπίτι των ξωτικών, που είχαμε κάπου κρύψει αλλά δεν μπορούσαμε να θυμηθούμε πού.... 
• Παρασκευή, γεμάτη και όμορφη!
• Με μάθημα γαλλικών για αρχή, συναντήσεις online για συνέχεια, κομμωτήριο και βόλτα στο κέντρο της Λωζάνης με τον συνοδοιπόρο το απόγευμα, ακόμη μία επίσκεψη σε μαγαζί με είδη υγιεινής, και παραλαβή 7 παρά του μικρού από την προπόνηση μπάσκετ.
• Κατευθείαν πήγαμε στον φίλο Carlo που γιόρταζε τα γενέθλιά του.
• Πέντε πιτσιρίκια και επτά ενήλικες είμασταν και παρέα περάσαμε εξαιρετικά μέχρι αργά! Παραγγείλαμε σουβλάκια (ω ναι, ήθελαν ελληνικό μενού), φάγαμε τα σπιτικά γλυκά της Carla, ακούσαμε ωραίες μουσικές, ήπιαμε bubbles (σπίτι του Carlo χωρίς bubbles δεν γίνεται), γελάσαμε πολύ, ευχηθήκαμε, και γεμάτοι αλλά πτώμα επιστρέψαμε σπίτι.
• Βροχερό ξημέρωσε και το Σάββατό μας και μόνη αυτή τη φορά κατηφόρισα προς το κέντρο της Λωζάνης για τη γυμναστική.
• TRX αυτήν τη φορά, με τη Céline, και μόνη. Χειρότερα δε γινόταν! Πέθανα!
• Μάζεψα τα κομμάτια μου μέχρι το κοντινό Starbucks, πήρα έναν καφέ (και μερικές ανάσες) και μετά συνέχισα για 2 γρήγορες δουλειές.
• Άφησε παράλληλα ο συνοδοιπόρος τον μικρό στο ελληνικό σχολείο και συνεχίσαμε οι δυο μας για ακόμη ένα (ω ναι) κατάστημα με είδη υγιεινής. Ο κύριος ήταν πολύ κατατοπιστικός και εξυπηρετικός και μας άφησε να φύγουμε με homework.
• Παραλαβή του μικρού και επιστροφή σπίτι, απόγευμα πια, για μαγειρικές.
• Φτιάξαμε παρέα με τον Στέφανο ένα κέικ μήλου - κανέλας και μετά έφτιαξα και μία τάρτα με κολοκύθα και καραμελωμένα κρεμμύδια.
• Παράλληλα, βοήθησα λιγάκι και τον Στέφανο (κυρίως θεωρητικά) στην εργασία που είχε για το ελληνικό σχολείο για τον Ερμή (μπορούσαν να διαλέξουν όποιον θεό ή θεά ήθελαν).
• Πήγε 21.00 για να κάτσω στον καναπέ από τις 08.00 το πρωί!
• Κυριακή, και είχαμε τους αγαπημένους μας Πολωνούς φίλους εδώ για brunch.
• Έφτασαν νωρίς (έτσι είναι όταν έχεις βρέφος), φάγαμε ωραία, ο Στεφανάκος έπαιξε με τον Léopold και τον φρόντισε με τόση αγάπη. Κατάφεραν  έτσι και οι γονείς του να πιουν τον καφέ τους χωρίς αντιπερισπασμούς. 
• Διαβάσαμε παλιά βιβλία του Στέφανου, ονειρευτήκαμε ταξίδια στην Αφρική και αγκαλιαστήκαμε σφιχτά γιατί είναι πιθανό να μην συναντηθούμε πριν τη νέα χρονιά (αναχωρούν αρχές Δεκεμβρίου για την Πολωνία).
• Το απόγευμα άφησα τον Στεφανάκο στο σπίτι του συμμαθητή του Alexandre για το πάρτυ των γενεθλίων του, και επέστρεψα σπίτι για 2-3 χαλαρές ώρες με συμμαζέματα αλλά και διαβάσματα, γραψίματα, lego (ναι, κάνω lego και μόνη μου, χωρίς τον μικρό! Να, σαν αυτά τα Χριστουγεννιάτικα δέντρα που βλέπετε στη φωτογραφία).

Καλή εβδομάδα!

Εσείς πότε λέτε να στολίσετε;

ανδριάνα