HOW WAS YOUR WEEK?

• Δευτέρα, και μία νέα, πολύ busy εβδομάδα ξεκίνησε.
• Γραφείο εγώ, με μια συνάντηση που κράτησε πάνω από 2 ώρες το απόγευμα, σε κλειστό χώρο, με αρκετούς να κάνουν χρήση διαφόρων προϊόντων καπνού και αναμενόμενο βράχνιασμα.
• Είχαν έρθει όμως 2 αγαπημένες συνάδελφοι από το γραφείο του Λονδίνου οπότε το βραδάκι είχαμε κλείσει να φάμε όλοι παρέα στο κέντρο της Λωζάνης.
• Τελικά είμασταν 7 (όλες κορίτσια), ο καιρός εξαιρετικός (καθίσαμε έξω), το κρασί δροσερό, τα burgers γευστικά και οι συζητήσεις πολλές!
• Μεσάνυχτα πήγε για να επιστρέψουμε. Πώς να χορτάσεις αγαπημένους συναδέλφους με τους οποίους μιλάς καθημερινά αλλά συναντάς μόλις 1-2 φορές το χρόνο;
• Μέσα σε όλα, την κούραση, το γεμάτο πρόγραμμα, τους επισκέπτες, τις εξόδους, αδιαθέτησα και μία εβδομάδα νωρίτερα..... 
• Τρίτη, και η μεγάλη ημέρα των παρουσιάσεων.
• Από το πρωί είμασταν ήδη στο ρυθμό με πρόβες, συζητήσεις, ετοιμασίες.
• Το μεσημέρι ήταν η παρουσίαση της ομάδας μας στην VP μας (και την ομάδα της) η οποία διήρκησε 2,5 ώρες. Κάθε ένας από εμάς είχε ένα δεκάλεπτο περίπου στη διάθεσή του και νομίζω ότι όλοι τα πήγαμε εξαιρετικά.
• Τα λόγια που ακούσαμε ήταν πολύ θετικά και ενθαρρυντικά. 
• Μισή ωρίτσα διάλειμμα είχαμε όλη και όλη καθώς έπρεπε να μεταφερθούμε σε ένα άλλο κτίριο για το 2ο μέρος των συναντήσεων, αυτήν τη φορά με όλες τις ομάδες που "ανήκουν" στην συγκεκριμένη VP. 
• Κάποιοι ήταν εκεί (θα έλεγα περίπου 30-40 άτομα) και οι υπόλοιποι online καθώς οι ομάδες είναι διάσπαρτες στον κόσμο (από τη Νέα Υόρκη μέχρι την Τζακάρτα).
• Το κλίμα ήταν πολύ φιλικό και 2 άτομα ανά ομάδα βραβεύτηκαν.
• Μαντέψτε ποιοι βραβεύτηκαν από τη δική μας ομάδα του EU HUB! Εγώ και η αγαπημένη μου "partner in crime" Petya.
• Ήταν το πρώτο μου βραβείο στη συγκεκριμένη εταιρεία, και ήταν πολλή όμορφη αίσθηση όταν άκουσα τα χειροκροτήματα με το που ανακοινώθηκε το όνομά μου. 
• Είναι ωραίο να βραβεύεσαι με την ομάδα σου εκεί, γεμάτη χαμόγελα και αγκαλιές. Γιατί την ίδια "δουλειά" κάνουμε 5 συνολικά άτομα, με διαφορετικές αγορές ο καθένας υπό την επίβλεψή του, και νιώθω τόσο τυχερή με το κλίμα, την αλληλοϋποστήριξη και κατανόηση που έχουμε χτίσει.
• Η ημέρα είχε συνέχεια καθώς βραδάκι πια μεταφερθήκαμε σε ένα κεντρικό εστιατόριο - μπαρ για το fun part of the day.
• Δυνατή μουσική, κοκτέιλς, συζητήσεις, χοροί, karaoke....
• Περιττό να σας πω ότι η φωνή μου και ο βήχας απλά χειροτέρευαν ώρα με την ώρα (θυμήθηκα τα νιάτα μου και τις νύχτες clubbing).
• Μεσάνυχτα πια πάμε να αναχωρήσουμε και να επιστρέψω κάποιες συναδέλφους στο ξενοδοχείο όταν μία άλλη συνάδελφος μάς λέει μέσα σε αγωνία ότι έχασε το πορτοφόλι από την τσάντα της!
• Συναγερμός!
• Πόσα άτομα ψάξαμε όλο το μαγαζί, κάτω από τους καναπέδες, άλλοι ήλεγξαν τις κάμερες με τον ιδιοκτήτη, άλλοι πήγαμε μέχρι το αυτοκίνητό της... τίποτα!
• Με τα πολλά, αναχωρήσαμε και εν τέλει η συνάδελφος βρήκε το πορτοφόλι την επομένη στο γραφείο. Τέλος καλό - όλα καλά.
• Περιττό να πω ότι τις δύο αυτές ημέρες που έλειπα από το πρωί μέχρι τα μεσάνυχτα έβαλε πλάτη ο συνοδοιπόρος και ανέλαβε τα του σπιτιού και του μικρού.
• Τετάρτη λοιπόν και τρίτη νύχτα με κακό ύπνο λόγω του λαιμού μου οπότε ξύπνησα πολλή κουρασμένη.
• Δούλεψα από το σπίτι προσπαθώντας να βάλω σε τάξη όσα είχαν μείνει πίσω τις προηγούμενες μέρες.
• Σας είπα ότι με τον Στεφανάκο καθιερώσαμε ένα δεκάλεπτο γαλλικής ορθογραφίας κάθε βράδυ; Και τα πάμε πολύ καλά, με ανεβασμένη διάθεση.
• Πέμπτη, εγώ δουλειά από το σπίτι, ο συνοδοιπόρος από το γραφείο.
• Παραλαβή του μικρού το απόγευμα για την προπόνηση ποδοσφαίρου, γρήγορο σούπερ μάρκετ, επιστροφή σπίτι για μαγείρεμα, παραλαβή του μικρού από τον συνοδοιπόρο και οικογενειακό δείπνο κατά τις 19.30.
• Είχα φτιάξει ένα νοστιμότατο μπρόκολο stir fry (με σκόρδο, τζίντζερ και λίγη σόγια), τα γνωστά και αγαπημένα γλυκόξινα ρεβύθια, ρύζι και λίγα sushi που αγόρασα.
• Παρασκευή! Πόσο ωραία αίσθηση!
• Ο καιρός ηλιόλουστος και ζεστός, το εργασιακό πρόγραμμα κάπως πιο χαλαρό, με 1-2 πιο δημιουργικές συναντήσεις online και ωραίες συζητήσεις.
• Η ημέρα συνεχίστηκε το ίδιο όμορφα καθώς είχαμε κανονίσει με τη φίλη Έλενα να γιορτάσουμε τα γενέθλιά μου (ω ναι, ακριβώς 1 μήνα μετά) καθώς δεν είχε καταφέρει να έρθει τότε.
• Έτσι, συναντηθήκαμε το απόγευμα στο κέντρο της Λωζάνης και το πρόγραμμα είχε επίσκεψη στο Platforme 10 και συγκεκριμένα στο Musée Cantonal des Beaux Arts. 
• Το κτίριο πολύ εντυπωσιακό, οι εκθέσεις πολύ ωραία στημένες, με άπλετο χώρο και φως, με κάποια εντυπωσιακά εκθέματα (κυρίως πίνακες).
• Δυστυχώς όμως, έξι παρά άρχισαν οι ανακοινώσεις ότι το μουσείο κλείνει στις 18.00. Το λες και τραγικό αλλά αυτή είναι η ελβετική πραγματικότητα με τα ωράρια.
• Έξι λοιπόν αναχωρήσαμε, καθίσαμε απέναντι σε ένα καφέ για ένα ποτήρι κρασί και μετά ανηφορίσαμε για το βραδινό μας στο Myo Sushi Bar.
• Κανονικό ραντεβού! Ήταν τόσο όμορφα, απλά, ήσυχα.... Να συζητάς χωρίς να σε διακόπτει κανείς και χωρίς να έχεις καμία άλλη έγνοια πέραν της συζήτησης και ποιο sushi να παραγγείλεις.
• Νωρίς το βραδάκι χωριστήκαμε, η Έλενα πήρε το τρένο πίσω για την Bienne και εγώ οδήγησα πίσω σπίτι.
• Και ναι, το βράδυ ήταν το πρώτο της εβδομάδας που κοιμήθηκα πραγματικά καλά, χωρίς διακοπές και βήχα.
• Σάββατο, και πρωί - πρωί ήρθε ένας κουζινάς να δει ένα ντουλάπι που έχει πρόβλημα από τότε που μετακομίσαμε.
• Αποδείχθηκε πιο πολύπλοκο από ότι φανταζόμασταν αλλά ελπίζουμε να βρεθεί μια λύση.
• Εννιά παρά αναχωρήσαμε οικογενειακώς, εγώ για τη γυμναστική μου και τα αγόρια για το κομμωτήριο ώστε να κουρευτεί ο Στεφανάκος.
• Κανονικά το πρόγραμμα είχε πρωινό αγώνα ποδοσφαίρου και μεσημεριανό πάρτυ του αγαπημένου φίλου του Στέφανου Benjamin.
• Έλα όμως που μεταφέρθηκε ο αγώνας στις 14.30 που σήμαινε ότι ο Στέφανος έπρεπε να διαλέξει.
• Είναι εντυπωσιακό (τουλάχιστον σε εμένα) πόσο ξεκάθαρο ήταν για εκείνον ότι θα πήγαινε στον αγώνα.
• "Μα έχουμε αγώνα μαμά".
• Τον ρώτησα δέκα φορές για να σιγουρευτώ (γιατί εγώ πιθανότατα θα επέλεγα το πάρτυ του αγαπημένου μου φίλου) αλλά ήταν πολύ σίγουρος για την απόφασή του.
• Έτσι, επιστρέψαμε σπίτι το μεσημέρι, φάγαμε, ετοιμαστήκαμε και μεσημέρι αναχωρήσαμε για το Aigle.
• Ζέστη, ήλιος, δεκάδες πιτσιρίκια, non-stop αγώνες (3χ3 και 5χ5), ένα ατύχημα ενός συμπαίκτη που έπεσε και του βγήκε ο ώμος (άουτς), πολλά γκολ, πολλοί πανηγυρισμοί....
• Είναι εντυπωσιακό πόσο έχουν όλοι εξελιχθεί σε λιγότερο από ένα μήνα, από το 1ο στο 2ο ματς.
• Κατά τις 17.00 αναχωρήσαμε κατευθείαν για τους φίλους στο κέντρο της Λωζάνης που μας περίμεναν με στρωμένο τραπέζι για φαγητό!
• Πόσο μας περιποιούνται πάντα!
• Τι ριζότο με μανιτάρια, τι τάρτα με τυριά, τι λαγάνα, τι χοτ ντογκ με πατάτες για τα μικρά...
• Καθίσαμε μέχρι αργά συζητώντας, πίνοντας, τρώγοντας, αναλύοντας... 
• Αχ Κυριακή! Χωρίς δουλειές, ξυπνητήρια και πρωινές αναχωρήσεις!
• Και ο Στεφανάκος μάς είχε ετοιμάσει πρωινό (εμένα μια φέτα ψωμί με φυστικοβούτυρο και για τον συνοδοιπόρο μία με κρέμα φουντουκιού). Ο γλυκός μου!
• Πλυντήρια, διαβάσματα, συμμαζέματα και κατά τις 12.30 παραλάβαμε τον φίλο Nico και συνεχίσαμε για το Gland (40 λεπτά περίπου οδήγημα) όπου είχαμε κλείσει μεσημεριανό με τη γνωστή παρέα Jessica, Carlo, Lauren.
• Καθίσαμε στο Gland Restaurant de la Plage όπου το σκηνικό θυμίζει νησί!
• Πολλή όμορφη αυλή, παιδική χαρά στο πλάι, γκαζόν, παραλία, θέα λίμνη, ησυχία....
• Τα τρία μικρά έπαιξαν ώρες με την μπάλα, το ξύλινο σπίτι, τις κούνιες και τα βιβλία pokemon, ενώ εμείς απολαύσαμε συζητήσεις, γέλια, εξιστορήσεις.
• Δεν είναι ποτέ βαρετές οι συναντήσεις μας! Μόνο τα ταξίδια της Jessica να βάλεις που μόλις γύρισε από Ναμίμπια και έχει ήδη κανονίσει να επισκεφθεί το νησί Socotra (δεν ήξερα καν την ύπαρξή του!), φτάνουν.
• Αργά το απόγευμα επιστρέψαμε για ανασυγκρότηση.
• Η αδελφή μου βγήκε αρνητική μετά από μία εβδομάδα covid οπότε η οικογένεια ξανάσμιξε!

Καλή εβδομάδα & καλό μήνα!

ανδριάνα