HOW WAS YOUR WEEK?

• Δευτέρα, και ήταν μία Δευτέρα που περίμενα μήνες. Από τον Μάιο συγκεκριμένα. Γιατί ήταν η ημέρα που η αγαπημένη μου διευθύντρια επέστρεψε.
• Εννοείται της πήγα λουλούδια για να την υποδεχτώ και όλη η ημέρα γέμισε με αγκαλιές από όλους, συζητήσεις, ζεστά μηνύματα.
• Επέστρεψε προς το παρόν μόλις 2 ημέρες την εβδομάδα αλλά πιστεύω ότι πολύ σύντομα θα την έχουμε και πάλι full time μαζί μας.
• Πόσο την έχουμε ανάγκη! Όχι για τα αυστηρώς επαγγελματικά θέματα αλλά για τα παρελκόμενα που επηρεάζουν τόσο την επαγγελματική μας καθημερινότητα.
• Τρίτη, και ξανά γραφείο, back to back. 
• Και το απόγευμα ήταν η σειρά μου για την προπόνηση ποδοσφαίρου του μικρού οπότε τον παρέλαβα από το σχολείο, ντύθηκε και παρέα πήγαμε στην ομάδα του Lutry.
• Και ακόμα o καιρός ήταν καλοκαιρινός!
• Έσκασα δηλαδή! Αφού κάποια στιγμή κρύφτηκα κάτω από κάτι δέντρα και κάθισα στο πεζούλι.
• Με αυτά και με εκείνα, πήγε 19.30 μέχρι να γυρίσουμε σπίτι όπου μας περίμενε ο συνοδοιπόρος με μακαρονάδα.
• Και το βράδυ δεν κοιμήθηκα καλά... Μάλλον κόλλησα το συνάχι που είχε ο μικρός και με ενοχλούσε ο λαιμός μου και έτρεχε η μύτη μου.
• Τετάρτη και σειρά του συνοδοιπόρου για το γραφείο.
• Κατέφτασε και η καρέκλα που είχα παραγγείλει για το νέο μου γραφείο που σας έλεγα. Πολύ όμορφη, αναπαυτική και ταιριαστή, απλά λίγο ψηλή σε σχέση με το γραφείο αλλά οκ.
• Η ημέρα γέμισε με αρκετή δουλειά και όχι την καλύτερη διάθεση (για να είμαι ειλικρινής) καθώς ένιωθα αρκετά καταβεβλημένη όλη την ημέρα (πονοκέφαλο, λαιμό, μύτη, μάτια, φτέρνισμα).
• Πήρα τη θαυματουργή σκόνη - φάρμακο που μου είχε συστήσει η διευθύντριά μου πέρσι η οποία βοήθησε αρκετά.
• Παράλληλα, είχαμε πολλά δυσάρεστα πίσω στην Ελλάδα... Από εξωπραγματικές καταιγίδες στην Κεντρική Ελλάδα με χωριά να βυθίζονται κυριολεκτικά, μέχρι δολοφονικές ενέργειες ανεγκέφαλων που πραγματικά δεν χωρά ο νους.
• Και τα καιρικά φαινόμενα, ειδικά όταν είναι τόσο ακραία, είναι κάτι που μπορεί να συμβεί ανά πάσα στιγμή οποιαδήποτε περιοχή του πλανήτη (αντίστοιχες εικόνες έζησε το Χονγκ Κονγκ τις ίδιες ημέρες). Αυτή όμως η παντελής έλλειψη ανθρωπισμού, πραγματικά με ξεπερνά.
• Πέμπτη, και ξύπνησα καλύτερα οπότε δεν πήρα καθόλου φάρμακα μες στην ημέρα.
• Ο συνοδοιπόρος ήταν γραφείο οπότε ανέλαβα εγώ την απογευματινή προπόνηση ποδοσφαίρου.
• Ήρθε και εκείνος κατευθείαν να μας βρει οπότε με το που τελείωσε ο Στεφανάκος είπαμε να απολαύσουμε τον ωραίο καιρό και να φάμε μια μακαρονάδα στη Villa Malfi.
• Ο Στέφανος δεν το πήρε πολύ καλά αρχικά αλλά εν τέλει όλοι φάγαμε και περάσαμε ωραία.
• Παρασκευή, και ξύπνησα σχεδόν περδίκι! Τι ωραία αίσθηση! Και πόσο τη θεωρούμε δεδομένη.
• Εργασία από το σπίτι και για τους δυο μας.
• Το απόγευμα που ο μικρός ήταν στο μπάσκετ, βγήκαμε και για μία 2ωρη κηπουρική, αυτή τη φορά στον κοινόχρηστο κήπο που έχουμε δίπλα στο πάρκινγκ μας.
• Και καλά τα κόβεις, τα κλαδεύεις, τα μαζεύεις... πού τα πετάς; Γιατί ο κάδος της γειτονιάς μας που είναι για κομπόστ, δεν είναι για τέτοια μεγέθη και όγκους. Κανονικά θέλει μεταφορά στην τοπική μας, κεντρική dechetterie.
• Παραλαβή του μικρού από το μπάσκετ, φαγητά, μπάνια και ύπνος σχετικά νωρίς γιατί είχαμε φουλ πρόγραμμα την επομένη.
• Έτσι το Σάββατο, 07.30 είχαμε ήδη αναχωρήσει από το σπίτι με προορισμό το Ollon και τον πρώτο αγώνα του ποδοσφαιρικού τουρνουά που συμμετέχει η ομάδα του Στέφανου.
• "Μαμά, όταν μεγαλώσουμε θα έχουμε και εμείς το δικό μας πούλμαν που θα μας πηγαίνει στους αγώνες;"
• Πρωτόγνωρη και όμορφη εμπειρία και για τους 3 μας!
• Στο τουρνουά συμμετείχαν 5-6 ομάδες και έπαιζαν κυκλικά, είτε 3χ3 είτε 4χ4. Σκορ επίσημο δεν επικοινωνείται (βάσει της Ελβετικής Ομοσπονδίας όπως μας είπαν) ώστε σε αυτές τις ηλικίες να επικεντρώνεται στην εμπειρία και την χαρά του αγώνα.
• Οι αγώνες κράτησαν περίπου 2 ώρες (09.00-11.00) και εμείς κάναμε τον γύρο του γηπέδου παρέα με τους άλλους γονείς ώστε κάθε φορά να είμαστε στην πλευρά που αγωνιζόταν η ομάδα μας.
• Και πραγματικά ήταν εντυπωσιακό το επίπεδο για ομάδες επτάχρονων παιδιών.
• Μετά η ομάδα πήγε στα αποδυτήρια, έκαναν τα μπάνια τους και 11.30 αναχωρήσαμε με τη ψυχή στο στόμα γιατί είχε το ελληνικό σχολείο ο μικρός.
• Περιττό να σας πω ότι δεν ήθελε να πάει. 
• Επειδή ακολουθούν όμως και άλλοι σαββατιάτικοι αγώνες και παιδικά πάρτυ και εκδρομές, άρα αρκετές απουσίες, προσπαθήσαμε να του εξηγήσουμε ότι το ελληνικό σχολείο παραμένει στο πρόγραμμα.
• Εμείς συναντήσαμε 2 οικογένειες φίλων, τσιμπήσαμε, τα είπαμε, κάναμε δυο δουλειές και κουρασμένοι όλοι επιστρέψαμε σπίτι απόγευμα πια.
• Παρόλο αυτά ο μικρός δεν κοιμήθηκε καθόλου, ούτε και εμείς.
• Έτσι παίξαμε, συνεχίσαμε το μεγάλο δράκο lego ninjago, κάναμε μερικές δουλειές και αναλύσαμε τους πρωινούς αγώνες.
• Κυριακή, και η ημέρα ήταν τόσο όμορφη και καλοκαιρινή!
• Αφού έχασα τη σαββατιάτικη γυμναστική μου, αποφάσισα να πάω στην κυριακάτικη γιόγκα.
• Αυτή διαρκεί 1,5 ώρες, που είναι για εμένα η ιδανική διάρκεια για την yoga, και είχε βεβαίως λίγο από όλα.
• Καφές στο χέρι, ήλιος, επιστροφή σπίτι, ντους και οικογενειακή αναχώρηση για Neuchatel.
• Είχαμε κλείσει να φάμε δίπλα στη λίμνη παρέα με τους Πολωνούς μας φίλους.
• Το σημείο ιδανικό, ο καιρός το ίδιο, και η παρέα βεβαίως.
• Ο μικρός Leopold έχει ξεκινήσει δειλά - δειλά να περπατά, ο Στεφανάκος τον πρόσεχε σαν μεγάλος αδελφός, τον κρατούσε για να περπατήσει, του μάθαινε να ρίχνει την μπάλα, ενώ εμείς παραδίπλα τα λέγαμε τρώγοντας.
• Το εστιατόριο ήταν δίπλα στην παιδική χαρά και τη λίμνη οπότε μετά μεταφερθήκαμε και τελικά βάλαμε τα πόδια μας στο νερό (είχε πολλή ζέστη).
• Οι φίλοι αναχώρησαν καθώς ο μικρός ήταν έτοιμος για ύπνο μετά από τον μαραθώνιο που έκανε με τον Στέφανο, αλλά εμείς μείναμε!
• Βάλαμε μαγιώ, βουτήξαμε με τον Στεφανάκο, ρουφήξαμε ήλιο και ομορφιά και "καλοκαίρι" στην τελευταία, μάλλον, καλοκαιρινή ημέρα της σεζόν.
• Αργά το απόγευμα επιστρέψαμε σπίτι, γεμάτοι!
• Μπάνια, μαγειρέματα, συμμαζέματα, παιχνίδια και ύπνος.

Καλή εβδομάδα!

Καλή σχολική χρονιά στα Ελληνάκια!

ανδριάνα