HOW WAS YOUR WEEK?

• Δευτέρα, και όσο πλησιάζουν οι διακοπές, τόσο πιο δύσκολο είναι να στηθείς μπροστά από το laptop.
• Η ημέρα ήταν γεμάτη αλλά κύλησε σχετικά ανώδυνα.
• Και παρόλο το ξενύχτι, 08.30 είχα πάρει θέση στο reformer! Πειθαρχία! 
• Είχαμε και έξοδο το βράδυ οπότε το απόγευμα ετοιμάσαμε βαλιτσούλα του Στεφανάκου καθώς θα περνούσε το υπόλοιπο της ημέρας με την θεία του και το βράδυ θα διανυκτέρευε στη γιαγιά μαζί με τα 2 ξαδελφάκια του.
• Όλα αυτά γιατί εμείς, παρέα με φίλους, είχαμε να παρακολουθήσουμε τη συναυλία των James στο Ηρώδειο.
• Με τον συνοδοιπόρο φτάσαμε σχετικά νωρίς οπότε τσιμπήσαμε κάτι στο Ζόναρ'ς, συναντήσαμε τους φίλους και 20.30 είχαμε πάρει ήδη τις θέσεις μας.
• Κατά τις 21.15 ξεκίνησε η συναυλία με τον Tim Booth επί σκηνής, παρέα με 22 μουσικούς της συμφωνικής ορχήστρας και καμιά δεκαριά άτομα χορωδία.
• Τα έχουμε πει, όλα ανεβαίνουν κλίμακα αν τα παρακολουθείς στο μαγευτικό Ηρώδειο.
• Οι μουσικοί ήταν εξαιρετικοί, οι διαφορετικές ενορχηστρώσεις και η χορωδία επίσης (πόσο ωραίες είναι οι χορωδίες με σημαντική συμμετοχή αντρών).
• Ο Tim βγήκε αρκετές φορές εκτός σκηνής ώστε να περπατήσει ανάμεσα στο κοινό, χόρεψε με το μοναδικό του στυλ, μίλησε για την Ελλάδα, δεν είπε κάποια από τα κλασικά - αγαπημένα κομμάτια (όπως το Senorita και το Waltzing Along) αλλά συνολικά ήταν μία εξαιρετική, καλοκαιρινή, μουσική βραδιά.
• Πω πω, δύσκολη πίστα να κοιμάσαι τις περισσότερες καθημερινές μεταμεσονύχτια, μετά από εξόδους και ποτά, και το πρωί να έχεις φουλ και πολύ πρωινό πρόγραμμα.
• Άλλη μία λοιπόν πρωινή αναχώρηση (8 παρά ήμουν στους δρόμους) καθώς είχα ραντεβού στο κέντρο της Αθήνας για μαστογραφία + υπέρηχο.
• Κίνηση δεν βρήκα, πάρκαρα, πήρα μετρό, πρόλαβα να πιω έναν καφέ και μετά από καμιά ωρίτσα είχα τελείωσει, με θετικά αποτελέσματα.
• Επιστροφή σπίτι για δουλειά -βεβαίως βεβαίως.
• Παράλληλα, ο Στεφανάκος είχε περάσει ένα ωραίο βράδυ στη γιαγιά και επέστρεψε μεσημεράκι σε εμάς γιατί του λείψαμε.
• Φουλ πρόγραμμα μέχρι το απόγευμα που ξεκινήσαμε για τα Βόρεια ώστε να συναντήσουμε τα εκεί ξαδέλφια και θείους.
• Τα μικρά έπαιξαν στον κήπο ενώ οι μεγάλοι τα είπαμε στο μπαλκόνι, με πολλά θετικά νέα και σχέδια.
• Κατά τις 20.30 παραλάβαμε και την γιαγιά και όλοι μαζί πήγαμε στην ταβέρνα Βάθης για σπιτικό φαγητό κάτω από τις κληματαριές.
• Τα μικρά αγόρια έβγαλαν τις ποδοσφαιρικές τους κάρτες και κάθισαν σε ξεχωριστό τραπέζι ώστε να τις μελετήσουν και να τις ανταλλάξουν.
• Ο μικρός έμεινε στην βόρεια γιαγιά για το βράδυ ενώ εμείς κατηφορίσαμε προς Βούλα.
• Τετάρτη και ξανά πρωινή αναχώρηση για πιλάτες αυτή τη φορά.
• Και μετά το πρόγραμμα ήταν ξανά φουλ.
• Κατάφερα όμως το μεσημέρι να πεταχτώ στη φίλη Κατερίνα του KK Jewelry Lab όπου η έτερη φίλη Τίνα μελετούσε πώς να μετατρέψει τα παλιά της κοσμήματα σε σύγχρονα.
• Τι ωραία που περάσαμε τα 3 κορίτσια! 
• Εννοείται κάθε φορά θέλω απλά να τα αγοράσω όλα.
• Έκανα και ένα call που είχα από εκεί, με την ησυχία μου, και μετά επέστρεψα σπίτι για τη συνέχεια.
• Φουλ στα ραντεβού και φουλ στους γιατρούς αυτές οι εβδομάδες. Έτσι, το απόγευμα σειρά είχε η γυναικολόγος για τον ετήσιο έλεγχο.
• Το βραδάκι μαζευτήκαμε στον κήπο μας με γιαγιάδες και ξαδελφάκια και φάγαμε, τα είπαμε, τα μικρά έπαιξαν ωραία, και αργά το βράδυ χωριστήκαμε.
• Πέμπτη, με την βόρεια γιαγιά εδώ, τον Στέφανο να μην θέλει να πάει στη θάλασσα με τους άλλους και να μένει σπίτι όλη μέρα (!), και εμάς με τρελό πήξιμο στη δουλειά ενόψει και των διακοπών.
• Και το βραδάκι είχαμε την καθιερωμένη μας, ετήσια, οικογενειακή έξοδο για sushi στο Nami.
• Καθίσαμε μέσα γιατί ο καύσωνας ήταν στα φόρτε του αλλά ο κλιματισμός δεν ήταν (στα φόρτε του) οπότε μια ζέστη την είχαμε.
• Τα σούσι ήταν εξαιρετικά όπως πάντα, τα cocktails επίσης.
• Τα μικρά μοιράστηκαν τα edamame και τα sushi με το αγγούρι (πόσο πλάκα έχουν), εμείς όλα τα υπόλοιπα, φάγαμε - σκάσαμε, τα είπαμε, γελάσαμε, βγάλαμε τις καθιερωμένες μας φωτογραφίες και αναχωρήσαμε ώστε να πάρουν τα παγωτά τους όσοι άντεχαν ακόμη.
• Αργά επιστρέψαμε σπίτι, πτώμα από τη ζέστη και το φαγητό.
• Παρασκευή, και τυπική στο ραντεβού μου, 8.30 το πρωί είχα ήδη πάρει θέση στο reformer.
• Τι πολυτέλεια να έχεις γυμναστήριο - στούντιο τόσο κοντά στο σπίτι σου!
• Επιστροφή για δουλειά και δειλές - δειλές ετοιμασίες.
• Το μεσημεράκι εκμεταλλεύτηκα το lunch break μου και συνάντησα την παλιά μου φίλη Κατερίνα στο aperitivo.
• Μοιραστήκαμε μια (εξαιρετική) σαλάτα και μία πίτσα αλλά κυρίως αγκαλιές και τα νέα μας.
• Και βεβαίως τα νέα ήταν πολλά σε όλα τα μέτωπα (οικογενειακά, επαγγελματικά....) και ο χρόνος λίγος αλλά το σημαντικό είναι ότι καταφέραμε να τα πούμε δια ζώσης.
• Συνέχισα λίγο στη Γλυφάδα για κάτι μικρές δουλειές (έφτιαξα ένα μικρό φαρμακείο για να πάρουμε μαζί μας στις διακοπές), έκανα και μια 3η τρύπα στο δεξί μου αυτί που ήθελα από πέρσι, και επέστρεψα σπίτι για τα κλεισίματα της δουλειάς.
• Ω ναι! Το laptop έκλεισε και θα ξανα-ανοίξει τον Αύγουστο!
• Α, δεν σας είπα. Παράλληλα προχώρησα και το θέμα με τον MACη μου. Long story short, πέτυχα έναν υπάλληλο της Apple ο οποίος μου είπε ότι πρέπει το laptop να καθαρίζεται εσωτερικά κάθε χρόνο και ότι ίσως αυτό μου λύσει τα προβλήματά μου. Πηγαίνω λοιπόν σε έναν εξουσιοδοτημένο κατάστημα istorm και τι μου λένε; Το laptop σας θεωρείται vintage και δεν το αναλαμβάνουμε. Το λες και τραγική αντιμετώπιση για έναν ακριβό υπολογιστή 7 ετών. Πήρα λοιπόν τον MACη (και τα νεύρα μου) και πήγα σε άλλο κατάστημα επισκευής (μη εξουσιοδοτημένο), το iRed όπου οι υπάλληλοι ήταν εξυπηρετικότατοι και ευγενέστατοι και εννοείται ότι ανέλαβαν την δουλειά και την έφεραν εις πέρας μόλις σε λίγες ώρες.
• Το βραδάκι συναντηθήκαμε ξανά οικογενειακώς, για το τελευταίο δείπνο στην Ελλάδα πριν αναχωρήσουν η Daphne και η Veronica.
• Φάγαμε στο Burger Joint, έπαιξαν λίγο τα μικρά στην παιδική χαρά (η ζέστη ήταν πραγματικά ανυπόφορη), μαζευτήκαμε στο σπίτι της μαμάς μου με το air condition στο φουλ, αγκαλιαστήκαμε, αποχαιρετιστήκαμε και επιστρέψαμε σπίτι για ντους και ύπνο.
• Σάββατο, και η επίσημη έναρξη των διακοπών μας!
• Χαλαρά ετοιμαστήκαμε το πρωί, ήρθε και η οικογένεια από εδώ, και το μεσημεράκι φορτώσαμε το ταξί που μας άφησε στο λιμάνι του Πειραιά.
• Γρήγορες διαδικασίες για τον έλεγχο τον αποσκευών και των πιστοποιήσεων και επιβιβαστήκαμε στο Celebrity Infinity το οποίο θα ήταν το σπίτι μας για την επόμενη εβδομάδα.
• Κρουαζιέρα είχαμε ξαναπάει άλλη μία φορά, ως Μήνα του Μέλιτος (δώρο του αδελφού μου) στη Βαλτική, πριν 10+ χρόνια (!) και είχαμε περάσει υπέροχα.
• Διαφορετικές οι συνθήκες αυτή τη φορά, η διάρκεια, η σύνθεση, οι προορισμοί, αλλά και οι τρεις ξεκινήσαμε αυτήν την "περιπέτεια" με πολύ ενθουσιασμό.
• Βόλτα εξοικείωσης στο πλοίο, τακτοποίηση στην καμπίνα μας, βραδινό στο κεντρικό εστιατόριο (όπου ο Στέφανος ανακάλυψε τα spaghetti bolognese), βραδινή παράσταση στο θέατρο και 1η επίσκεψη του Στέφανου (με δική του πρωτοβουλία) στο Kids' Camp στον 11ο όροφο όπου παρέμεινε για μια ωρίτσα και πέρασε εξαιρετικά (παρόλο που όλοι μιλούσαν μόνο αγγλικά).
• Κυριακή και ξεκινήσαμε με ένα γεμάτο πρωινό από τον μπουφέ στον 4ο όροφο δίπλα στις πισίνες.
• Είχαμε ήδη φτάσει στον πρώτο μας προορισμό, την Μύκονο!
• Πόσα χρόνια είχαμε να την επισκεφθούμε! Άτεκνοι είμασταν.
• Είχαμε οργανωθεί καταλλήλως ώστε να εκμεταλλευτούμε στο έπακρον αυτήν τη μία μέρα αλλά και να δούμε την Μύκονο που ξέρουμε και αγαπούμε.
• Με καραβάκια βγήκαμε στο παλιό λιμάνι, ο Στεφανάκος και εγώ κάναμε μία πολλή όμορφη βόλτα στα Ματογιάννα ενώ ο συνοδοιπόρος πήρε το θαλάσσιο ταξί ώστε να πάει στο νέο λιμάνι και να παραλάβει το αυτοκίνητο που είχαμε νοικιάσει.
• Ήταν τόσο όμορφα, γαλήνια και ελληνικά στα Ματογιάννια. Βρεθήκαμε όλως τυχαίως και έξω από την εκκλησία της Αγίας Κυριακής, στην πανέμορφη μικρή πλατεία με την τεράστια βουκαμβίλια. Και είχε λειτουργία, και μία κοπέλα έψελνε και ακουγόταν μέχρι έξω. Σε ησυχία καθίσαμε με τον Στεφανάκο σε ένα σκαλάκι και αφεθήκαμε σε αυτήν την σπάνια ομορφιά.
• Έφτασε ο συνοδοιπόρος, μπήκαμε στο αυτοκίνητο και κατευθυνθήκαμε προς το Καλό Λιβάδι. 
• Βεβαίως και είχε αλλάξει από την τελευταία φορά που το είχαμε επισκεφθεί αλλά η ομορφιά της παραλίας είχε μείνει αυτούσια. Βρήκαμε ξαπλώστρες και περάσαμε τη μισή μας μέρα εκεί, κολυμπώντας, παίζοντας στη χρυσή άμμο, απολαμβάνοντας ωραία μουσική, χαλαρώνοντας.
• Αργά το μεσημέρι αναχωρήσαμε και πήραμε τον δρόμο προς τον αγαπημένο μας Φάρο ώστε να τον δείξουμε και στον Στεφανάκο. Πόση συγκίνηση, πόσες μνήμες από την αγαπημένη μας ομάδα yoga.
• Συνέχεια στα Ματογιάννια όπου περπατήσαμε, ψωνίσαμε πανέμορφα ελληνικά διακοσμητικά για το ελβετικό μας σπίτι, περάσαμε από τη Μικρή Βενετία αποφεύγοντας τα κύματα (είχε αρκετό αέρα), ήπιαμε τους χυμούς μας και απόγευμα πια επιστρέψαμε στο πλοίο μας.
• Το βραδάκι ο Στεφανάκος περίμενε πώς και πώς να ξαναπάει στο Kids' Camp (τι αναπάντεχο δώρο ήταν αυτό; πρώτη φορά που θέλει να συμμετέχει σε τέτοιες οργανωμένες δραστηριότητες στις διακοπές) ενώ εμείς απολαύσαμε μία ώρα ασταμάτητου γέλιου με την εκπληκτική stand up comedian Monique Marvez. 
• Ενώ στην καθημερινότητά μου γελάω πολύ και εύκολα, δεν ισχύει το ίδιο με τις ταινίες και τα shows. Εντάξει, με την Monique δεν μπορούσα να σταματήσω. Και δεν είχε ετοιμάσει τίποτα. Απλά επέλεγε διάφορους από το κοινό και ξεκινούσε έναν αυθόρμητο διάλογο και όπου την έβγαζε.... Εκπληκτική! Τόσο γρήγορη, ετοιμόλογη, έξυπνη, ευθύς. Περάσαμε εξαιρετικά.
• Παραλαβή του μικρού από το camp, μικρή βόλτα εντός του πλοίου με μουσικές, και ύπνος.

Καλή εβδομάδα!

ανδριάνα