HOW WAS YOUR WEEK?

• Δευτέρα και Τρίτη, back - to - back στο γραφείο.
• Με ένα κρύο! Ειδικά το πρωί! Κάτω από το μηδέν έγραφε το θερμόμετρο.... Μππρρρ.
• Στα καλά νέα του γραφείου, τα κορίτσια από την ομάδα της Κύπρου, η Αριάδνη και η Στεφανία, οι οποίες βρίσκονταν στη Λωζάνη για ένα workshop και έτσι περάσαμε κάποιες ώρες παρέα και αγκαλιαστήκαμε δια ζώσης.
• Πόση διαφορά κάνει όταν κάποιον τον έχεις ακουμπήσει και τον έχεις δει "ολόσωμο" και όχι από τη μέση και πάνω!
• Γελάμε κάθε φορά με τις εκπλήξεις... Όταν πχ ένας συνάδελφος είναι τελικά δίμετρος ή αντίθετα μια άλλη είναι μικροσκοπική.
• Τι παιχνίδια παίζει το μυαλό!
• Την Τρίτη είχα και το ραντεβού στην οδοντίατρο το απόγευμα και όλα πάνε βάσει προγράμματος οπότε είμαστε στην τελική ευθεία με τις ευθυγραμμίσεις!
• Σερί, πήγα να παραλάβω τον μικρό από το μπάσκετ και πίσω σπίτι, αρκετά μπουχτισμένη αλλά οκ.
• Ο συνοδοιπόρος πήγε για μπάσκετ και εγώ με τον Στεφανάκο περάσαμε ώωρες διαβάζοντας και συζητώντας για τις διάφορες χώρες στο αγαπημένο βιβλίο που μας έχουν χαρίσει οι Πολωνοί μας φίλοι, Maps. 
• Και οι συγγραφείς του άλλωστε Πολωνοί είναι.
• "Μαμά πες αλήθεια. Φέρνει ο Άη Βασίλης τα δώρα; Γιατί κάποιοι στο σχολείο λένε ότι τα φέρνετε εσείς, οι γονείς".
• Δεν μου πήγε η καρδιά να του πω την αλήθεια. Γιατί να εκμηδενίζεται έτσι η μαγεία; Και έχω βρει τι θα του πω ότι πια δεν υπάρχει άλλη επιλογή (το είχα διαβάσει σε ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο). Αλλά αφού μέσα του ακόμα το πιστεύει, δεν ήθελα να του το χαλάσω.
• Δούλεψα λιγάκι το βράδυ, αφού κοιμήθηκε ο μικρός, για να βγάλω κάτι επείγοντα και κοιμήθηκα.
• Την Τετάρτη σαν να άρχισε να μυρίζει άνοιξη ξανά. Ήλιος λαμπερός, κρύο αλλά με ανεβασμένη θερμοκρασία (σχεδόν διψήφια).
• Αυτήν τη φορά τον πήγε ο συνοδοιπόρος τον μικρό στην προπόνηση ποδοσφαίρου αλλά ήταν τόσο θελκτικός ο ήλιος που τους συνάντησα μόλις τελείωσα.
• Είχε διοργανώσει και η ομάδα του ποδοσφαίρου ένα κυνήγι αβγών (ήταν η τελευταία προπόνηση πριν το Πάσχα) και ενώ ο Στέφανος ήταν απογοητευμένος επειδή δεν πρόλαβε να βρει κάποιο, όταν επέστρεψε στο γήπεδο μετά από λίγα λεπτά να πάρει το παγούρι που είχε ξεχάσει, τσουπ, ως δια μαγείας, να το ένα αβγό κρυμμένο!
• Το παρέδωσε και πήρε ως αντάλλαγμα ένα σοκολατένιο λαγουδάκι το οποίο και έφαγε, εννοείται, μονομιάς.
• Παίξαμε λίγο μπάσκετ, ρουφήξαμε ήλιο, πήγα και πήρα κάτι burgers, καθίσαμε στο τραπέζι του πικ-νικ, φάγαμε και επιστρέψαμε (εγώ κάνοντας και μια στάση στο σούπερ-μάρκετ).
• Μα τι φοβερή αίσθηση να είναι 20.00 και να έχει ακόμα φως!
• Στο σχολείο τού έφυγε και ένα από τα κάτω δοντάκια που κουνιόταν αρκετά εδώ και μέρες! Εννοείται μπήκε σε θήκη το βράδυ για την νεράιδα. Ήδη κουνιέται το επόμενο.
• Πέμπτη σαν Παρασκευή ενόψει της 4ήμερης αργίας λόγω του καθολικού Πάσχα.
• Ανεβασμένη διάθεση λοιπόν.
• Μέσα σε όλα, έχουμε και νέα VP (Vice-President) στη δουλειά η οποία είναι Τουρκάλα και είναι και based στην Κωνσταντινούπολη οπότε κανόνισε να συναντηθούμε όλη η νέα της ομάδα στις αρχές Μαΐου εκεί! Και μετά από τόσα χρόνια (τέσσερα πλέον), θα είναι το πρώτο μου επαγγελματικό ταξίδι με αυτήν την εταιρεία.
• Η συνάντηση θα είναι Πέμπτη - Παρασκευή οπότε θα πάμε από Τετάρτη βράδυ και κάποιοι είπαμε να κάτσουμε με δικά μας έξοδα και το βράδυ της Παρασκευής (ώστε να προλάβουμε να δούμε κάτι) και να επιστρέψουμε Σάββατο.
• Με το που έκλεισα το laptop, έβγαλα χώματα και φτυάρια για την μεταφύτευση της κερασιάς στην σούπερ-ντούπερ γλάστρα που αγόρασα μετά από προτροπή του κουμπάρου - γεωπόνου.
• Ecopots για όποιον ή όποια ενδιαφέρεται. 
• Και είναι όντως τεράστια και πανέμορφη! Γύρω στα 60-70 lt χώμα έβαλα! 
• Τώρα προσεύχομαι να της αρέσει το νέο της σπίτι.
• Το βραδάκι βγήκαν οι μικρές βαλίτσες γιατί είχαμε μικρή, ενδο-ελβετική εκδρομή.
• Παρασκευή λοιπόν ξεκινήσαμε πρωί για το καντόνι της Βέρνης και το χωριό Brienz πάνω στην ομώνυμη λίμνη. Μια περιοχή από την οποία έχουμε περάσει αρκετές φορές αλλά δεν είχαμε εξερευνήσει ποτέ.
• Μεσημεράκι φτάσαμε στο ξενοδοχείο, πάνω στην ώρα για το φαγητό (το οποίο ήταν αξιοπρεπές). Ήταν και το δωμάτιό μας έτοιμο νωρίτερα οπότε ανεβήκαμε για τακτοποιήσεις.
• Ο καιρός, δυστυχώς, δεν ήταν με το μέρος μας. Πολύ κρύο, συννεφιά, βροχή (κατά περιόδους δυνατή). Παρόλα αυτά, περπατήσαμε πολύ κατά μήκος της λίμνης, παίξαμε με τα διάφορα διαδραστικά παιχνίδια που είχε, θαυμάσαμε τα ξύλινα αγάλματα (η περιοχή φημίζεται για την ξυλογλυπτική της), ήπιαμε έναν καφέ με ωραία θέα και επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο για ξεκούραση.
• Το βραδάκι αφού κόπασε η βροχή, ξαναβγήκαμε για περπάτημα και πίτσα.
• Στις 20.00 είχε περισσότερη ζέστη από τις 15.00!
• Το Σάββατο όμως ήταν υπέροχο από όλες τις απόψεις!
• Πρώτα απ' όλα, ξυπνήσαμε με λαμπερό ήλιο!
• Φάγαμε το πρωινό μας, φορτώσαμε τα πράγματα και ξεκινήσαμε για τον 1ο μας προορισμό, το χωριό - ανοιχτό μουσείο Ballenberg. 
• Δεν έχω λόγια για αυτό που έχουν δημιουργήσει! Speechless.
• Πάνω από 100 αυθεντικά, παλιά σπίτια από ολόκληρη την Ελβετία έχουν μεταφερθεί εκεί μαζί με όλες τις δραστηριότητες - έθιμα - παραδόσεις - διακόσμησή τους. Κάθε ένα δηλαδή, συνεχίζει να "ζει" ως σταύλος, φούρνος, εργαστήρι τυριού ή λουκάνικων, σπίτια...
• Ήταν τόσο, μα τόσο εντυπωσιακό! Σε όλα έμπαινες μέσα και μπορούσες να περιηγηθείς στους χώρους, να δεις τα έπιπλα, τα εργαλεία, ενώ σε κάποια υπήρχαν δραστηριότητες που είτε παρακολουθούσες (ψήσιμο ψωμιού για παράδειγμα σε φούρνο του προηγούμενου αιώνα) είτε συμμετείχες (επεξεργασία ξύλου).
• Ήταν πάρα πολλά οπότε εμείς πρέπει να περάσαμε από περίπου τα μισά.
• Είχαμε κάνει την κράτησή μας βλέπετε στον 2ο προορισμό της ημέρας, τους καταρράκτες και το εντυπωσιακό Grandhotel Giessbach. 
• Ήταν ο καιρός, ήταν το ξενοδοχείο ("παλάτι είναι αυτό μαμά;"), ήταν το σημείο (από τη μία οι καταρράκτες και από την άλλη η λίμνη), ήταν το φαγητό, οι άνθρωποι... όλα εξαιρετικά!
• Φεύγοντας περπατήσαμε και προς τους καταρράκτες και την εντυπωσιακή θέα προς το ξενοδοχείο και τη λίμνη.
• Δεν είχαμε όμως πολύ χρόνο γιατί λόγω της Παρασκευιάτικης κακοκαιρίας, είχαμε μεταφέρει την κρουαζιέρα στη λίμνη για το Σάββατο.
• Στόχος λοιπόν το πλοίο των 14.40. Ενώ ξεκινήσαμε αρκετά νωρίτερα για το λιμάνι, δυστυχώς υπήρξε κάποιο ατύχημα στο βουνό (αναβάτης;) και ο δρόμος είχε κλείσει από ασθενοφόρα, περιπολικά, μέχρι πυροσβεστικά... Εν τέλει, προσγειώθηκε ελικόπτερο στο οποίο μεταφέρθηκε ένας άνθρωπος με φορείο.
• Ουφ... με αυτά και με εκείνα, φτάσαμε στο λιμάνι 5' πριν την αναχώρηση του πλοίου και ήταν αδύνατο να βρούμε κάπου να παρκάρουμε. Τον είχε πάρει ο ύπνος και τον Στέφανο οπότε.... πήραμε την απόφαση να ξεκινήσουμε για Λωζάνη.
• Στεναχωρήθηκα να σας πω την αλήθεια γιατί η βόλτα στη συγκεκριμένη λίμνη είναι λέει πολλή εντυπωσιακή, προσφέροντας θέα σε χωριά και κάστρα που βλέπεις μόνο από το νερό. Δεν πειράζει... force majeure. 
• Σε λιγότερο από δύο ωρίτσες είμασταν κοντά στο σπίτι αλλά κάναμε μια στάση στο Le Baron Tavernier, με τη γνωστή - εκπληκτική θέα πάνω από τη λίμνη και τα αμπέλια, για έναν καφέ στον ήλιο. 
• Αργά το απόγευμα επιστρέψαμε σπίτι για τακτοποιήσεις, βιντεοκλήσεις, ξεκούραση.
• Κυριακή του Καθολικού Πάσχα.
• Και ενώ πολλά σχέδια δεν είχαμε, τελικά βρεθήκαμε καλεσμένοι στο πάντα φιλόξενο σπίτι των φίλων από τη Ν. Αφρική ώστε γιορτάσουμε παρέα.
• Έτσι, το πρωί ο συνοδοιπόρος έκανε κηπουρική, εγώ έψησα μια τάρτα με ρικότα και φράουλες, κόψαμε και μερικά κλαδιά από τον θαύμα του κήπο μας που είναι γεμάτος κίτρινα άνθη (δεν ξέρω πώς λέγεται) και τα στολίσαμε με τα καθιερωμένα μας αβγά.
• Μεσημεράκι πήγαμε στους φίλους και παρέα μαγειρέψαμε, κάναμε κυνήγι αβγών στον κήπο, ταΐσαμε την γάτα των γειτόνων, τα μικρά έπαιξαν lego - κηπουρική - κατασκευές ενώ εμείς συζητήσαμε για ταξίδια, για μαγειρικές, για δουλειές....
• Είχε και έναν ωραίο ήλιο οπότε την περισσότερη ώρα την περάσαμε στο μπαλκόνι.
• Αργά το απόγευμα επιστρέψαμε σπίτι, με τα αγόρια να παρακολουθούν ντέρμπι ΠΑΟ - ΟΣΦΠ και εγώ να κάνω δουλειές, να φτιάχνω φωτογραφίες, να γράφω.

Καλή, Μεγάλη Εβδομάδα!

ανδριάνα