HOW WAS YOUR WEEK?

• Δευτέρα, και έμεινα να δουλέψω από το σπίτι ενώ τα αγόρια αναχώρησαν πρωί - πρωί για γραφείο και σχολείο.
• Και το μεσημέρι είχα το πρώτο (και μάλλον τελευταίο) ραντεβού με την δασκάλα του Στέφανου! Μισή ωρίτσα διήρκησε. Εκείνη ήρθε οργανωμένη, με ήδη εκτυπωμένη μια περίληψη (την οποία υπέγραψα και εγώ και εκείνη, και θα την διάβαζε και στον Στέφανο ώστε να την υπογράψει και αυτός!) στην οποία περιέγραφε ένα Στεφανάκο έξυπνο, συνεργάσιμο, ανεξάρτητο, οργανωμένο, δημοφιλή. Που συμμετέχει ενεργά, σέβεται τη δασκάλα και τους συμμαθητές του, παίρνει πρωτοβουλίες, βοηθά όπου μπορεί, μαθαίνει, ακούει και εξελίσσεται.
• Τα δύο σημεία προς βελτίωση τα οποία επεσήμανε ήταν να μην παρασύρεται και "πετάγεται" στην τάξη χωρίς να σηκώνει το χέρι του και να κάνει περισσότερη εξάσκηση στην κατανόηση των κειμένων.
• Θέλαμε λοιπόν να του δείξουμε πόσο χαιρόμαστε και πόσο υπερήφανοι είμαστε για εκείνον οπότε όταν τον παραλάβαμε από το σχολείο, είχε και έναν φοβερό ήλιο, πήγαμε να φάμε οι τρεις μας στο αγαπημένο εστιατόριο του tennis club με θέα τις Άλπεις.
• Από εκεί και η πιο πάνω φωτογραφία κατά τη διάρκεια της μαγευτικής "μπλε ώρας".
• Και το βράδυ άνοιξαν οι ουρανοί! Κάτι αστραπές και βροντές!
• Τρίτη και γραφείο.
• Και είχε μια βροχή και μία κίνηση.
• Και το πρόγραμμα ήταν φουλ! Κανά δυο φίλες - συναδέλφους που ήθελα να δω, τις είδα στα πεταχτά μεταξύ των meetings ώστε να προλάβουμε να πούμε τα μη-επαγγελματικά μας νέα.
• Και είναι τόσοι που ταλαιπωρούνται με θέματα υγείας... με συνεχείς εξετάσεις, επεμβάσεις, άγχη και αβεβαιότητες. Ουφ, ελπίζω πραγματικά να είναι περαστικά. 
• Κατάφερα, μέσα σε όλα, να πιω και έναν καφέ με τον απερχόμενο διευθυντή μας, τον αγαπημένο Alex και επειδή το μισάωρο που είχαμε δεν μας έφτασες, μου πρότεινε να συνεχίσουμε σε δεύτερο ραντεβού τις επόμενες μέρες.
• Μα δεν είναι συγκινητικό ένας άνθρωπος με τόσο φορτωμένο πρόγραμμα, κατά τη διάρκεια της μετάβασής του στο νέο του ρόλο, με τόσες άλλες προτεραιότητες, να αφιερώνει χρόνο σε μία σύντομα-πρώην συνάδελφο;
• Και σε αυτήν τη συνάντηση μας συνεπήρε η συζήτηση για τα της δουλειάς. Αλλά η δική μου πρόθεση ήταν να του πω και κατ' ιδίαν ένα μεγάλο και ειλικρινές "ευχαριστώ". Και αυτό σκοπεύω να κάνω στην επόμενη.
• Παραλαβή του μικρού από το μπάσκετ και στην αναμονή, ενώ τον παρακολουθούσα και μου έκανε τους πανηγυρισμούς του κάθε φορά που έβαζε καλάθι, κατάφερα να μιλήσω και με τη φίλη Μαριάννα που επέστρεψε πριν λίγες ημέρες από την Μπολόνια και τη Διεθνή  Έκθεση Παιδικού Βιβλίου.
• "Μαμά, οι μπάλες σήμερα ήταν πιο ελαφριές". Μμμ... λες να τις άλλαξε ο coach; Μήπως πήρε καινούργιες; "Μπα, οι ίδιες είναι αλλά μου φάνηκαν πιο ελαφριές". Είναι που εσύ δυναμώνεις Στεφανάκο. Εκπληκτικό δεν είναι;
• Και είναι αλήθεια! Πριν μόλις λίγους μήνες έκανε 10 σουτ και σε κανά - δυο η μπάλα πλησίαζε το στεφάνι γιατί ήταν απλά πολύ ψηλά! Τώρα, στα περισσότερα η μπάλα πλησιάζει, και αρκετά συχνά μπαίνει κιόλας.
• Θαύματα κάνει η προπόνηση, η επιμονή και η υπομονή.
• Τετάρτη με ωραίο ήλιο!
• Καθ' όλη τη διάρκεια λοιπόν της απογευματινή προπόνησης ποδοσφαίρου του μικρού, απήλαυσα ήλιο παρέα με τον φίλο Carlo ο οποίος έχει και αυτός τον γιο του στην προπόνηση.
• Και σας έχω νέα για το κορίτσι με το λουλουδένιο μπουφάν. Δεν ήρθε. Αλλά όλως τυχαίως ο μπαμπάς της είναι φίλος του Carlo και όλως τυχαίως πάλι, ο Carlo μου ανέφερε την ιστορία καθώς ο μπαμπάς της ήταν εκεί, στην προπόνηση αλλά για να μιλήσει στους προπονητές και να υπερασπιστεί την κόρη του.
• Πέμπτη, και πήγα στο γραφείο με πλήρες πρόγραμμα.
• Είδα και στα πεταχτά τον νέο μας διευθυντή ο οποίος βρέθηκε στην Ελβετία για μία εβδομάδα πριν την μόνιμη εγκατάστασή του από τη Νέα Υόρκη.
• Και είναι τόσο ψηλός! Πάνω από 2 μέτρα!
• Κατάφερα και έφαγα και με μια συνάδελφο με την οποία δεν συνεργαζόμαστε πια άμεσα (καθώς έχουμε διαφορετικές χώρες υπό την ευθύνη μας), ούτε γνωριζόμαστε πολύ σε προσωπικό επίπεδο, με την οποία μας δένει όμως ένας αμοιβαίος σεβασμός.
• Ο συνοδοιπόρος αναχώρησε το απόγευμα για Λυόν με τον φίλο Γιάννη ώστε να παρακολουθήσουν τον αγώνα μπάσκετ του ΠΑΟ οπότε στην επιστροφή παρέλαβα τον μικρό και περάσαμε οι δυο μας το απόγευμα.
• Μέσα σε όλα, ζωγραφίσαμε και μικροσκοπικές κάρτες (μια ιδέα που ξεκίνησαν στο σχολείο) με διαφορετικά αντικείμενα, ζώα, χαρακτήρες ώστε η κάθε μία να έχει και μοναδικές δυνάμεις. Από βόμβες και νίντζα μέχρι φράουλες και σκαντζόχοιρους.
• Παρασκευή! Και αυτή η εβδομάδα ήταν πολλή πηγμένη η αλήθεια είναι. 
• Και με όλες τις επαγγελματικές αλλαγές, νιώθω ότι υπάρχει η τάση της ωραιοποίησης. Κοιτάμε μόνο μπροστά αγνοώντας την πραγματικότητα. Ναι, κοιτάμε μπροστά, ναι είμαστε ανοιχτοί στις αλλαγές, ναι ελπίζουμε να μας οδηγήσουν σε ένα καλύτερο αύριο αλλά δεν παύουμε να είμαστε και ρεαλιστές και να ζούμε το τώρα. Πώς αλλιώς μπορούμε να είμαστε αληθινοί; Το πρώτο βήμα για αλλαγή είναι η συνειδητοποίηση του τώρα.
• Μπάσκετ δεν είχε ο Στέφανος το απόγευμα οπότε τον παρέλαβα παρέα με τον φίλο του Μάξιμο και επιστρέψαμε σπίτι όπου επί ώρες έπαιζαν ένα σωρό παιχνίδια.
• Μέχρι και το Monocle κατάφερα να διαβάσω μονομιάς (με πολύ ενδιαφέροντα άρθρα μεταξύ των οποίων ένα για την Τουρκική πλευρά της Κύπρου και ένα για το μποϋκοτάζ της Ρωσικής τέχνης και καλλιτεχνών μετά την εισβολή στην Ουκρανία).
• Πόσο μου αρέσει να διαβάζω για θέματα τα οποία δεν κατέχω και τα οποία μου διευρύνουν τους ορίζοντες.
• Τα είπαμε λίγο και με την μαμά του Μάξιμου όταν ήρθε να τον παραλάβει και αργά πια κοιμηθήκαμε.
• Κατέφτασε και ελληνικό πακέτο από την γιαγιά Λένα με ποδοσφαιρικές κάρτες για τον Στεφανάκο! Σε έκσταση ανεβοκατέβαινε για να μας δείξει τους παίκτες που ανακάλυπτε.
• Σάββατο με ωραίο ήλιο, ξανά!
• Γυμναστική, καφές, αγορές (πήραμε το επόμενο πατίνι του Στεφανάκου με τις 2 ρόδες) και βόλτες στο κέντρο της Λωζάνης.
• Σούπερ - μάρκετ, σπίτι, ξεκούραση, μαγειρικές και το απόγευμα πήγαμε στη φίλη Τίνα.
• Εκεί, ο Στεφανάκος έπαιξε με την Αριάδνη, εμείς γνωρίσαμε τους φίλους τους από τη Γενεύη (την Βίκυ και τον Damian), φάγαμε ελληνικά - παραδοσιακά (προς τιμήν του Γάλλου Damian), ήπιαμε γαλλικά κρασιά (από το Bordeaux βλέπετε o Damian), συζητήσαμε, γελάσαμε και βράδυ πια αναχωρήσαμε.
• Συννεφιασμένη ξημέρωσε η Κυριακή μετά από ένα βροχερό βράδυ.
• Και στο πρώτο μέρος είχαμε τακτοποιήσεις, μαγειρικές, beauté, χουζούρεμα.... 
• Και στο δεύτερο είχαμε καλεσμένους, τους αγαπημένους μας Καρδιτσιώτες.
• Φάγαμε, ήπιαμε, τα είπαμε, παρακολουθήσαμε μπάσκετ, έπαιξαν τα μικρά, βγήκαν στον κήπο όταν σταμάτησε η βροχή, και όπως πάντα, τα θέματα ήταν τόσα που πήγε απόγευμα χωρίς να το καταλάβουμε.
• Τακτοποιήσεις ξανά, βιντεοκλήσεις, βροχή ξανά, formula 1, ξεκούραση και ύπνος.

Καλή εβδομάδα!

ανδριάνα