New Year's Resolutions -2023

Δύο χιλιάδες είκοσι τρία. Ξέρετε, οι αριθμοί μού λένε λίγα πράγματα προσωπικά. Είτε αφορούν ηλικίες, είτε βάρος, είτε αποστάσεις, είτε έτη. Σαν να είναι κενοί αν δεν τους προσδώσεις εσύ την υποκειμενική τους αξία. Έτσι και οι χρονιές. Anyway, όπως και να 'χει, αξιωθήκαμε να ζήσουμε ακόμη μία χρονιά (και νιώθω ευγνώμων για αυτό και για όλα όσα μου έφερε) και να τραγουδήσουμε ξανά το "Πάει ο παλιός ο χρόνος". Πώς ήταν όμως αυτός ο παλιός ο χρόνος;

Ήταν δημιουργικός και λυτρωτικός σε προσωπικό επίπεδο, αλλά και σοκαριστικός σε παγκόσμιο. Ήταν η πρώτη χρονιά όπου άρθηκαν τα περιοριστικά μέτρα και που φάνηκε ότι ο κορωνοϊός ανήκει στο παρελθόν. Έτσι, ζήσαμε την αγαπημένη μας Λωζάνη και την Ελβετία σε όλο της το μεγαλείο! Με βόλτες, εστιατόρια, μαζώξεις, εκδρομές, πάρτυ, μέχρι και συναυλίες! Αγκαλιάσαμε ξανά τους αγαπημένους μας, είδαμε ολοκάθαρα τα χαμόγελά τους, νιώσαμε το χτυποκάρδι τους. Το λες και ευτυχία. Και όχι, αυτά τα 2 κορωνο-χρόνια, δεν μας έκαναν πιο απόμακρους, πιο υποχόνδριους, πιο καχύποπτους (τουλάχιστον εμένα και τους περισσότερους φίλους και συγγενείς που συναναστρέφομαι). 

Παράλληλα, μέσα στο 2022 άλλαξα ξανά επαγγελματικό ρόλο. Στην ίδια ευρύτερη ομάδα αλλά με νέα καθήκοντα και νέα διευθύντρια, την γλυκιά Victoria. Και ήταν πραγματικά λυτρωτική η συνειδητοποίηση ότι η διευθύντρια που ονειρεύεσαι, που εύχεσαι να συναντήσεις και ίσως να γίνεις, υπάρχει! Με σάρκα και οστά! Με όνομα και επίθετο! Στην αρχή δεν πίστευα στα μάτια και στα αυτιά μου. Τόσα κομπλιμέντα, τόση κατανόηση, τόση γεναιοδωρία, τόση αξιοκρατία, τόσος σεβασμός, τόσος επαγγελματισμός. Και όμως! Μετά από ένα χρόνο σχεδόν, μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι υπάρχει και είναι υπέροχο αυτό που ζω. Να μιλάς την ίδια γλώσσα (όχι, ελληνικά δεν μιλάει, αλλά μιλάμε την ίδια "επαγγελματική γλώσσα"), να δουλεύεις με τις ίδιες αξίες. Νιώθω πραγματικά ευγνώμων και προσπαθώ να της το δείχνω όσο πιο συχνά γίνεται.

Συνέχισα με υπερηφάνεια το χορτοφαγικό μου ταξίδι για 2η χρονιά, απαντώντας σε εκατοντάδες ερωτήσεις φίλων οι οποίες οδήγησαν σε πολύ ενδιαφέρουσες συζητήσεις. Προσέθεσα και την πολυπόθητη ομαδική άσκηση που τόσο λαχταρούσα (χάρης στην πρόταση της φίλης Τίνας) και έμαθα τι εστί barre (και πώς 60' μπορούν να σου φανούν αιώνας!). Συνέχισα τα μαθήματά μου γαλλικών (με την αγαπημένη Ελένη) και με μεγάλη χαρά είδα και τον συνοδοιπόρο να ξεκινά και εκείνος τα δικά του, οικειοθελώς! Ξεκίνησα την ευθυγράμμιση των δοντιών μου. Πρέπει να είναι το πρώτο βήμα "αισθητικής" φύσης που κάνω από .... πάντα. Είδα τον Στεφανάκο να ανθίζει στο σχολείο, στο ποδόσφαιρο, στο μπάσκετ αλλά και στις κοινωνικές του συναναστροφές. Να μεγαλώνει όμορφα, μέσα και έξω. Προσέθεσα νέους φίλους στην Ελβετία, έθρεψα τις υπάρχουσες φιλίες, κάναμε πραγματικότητα το πρώτο girls weekend με την Έλενα στο Μιλάνο, παρακολουθήσαμε τη συναυλία του Elton John με τον συνοδοιπόρο στη Βέρνη και καταφέραμε να παρευρεθούμε και οι δύο (χάρης στον φίλο Γιάννη που κράτησε 3 πιτσιρίκια σπίτι του) στο εορταστικό πάρτυ της εταιρείας που αναβίωσε μετά από 2 χρόνια ακυρώσεων. Ένιωσα, ίσως για πρώτη φορά στα 8 ελβετικά μας χρόνια, ότι έχω και εγώ ένα μικρό "χωριό" που μπορεί να με στηρίξει τώρα που και ο Στέφανος είναι πιο μεγάλος και ανεξάρτητος. And it feels SO good!

Σε παγκόσμιο επίπεδο, το ένα σοκαριστικό γεγονός (ο κορωνοϊός) έδωσε τη θέση του σε ένα άλλο (τον πόλεμο στην Ουκρανία). Και ξέρετε, εμείς έχουμε συναδέλφους που βρίσκονταν ή  βρίσκονται ακόμα εκεί οπότε ζήσαμε εκ των έσω την καθημερινότητά τους. Και όπως καταλαβαίνετε, λόγια δεν υπάρχουν για να την περιγράψεις. Και σχεδόν ένα χρόνο μετά, δυστυχώς, η κατάσταση είναι ακόμα εμπόλεμη, με άγνωστη έκβαση και όλες τις παράπλευρες συνέπειες που ζει ήδη η υφήλιος (έλλειψη αγαθών, ανατιμήσεις, ενεργειακή κρίση, εντάσεις, ανασφάλεια).

Όχι, όλα δεν πήγαν καλά ή βάσει προγράμματος το 2022. Μάλλον ουτοπικό θα ήταν. Και σε προσωπικό επίπεδο έκανα αρκετά βήματα αλλά έχω ακόμα άλλα τόσα που δεν κατάφερα. And it's ok! Το θέμα είναι να νιώθουμε ότι προσπαθούμε και προοδεύουμε προς την κατεύθυνση που επιθυμούμε. Και εγώ το νιώθω.

Τι μου εύχομαι λοιπόν για το 2023;

• Να είμαι πιο πειθαρχημένη στις προτεραιότητές μου, να τις προστατεύω με περισσότερη πυγμή. 
• Να μειώσω την κατανάλωση ζάχαρης (γκούχου γκούχου, αυτό το πήρα από την περσινή λίστα καθώς μάλλον απέτυχα πέρσι).
• Να μειώσω την σπατάλη (από τα τρόφιμα και τα υλικά αγαθά μέχρι την ενέργειά μου) ώστε να μπορώ να ξοδεύω (εντός και εκτός εισαγωγών) σε εκείνα τα αντικείμενα, τους ανθρώπους, τις δραστηριότητες, τις εμπειρίες που με γεμίζουν και με εξελίσσουν. 
• Να συνεχίσω να εμπλουτίζω την άσκησή μου προσθέτοντας ακόμη μία μεσοβδόμαδα.
• Να αυξήσω το χρόνο που αφιερώνω στο διάβασμα και στα podcasts και να μειώσω την τηλεθέαση.
• Να προσθέσω και άλλα βήματα "αισθητικής" φύσης πέραν των δοντιών (τα οποία ελπίζω να ολοκληρωθούν επιτυχώς εκεί στα τέλη της Άνοιξης).
• Να επισκεφθώ νέες πόλεις και χωριά και χώρες. Και βουνά και λίμνες και θάλασσες.
• Να προσπερνώ χωρίς τύψεις και δεύτερες σκέψεις όλα όσα δεν με αφορούν πραγματικά (σχόλια, αρμοδιότητες, ανθρώπους, ασχολίες) ώστε να αφήνω χώρο σε αυτά που ποθώ.
• Να είμαι πιο επιεικής με εμένα, τον συνοδοιπόρο και τον Στεφανάκο.
• Να αποδέχομαι πιο εύκολα την ατέλεια, την αμέλεια, το λάθος.
• Να αφήνομαι στη ροή.
• Να εξελιχθώ στον τωρινό μου επαγγελματικό ρόλο, ίσως με μία προαγωγή.
• Να συναντιόμαστε πιο συχνά, να ταξιδεύουμε πιο μακριά, να ζούμε πιο ουσιαστικά.
• Να κάνω κάποιες "μικρο-επεμβάσεις" στο σπίτι (εκείνο το μπάνιο ίσως; ή έναν καινούργιο καναπέ που χρειαζόμαστε;).
• Να εκφράζω την αγάπη μου πιο απλόχερα.

Καλή μας χρονιά! Ας καθοδηγούν τις πράξεις και τα λόγια μας ο σεβασμός, η καλοσύνη. Ας είμαστε πιο ανοιχτοί στην αλλαγή και στις διαφορετικές οπτικές. Ας συμπάσχουμε πιο πολύ και ας ζούμε περισσότερο. Λιγότερες έγνοιες - περισσότερες εμπειρίες. Ας ακούσουμε τα αληθινά μας θέλω ώστε αυτή η χρονιά να μας πάει ένα βήμα παραπέρα και να κοιτάμε πίσω με ευγνωμοσύνη και υπερηφάνεια.

Χαρούμενο, δημιουργικό, φωτεινό 2023!

ανδριάνα

ΥΓ. Κατά τη διάρκεια των Χριστουγεννιάτικων διακοπών μου στην Ελλάδα, βρήκα όλως τυχαίως σε ένα από τα συρτάρια μου σημειώσεις από μία εκ των πολλών συζητήσεων που κάναμε με την γιόγκικη ομάδα. Το θέμα λοιπόν ήταν η ευτυχία και πρώτη είχα γράψει την εξής φράση: Έχω υποχρέωση στον εαυτό μου να με κάνω ευτυχισμένη. Τόσα χρόνια μετά, και ακόμα δυσκολεύομαι να βάλω την ευτυχία μου ως προτεραιότητα.

ΥΓ2: Αν έχετε περιέργεια, ιδού τα New Year's Resolutions 2022 που έγραφα τέτοια εποχή πέρσι.