HOW WAS YOUR WEEK?

• Ανοιξιάτικη ξημέρωσε η Δευτέρα, δεύτερη ημέρα των Χριστουγέννων.
• Και είχαμε ωραία σχέδια για οικογενειακή, χαλαρή βόλτα στην παραλία του Καβουρίου οι τρεις μας.
• Και όντως πήραμε μπάλες, νερά, σνακ, φτάσαμε εκεί και ξεκινήσαμε την ωραία μας βόλτα αλλά η διάθεση του Στέφανου άλλαξε απότομα, για άγνωστους λόγους, και παρέμεινε έτσι για κάποιες ώρες.
• Ουφ.... όλα ιδανικά, ο ήλιος, η θάλασσα, η βόλτα, αλλά αν η διάθεση δεν είναι εκεί...
• Δεν παίξαμε, καθίσαμε λίγο στον ήλιο, τσιμπήσαμε στα γρήγορα, χωρίς μεγάλη επιτυχία, και επιστρέψαμε σπίτι.
• Το βραδάκι πήγαμε στο σπίτι της αδελφής μου για τσάι και συζητήσεις.
• Τρίτη, και ήταν η ονομαστική γιορτή του Στεφανάκου.
• Τα αγόρια ξεκίνησαν την συναρμολόγηση των lego δώρων ενώ εγώ έκανα την γύρα ώστε να οργανωθούμε για τους βραδινούς μας καλεσμένους.
• Μεσημεριανή συνάντηση στην πλατεία της Βούλας με τον γαμπρό και την ανιψιά μου και επιστροφή σπίτι για τις ετοιμασίες.
• Και οι φίλοι ξεκίνησαν να καταφτάνουν από τις 18.00 και συνολικά μαζευτήκαμε 6-7 οικογένειες. Reunion κανονικό!
• Γύρω - γύρω πήγαινα όλο το βράδυ ώστε να μπορέσω να μιλήσω λίγο με όλους και τα κατάφερα!
• Και τους βρήκα όλους σε πολλή καλή φόρμα! Πιο ανάλαφρους στην μετα-covid εποχή, με σχέδια και όνειρα σε όλα τα επίπεδα.
• Και ο Στεφανάκος τους υποδεχόταν όλους προσωπικά, με σφιχτές αγκαλιές και ενθουσιασμό.
• Τετάρτη, και στο πρώτο μέρος της ημέρας είχαμε καθαριότητες και συμμαζέματα και το μεσημεράκι, ενώ τα αγόρια συνέχιζαν με τις κατασκευές lego, εγώ πετάχτηκα στο KK Jewelry Lab και την φίλη Κατερίνα πρωταρχικά για καφέ και συζήτηση και μετά για μικρές αγορές.
• Και έμεινα ένα γεμάτο δίωρο, συζητώντας με εκείνη και τη μητέρα της, καλύπτοντας ότι θέμα μπορείτε να φανταστείτε.
• Πήρα το γούρι μου (μου έτυχε το transformation), ένα πανέμορφο σκουλαρικάκι, τις σφιχτές αγκαλιές και επέστρεψα σπίτι. 
• Ξεκούραση, και το απόγευμα πήγε ο Στεφανάκος στο σπίτι της γιαγιάς για διανυκτέρευση ενώ εμείς ετοιμαστήκαμε για βραδινή έξοδο.
• Το πρόγραμμα είχε δείπνο στο Proveleggios στο κέντρο της Αθήνας παρέα με την Κατερίνα, την Μαριάννα και τον Χριστόφορο.
• Και όλα ήταν εξαιρετικά: η παρέα, οι συζητήσεις, τα cocktails, τα πειραγμένα φαγητά, η μουσική. Ότι φάγαμε ήταν πολύ ιδιαίτερο και πολύ γευστικό!
• Πέμπτη, και αφού παραλάβαμε τον Στεφανάκο και την Αρτεμούλα, κατευθυνθήκαμε προς Γλυφάδα για αλλαγή κάποιων δώρων, καφέ και βόλτα.
• Σύντομη επιστροφή σπίτι για ξεκούραση και ετοιμασίες και μεσημεράκι ανηφορίσαμε προς Κηφισιά, ξανά για μια γρήγορη αλλαγή δώρου και μετά στο σπίτι των φίλων Λάζαρου & Εύας.
• Μπαίνουμε, αρχίζουμε τις αγκαλιές, ανταλλάσσουν δώρα τα μικρά, ανεβαίνουμε οι μεγάλοι πάνω για τσάι ενώ τα μικρά παίζουν κάτω και... μπαμ! Κλάμματα, φωνές... Έπεσε η Χριστινούλα που είχε ανέβει σε ένα σκαμπώ για να πιάσει το μπαλόνι και ούρλιαζε από τον πόνο. 
• Με τα πολλά, την πήρε ο μπαμπάς της για το νοσοκομείο όπου επιβεβαιώθηκε κάταγμα στην περιοχή του ώμου! Νάρθηκας για ένα μήνα καθώς στα παιδιά θρέφει ενώ στους ενήλικες θα ήθελε επέμβαση. Ουφ...
• Μετά από κανά 2ωρο επέστρεψαν ενώ εμείς, εννοείται, τους περιμέναμε με αγωνία.
• Τσιμπήσαμε όλοι παρέα, ήπιαμε τα κρασιά μας, είπαμε τα νέα μας, ηρεμήσαμε μετά το ατύχημα και τα μικρά έπαιξαν λίγο ακόμα. Ο Στέφανος της έφτιαξε και ζωγραφιά όπου της έγραψε "Ελπίζω να γίνεις καλά. Αγάπη Στέφανος" (με ένα μιξ γραμμάτων ελληνικών και λατινικών).
• Είχαμε και περαιτέρω σχέδια για βραδινή επίσκεψη στους φίλους στον Άγιο Στέφανο όπου θα μαζεύονταν για κρασιά και χαρτιά, ενώ ο Στεφανάκος θα έμενε στη βόρεια γιαγιά του, αλλά έτσι όπως εξελίχθηκε η βραδιά απλά επιστρέψαμε σπίτι. 
• Παρασκευή, και το πρόγραμμα ήταν χαλαρό, στο σπίτι και τριγύρω στη Βούλα για το Α' μέρος.
• Το μεσημεράκι παραγγείλαμε και φακές στην γιαγιά ώστε να ξεφύγουμε λίγο από τα κλασσικά, εορταστικά γεύματα. Φάγαμε λοιπόν παρέα, ήρθε μετά και η οικογένεια της αδελφής μου και κάτσαμε μέχρι το απογευματάκι.
• Από την προ-παραμονή ήθελε ο Στεφανάκος να βγάλει το γάλα, τα μπισκότα και το καρότο για τον Άη Βασίλη αλλά τον πείσαμε τουλάχιστον το γάλα να το φυλάξει στο ψυγείο.
• Το βράδυ χωριστήκαμε αγόρια (συνοδοιπόρος, Στέφανος και Χριστόφορος) και κορίτσια (Μαριάννα και εγώ). Οι μεν στο σπίτι για τον αγώνα μπάσκετ ΠΑΟ - ΟΣΦΠ και οι δε βόλτα στη Γλυφάδα και ποτό στο Μωσαϊκό.
• Ακόμα ξύπνιος ήταν ο Στεφανάκος όταν επιστρέψαμε (είχε βεβαίως κοιμηθεί το απόγευμα), με την καινούργια του μπλούζα Αντετοκούμπο.
• Σάββατο και παραμονή Πρωτοχρονιάς!
• Και η ευελιξία ανακηρύσσεται σε βασική συνισταμένη αυτών των γιορτών. Μάλλον έχει βάλει και ο ανάδρομος το χεράκι του.
• Ο γιος των φίλων μας που θα περνούσαμε παρέα την Παραμονή στο σπίτι τους ξύπνησε με πυρετό. 
• Άκυρο λοιπόν το plan a οπότε προχωρήσαμε στο plan b και την φίλη Κατερίνα που μας είχε ούτως ή άλλως καλέσει στο δικό της ρεβεγιόν, λίγα στενά δίπλα από το σπίτι μας.
• Δουλειές στο σπίτι, γρήγορο σούπερ-μάρκετ για να συνεισφέρουμε και εμείς στο βραδινό ρεβεγιόν (έφτιαξα τάρτα με πιπεριές και τυριά), πέρασμα από την Γλυφάδα και το Pere όπου ήταν η αδελφή μου με τους φίλους της (η μουσική ήταν πολύ δυνατά για τα δεδομένα του Στεφανάκου οπότε δεν κάτσαμε) και επιστροφή σπίτι για ξεκούραση και ετοιμασίες.
• Ο Στεφανάκος αφού έστησε το πιάτο του Άη Βασίλη αποφάσισε να του φτιάξει και μια κάρτα όπου μέσα σε όλα ζωγράφισε ένα κουτάκι και μου ζήτησε να γράψω: "Αν ήμουνα καλό παιδί, βάλτε τικ στο κουτί".
• Κατά τις 21.00 είμασταν ντυμένοι - στολισμένοι στο σπίτι της Κατερίνας όπου μαζευτήκαμε περίπου 35 άτομα στο σύνολο (εκ των οποίων 10+ πιτσιρίκια).
• Και ενώ ο Στεφανάκος ήταν πολύ επιφυλακτικός πριν πάμε ("εγώ δεν την ξέρω αυτήν την Κατερίνα, και δεν θα ξέρω κανένα από τα παιδάκια, και δεν θέλω να πάω"), του πήρε κανά πεντάλεπτο μέχρι να χαθεί με τα άλλα αγόρια και να αρχίσουν τα παιχνίδια (τι σκοτεινό δωμάτιο, τι κρυφτό, τι pokemon).
• Εμείς συναντήσαμε μερικούς αγαπημένους που είχαμε να δούμε δια ζώσης χρόοοονια, τσιμπήσαμε, ήπιαμε, ανταλλάξαμε νέα και αγκαλιές και κατά τις 02.30 αναχωρήσαμε.
• Εννοείται στο γυρισμό έτρεξε κατευθείαν στο τζάκι όπου βρήκε βεβαίως τα δώρα του Άη Βασίλη (χρυσές κάρτες pokemon που είχε ζητήσει + άλμπουμ που δεν είχε ζητήσει) και "τικ" στο κουτάκι της κάρτας. Δεν ήξερε πώς να δείξει τη χαρά και την ικανοποίησή του! Ο γλυκός μου! 
• Με αυτά και με εκείνα, πήγε 03.00 μέχρι να πάμε για ύπνο αφού πείστηκε ο μικρός να τακτοποιήσει τις κάρτες του το πρωί.
• Πρωτοχρονιά και 09.00 είμασταν στο πόδι!
• Και το μάθημα της ευελιξίας που λέγαμε συνεχίστηκε με την βόρεια γιαγιά, η οποία οργανώνει εθιμοτυπικά το πρώτο γεύμα του έτους σπίτι της με αρκετούς καλεσμένους, άρρωστη!
• Πόσο κρίμα! Και για τις ετοιμασίες αλλά κυρίως για την προσμονή αυτής της ετήσιας μάζωξης.
• Plan b λοιπόν ξανά και με γρήγορες κινήσεις κανονίσαμε μεσημεριανό γεύμα με τους γονείς μου και την οικογένεια της αδελφής μου στο Rafale στη Βουλιαγμένη που πάντα ανταποκρίνεται στις προσδοκίες μας (με ευγένεια και ωραίες γεύσεις).
• Καφέ και συζητήσεις σπίτι των γονιών μου και επιστροφή σπίτι μας για ακόμα λίγη οργάνωση των καρτών pokemon, τηλεφωνήματα και μηνύματα για ευχές, και ξεκούραση.
• Τι να σας και μας ευχηθώ για τη νέα χρονιά; Όχι να "είναι" (γιατί από μόνη της να "είναι" χλωμό το βλέπω) αλλά να την κάνουμε εμείς όμορφη και δημιουργική και όσο πιο κοντά γίνεται σε όσα ποθούμε.

Καλή χρονιά αγαπημένοι μου! 

ανδριάνα