HOW WAS YOUR WEEΚ?

• Νέα εβδομάδα, με ήλιο αλλά και με το χιόνι καλά να κρατεί αφού οι θερμοκρασίες παρέμειναν υπό του μηδενός.
• Και ήταν η πρώτη μας ημέρα στο νέο μας γραφείο στη δουλειά οπότε δεν γινόταν να μην είμαι εκεί.
• Τυπικά η αλλαγή δεν είναι μεγάλη (από τον 5ο μεταφερθήκαμε στον 6ο όροφο του ίδιου κτιρίου), ουσιαστικά όμως είναι. Γιατί, από τη μία, όλα τα μέλη της ομάδας που βρίσκονται στη Λωζάνη κάθονται πια στον ίδιο χώρο, και, από την άλλη, έχουμε και άλλες 2-3 ομάδες με τις οποίες καλούμαστε να συνυπάρξουμε.
• Ο χώρος δεν είναι το ίδιο φωτεινός με τον προηγούμενο αλλά είναι μακράν από τους πιο ωραία διαμορφωμένους και σύγχρονους χώρους ολόκληρου του κτιρίου. Με γραφεία που μπορούν να προσαρμοστούν στο ύψος, με φυτά, με προσωπικά lockers (εγώ πήρα το υπ' αριθμόν #3), με αρκετούς χώρους συναντήσεων.
• Μας περίμεναν και με κρουασάν και μάφινς οπότε τι άλλο να ζητήσεις!
• Ευχάριστη έκπληξη και ο παλιός συνεργάτης Massimo με τον οποίο καθίσαμε δίπλα - δίπλα και πολύ το χαρήκαμε.
• Η μέρα βέβαια ήταν τόσο γεμάτη που δεν κατάφερα ούτε να κάνω διάλειμμα για φαγητό. 
• Τρίτη, και back to back, ξανά στο γραφείο, αυτήν τη φορά παρέα με τον συνοδοιπόρο.
• Και η ημέρα ήταν ξανά φουλ αλλά και τόσο δημιουργική.
• Είχαμε και ένα call με την ομάδα της Κύπρου το οποίο πήγε εξαιρετικά και το χάρηκα τόσο πολύ!
• Σερί πήγαμε μέχρι αργά το απόγευμα, με την παραλαβή του μικρού από το μπάσκετ, μαγειρέματα, μπάνια... 
• Και τσουπ να 'σου τηλεφώνημα από την αδελφή μου. Είχε πάει προληπτικά για έναν υπέρηχο και προέκυψε ότι έχει (πάλι) πέτρα στα νεφρά, αυτήν τη φορά 2 εκατοστών! Ουφ... Έκλεισε ήδη τα επόμενα ιατρικά ραντεβού ώστε να δει τι επιλογές έχει.
• Τετάρτη, και μετά από 2 ημέρες σερί συναντήσεων και παρουσιάσεων, ηρέμησε κάπως το πρόγραμμα. 
• Από το σπίτι εργαστήκαμε και οι δύο οπότε απολαύσαμε ησυχία και pepper radio στο background.
• Μου ζήτησε η μαμά ενός συμμαθητή του Στέφανου να παραλάβω και τον γιο της γιατί εκείνη θα αργούσε να επιστρέψει οπότε το απόγευμα τους παρέλαβα και τους δυο.
• Ο Στεφανάκος ήταν όμως πολύ καταβεβλημένος. Με τα πολλά, πυρετός :( . Ούτε να παίξει με τον φίλο του δεν είχε όρεξη.
• Πήρε το σιρόπι του και 19.00 κοιμόταν ήδη. 
• Ξύπνησε όμως μες στον ύπνο του με κλάμματα κατά τις 22.00 όταν ανέβηκε ο πυρετός, και ήταν σαν  χαμένος. Τον είχε καταβάλει ο πυρετός και μάλλον δεν ήξερε τι είναι αυτό που του συμβαίνει.
• Βλέπετε, ο Στέφανος σπάνια αρρωσταίνει. Ούτε θυμάμαι πότε ήταν η τελευταία φορά που είχε πυρετό για πάνω από 1 μέρα.
• Έτσι, ξαπλώσαμε μαζί, στο δικό μου κρεβάτι, για να ηρεμήσει και να τον παρακολουθώ πώς πάει και τη νύχτα.
• Και εγώ βεβαίως δεν νύσταζα οπότε πήγε μεσάνυχτα μέχρι να με πάρει ο ύπνος.
• Ακριβώς την ώρα που ξύπνησε ο μικρός δηλαδή, έβαλε θερμόμετρο και είχε 38.5 οπότε πήρε ήσυχα - ήσυχα το σιρόπι του και επιστρέψαμε στο κρεβάτι.
• Περιττό να πω ότι δεν κοιμήθηκα, αλλά κοιμήθηκε αυτός και αυτό μετράει. Και όλο το βράδυ με έψαχνε με τα χέρια του και ερχόταν να κουρνιάσει δίπλα μου.
• Το πρωί ξύπνησε απύρετος (από τα μεσάνυχτα που είχε πάρει το φάρμακο) αλλά ανέβασε πάλι πυρετό κατά τις 09.00.
• Και ενώ εμείς δουλεύαμε, εκείνος παρακολούθησε τα ποδόσφαιρα και τα παιδικά του, μπήκε για μπάνιο δύο φορές (πόσο τον ανακουφίζει το ζεστό νερό), ήρθε για αγκαλιές και μέχρι τις 17.00 ήταν απύρετος.
• Ανέβασε όμως απότομα πάλι πυρετό το βράδυ (το έβλεπες στα μάτια του που ήταν τόσο κόκκινα και υγρά), πήρε το σιρόπι του και τον πήρε ο ύπνος ενώ καθόμασταν αγκαλιά στον καναπέ.
• Είναι πολύ καλός ασθενής ο γλυκός μου. Πολύ ήρεμος, ψύχραιμος, συνεργάσιμος.
• Παρασκευή, και ενώ είμασταν πολύ αισιόδοξοι καθώς ήταν απύρετος σχεδόν όλη την ημέρα, το βράδυ ανέβασε υψηλό πυρετό πάλι.
• Η ημέρα όμως κύλησε ήρεμα, με εμάς να δουλεύουμε από το σπίτι και τον μικρό παραδίπλα.
• Το τελευταίο call της ημέρας, εκεί γύρω στις 17.00, το έκανα από τον καναπέ, με τον μικρό να κοιμάται στον ώμο μου.
• Το έγραψα και σε ένα από τα Instagram Stories. Ότι ναι, μπορεί να εύχεσαι να είσαι εδώ και εκεί, και να κάνεις αυτό ή εκείνο, αλλά το πιο σημαντικό είναι να αγκαλιάζεις το εδώ και τώρα. Και εγώ, αυτό το εδώ και τώρα του απογεύματος της Παρασκευής, με τα ακουστικά στο αυτί για το επερχόμενο λανσάρισμα στην Τσεχία και τον Στεφανάκο να κοιμάται στον ώμο μου, δεν θα το άλλαζα με τίποτα.
• Ο συνοδοιπόρος πετάχτηκε στο μεταξύ και για κούρεμα οπότε τον πήρε τον αέρα του.
• Σάββατο, και ενώ μες στον ύπνο μου έλεγα "δεν υπάρχει πιθανότητα να πάω γυμναστική" γιατί δεν κοιμήθηκα καθόλου καλά (ποτέ δεν κοιμάμαι καλά όταν είναι ο Στέφανος μαζί, πόσο μάλλον όταν έχω την έγνοια του πυρετού), συν ότι άρχισε να με πονάει ο λαιμός μου.
• Σηκώθηκα όμως και αποφάσισα να το δοκιμάσω και ότι γίνει.
• Έτσι, στις 08.30 ήμουν ήδη στο αυτοκίνητο, με -2 C έξω και αέρα, και προορισμό το κέντρο της Λωζάνης και το μάθημα barre.
• Και τα κατάφερα! Και πολύ χάρηκα που τελικά πήρα την απόφαση να πάω!
• Πήρα και έναν καφέ στο χέρι φεύγοντας, έκανα 2 γρήγορες δουλειές και επέστρεψα σπίτι.
• Κουρασμένη βέβαια οπότε ο Στεφανάκος και εγώ ξαπλώσαμε παρέα στον καναπέ ενώ ο συνοδοιπόρος πετάχτηκε ένα σούπερ-μάρκετ.
• Και ναι, το Σάββατο ήταν η πρώτη ημέρα που ο Στέφανος ήταν επίσημα απύρετος! Yes!
• Μείναμε σπίτι, παρόλα αυτά, κάνοντας δουλειές, χαζεύοντας τηλεόραση, μιλώντας με φίλους, απολαμβάνοντας το τζάκι μας, ψήνοντας cookies -στο φούρνο- και marshmallows -στο τζάκι- και γενικά χαλαρώνοντας.
• Η Κυριακή μας ξημέρωσε ιδανικά. Ο Στέφανος παρέμεινε απύρετος, έξω είχε κρύο αλλά με ήλιο, εμείς μέσα με ζεστό καφέ και πυτζάμες και στους δέκτες μας ο τελικός τέννις του Australian Open με Τσιτσιπά εναντίον Τζόκοβιτς.
• Το κερασάκι δεν μπήκε στην τούρτα με μια νίκη, αλλά ήταν ένα σπουδαίο ματς και επίτευγμα του Στέφανου όπως και να ΄χει.
• "Μα δεν είναι δίκαιο μαμά! Ο πρώτος παίρνει ολόκληρο κύπελλο και ο δεύτερος ένα πιάτο; Τι να το κάνει; Να βάλει το βραδινό του;".
• Η υπόλοιπη Κυριακή πέρασε σε αντίστοιχα ήσυχους ρυθμούς, με δουλειές εντός, μαγειρικές, τζάκι, παιχνίδια, διάβασμα του Στεφανάκου...
• Έτοιμοι για να επιστρέψουμε στα εγκόσμια και οι τρεις!

Καλή εβδομάδα!

ανδριάνα