HOW WAS YOUR WEEK?

 

• Δευτέρα, και πρέπει να είναι συνολικά η 2η ή 3η φορά στα χρονικά που έπρεπε να ξυπνήσουμε τον Στεφανάκο για το σχολείο (ε, κοιμήθηκαν αργά μετά από πολλές δραστηριότητες και ώρες έξω στο κρύο).
• Οι φίλοι ξεκίνησαν για ολοήμερη εκδρομή σε Montreux - Vevey ενώ εμείς εργαστήκαμε από το σπίτι.
• Και ένα κάποιο συνάχι με γυρόφερνε (μάλλον και τους φίλους γιατί ήμασταν όλοι με έναν βήχα και ένα φτέρνισμα).
• Το βραδάκι επέστρεψαν οι φίλοι και είχαμε ετοιμάσει δείπνο για το τελευταίο τους βράδυ.
• Και τα μικρά κοιμήθηκαν όλα μαζί παρέα στο δωμάτιο του Στέφανου.
• Τρίτη, και γραφείο δεν πήγα. Είχα και αυτό το συνάχι οπότε είπα καλύτερα να μείνω σπίτι.
• Και οι φίλοι αναχώρησαν το μεσημεράκι για το αεροδρόμιο της Γενεύης. Ήταν σύντομη η επίσκεψή τους αλλά τόσο γεμάτη. 
• Έτσι, Τρίτη - Τετάρτη επιδοθήκαμε στα πλυντήρια και τις τακτοποιήσεις.
• Τετάρτη αγόρασα και το θαυματουργό φάρμακο που μου σύστησαν οι συνάδελφοι και είναι το best seller εδώ στην Ελβετία για συνάχι.
• Ήμουν κουρασμένη από το γεμάτο πρόγραμμα με τους φίλους και τις τακτοποιήσεις μετά, έφερε και αυτό λίγη υπνηλία οπότε την Τετάρτη κοιμήθηκα από τις 21.00!
• Η Πέμπτη ήταν μια πολύ όμορφη και σημαντική ημέρα γιατί ο συνοδοιπόρος βραβευόταν!
• Δεν είναι η πρώτη φορά που η εταιρεία τον βραβεύει, αλλά η πρώτη του με ένα τόσο σημαντικό βραβείο. Βραβεύτηκαν συνολικά 70 άτομα για την συνεισφορά τους στην αντιμετώπιση του πολέμου στην Ουκρανία μέσα από 3 κατηγορίες (Emergency Support, Business Continuity, Humanitarian Aid).
• Και η αλήθεια είναι ότι όλους αυτούς τους μήνες από τον Φεβρουάριο, έχει αφιερώσει ώρες πολλές ώστε να βρεθούν λύσεις σε προβλήματα που κανείς δεν είχε ποτέ αντιμετωπίσει στο παρελθόν.
• Και η βράβευση έγινε live, στο γραφείο, οπότε μπόρεσα και την παρακολούθησα και εγώ.
• Η εβδομάδα πέρασε νεράκι με τόσες δουλειές και φτάσαμε στην Παρασκευή και το Χριστουγεννιάτικο πάρτυ της εταιρείας, χωρίς να το καταλάβουμε (και χωρίς να προετοιμαστούμε).
• Το θέμα ήταν 20s και ήταν το πρώτο πάρτυ στην μετά - κόβιντ εποχή (μετά το 2019 δηλαδή). 
• Άλλοι (κυρίως άλλες) είχαν παραγγείλει ειδικά φορέματα και αξεσουάρ και είχαν κλείσει κομμωτήρια... Εγώ δυστυχώς με τους καλεσμένους δεν πρόλαβα να οργανωθώ αλλά δεν έγινε και κάτι.
• Ο φίλος Γιάννης προμηθοποιήθηκε να κρατήσει τα 3 μικρά (τα 2 δικά του + τον Στέφανο) ώστε η σύζυγός του και εμείς να παρευρεθούμε στο πάρτυ. 
• Έτσι, παραλάβαμε τον μικρό από το μπάσκετ στις 19.00 και ντυμένοι - στολισμένοι πήγαμε στους φίλους στο κέντρο της Λωζάνης.
• Ο μικρός έμεινε εκεί και εμείς κατά τις 20.30 ήμασταν στο πάρτυ.
• Η μεταμόρφωση του κτιρίου εντυπωσιακή όπως πάντα! Οι εκδηλώσεις, μουσικές και happenings σε λίγο πιο υποτονικούς ρυθμούς από την προηγούμενη φορά αλλά οκ.
• Χωριστήκαμε με τον συνοδοιπόρο και την πλειοψηφία της βραδιάς την περάσαμε ο καθένας με την ομάδα και τους συναδέλφους του.
• Και γελάσαμε πολύ, χορέψαμε, ήπιαμε, φωτογραφηθήκαμε, είδαμε τους συναδέλφους με άλλα μάτια... 
• Είναι ευλογία να έχεις τόσο συμπαθείς, ευδιάθετους, ενδιαφέροντες συναδέλφους.
• Κατά τη 1.00, κουρασμένοι αλλά γεμάτοι, πήραμε το δρόμο του γυρισμού.
• Ήταν από τις ελάχιστες φορές που έχουμε 1. ξενυχτήσει και 2. ξενυχτήσει παρέα με τον συνοδοιπόρο στην Ελβετία. Και το απολαύσαμε δεόντως!
• Σάββατο και κλασικά, ξυπνήσαμε από μόνοι μας κατά τις 08.00.
• Γιόρταζε και ο συνοδοιπόρος οπότε η ημέρα γέμισε τηλεφωνήματα και ευχές.
• Ετοιμαστήκαμε στα γρήγορα και 9 παρά είμασταν στους φίλους ώστε να παραλάβουμε τα 3 μικρά για το Ελληνικό Σχολείο.
• Γυμναστήριο δεν είχα κλείσει (για ευνόητους λόγους) οπότε πήγαμε για καφέ με τον Μύρωνα και την Τίνα και μετά στον μαραθώνιο δώρων (είναι πολλά τα πάρτυ και οι εορτασμοί).
• Παραλαβή του μικρού, στάση στο σούπερ - μάρκετ και επιστροφή σπίτι.
• Ξεκουραστήκαμε όλοι και το απογευματάκι στολίσαμε με υπόκρουση το Μουντιάλ -εννοείται.
• Γρήγορες ετοιμασίες και κατά τις 19.00 υποδεχτήκαμε πρώτη φορά στο σπίτι μας την Τίνα, τον Μύρωνα και την Αριάδνη!
• Παρακολουθήσαμε ποδόσφαιρο, μαγειρέψαμε παρέα τα γλυκόξινα ρεβύθια (καθώς κάνουν διατροφή), συνειδητοποιήσαμε ότι παντρευτήκαμε στην ίδια εκκλησία στη Σίφνο (!), γελάσαμε πολύ και αργά το βράδυ αποχωριστήκαμε.
• Κυριακή, και είχα κλείσει μάθημα yoga οπότε 09.30 ήμουν ήδη στο δρόμο.
• Και το μάθημα ήταν 1,30 ώρες και πολύ το ευχαριστήθηκα! Είναι ελάχιστες (μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού) οι φορές που έχω κάνει yoga στην Ελβετία με πραγματικό δάσκαλο. Εντυπωσιάζομαι λοιπόν και χαίρομαι πολύ όταν συνειδητοποιώ ότι το σώμα μου ακόμα θυμάται και ανταποκρίνεται. Το αγαπώ! Και το σώμα μου και την yoga.
• Γεμάτη λοιπόν, ολίγον πιασμένη και πολύ ανάλαφρη πήρα έναν toffee nut latte στο χέρι και επέστρεψα σπίτι.
• Ετοιμασίες και αναχώρηση το μεσημέρι για φαγητό στη Luigia παρέα με φίλους για την ονομαστική εορτή του συνοδοιπόρου.
• Φάγαμε ωραία και ήσυχα (έχει ένα μικρό σινεμά για τα παιδιά οπότε πέραν ενός μισαώρου που ήρθαν στο τραπέζι για να φάνε, όλη την υπόλοιπη ώρα ήταν εκεί, παρακολουθώντας ταινία).
• Συνεχίσαμε στην εορταστική αγορά της Λωζάνης, αυτή τη φορά στην πλευρά του Καθεδρικού Ναού. Ανεβήκαμε λοιπόν στη μεγάλη ρόδα, φωτογραφίσαμε τα σπιτάκια και τα φώτα, συνάντησαν τα μικρά τον Άγιο Βασίλη με τον οποίο συζήτησαν αρκετή ώρα, περπατήσαμε και αφού νύχτωσε επιστρέψαμε σπίτι.
• Κάναμε τα μαθήματα του Στέφανου για το Ελβετικό και το Ελληνικό σχολείο, μιλήσαμε με τις οικογένειες και χαλαρώσαμε στον καναπέ παρακολουθώντας τι άλλο; Ποδόσφαιρο!
• Τώρα ανταλλάσσουν αυτοκόλλητα panini μπαμπάς και γιος και ταχυδρομικώς μέσω ενός site! Ο πρώτος φάκελος κατέφτασε ήδη!
• Έχει πάρει φόρα και ο μικρός στο σχολείο και οι ανταλλαγές γίνονται δέκα - δέκα.
• Σε λιγότερο από μήνα κατεβαίνουμε Ελλάδα!!
• Και έχω τόσα να κάνω ενόψει των γιορτών και των δώρων!
• Πότε κάναμε βουτιές σε θάλασσες και λίμνες, και πότε στολίσαμε για τα Χριστούγεννα! Νεράκι πέρασε αυτό το φθινόπωρο.

Καλή εβδομάδα!

ανδριάνα